1926 Ο Ρόμπερτ Γκόνταρτ εκτοξεύει με επιτυχία τον πρώτο πύραυλο με υγρά καύσιμα. Η πτήση διήρκεσε μόλις δυόμισι δευτερόλεπτα, η απόσταση που διήνυσε ήταν 55 μέτρα, ενώ το μέγιστο ύψος της τροχιάς του 12,4 μέτρα.

1935 Ο Χίτλερ καταργεί μονομερώς τη Συνθήκη των Βερσαλιών και προχωρεί στον επανεξοπλισμό της Γερμανίας.

1968 Μονάδα Αμερικανών στρατιωτών, υπό τις διαταγές του υπολοχαγού Γουίλιαμ Κάλεϊ, εισβάλλει χωρίς αντίσταση στο χωριό Μάι Λάι. Σε ολόκληρη την περιοχή οι Αμερικανοί ακολουθούν την τακτική της «καμένης γης», για να μην υπάρχουν ζωντανοί άνθρωποι που θα βοηθήσουν τους Βιετκόνγκ. Μόλις ο υπολοχαγός Κάλεϊ δίνει τη διαταγή, αρχίζει η σφαγή. Οι Αμερικανοί στρατιώτες γαζώνουν με τα αυτόματα τους ανυπεράσπιστους ανθρώπους, πετώντας πάνω τους και χειροβομβίδες. Εξοντώνονται έτσι 507 άνθρωποι - ανάμεσά τους 173 παιδιά, 76 μωρά και 60 γέροι.

1978 Οι «Ερυθρές Ταξιαρχίες» ανακοινώνουν την απαγωγή του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας Αλντο Μόρο. Οι απαγωγείς απειλούν ότι θα εκτελέσουν τον Μόρο αν δεν απελευθερωθούν όσα μέλη της οργάνωσης είχαν συλληφθεί.

Ενα ακόμα ρεσιτάλ «σαλιαρίσματος» μεταξύ ενός υψηλόβαθμου κυβερνητικού αξιωματούχου και ενός κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του Καρατζαφύρερ διεμείφθη προχτές στη Βουλή.

Από τη μια μεριά ο υπουργός Υγείας, Αντρέας Λοβέρδος, και από την άλλη ο υπασπιστής του Καρατζαφέρη, ο Αδωνις Γεωργιάδης.

*

Το θέμα της συζήτησης, που ετέθη από τον βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ., ήταν η δαπάνη για τη νοσηλεία των μεταναστών - απεργών πείνας της Υπατίας. Την απάντηση ανέλαβε να δώσει ο αρμόδιος υπουργός. Προ της απάντησης του υπουργού, μεταξύ Λοβέρδου - Γεωργιάδη εκδηλώθηκε ένα πραγματικό τσουνάμι ανταλλαγής φιλοφρονήσεων.

Οποιος διαθέτει γερό στομάχι και μπορεί να αντέξει το αηδιαστικό περιεχόμενο του αλληλογλειψίματος, δεν έχει παρά να ανατρέξει στην επίσημη ιστοσελίδα της Βουλής (Πρακτικά ΙΓ' ΠΕΡΙΟΔΟΥ). Εδώ περιοριζόμαστε σε ένα μικρό απόσπασμα:

*

Γεωργιάδης:«Κύριε υπουργέ, δεν είχα ποτέ αμφιβολία για τη ρητορική σας δεινότητα. Είμαι βέβαιος ότι εάν ήμουν μαθητής σας στα πανεπιστημιακά έδρανα, θα ευχαριστιόμουν πάρα πολύ να σας ακούω να διδάσκετε».

*

Λοβέρδος: «Ανταποδίδω (τα καλά σας λόγια) σε ό,τι αφορά την κοινοβουλευτική σας παρουσία, η οποία είναι πάρα πολύ έντονη και πολύ χαρακτηριστική. Δεν μιλάτε με κλισέ. Δεν μιλάτε με προκατειλημμένες και προκατασκευασμένες απόψεις».

***

Αυτή η αλληλοεκτίμηση δε θα μπορούσε παρά να εκφραστεί και στο «διά ταύτα» της συζήτησης, με τη μορφή της παθιασμένης συναντίληψης.

Ετσι, λοιπόν, με το γνωστό ύφος του ειδήμονος συνταγματολόγου, ο Λοβέρδος, συναισθανόμενος έκδηλα την «πατριωτική» απόγνωση του Γεωργιάδη επειδή «επιβαρύνθηκε» το δημόσιο ταμείο από τα νοσήλια των μεταναστών, αφού υπολόγισε τη δαπάνη για τα νοσήλια στις 100.000 ευρώ, δήλωσε:

«Ολη αυτή η ετήσια επιβάρυνση είχε και μία περαιτέρω μικρή επιμέρους επιβάρυνση, για την οποία, κύριε συνάδελφε, σκέφτομαι ως υπουργός Υγείας σε ποιον θα στείλω το λογαριασμό. Και θα στείλω το λογαριασμό τις επόμενες μέρες»!

*

Παρακάμπτουμε την εμετίλα που προκαλεί ο εκατέρωθεν εξυπνακισμός. Προσπερνάμε ακόμα και τη γλίτσα που αφήνει πίσω της η «πατριδοκάπηλη» αμοιβαιότητα. Αλλά πώς να μη «θαυμάσουμε»:

Πρώτον: Οτι ένας «σοσιαλιστής» επαινεί την «έντονη κοινοβουλευτική παρουσία» ενός ρατσιστή;

Δεύτερον: Οτι ένας «σοσιαλιστής», και μάλιστα υπουργός, συγχαίρει τον «μη προκατειλημμένο» λόγο ενός μεταναστευτοφάγου;

Τρίτον: Οτι ένας «σοσιαλιστής», και μάλιστα υψηλόβαθμος υπουργός, συμπλέει με τον εκφασισμό που θεωρεί ως β' διαλογής άνθρωπο τον μετανάστη, που συνηγορεί ότι η δαπάνη της νοσηλείας του μετανάστη ισοδυναμεί με «πεταμένα λεφτά», που απειλεί ότι η αλληλεγγύη απέναντι στον μετανάστη συνεπιφέρει «χρηματικό πρόστιμο» και ότι εκείνος - «σοσιαλιστής» ων - θα στείλει το «λογαριασμό» στους... ενόχους!

