1594 O Ερρίκος της Ναβάρας μπαίνει στο Παρίσι, ως βασιλιάς Ερρίκος ο Δ`, και ξεκινά τη δυναστεία των Βουρβόνων, που από το 1700 επεκτάθηκαν και στην Ισπανία, όπου βασιλεύουν ακόμη.

1821 Πραγματοποιείται ένα αποφασιστικό βήμα για την απελευθέρωση της Καλαμάτας, που ήταν και η πρώτη μεγάλη νίκη της Επανάστασης του 1821.

1895 Στο Παρίσι, οι αδελφοί Λιμιέρ, Αύγουστος και Λουδοβίκος, προβάλλουν την πρώτη κινηματογραφική ταινία διάρκειας ενός ολόκληρου λεπτού.

1919 Στο 8ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσίας (μπολσεβίκων) ψηφίζεται το νέο Πρόγραμμα, που είχε καταρτιστεί υπό την καθοδήγηση του Β. Ι. Λένιν. Η νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης έλυσε το βασικό πρόβλημα που είχε βάλει το προηγούμενο Πρόγραμμα. Τώρα έμπαινε το καθήκον της οικοδόμησης του σοσιαλισμού.

1935 Στο Βερολίνο εγκαινιάζεται η πρώτη εκπομπή «Τηλεόρασης Υψηλής Ευκρίνειας».

1945 Σχηματίζεται στο Κάιρο ο Αραβικός Σύνδεσμος με ιδρυτικά μέλη τα κράτη: Αίγυπτος, Ιράκ, Ιορδανία, Λίβανος και Συρία.

1946 Η Βρετανία αναγνωρίζει την ανεξαρτησία της Υπεριορδανίας με την ονομασία Βασίλειο της Ιορδανίας.

Τι είναι οι αγώνες για την Παιδεία; «Πνευματικός ακρωτηριασμός»!

Τι είναι τα αιτήματα για Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία; «Αδεια συνθήματα»!

Τι είναι οι κινητοποιήσεις των φοιτητών; «Αγοραία χυδαιότητα»!

Σε τι μετατρέπουν το Πανεπιστημιακό Ασυλο όσοι το υπερασπίζονται; «Σε χώρο παρανομίας»!

Προσθέστε επίσης ότι οι καταλήψεις σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ είναι «σκοταδισμός της βίας, ολοκληρωτισμός και παρακρατικές πρακτικές»!

*

Αυτά που διαβάσατε δεν είναι στιγμιότυπα από το «Πάγκαλος Νο2», ούτε καν αποσπάσματα στιχομυθίας μεταξύ του Γεωργιάδη (της ΝΔ) και του Γεωργιάδη (του ΛΑΟΣ).

Πρόκειται για κείμενο (δημοσιεύτηκε στο «Εθνος») που υπέγραψαν 32 καθηγητές (!) της Νομικής Σχολής Αθήνας εναντίον των φοιτητών τους και μάλιστα λίγες μέρες μετά το συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ, όπου η παραπάνω άποψη, όπως την εκφράζουν οι εν λόγω... δάσκαλοι δεν έμεινε απλώς «μετεξεταστέα», αλλά «κόπηκε» ολοσχερώς, «στον τόπο» που λένε.

Είναι τέτοια η βιαιότητα του κειμένου, που μάλλον απάδει κάθε περαιτέρω σχολιασμού. Μιλά από μόνο του. Ισως δε, ανήκει στις περιπτώσεις που είχαν οδηγήσει το μεγάλο Δάσκαλο (σ.σ.: εδώ το «Δ» κεφαλαίο) τον Κ. Βάρναλη, να προτείνει ως αντίδοτο τον αυτοσαρκασμό, λέγοντας ότι «ουδείς μωρότερος των ιατρών, αν δεν υπήρχαν οι δάσκαλοι»...

