1910 Ιδρύθηκε το Εργατικό Κέντρο στην Αθήνα. Την ίδια μέρα απέργησαν οι ναυτοθερμαστές του Πειραιά. Η απεργία τους λήγει με την ικανοποίηση των αιτημάτων τους.

1919 Ανακηρύχτηκε η Σοβιετική Δημοκρατία της Ουγγαρίας. Κράτος της δικτατορίας του προλεταριάτου, που διατηρήθηκε έως την 1η του Αυγούστου 1919.

1934 Μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας, πραγματοποιείται στην Αθήνα μεγαλειώδες συλλαλητήριο κατά των μεγάλων ξένων εταιρειών. Παρά τα απαγορευτικά μέτρα, έκλεισαν τα καταστήματα κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου και πάνω από 70.000 εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν στο Πεδίον του Αρεως. Την επομένη, οι ιδιοκτήτες φορτηγών και λεωφορείων της Αθήνας και του Πειραιά κατέβηκαν σε απεργία. Οι απεργοί απέκρουσαν την επίθεση της Αστυνομίας, έστησαν οδοφράγματα στους δρόμους του Μαραθώνα, των Μεγάρων και της Λιβαδειάς. Η Αστυνομία πυροβόλησε και τραυμάτισε πολλούς. Ηταν μια περίοδος έντονων απεργιακών κινητοποιήσεων.

1939 H ναζιστική Γερμανία, με τελεσίγραφό της προς την κυβέρνηση της Πολωνίας, αξίωνε την παράδοση της πόλης Γκντανσκ.

Οι «καημένοι» οι τραπεζίτες. Εχουν δεινοπαθήσει από την κρίση. Αρκεί να δει κανείς την πορεία των κερδών τους επί ΠΑΣΟΚ και επί ΝΔ. Ιδού τα συγκεντρωτικά στοιχεία για την κερδοφορία των τραπεζών:

• Ετος 2000: Κέρδη 2,41 δισ. ευρώ
• Ετος 2001: Κέρδη 1,76 δισ. ευρώ
• Ετος 2002: Κέρδη 1,34 δισ. ευρώ
• Ετος 2003: Κέρδη 1,92 δισ. ευρώ
• Ετος 2004: Κέρδη 1,19 δισ. ευρώ
• Ετος 2005: Κέρδη 2,78 δισ. ευρώ
• Ετος 2006: Κέρδη 3,38 δισ. ευρώ
• Ετος 2007: Κέρδη 5,74 δισ. ευρώ
• Ετος 2008: Κέρδη 3,94 δισ. ευρώ (*)

Με άλλα λόγια, οι «φτωχοί» μας τραπεζίτες, σε λιγότερο από μια δεκαετία, ενθυλάκωσαν το ποσό των 25 περίπου δισεκατομμυρίων ευρώ! Επειδή, δε, έχουμε και... κρίση, η κυβέρνηση (η ίδια που «παγώνει» τους μισθούς και προσφέρει «έκτακτο βοήθημα» στους συνταξιούχους το... αστρονομικό ποσό του 1 ευρώ), τους έδωσε και κείνο το «ρεγάλο» των 28 δισεκατομμυρίων...

*

(*) Τα στοιχεία του έτους 2008 αφορούν στις έξι τράπεζες (Εθνική, Αλφα, Γιούρομπανκ, Μαρφίν, Κύπρου, Πειραιώς) που έχουν παρουσιάσει ισολογισμούς.

