1933 Πανελλαδική απεργία των τριατατικών με αιτήματα: 500 δραχμές αύξηση, ελάχιστο όριο συντήρησης 2.000 δραχμές, επίδομα εξαετίας στους κατώτερους υπαλλήλους των ΤΤΤ (Ταχυδρομεία, Τηλέγραφοι, Τηλέφωνα). Η κυβέρνηση κηρύσσει επιστράτευση των εργαζομένων. Ενεργούνται πολλές συλλήψεις.

1981 Πεθαίνει ο Δημήτρης Ροντήρης. Σκηνοθέτης, που σφράγισε με την αισθητική και υποκριτική του άποψη το ελληνικό θέατρο του 20ού αιώνα. Υπηρέτησε την τέχνη του θεάτρου με ασκητική αφοσίωση. Υπήρξε μέγας δάσκαλος ηθοποιών και ακόμη ο πρώτος Ελληνας σκηνοθέτης που επιδόθηκε συστηματικά στην προσπάθεια σκηνικής ερμηνείας του αρχαίου δράματος. Πιστεύοντας ακράδαντα ότι ο φυσικός χώρος του δράματος είναι το ύπαιθρο, εγκαινίασε το θέατρο Ηρώδου του Αττικού, έπαιξε την «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, για πρώτη φορά μετά Χριστόν στο θέατρο της Επιδαύρου (1938) και εγκαινίασε το 1954 με τον «Ιππόλυτο» το Φεστιβάλ Επιδαύρου.

Διοδία οδός...

Καλά, καλά, ότι το ΠΑΣΟΚ «εξοργίζεται» με τις ενέργειες του κ. Πολύδωρα το ξέρουμε. Μπορεί τώρα να μας πει αν έχει κανένα νέο από τον τύπο της φωτογραφίας, τον ασφαλίτη με τα πολιτικά (έναν από τους πολλούς), που επί ημερών Σημίτη (1/10/97), τον έστελναν οι προϊστάμενοί του (με όλα τα σύνεργα της «δουλιάς»: Περίστροφο, χειροπέδες, κλπ.) να παρακολουθεί και να φακελώνει συνδικαλιστές σε κλειστές συσκέψεις της ΕΣΑΚ;...

Αλλη μια ξεκάθαρη απόδειξη περί του πόσο εννοεί το ΠΑΣΟΚ ότι... διαφωνεί με την παράδοση του μάνατζμεντ του ΟΤΕ στους ιδιώτες, είναι και το γεγονός ότι, κατά τη διάρκεια των δικών του ημερών, πρόεδρος του ΟΤΕ είχε διοριστεί (από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ) ο πρόεδρος των βιομηχάνων κ. Αντωνακόπουλος...

Δεκαεφτά επιχειρήσεις - σύμφωνα με την Επιτροπή Ανταγωνισμού - έχουν συστήσει «καρτέλ» στο χώρο του γάλακτος. Θα δούμε πώς θα εξελιχθεί η υπόθεση, τι πρόστιμα θα επιβληθούν και πόσα από αυτά - τελικά - θα πληρωθούν. Και το επισημαίνουμε, γιατί, δεδομένης αφ' ενός της πρόθεσης των γαλακτοβιομηχανιών να ασκήσουν εφέσεις, αλλά και αφ' ετέρου της πέραν πάσης αμφιβολίας «ανεξαρτησίας» της δικαιοσύνης, πολύ φοβόμαστε ότι τελικά η ιστορία, από το πολύ πήγαινε - έλα, θα γίνει... γιαούρτι.

Από χτες η πολιτική επικαιρότητα δεν έχει ούτε προϋπολογισμό, δεν έχει ούτε άρθρο 16, δεν έχει ούτε ΟΤΕ. Εκείνο που κατακλύζει την ειδησεογραφία είναι τα παιχνίδια μεταξύ «κλεφτών και αστυνόμων». Αυτή, όμως, τη φορά το νέο στην υπόθεση είναι ότι ο υπουργός Δημόσιας Τάξης (τυγχάνει να είναι ο κ. Πολύδωρας αυτή την περίοδο) αναζητά «συμπαίχτες» σ' αυτό το «σικέ» παιχνίδι, με έναν τρόπο που όχι απλώς προκαλεί, αλλά και δημιουργεί την ανησυχία ότι βρισκόμαστε ενώπιον μιας προπαγάνδας μακράς πνοής...

*

Ο κ. Πολύδωρας, μετά τους Μπαλάσκες του, τις ζαρντινιέρες του, τα «ηρωικά» του ΜΑΤ, τα μέτρα κατά των διαδηλώσεων, τις σιδηρογροθιές των «πραιτόρων» του και άλλα τέτοια «δημοκρατικά», θεώρησε σκόπιμο να «ανακαλύψει» έναν πολυπόθητο (απ' ό,τι φαίνεται) εχθρό για την Αστυνομία και τον βρήκε στους «γνωστούς - αγνώστους». Αλλά είναι πολύ αφελές να πιστεύει κανείς ότι ο κ. Πολύδωρας είναι αφελής, ή έστω τόσο αφελής, ώστε να μη γνωρίζει ότι οι κουκούλες των «γνωστών - αγνώστων» μοιάζουν πάρα πολύ με τις κουκούλες των παλικαριών της Ασφάλειας...