Του Γιάννη Δερμεντζόγλου (από τον «Ελεύθερο Τύπο»)

ΣκαΝΔαλο εις

την διαΠΑΣΟΚ

Για δεύτερη συνεχή χρονιά η κ. Ντόρα Μπακογιάννη θα γιορτάσει την επέτειο της 25ης Μαρτίου στην Ουάσιγκτον. Φαίνεται ότι η υπουργός Εξωτερικών, όταν βρίσκεται στις ΗΠΑ, νιώθει «σαν στο σπίτι της»...

Η υπουργός, όπως συνηθίζεται σ' αυτές τις περιπτώσεις, θα εμπλουτίσει το άλμπουμ με τις φωτογραφίες της με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπους και την ομόλογό της υπουργό Εξωτερικών της υπερδύναμης, την Κοντολίζα Ράις. Ως γνωστόν, για το ελληνικό πολιτικό σύστημα του «ανήκομεν εις την Δύσιν», τέτοιες επαφές θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικές. Κάποιοι, μάλιστα, τις συνδέουν άμεσα με την πολιτική πρόοδο των φωτογραφιζομένων, κατά την επάνοδό τους εις την ημεδαπήν...

*

Φυσικά, όπως κάθε αντίστοιχη συναναστροφή, έτσι και αυτές της κ. Μπακογιάννη στις ΗΠΑ, έχουν το αντίτιμό τους. Μέρος, πάντως, αυτού του «αντιτίμου» θα πρέπει να αναγνωρίσουν οι αμφιτρύωνες της κ. Μπακογιάννη ότι η Ελληνίδα υπουργός το έχει ήδη καταβάλει. Υπενθυμίζουμε:

• Την τοποθέτηση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών υπέρ της εγκατάστασης αμερικανικών αντιβαλλιστικών πυραύλων στην Ευρώπη.
• Την επίθεση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών κατά της... Ρωσίας λόγω της αντίθεσης της Μόσχας στην εγκατάσταση αμερικανικών πυραύλων σε Πολωνία και Τσεχία.
• Τη διατήρηση με κάθε κόστος της αμερικανικής επιθυμίας για «πολιτική προσέγγιση» Ελλάδας - Τουρκίας.
• Την τακτική της διατήρησης του Κυπριακού στα αμερικανοβρετανικά πλαίσια του σχεδίου Ανάν.

Οι Αμερικανοί, φυσικά, ζητούν ακόμη περισσότερα από την ελληνική κυβέρνηση. Ομως σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να έχουν παράπονα από την Ντόρα Μπακογιάννη και την ελληνική εξωτερική πολιτική. Μάλιστα δε λείπουν εκείνες οι «κακές γλώσσες» που χρεώνουν στο ΥΠΕΞ κινήσεις (σ.σ.: όπως την ανακοίνωση που προαναφέρθηκε του ελληνικού ΥΠΕΞ κατά της Ρωσίας η οποία αντιδρά στην τοποθέτηση αμερικανικών πυραύλων στο έδαφος της Πολωνίας και της Τσεχίας) που απέβλεπαν να δημιουργηθούν «σκιές» μεταξύ Ελλάδας - Ρωσίας, λίγο πριν την επίσκεψη Πούτιν. Επιπλέον, η αμερικανική πλευρά σίγουρα προσμετρά στα «θετικά» την επιμονή του ΥΠΕΞ για τη ματαίωση της ελληνοκυπριακής άσκησης «Τοξότης», προκειμένου να διευκολυνθεί η (ματαιωθείσα τελικά) άφιξη του Γκιουλ στην Αθήνα. Και σίγουρα δε θα πρέπει να διαφεύγει το γεγονός της αρχικά υποτονικής ελληνικής αντίδρασης, στην τουρκική αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας επί του Αϊ-Στράτη.

*

Ολα αυτά, μάλλον, πιστοποιούν ότι τα χαμόγελα στις φωτογραφίες της κ. Μπακογιάννη με τους Μπους - Ράις θα είναι ειλικρινή και όχι από εκείνα που συνηθίζονται στις δημόσιες σχέσεις και στις διπλωματικές επαφές.