Δολοφονία 15χρονου. Εισαγγελικές διαταγές να λογίζονται οι εργατικές κινητοποιήσεις σαν «τελεσθέντα εγκλήματα». Ανεξιχνίαστες υποθέσεις πυροβολισμού κατά μαθητή και δολοφονικής επίθεσης κατά συνδικαλίστριας. Ζαρντινιέρα. Σιδηρογροθιές. «Ηρωικά ΜΑΤ». Απαγωγές Πακιστανών. Βασανισμοί, ξυλοδαρμοί και «περίεργοι» θάνατοι μεταναστών. Χρωμοσφαιρίδια. Αστυνομικοί που «έχουν νεύρα». Ειδικός φρουρός που πυροβολεί προς εκφοβισμό φοιτητικής διαδήλωσης στο υπουργείο Αιγαίου. Ανακοινώσεις της ΓΑΔΑ για προληπτική παρακολούθηση πούλμαν που μεταφέρουν διαδηλωτές. Συλλήψεις στο σωρό και στημένες κατηγορίες κατά διαδηλωτών. Συλλήψεις με μόνη κατηγορία την υπόδηση πράσινων παπουτσιών. Παιχνίδια με κουκουλοφόρους που καταλήγουν σε προαλειφόμενα «ιδιώνυμα». Εκατοντάδες καταγγελίες πολιτών για βάρβαρη αντιμετώπιση και κακοποίησή τους από «όργανα της τάξης». Ασφαλίτες με πολιτικά σε ρόλο χαφιέ των εργατικών κινητοποιήσεων και συσκέψεων. Καταγγελίες για δράση ασφαλιτών σε ρόλο προβοκάτορα των λαϊκών κινητοποιήσεων. «Μηχανοκίνητα» τμήματα αστυνόμευσης. «Δυνάμεις ταχείας επέμβασης». Αρματα ρίψης νερού κατά διαδηλωτών. Πράκτορες και ξένες μυστικές υπηρεσίες...

Με τρεις λέξεις: «Επανίδρυση του κράτους»...

Επιμελής ο κ. Σουφλιάς. Ανακοίνωσε και ότι θα δημιουργηθεί υπουργείο Περιβάλλοντος. Το 2010. Στο μεταξύ και μέχρι τότε μήπως μπορεί να κάνει κάτι το υπουργείο του για τη ρύπανση του Ασωπού, εκεί που χιλιάδες άνθρωποι βλέπουν τις στατιστικές των θανάτων από καρκίνο, λόγω της μόλυνσης του νερού, να έχουν δεκαπενταπλασιαστεί (!);...

Την Πέμπτη που πέρασε, στις 19 του Μάρτη, συμπληρώθηκαν έξι χρόνια από την έναρξη της «εξαγωγής δημοκρατίας» των Αμερικανών στο Ιράκ, σε συνεργασία με τους «πρόθυμους συμμάχους» τους της ΕΕ. Η Ελλάδα του δικομματισμού έχει το δικό της «μετάλλιο τιμής» για τη σύμπραξή της σε αυτό το μακελειό. Ο ίδιος ο Μπους ήταν εκείνος που αναγόρευσε την Ελλάδα τέταρτη στη σειρά στον κατάλογο των χωρών που προσέφεραν τις μεγαλύτερες «συμμαχικές» υπηρεσίες ώστε να ευοδωθούν τα σχέδια των ΗΠΑ. Δεν είναι η πρώτη φορά που μας αποδίδουν τέτοια «εύσημα». Ηταν ο μπαμπάς Μπους που είχε παρασημοφορήσει το προσωπικό της βάσης της Σούδας για τις «υπηρεσίες» του και κατά τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου...

*

Η κατοχή του Ιράκ συνεχίζεται, οι δρόμοι του πετρελαίου έχουν βαφτεί για τα καλά και για μια ακόμα φορά με ατέλειωτο αίμα, το ολοκαύτωμα στη Βαγδάτη και τη Φαλούτζα μένει για να θυμίζει πώς λειτουργούν τα «Ες-Ες» του 21ου αιώνα, η παγκόσμια τρομοκρατία βρήκε τα νέα σύμβολά της στα κολαστήρια του Αμπού Γκράιμπ.

