1918 Ο ελληνικός στρατός αποβιβάζεται στη Σμύρνη. Αρχή της Μικρασιατικής Εκστρατείας και της επακόλουθης Καταστροφής.

1928 Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής που διεξάγεται, ο πληθυσμός της Ελλάδας φτάνει τα 6.204.684 άτομα. Ο πληθυσμός της Αθήνας ανέρχεται σε 452.919 άτομα, του Πειραιά σε 251.328 και της Θεσσαλονίκης σε 236.524 άτομα. Ο αστικός πληθυσμός ανέρχεται στο 33% και ο αγροτικός στο 67%. Επί του συνολικού πληθυσμού το ποσοστό των τελείως αγραμμάτων φτάνει το 50,2%. Ο παραγωγικός πληθυσμός ανέρχεται σε 2.603.533 άτομα. Με τη γεωργία ασχολούνται 1.293.398, την κτηνοτροφία 1.460.700 άτομα. Οι εργάτες ανέρχονται σε 686.552.

1946 Μοναρχικοί συμμορίτες καταλαμβάνουν την Πύλο. Εξω από την αστυνομία σκότωσαν 4 δημοκρατικούς πολίτες.

1955 Υπογράφεται η Συνθήκη Ειρήνης στην Αυστρία από τους αντιπροσώπους της ΕΣΣΔ, της Αγγλίας, των ΗΠΑ και της Γαλλίας.

Επί το

...καλπονοθευτικότερον!

Ο Ριβάλντο ήρθε στην Ελλάδα, την επομένη της κατάκτησης του ευρωπαϊκού κυπέλλου στην Πορτογαλία, όταν και υπήρξε ένας καταιγισμός υποσχέσεων ότι τα πράγματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο θα «άλλαζαν». Τρία χρόνια μετά, ο τρόπος που έφυγε ο Ριβάλντο από τον Ολυμπιακό δείχνει ότι αν κάτι άλλαξε στο εμπορευματοποιημένο ποδόσφαιρο, είναι το βάθεμα του αδυσώπητου καπιταλιστικού χαρακτήρα του, με όλα τα σχετικά απόβλητα όχι μόνο να μην έχουν αντιμετωπιστεί, αλλά να έχουν διογκωθεί στο έπακρο: Αναξιοπιστία, διαφθορά, «παράγκα», βία, διαπλοκή.

Δεν πρόκειται να υπερασπιστούμε το «δικαίωμα» του Ριβάλντο στο πλαίσιο του «ποδοσφαίρου - μπίζνα» να εισπράττει δυο και τρία εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Αυτό που καταγράφουμε είναι ότι στο πλαίσιο αυτού του ποδοσφαίρου - εμπόριο, ακόμα και η υποτιθέμενη «βιτρίνα» του παιχνιδιού, που θα έπρεπε να διαφυλάττεται ως κόρη οφθαλμού από τους αφέντες - προέδρους, είναι η βιτρίνα μιας «ηθικής», που όχι μόνο σκοτώνει τα άλογα όταν γερνάνε, αλλά και τα σκοτώνει δημοσίως, σε συνθήκες αρένας.

Ο Ριβάλντο, ο μεγαλύτερος κατά πολλούς Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής μετά τον Πελέ και ο σπουδαιότερος ίσως σύγχρονος Λατινοαμερικανός παίκτης που αγωνίστηκε στην Ευρώπη μετά τον Μαραντόνα, δε θα μπορούσε να έρθει στην Ελλάδα παρά μόνο στη δύση της καριέρας του. Αφενός, το γεγονός ότι ακριβώς ήρθε σε μια τέτοια στιγμή και ότι παρ' όλα αυτά - αν και δύση της καριέρας του - αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τα ποδοσφαιρικά πράγματα της χώρας, αποδεικνύει (χωρίς αυτό να μειώνει σε τίποτα τη δική του ποδοσφαιρική αξία) πόσο πίσω είναι σε ποιότητα το πρωτάθλημα στην Ελλάδα. Αφετέρου, ο τρόπος με τον οποίο έφυγε, δείχνει ότι η ποιότητα και το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι μεγέθη ευθέως συναρτώμενα με την ποιότητα εκείνων που το διοικούν...

