1869 Εγκαινιάζεται η διώρυγα του Σουέζ.

1895 Ο Β. Ι. Λένιν ιδρύει στην Πετρούπολη την «Ενωση του αγώνα για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης».

1918 Στις 17-23 Νοέμβρη συνήλθε στον Πειραιά, στα γραφεία του Συνδέσμου Μηχανικών Ατμοπλοίων, το 1ο Σοσιαλιστικό Συνέδριο. Η ίδρυση του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (ΣΕΚΕ), που το 1924 μετονομάζεται σε ΚΚΕ, είναι η γέννηση του ταξικού, προλεταριακού επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης στη χώρα μας.

1936 Κάτω από περίεργες συνθήκες, πεθαίνει ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, αρχηγός του Εργατοαγροτικού Κόμματος και πρωθυπουργός της πρώτης Δημοκρατίας (1924) στην Ελλάδα.

1941 Κηρύσσεται στην Αθήνα παμφοιτητική απεργία.

1968 Ο Αλέκος Παναγούλης καταδικάζεται δις εις θάνατον για την απόπειρα εναντίον του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Αρνήθηκε να ζητήσει χάρη.

1973 Η χούντα επιστρατεύει τα τανκς, για να καταστείλει την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Δεκάδες νεκροί και τραυματίες. Καταρρέει σαν χάρτινος πύργος η απόπειρα «φιλελευθεροποίησης» του καθεστώτος.

1974 Οι πρώτες μετά τη χούντα εκλογές. Η Νέα Δημοκρατία κερδίζει με 54,37% και 220 έδρες.

1997 Επίθεση φανατικών ισλαμιστών κατά τουριστών στο Λούξορ της Αιγύπτου. Σκοτώνονται 69 τουρίστες, τρεις αστυνομικοί και έξι μέλη της οργάνωσης «Γκαμά αλ Ισλαμίγια».

Κοντολίζα ΡάιΧ

*

*

Είναι οι ίδιοι που κατά καιρούς πρωτοστάτησαν στη φιλολογία περί «απομυθοποίησης» του Πολυτεχνείου. Που επιχείρησαν να εξαγνίσουν το δικό τους «βόλεμα» με τις θεωρίες για «τη γενιά που κουράστηκε», με τα κηρύγματα για το «πάλιωμα» των συνθημάτων του Πολυτεχνείου. Είναι αυτοί που, αφού εξαργύρωσαν τη νιότη τους στα διάφορα πόστα του αστικού κράτους, τώρα ατενίζουν το τανκ που έριξε την πύλη, στρογγυλοκαθισμένοι στις καρέκλες των ...«θινκ τανκς» της εξουσίας. Μιας εξουσίας, που το πρώτο «δημοκρατικό» της προσωπείο το έβαλε ο Γκιζίκης, και που εδώ και τρεις δεκαετίες, το υπηρετούν οι ίδιοι, αλλάζοντας τις μάσκες...

*

Σ' αυτή την ίδια πλευρά ανήκουν και εκείνοι που αφού δεν καταφέρνουν να αποσιωπήσουν το Πολυτεχνείο, το συκοφαντούν και το διαστρεβλώνουν. Το θέλουν «αλλιώτικο» απ' ό,τι ήταν, «συρρικνωμένο», «άχρωμο» και «άοσμο», ένα Πολυτεχνείο ελαφρώς «εκσυγχρονισμένο» (για να χωράει και τον Παπανδρέου), άμα δε και «επανιδρυμένο» (για να χωράει και τον Καραμανλή), απαλλαγμένο, φυσικά, από τα βασικά του συνθήματα, τους στόχους του, την αναφορά στα αίτια που το γέννησαν. Θέλουν ένα Πολυτεχνείο στην προκρούστεια κλίνη των δικών τους συμβιβασμών, υποταγμένο στα δικά τους μέτρα, μια «μουσειακή εκδήλωση» ανίκανη να επιφέρει στη νεολαία τίποτα περισσότερο από μια απλή συναισθηματική φόρτιση. Μια γιορτή επειδή «μερικά καλά παιδιά - οι φοιτητές - αγωνίστηκαν για την ελευθερία, και οι κακοί - οι στρατιωτικοί - τα σκότωσαν στο Πολυτεχνείο». Πέραν τούτου ουδέν. Ούτε ΝΑΤΟ, ούτε ΗΠΑ, ούτε αμερικανοκίνητη δικτατορία, τίποτα...

*

Εδώ, στην όχθη των καπήλων και των καταχραστών θα βρείτε και τους υβριστές. Εκείνους που το πέρασμά τους από το Πολυτεχνείο το έκαναν καριέρα! Που είδαν στις κρατικές και υπουργικές Μερσεντές - που απέκτησαν προϊόντος του χρόνου - «το Πολυτεχνείο τώρα (να) δικαιώνεται»!!! Και που για να περισώσουν τη δική τους ξεφτίλα, πάσχισαν για δεκαετίες να ξεφτίσουν το Πολυτεχνείο, επιστρατεύοντας «αναρχικούς», «κλέφτες και αστυνόμους», «αγανακτισμένους πολίτες», κουκουλοφόρους, χαφιέδες, προβοκάτορες και στήνοντας για φόντο του Πολυτεχνείου μια κατασκευασμένη εικόνα «επεισοδίων», αστυνομοκρατίας και δακρυγόνων.

***

*

Το Πολυτεχνείο και η 17η του Νοέμβρη, για τους περισσότερους, για τις γενιές τις παλιότερες αλλά και τις δικές μας, που δεν έζησαν το «γύψο», είναι το ορόσημο. Εκείνο το βράδυ, εκείνες τις τρεις μέρες, εκείνες τις στιγμές, ο πρωτοκαπετάνιος Αρης κι ο Κολοκοτρώνης μαζί, ο ΕΛΑΣίτης και ο μαχητής του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, χέρι χέρι με τον κλέφτη και τον αρματολό, παρέδωσαν τη σκυτάλη των ανεκπλήρωτων ονείρων, των αδικαίωτων οραμάτων, των ματοβαμμένων αγώνων σε κείνους, που θα συνεχίσουν να κρατάνε τις σημαίες ψηλά.

*

Το Πολυτεχνείο είναι η ελπίδα και ο όρκος, ο πόθος και η υπόσχεση: Σ' αυτόν τον τόπο, κόντρα στα εμπόδια, ενάντια στους αμερικανοτσολιάδες της «νέας τάξης», όσες υποκλίσεις κι αν κάνουν όλοι όσοι φέρονται ή δηλώνουν ότι «είναι Αμερικανοί», ό,τι κι αν κάνουν οι υποτακτικοί του «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ», τελικά, σ' αυτόν τον τόπο «θα κάνει ξαστεριά»!

*

Το Πολυτεχνείο, αδικαίωτο και ζωντανό, σε πείσμα όσων πέρασαν από το «εδώ Πολυτεχνείο» στο ...«εδώ Πεντάγωνο», μια μόνιμη Ερινύα για όσους πέρασαν από την όχθη των «ελεύθερων πολιορκημένων Ελλήνων» στην αντίπερα όχθη, των πολιορκητών και των «ελεύθερων σκοπευτών», θα συνεχίζει να ενσαρκώνει τις μνήμες του μέλλοντός μας. Για μια Ελλάδα ελεύθερη και ανεξάρτητη, με ψωμί για το λαό της, με μόρφωση για τα παιδιά της, με εθνική ανεξαρτησία και λευτεριά.