1919 Ιδρύεται η Κομμουνιστική Διεθνής των Νέων (Συνέδριο του Βερολίνου).

1939 Συλλαμβάνεται ο Γιώργης Σιάντος, Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ. Με το χτύπημα αυτό, η φασιστική δικτατορία πετυχαίνει να ολοκληρώσει τη σύλληψη όλων σχεδόν των μελών της ΚΕ του ΚΚΕ, που είχαν εκλεγεί στο 6ο Συνέδριο. Σχηματίζεται Κεντρική Επιτροπή από τους Δημήτρη Παπαγιάννη, Χρήστο Κτιστάκη, Χρήστο Κανάκη και άλλα στελέχη του ΚΚΕ, που συνεχίζει τη δράση της μέχρι τους πρώτους μήνες της Κατοχής (1941) και είναι γνωστή ως η «παλιά Κεντρική Επιτροπή».

1969 Ο ηγέτης της δημοκρατικής πλειοψηφίας στην αμερικανική Γερουσία, Μάικ Μάνσφιλντ, ζητεί να γίνουν ανακρίσεις από ειδική επιτροπή του Κογκρέσου για την υπόθεση της ομαδικής σφαγής εκατοντάδων άοπλων Βιετναμέζων από Αμερικανούς στρατιώτες στο Μι Λάι. Τρεις μέρες αργότερα, παραπέμπεται σε δίκη ο υπολοχαγός Γουίλιαμ Κάλεϊ, ως υπεύθυνος της σφαγής.

Από τ' αυτί και ...στην «εντατική»!

Την Πέμπτη, κατατέθηκε στη Βουλή Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ προς τον υπουργό Αμυνας, τον κ. Βενιζέλο, με την οποία ο υπουργός κλήθηκε να τοποθετηθεί για την παρουσία ελληνικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν.

Πάρτε μια γεύση των απαντήσεων που έδωσε:

• «Ποια είναι τα κριτήρια με τα οποία η Ελλάδα αποφασίζει τη συμμετοχή της σε διεθνείς αποστολές; Τα κριτήρια είναι κριτήρια εθνικού συμφέροντος και διαφύλαξης του πολιτικού και διπλωματικού κεφαλαίου της χώρας...».

Συνιστά «εθνικό συμφέρον» δηλαδή για το ΠΑΣΟΚ να βρίσκονται Ελληνες στρατιώτες όχι στα σύνορα της Ελλάδας, όχι στο Αιγαίο ή τον Εβρο, αλλά στα σύνορα του Αφγανιστάν με το Πακιστάν... Αποτελεί «διαφύλαξη» και όχι αποδόμηση του πολιτικού και διπλωματικού κεφαλαίου που έχει χτίσει η διαχρονική αλληλεγγύη του ελληνικού λαού με τον αραβικό κόσμο, το γεγονός ότι διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις συμμετέχουν σε στρατούς που βομβαρδίζουν τον αραβικό και τον πέραν αυτού κόσμο...

• «Τα δικά μας θέματα, η δική μας ασφάλεια, η δική μας εθνική στρατηγική είναι αυτή που υπαγορεύει την παρουσία μας στο Αφγανιστάν, στη Σομαλία, στη Βοσνία, στο Κοσσυφοπέδιο...».

Ενδιαφέρουσα ομολογία. Δεν είναι, όπως μαθαίνουμε, οι περίφημες «υποχρεώσεις» προς «συμμάχους» και «εταίρους» που «αναγκάζουν» τις ελληνικές κυβερνήσεις να εκθέτουν τη χώρα στα πολεμικά παιχνίδια του ιμπεριαλισμού. Είναι, λοιπόν, η καθ' εαυτή αντίληψη του ΠΑΣΟΚ (όπως και της ΝΔ) για το τι σημαίνει «εθνικό συμφέρον» και «εθνική ασφάλεια», και το οποίο - κατά την άποψή τους - συνάδει με εισβολές και κατοχές κρατών, με δολοφονίες αμάχων και με βασανισμούς κρατουμένων...

• «...γιατί έτσι αποκτάμε τη δυνατότητα λόγου και παρέμβασης και γιατί έτσι ενισχύουμε την αξιοπιστία μας όταν πρόκειται να προβάλουμε θέσεις ή να διεκδικήσουμε ζητήματα τα οποία βρίσκονται στον πυρήνα της εθνικής μας στρατηγικής».

Αφού, όμως, έτσι αποκτάμε «δυνατότητα λόγου και παρέμβασης», κι αφού έτσι γινόμαστε «αξιόπιστοι» (πώς, δηλαδή; Μα συμμετέχοντας στην κατοχή μιας χώρας, του Αφγανιστάν, που - εκτός των άλλων και σύμφωνα με την οργάνωση «Oxfam» - οι 7 στους 10 πολίτες του έφτασαν να δηλώνουν ότι η βία των Ταλιμπάν τους απασχολεί λιγότερο από την άθλια «κυβέρνησή τους» και τη διαφθορά της), απορούμε: Ποια «δυνατότητα λόγου» απέκτησε η Ελλάδα, όταν η άρχουσα τάξη έπαιξε το ρόλο των «συμμάχων», προχώρησε στη Μικρασιατική Εκστρατεία και μετά ακολούθησε η Μικρασιατική Καταστροφή; Ποια «δυνατότητα παρέμβασης» απέκτησε η Ελλάδα, όταν έστειλε να σφαχτούν Ελληνες στην Κορέα, αλλά, αργότερα, αυτοί για τους οποίους σφαχτήκαμε στην Κορέα επέβαλαν δικτατορία στη χώρα και διαμελισμό της Κύπρου; Ποια είναι η «αξιοπιστία» μιας χώρας, με μια σειρά ανοιχτά θέματα εξωτερικής πολιτικής, που αντί τόσο στα λόγια όσο και στην πράξη να διεκδικεί να λυθούν στη βάση του διεθνούς δικαίου και της ειρήνης, εκείνη γίνεται συμμέτοχος και συνένοχος σε μια «επίλυση» θεμάτων ανά τον κόσμο μέσω της τακτικής των άδικων πολέμων και του «δίκιου του ισχυρού»; Ποιο είναι το όφελος της Ελλάδας, και ποιο ζήτημα της εξωτερικής της πολιτικής προωθήθηκε, είτε επειδή το έδαφός της έγινε πέρασμα του ΝΑΤΟ για τον τεμαχισμό της Γιουγκοσλαβίας, είτε επειδή έσπευσε να συμμετάσχει στην εκστρατεία στο Αφγανιστάν, είτε επειδή δήλωσε πεισμένη με τα «στοιχεία» των ΗΠΑ λίγο πριν την εισβολή τους στο Ιράκ;