Τα όσα γίνονται στα Ιεροσόλυμα δεν έχουν καμία σχέση με θρησκευτικά ή δογματικά ζητήματα. Πρόκειται για την αποθέωση του κοσμικού ρόλου της Εκκλησίας. Πρόκειται για τη λειτουργία της ως παράλληλου φορέα διπλωματίας, οικονομικής και γεωστρατηγικής πολιτικής.

Οταν το ελληνικό κράτος και οι εκάστοτε κυβερνήσεις αναφέρονται στο «μέγα ζήτημα της διατήρησης της ελληνικότητας του Πατριαρχείου», προφανώς και δεν αντιλαμβάνονται τη σπουδαιότητα του πράγματος από τη σκοπιά της παράδοσης ή έστω αυτού που οι ίδιοι έχουν βαφτίσει «ελληνοχριστιανικό πολιτισμό». Στην ουσία ομολογούν - με προπαγανδιστικούς τόνους που δε σηκώνουν αντίλογο ως προς την «ορθότητα» της ακολουθούμενης τακτικής - ότι κράτος και Εκκλησία, σε μια σφιχταγκαλιασμένη σχέση, ασκούν εξωτερική πολιτική.

Αλλά ποιος έδωσε την άδεια στις γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις να κάνουν παιχνίδια με την εξωτερική πολιτική, αναθέτοντας ή έστω συνδέοντας πλευρές της με αναγνωρισμένους ή μη αναγνωρισμένους Πατριάρχες; Ποιος έδωσε την άδεια στον εκάστοτε υπουργό Εξωτερικών να καθορίζει σαν ενδιάμεσους των σχέσεων του ελληνικού λαού με τους Αραβες και με τα υπόλοιπα κράτη μιας εύφλεκτης περιοχής, τους κάθε λογής «Βαβύληδες»; Προφανώς όχι ο ελληνικός λαός...

Οτι στο ΠΑΣΟΚ οι σχέσεις μεταξύ των ηγετικών κλιμακίων του είναι οικοδομημένες στο έδαφος του «αμοιβαίου σεβασμού», της «αλληλοεκτίμησης» (μπλα, μπλα, μπλα...) και όχι απόρροια κάποιων στυγνών πολιτικάντικων υπολογισμών είναι γνωστό. Το είπαν, άλλωστε, πρόσφατα και οι κ.κ. Παπανδρέου και Λαλιώτης, με αφορμή την επάνοδο του δεύτερου στη λεγόμενη κεντρική πολιτική σκηνή.

Εκείνο, πάντως που εμείς είχαμε ξεχάσει και μας το θύμισε προχτές καλός συνάδελφος, είναι τούτο: Ξέρετε ποιος ήταν ο μοναδικός τον οποίο ο κ. Σημίτης όχι μόνο είχε ενημερώσει, αλλά και με τον οποίο είχε συμφωνήσει, λαμβάνοντας το «πράσινο φως» για την απομάκρυνση του Κ. Λαλιώτη από τη θέση του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ και την αντικατάστασή του, το 2003, από τον Μ. Χρυσοχοΐδη; Ο Γιώργος Παπανδρέου...

Μια ενδιαφέρουσα δημοσκόπηση της «Tradelink» για λογαριασμό της Σούπερ Λίγκας αναφορικά με την άποψη του φίλαθλου κόσμου για το ελληνικό ποδόσφαιρο δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη βδομάδα. Οι απαντήσεις είναι ενδεικτικές για το «σεβασμό» που τρέφουν οι φίλαθλοι στο ποδόσφαιρο, όπως το έχουν καταντήσει οι «κύριοι πρόεδροι».