*

Δεν ξέρουμε αν ο Λοβέρδος κατέληξε πού θα στείλει το «λογαριασμό» ή αν συνεχίζει να το «σκέφτεται».

Εχουμε μερικές προτάσεις:

α) Ας στείλει το «λογαριασμό» στο κόμμα του, το ΠΑΣΟΚ, που έχτισε το «Ολυμπιακό Ιδεώδες» του πάνω στη στυγνή εκμετάλλευση τόσο των Ελλήνων όσο και των μεταναστών εργατών.

β) Ας στείλει το «λογαριασμό» στους εκπροσώπους του κεφαλαίου, που «νόμιμα» πίνουν το αίμα των μεταναστών όταν τους χρειάζονται, «νόμιμα» τους ξαποστέλνουν όταν δεν τους χρειάζονται.

γ) Ας στείλει το «λογαριασμό» στους εκάστοτε υπουργούς Εξωτερικών, όπως τον πρόεδρό του ή τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος το '90 προσκαλούσε τον γειτονικό λαό από την Αλβανία να διαβεί «τα σύνορα της ελευθερίας».

δ) Ας στείλει το «λογαριασμό» στον νυν και τους πρώην πρωθυπουργούς που υπέγραψαν και εφαρμόζουν τις αποφάσεις της ΕΕ και έχουν φυλακίσει τους μετανάστες στην Ελλάδα, απαγορεύοντας (!) σε εκείνους που το θέλουν να φύγουν από τη χώρα.

ε) Ας στείλει, τέλος, το «λογαριασμό» στον εαυτό του. Και σε όλους τους προκατόχους του υπουργούς Εργασίας. Αυτός, ο ίδιος είναι, ως πρώην υπουργός Εργασίας, όπως και όλοι οι «γαλαζοπράσινοι» ομοειδείς του, που μαζί με τα καρατζαφεροειδή έχουν την πολιτική ευθύνη για το γεγονός ότι εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες βρίσκονται στην Ελλάδα χωρίς εργασιακά δικαιώματα, έρμαια της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας, οδηγώντας τους σε κινήσεις απόγνωσης, όπως η απεργία πείνας.

*

Ο Λοβέρδος προσέφερε προχτές μία ακόμα απόδειξη πως η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση δε διστάζει να «παίζει» ακόμα και το παιχνίδι του εκφασισμού της ελληνικής κοινωνίας με συμπαίκτη την ακροδεξιά.

Αλλωστε, είναι ο άνθρωπος που για να στηρίξει την πολιτική του μνημονίου, που από κοινού ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ με τον ΛΑ.Ο.Σ., είπε εκείνο το περίφημο «δεν υπάρχει σάλιο».

Στον τελικό «λογαριασμό» θα φανεί ότι είχε άδικο. Ο ελληνικός λαός έχει αποδείξει, και αργά ή γρήγορα θα το αποδείξει ξανά, ότι το πολιτικό «σάλιο» που απαιτείται για το φτύσιμο όσων αξίζουν το πολιτικό φτύσιμο, το διαθέτει.

Εκ των εκλεκτών καλεσμένων του ΣΥΝ στην Αθήνα, ο Οσκαρ Λαφοντέν ρωτήθηκε το περασμένο Σάββατο («Ελευθεροτυπία»):

«Λόγω της κρίσης στην Ελλάδα εμφανίστηκε το ΔΝΤ στην Ευρώπη. Πιστεύετε πως η παρουσία του είναι αναγκαία;».

Ιδού η απάντηση:

«Η παρουσία του ΔΝΤ σίγουρα δεν ήταν αναγκαία, αλλά μια συνεργασία μαζί του δεν είναι κακή ιδέα. Με την προϋπόθεση ότι το ΔΝΤ θα παραιτηθεί της βλαβερής πολιτικής του...»!

*

Δεν είναι θαυμάσιο;!

Κατά την ίδια έννοια, και αφού το ΔΝΤ «παραιτηθεί» της πολιτικής του, μετά γιατί να μην «παραιτηθεί» και το ΝΑΤΟ της δικής του πολιτικής;!

Επίσης, κατόπιν, γιατί να μην «παραιτηθεί» και η ΕΕ της δικής της πολιτικής;!

Επειτα, να «παραιτηθούν» και οι ΗΠΑ της δικής τους πολιτικής!

Και εκεί που θα έχουν «παραιτηθεί» όλοι, να αρχίσουν να «παραιτούνται» οι πολυεθνικές και τα μονοπώλια της πολιτικής τους, και σε μια ύψιστη μορφή «παραίτησης» να αρχίσουν να... αυτοκτονούν οι κεφαλαιοκράτες, ο ένας μετά τον άλλον!

*

«Δεν θα ήταν κακή ιδέα», λέει ο Λαφοντέν.

Δικαίωμά του.

Αλλά όλα αυτά δεν προσφέρουν και σε εμάς τους υπολοίπους μια πρώτης τάξεως ιδέα, για το τι είδους «Αριστερά» είναι αυτή που πρεσβεύουν ο Λαφοντέν και οι φίλοι του;

Της επιμήκυνσης το

(ξεπουλημένο) κάγκελο