*

Οι απαντήσεις του κυρίου Βενιζέλου στην Ερώτηση του ΚΚΕ, είναι, πραγματικά, μνημειώδους αξίας. Εκφράζουν τη θέρμη που μόνο μια κυβέρνηση των... «Ταλιμπάν» της ΝΑΤΟφροσύνης, της αμερικανοφροσύνης και της ευρωφροσύνης μπορεί να επιδείξει.

Αλλά είναι και κάτι περισσότερο: Είναι μια καταπληκτική ομολογία για το ποιο είναι το «έθνος» της άρχουσας τάξης της Ελλάδας και για το πόσο το ταξικό της συμφέρον συνιστά ευθεία απειλή για τα συμφέροντα και την αξιοπρέπεια του άλλου «έθνους», εκείνου που απαρτίζεται από τον ελληνικό λαό.

Οσα απαθανατίστηκαν στη φωτογραφία, μετά το τέλος του αγώνα της Εθνικής στην Ουκρανία, είναι η μια όψη. Αλλά δεν είναι η μόνη...

Στην Ελλάδα, λοιπόν: Είναι αλήθεια όσα ακούγονται για «στημένα» παιχνίδια, για περίεργα πονταρίσματα στο στοίχημα, για «πιασμένους» παίχτες, για «λαδωμένους» διαιτητές και παράγοντες που «κανονίζουν» αποτελέσματα;

Κάτι έχει πάρει κι εμάς το αυτί μας, αλλά ξεκαθαρίζουμε (κατά την προσφιλή τακτική όσων σέβονται τον εαυτό τους - αλλά κανέναν άλλον...) ότι «στοιχεία δε διαθέτουμε». «Αποδείξεις δεν έχουμε».

Αλλωστε, αποδείξεις δεν έχουν ούτε και η ΟΥΕΦΑ και η FIFA, που πολύ, λένε, τους έχει απασχολήσει το θέμα με την πιθανότητα να γίνονται «κομπίνες» στους αγώνες των μικρών κατηγοριών στην Ελλάδα.

*

Σημείωση (1):

Δεδομένου ότι η ΟΥΕΦΑ και η FIFA ακόμα «ψάχνουν» πώς ήρθε εκείνο το 2-2 μεταξύ Δανίας - Σουηδίας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004 (αποτέλεσμα με το οποίο προκρίνονταν και οι δυο εις βάρος της Ιταλίας), ή εκείνο το μυθικό 3-3 μεταξύ Μάλι - Μεξικό στην Ολυμπιάδα της Αθήνας (αποτέλεσμα με το οποίο επίσης προκρίνονταν και οι δυο), ή πώς η Ισπανία κατάφερε και κέρδισε με ...12-1 τη Μάλτα το 1983 για να προκριθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο, κάτι που θα γινόταν μόνο με μια διαφορά 11 γκολ στο συγκεκριμένο αγώνα (πράγμα που επετεύχθη...), ή πώς η Αργεντινή του Κέμπες πέτυχε ακριβώς τα 6 γκολ που χρειαζόταν εναντίον του Περού για να περάσει στο Μουντιάλ του 1974,

δεδομένου δηλαδή ότι ΟΥΕΦΑ και FIFA εδώ και κάτι δεκαετίες ...ψάχνουν, αποτελούν σίγουρη εγγύηση ότι θα φέρουν την κάθαρση και στην Ελλάδα (αν υποθέσουμε ότι δεν υπάρχει κάθαρση - και όποιος έχει στοιχεία να τα πάει στον εισαγγελέα...).

*

Σημείωση (2):

Με αφορμή έναν ποδοσφαιρικό αγώνα της Β' Εθνικής της περασμένης Κυριακής, όπου σημειώθηκε μια από τις λεγόμενες «σούπερ εκπλήξεις», καθώς η εμφανώς υποδεέστερη φιλοξενούμενη ομάδα νίκησε τη γηπεδούχο που ήταν αδιαφιλονίκητο φαβορί, η εφημερίδα «Goal News»

έγραψε:

«Το φοβερό σε αυτή την ιστορία είναι ότι τη νύχτα, από τις 8 μ.μ. του Σαββάτου μέχρι και το πρωί της Κυρι­ακής (στις 8) παίχτηκαν πάνω στο διπλό 162.697 ευρώ, ήτοι το 30% του συνολικού πονταρίσματος. Αλλωστε, οι καλές οι δουλειές γίνονται νύχτα»...