Συγκεκριμένα: Μόλις το 19% των ερωτηθέντων κρίνει ικανοποιητική την εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου, ενώ το υπόλοιπο 81% τη θεωρεί από κακή έως πολύ κακή. Εκεί που το θερμόμετρο χτυπά «κόκκινο» είναι με τους παράγοντες: Το 82% του φίλαθλου κόσμου πιστεύει πως οι διοικήσεις των ΠΑΕ επηρεάζουν την εξέλιξη του πρωταθλήματος, το 63% θεωρεί πως δε συμβάλλουν στην εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου και το 54% ότι δεν είναι άξιοι να διοικούν. Επιπρόσθετα, το 83% είναι πεπεισμένο πως οι διοικήσεις των ομάδων ασκούν μεγάλη πίεση στους διαιτητές.

Θυμηθείτε: Οι άνθρωποι που ελέγχουν το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι οι ίδιοι που στην αρχή της χρονιάς υπόσχονταν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, όταν παρουσίαζαν τη Σούπερ Λίγκα, πως το ποδόσφαιρο θα απαλλαγεί από την αδιαφάνεια, από τη διαπλοκή, από την αναξιοπιστία. Επίσης, όπως έλεγαν, το κύριο βάρος θα το έριχναν στην καταπολέμηση της βίας. Είναι κάτι που το επανέλαβαν και μετά τα γεγονότα στη Λαυρίου. Εκεί που οι συμμορίες, γαλουχημένες στα θηριοτροφεία των κυρίων προέδρων, άφησαν πίσω τους ένα νεκρό...

***

ΥΓ: Οσο για την αξιοπιστία του ελληνικού ποδοσφαίρου, ήρθε με το πέσιμο της αυλαίας να ...θριαμβεύσει για μια ακόμη φορά. Οπως και πέρσι...

Πέρσι (προ Σούπερ Λίγκας) ο ΠΑΟΚ αποθεώθηκε από τους οπαδούς του λόγω της ...ήττας του από την Καλαμαριά, καθώς το συγκεκριμένο αποτέλεσμα έστελνε τον «μισητό» Αρη στη Β΄ Εθνική. Φέτος (μετά Σούπερ Λίγκας) η Καλαμαριά δε χρειάστηκε να κερδίσει. Αυτή τη φορά έπρεπε να χάσει για να μην πέσει η Λάρισα. Και έχασε...

Πέρσι ήταν οι φίλαθλοι του Ατρομήτου που «ξεφώνιζαν» τους παίχτες της ομάδας γιατί ηττήθηκαν εντός έδρας από τον Πανιώνιο, που χρειαζόταν βαθμούς προκειμένου να αποφύγει τον υποβιβασμό. Φέτος, τα «ξεφωνητά» ήρθαν από την Ξάνθη. Ολως τυχαίως η τοπική ομάδα - που είχε να χάσει δυο χρόνια στην έδρα της - έχασε από τον Ηρακλή, ο οποίος και διεσώθη από τον υποβιβασμό.

Πέρσι, στη Λιβαδειά, ο Ολυμπιακός «έχασε» το παιχνίδι από την ομώνυμη ομάδα από το πρώτο 20λεπτο όταν και κατάφερε να δεχτεί τρία γκολ. Μία λεπτομέρεια: Ο Ολυμπιακός είχε ήδη πάρει το πρωτάθλημα ενώ ο Λεβαδειακός πάσχιζε να σωθεί. Φέτος, μια από τις πιο «αξιοπρεπείς» στιγμές του ελληνικού πρωταθλήματος ήρθε πάλι από τη Λιβαδειά. Ηταν η σκηνή με τον παίκτη του Παναθηναϊκού να εξηγεί στον παίκτη της Κέρκυρας ότι δεν είχε καμία πρόθεση να πετύχει το τέρμα που πέτυχε και που τελικά έστειλε την Κέρκυρα στη Β΄ Εθνική. «Ομορφιές» του επαγγελματικού ποδοσφαίρου...