1938 Αγγλογαλλική διακοίνωση στην κυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας με την πρόταση να δεχτεί τις αξιώσεις της Γερμανίας για παραχώρηση αυτοδιοίκησης στη Σουδητία.

1961 Ιδρύεται η Ενωση Κέντρου, ύστερα από διαπραγματεύσεις και ζυμώσεις που διήρκεσαν μήνες.

1968 Ισχυρές δυνάμεις του στρατού, με χρήση τανκ και αλεξιπτωτιστών, πραγματοποιούν αιματηρή επίθεση εναντίον των φοιτητών που έχουν καταλάβει πανεπιστημιακές σχολές στην Πόλη του Μεξικού για έξι βδομάδες και συλλαμβάνουν πάνω από 500 άτομα. Υπάρχουν δεκάδες νεκροί.

1981 Διακόσιες πενήντα χιλιάδες Αμερικανοί διαδηλώνουν στην Ουάσιγκτον κατά της οικονομικής πολιτικής του προέδρου Ρίγκαν, κυρίως λόγω των περικοπών στο σύστημα της κοινωνικής πρόνοιας. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη διαδήλωση μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ.

1985 Ισχυρότατος σεισμός, 8,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, σαρώνει το Μεξικό. 7.500 χιλιάδες άνθρωποι θάβονται κάτω από τα ερείπια.

«... εκδοτικά και οικονομικά συμφέροντα έκαναν πρωθυπουργό τον Σημίτη το 1996 και όταν το 2004 πείστηκαν ότι έχει ξοφλήσει και θα χάσει από τον Καραμανλή, του έδωσαν εντολή να φύγει και έβαλαν στη θέση του τον Γιώργο...».

*

Τα παραπάνω - ότι δηλαδή το εκδοτικό κατεστημένο και τα κέντρα της ολιγαρχίας ανεβοκατεβάζουν ηγεσίες στα αστικά κόμματα και «ορίζουν» πρωθυπουργούς - τα έγραφε χτες η «Καθημερινή».

Κι όταν τέτοιες κρίσεις και διαπιστώσεις προέρχονται από μια εφημερίδα που γνωρίζει άριστα τόσο τα του εκδοτικού όσο και τα του οικονομικού κατεστημένου, εξυπακούεται ότι από πλευράς μας δε χρειάζεται κανένα περαιτέρω σχόλιο.

Από τη μια ο Παπανδρέου (ο Αντρέας).

Από την άλλη ο Βενιζέλος (ο Ελευθέριος).

Αλλα τα μεγέθη. Προφανώς...

Βρε, πώς αλλάζουν οι καιροί...

Πώς το είχε πει ο ηθοποιός κ. Καφετζόπουλος την προεκλογική περίοδο του 2004, όταν και εμφανιζόταν στα κανάλια δηλώνοντας μέγας θαυμαστής του - νεοεκλεγέντος τότε στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ - Γιώργου Παπανδρέου; Α, ναι: «Γιώργο, διάλυσέ το το μαγαζί»!

Δικαιώθηκε ο άνθρωπος.

Σιγά που δεν το ξέραμε, αλλά όσο να 'ναι μια ομολογία εκ μέρους του πρώην διοικητή της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ έχει τη δική της ιδιαίτερη αξία.

Για τον κ. Αλαν Γκρίνσπαν ο λόγος, ο οποίος, στην αυτοβιογραφία που εξέδωσε πρόσφατα, αποδεικνύεται εξόχως αποκαλυπτικός όσον αφορά τα πραγματικά αίτια της εισβολής των Αμερικανών στο Ιράκ: Πήγαμε εκεί για το πετρέλαιο, αναφέρει ο Γκρίνσπαν και προς αποφυγή παρερμηνειών, δήλωσε:

«Αν ο Σαντάμ ήταν Πρόεδρος του Ιράκ και δεν υπήρχε πετρέλαιο κάτω από το έδαφος σε αυτή τη χώρα, η αντίδρασή μας δε θα ήταν τόσο σφοδρή...».

*

Η ομολογία του πρώην κεντρικού τραπεζίτη των ΗΠΑ (και προνομιακού συνομιλητή του Μπους, του Τσένι, του Ράμσφελντ) είναι απολύτως επαληθεύσιμη. Σκεφτείτε: Αφ' ενός τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου στο Ιράκ είναι εφάμιλλα με αυτά της Σαουδικής Αραβίας. Αφ' ετέρου η εξόρυξη του πετρελαίου του Ιράκ κοστίζει πολλαπλώς φθηνότερα για τις πετρελαϊκές εταιρείες αφού, σε αντίθεση με άλλες πετρελαιοπαραγωγές χώρες, το πετρέλαιο του Ιράκ βρίσκεται κοντά στην επιφάνεια της Γης.

Πώς, λοιπόν, οι Αμερικανοί να μην επιδείξουν τη δέουσα σφοδρότητα όσον αφορά στην αποκατάσταση της «δημοκρατίας» και της «ελευθερίας» στην πολύπαθη χώρα;...

8,2%

Μετά το 1990 οι κομμουνιστές - και στην Ελλάδα - πόνεσαν και μάτωσαν. Αλλά δε λύγισαν. Ούτε πισωγύρισαν. Δε συνθηκολόγησαν. Σε μια εποχή εκπτώσεων κάθε λογής, εκείνοι βρήκαν τη δύναμη και, όπως έλεγε προχτές ο συνάδελφος Δάνης Παπαβασιλείου στο ραδιόφωνο του «902», έκλεισαν σε μια Κιβωτό τις αξίες τους, τα ιδανικά τους, την πολιτική, την ιστορία και την ιδεολογία τους, παίρνοντας την απόφαση για ένα ακόμα μακρύ ταξίδι κόντρα στο ρεύμα.

*

Σε καιρούς άγριους, την ώρα που άλλοι πετούσαν από το πλοίο την αξιοπρέπειά τους γιατί τους ήταν «βαρίδι» στα νέα τους σχέδια, οι κομμουνιστές έκλεισαν τα αυτιά στις Σειρήνες, πάλεψαν με τον κατακλυσμό, προστάτεψαν τα τιμαλφή τους, τη σημαία τους και το Κόμμα τους.

*

Σήμερα, οι κομμουνιστές, το Κόμμα τους, «το Κόμμα, το ΚΚΕ με τα γνωστά σύμβολά του, τη Μαρξιστική - Λενινιστική ιδεολογία του, το πρόγραμμά του και τις αρχές του», όπως λέει στο γράμμα του ο Χαρίλαος, σε πείσμα των επίδοξων νεκροθαφτών του μέλλοντος και στο όνομα των χιλιάδων μελών, φίλων και ψηφοφόρων του, στέλνει ακόμα πιο ηχηρά το μήνυμα: Το «Τέλος της Ιστορίας» δεν ήρθε και ούτε πρόκειται!