Εξι χρόνια υπαγωγής της ανθρωπότητας στο καθεστώς μιας βαρβαρότητας που ξεπερνά σε κτηνωδία όλα τα εγκλήματα που γνώρισε μέχρι σήμερα ο πλανήτης. Τώρα πλέον η σκυτάλη από τα χέρια του Μπους και της Ράις έχει περάσει στα χέρια του Ομπάμα και της Χίλαρι Κλίντον.

*

Οποιο τρόπο κι αν χρησιμοποιήσεις για να μετρήσεις τη θηριωδία, εκείνο που προκύπτει είναι «σοκ και δέος». Σύμφωνα με την ιστοσελίδα «National Priorities Project», οι νεκροί Ιρακινοί, από τους βομβαρδισμούς, τις δολοφονικές επιθέσεις και την καταστροφή (υγειονομική, επισιτιστική κλπ.) που επέφερε η εισβολή και η κατοχή, ξεπερνούν τα 2.000.000! Θύματα που έρχονται να προστεθούν στις εκατοντάδες χιλιάδες του πρώτου πολέμου και του εμπάργκο που επιβλήθηκε στο Ιράκ, μετά το 1991. Ενα εμπάργκο που μέχρι το 1996 είχε οδηγήσει στη δολοφονία 500.000 παιδιών, «απώλεια» την οποία η τότε (Δημοκρατική) υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, η Μαντλίν Ολμπράιτ, είχε χαρακτηρίσει «αναγκαία»...

*

Ο αριθμός των ανθρώπινων απωλειών είναι αρκετός για να γίνει αντιληπτό τι έχουν επιφέρει οι Αμερικάνοι στην περιοχή. Αν δίπλα στα θύματα προστεθεί και το οικονομικό σκέλος του πολέμου, τότε προκύπτει η συνολική «αρχιτεκτονική» πάνω στην οποία οικοδομεί η «νέα τάξη» τον κόσμο:

Σ' αυτά τα 6 χρόνια, λοιπόν, το κόστος του πολέμου υπολογίζεται σε πάνω από 607 δισ. δολάρια! Είναι λάθος να αντιμετωπίζεται αυτό το αστρονομικό νούμερο σαν ένα ποσό που «επιβαρύνει» τον προϋπολογισμό των ΗΠΑ ή της Ευρω-ΝΑΤΟικής συμμορίας. Στην πραγματικότητα πρόκειται για τα χρήματα που πληρώνει η ανθρωπότητα για να τρέφεται ο Μινώταυρος του ιμπεριαλισμού.

*

Η «δημοκρατία» των νεκροταφείων και των μαζικών τάφων στο Ιράκ, πάει χέρι χέρι με τα συμβόλαια των πολυεθνικών για την «ανασυγκρότηση» της χώρας, είναι η προϋπόθεση για τα επί πτωμάτων κέρδη των πετρελαϊκών εταιρειών και του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος. Και ενώ η κατοχή συνεχίζεται, με αυτά τα 607 δισεκατομμύρια θα ήταν δυνατόν να έχει εξασφαλιστεί

-- η υγειονομική περίθαλψη για 240 εκατομμύρια ανθρώπους,

-- η επάνδρωση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με 13 εκατομμύρια δασκάλους,

-- η αξιοπρεπής στέγαση εκατομμυρίων ανθρώπων με την κατασκευή 6,5 εκατομμυρίων συγκροτημάτων κατοικιών,

-- η κατασκευή πάνω από 840 εκατομμυρίων εγκαταστάσεων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

*

Φυσικά όλα τα παραπάνω δεν εμπίπτουν στη «λογική» του ιμπεριαλισμού. Ο ιμπεριαλισμός γνωρίζει μόνο την αριθμητική του κέρδους. Και η εξασφάλιση του κέρδους στην περίπτωση του ιμπεριαλισμού ισοδυναμεί με την πολιτική των βομβαρδισμών, της κατοχής, των βασανιστηρίων και του αίματος.

Αντιλαϊκή

κατΕΕγίδα!