Δεν πρόκειται για «απλή» κλοπή. Δεν είναι ένα «απλό» σκάνδαλο. Πρόκειται για λεηλασία στον... κύβο!

• Βάσει του νόμου 1611/1950, που υποχρέωνε τα Ταμεία να καταθέτουν ατόκως επί 25 χρόνια τα αποθεματικά τους στην Τράπεζα της Ελλάδας και μέσω αυτής τα χρήματα των εργαζομένων να περνούν σε βιομηχάνους και τραπεζίτες «διά την ενίσχυσην της βιομηχανίας και του εμπορίου», υπολογίζεται (Αναλογιστική Μελέτη ΙΝΕ-ΓΣΕΕ/2001) ότι η κλοπή των αποθεματικών το διάστημα 1951 - 1975 ανήλθε στα 58 δισ. ευρώ (20 τρισ. δρχ.)!
• Μέχρι το 2002 οι οφειλές των κυβερνήσεων για κοινωνική πολιτική προς τα Ταμεία ανέρχονταν σε 5,2 δισ. ευρώ (1,8 τρισ. δρχ.). Αυτό το χρέος «ρυθμίστηκε» με επιτόκιο 2% για 15 χρόνια, που σημαίνει ότι αν προστεθούν τα κλεμμένα από τις «χαμηλές αποδόσεις» λόγω του χαμηλού επιτοκίου, το πραγματικό χρέος ξεπερνάει τα 8,8 δισ. ευρώ (3 τρισ. δρχ). Μόνο οι απώλειες για το ΙΚΑ ξεπερνούν τα 4,4 δισ. ευρώ!
• Οι οφειλές προς τα ταμεία των κυβερνήσεων λόγω της μη καταβολής της «τριμερούς χρηματοδότησης» έφτασαν μέχρι το 2002 (που άλλαξε το σύστημα) τα 2 δισ. ευρώ.
• Οι οφειλές προς το ΙΚΑ-ΤΕΑΜ προ πενταετίας ξεπερνούσαν τα 3 δισ. ευρώ. Αν προστεθούν και τα κλεμμένα από τις «χαμηλές αποδόσεις», το ποσό ανέρχεται στα 5,8 δισ. ευρώ σε τιμές 2002.
• Στο ΤΑΕΔΥ (πρόκειται για την «πέτρα του σκανδάλου» των τελευταίων ημερών) έχει υπολογιστεί ότι οι οφειλές του κράτους (δηλαδή των γαλαζοπράσινων κυβερνήσεων) ανήλθαν στα 3,5 δισ. ευρώ μόνο για την περίοδο 1974-2000.
• Οι βεβαιωμένες παγωμένες οφειλές των εργοδοτών προς το ΙΚΑ μαζί με τα πρόστιμα έφτασαν στα 3,2 δισ. ευρώ μέχρι το 2006, ενώ σε σε 1,8 δισ. ευρώ υπολογίστηκε στο περσινό συνέδριο της Ομοσπονδίας Εργαζομένων του ΙΚΑ η ετήσια εισφοροδιαφυγή των εργοδοτών σε βάρος του Ιδρύματος.

Αν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι περισσότερο για το μέγεθος της κλοπής που υφίστανται τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων είναι τούτο: Το ποσό είναι αστρονομικό. Ξεπερνάει τα 80 δισ. ευρώ! Δεδομένου, δε, ότι σήμερα η συνολική περιουσία των Ταμείων αποτιμάται στα 30 δισ. ευρώ, προκύπτει ότι:

Διαχρονικά «έχουν φάει» κόπους γενεών και γενεών εργαζομένων, κόποι που η αξία τους ισούται με το τριπλάσιο (!) σχεδόν της σημερινής περιουσίας των Ταμείων!

Μήπως υπάρχουν αμφιβολίες για την ταυτότητα των «κλεφτών»;...