*

Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης δεν ενεργεί σπασμωδικά. Εχει σχέδιο. Ο κ. Πολύδωρας ποντάρει στα συντηρητικά αντανακλαστικά εκείνων των στρωμάτων που πριν από λίγα χρόνια ο Πάγκαλος αποκαλούσε «πλειοψηφία των νοικοκυραίων» και επιδιώκει να σύρει προς τα κει όλη την κοινωνία, τραβώντας μια τεχνητή ιδεολογική γραμμή ανάμεσα στους «ταραξίες» και τους «νομιμόφρονες». Από δω και πέρα αρχίζει το «τσουβάλιασμα» και η (δειλή ακόμα, είναι η αλήθεια) επανέκδοση της θεωρίας του «δακτύλου» που υποκινεί την «ανομία»: Κουκουλοφόροι, «γνωστοί - άγνωστοι», διαδηλωτές, απεργοί, χούλιγκαν, όλοι και όλα ένα πράγμα!

*

Το «γιατί» είναι προφανές: Η συκοφάντηση των αγώνων, η ενοχοποίηση του λαϊκού κινήματος, η «ποινικοποίηση» των μορφών πάλης, περνάνε, στην αρχή, μέσα από την απόδοση της κατηγορίας ότι όσοι διαμαρτύρονται και αντιστέκονται, ειδικά όσοι αντιδρούν στο σύστημα, παρέχουν «ψυχική συνδρομή» (!) στους «τρομοκράτες». Σε επόμενη φάση, το σχέδιο προβλέπει την ελεεινή ταύτιση του ταξικού, αντιμονοπωλιακού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, με τα σκοτεινά κουκουλοφόρα αθύρματα της εκάστοτε εξουσίας.

Που σημαίνει τούτο: Ακόμα κι αν δεν υπήρχαν αυτά τα αθύρματα, για να δυσφημίζουν τους λαϊκούς αγώνες και να αξιοποιούνται σαν άλλοθι για την ενίσχυση του «τρομοκράτους», το κράτος της καταστολής θα έπρεπε να τους κατασκευάσει. Αλλά από αυτό το στάδιο, της κατασκευής, έχουμε περάσει. Διανύουμε, πλέον, τη δεύτερη και παρατεταμένη φάση. Τη φάση κατά την οποία το κράτος, αφού δημιούργησε τους συνεργάτες του, τους «γνωστούς - αγνώστους», χρόνια τώρα τους «εξοπλίζει» και τους «προστατεύει». Είναι οι άνθρωποί του. Οι εν διατεταγμένη υπηρεσία προβοκάτορές του. Οι συμπαίχτες του σε αυτόν τον σικέ «κλεφτοπόλεμο».

Πολύ γνωστά πράγματα. Και καθόλου «άγνωστα»...

Επειδή, πάντως, η υπόθεση με το καρτέλ στο γάλα έχει αρχίσει να μας εξάπτει την περιέργεια, θα θέλαμε να θέσουμε μερικές ερωτήσεις.

Το γεγονός, λοιπόν, ότι (σύμφωνα με τα στοιχεία του ΚΕΠΚΑ):

• Η διαφορά μεταξύ της τιμής που πληρώνεται ο παραγωγός και της τιμής που τελικά πληρώνει ο καταναλωτής πληρώνει το ρύζι, ανέρχεται στο 1.318 (!), μήπως δημιουργεί ...υποψίες για λειτουργία «καρτέλ»;...
• Η διαφορά μεταξύ της τιμής που εισπράττει ο παραγωγός στο στάρι και της τιμής που καταλήγει να πληρώνει ο καταναλωτής για το ψωμί, ανέρχεται στο 971%, μήπως δημιουργεί ...υποψίες για λειτουργία «καρτέλ» στο κύκλωμα στάρι - αλεύρι - ψωμί;...
• Η διαφορά μεταξύ της τιμής που παίρνει ο παραγωγός και της τιμής που πληρώνει ο καταναλωτής για λάδι, φτάνει στο 106%, μήπως δημιουργεί ...υποψίες για λειτουργία «καρτέλ» στο λάδι;...

Βεβαίως, διευκρινίζουμε εκ των προτέρων και προς άρσιν παρεξηγήσεων ότι επ' ουδενί θέλουμε να προκαλέσουμε την ελάχιστη αμφιβολία περί τη «νομιμότητα», κάτω από την οποία λειτουργεί η «ελεύθερη αγορά» και η «ελευθέρα οικονομία», εν γένει, και συγγνώμη και για την ενόχληση...