1983. H ώρα στη Βηρυτό είναι 6.20 τα ξημερώματα όταν ένα μεγάλο φορτηγό κατευθύνεται με ταχύτητα προς το στρατηγείο των Αμερικανών πεζοναυτών, που βρίσκονται εγκαταστημένοι στο Λίβανο. Ο οδηγός συνεχίζει την πορεία του και μόλις το φορτηγό του καρφώνεται με ορμή στην περίφραξη του στρατηγείου πυροδοτεί το φορτίο του - 2,5 ολόκληρους τόνους εκρηκτικών. Μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, το τετραώροφο κτίριο του αμερικανικού στρατηγείου μετατρέπεται σε ένα σωρό από πέτρες, σίδερα και διαμελισμένα πτώματα 260 Αμερικανών στρατιωτών. Προτού κοπάσει καλά καλά ο απόηχος της ολέθριας έκρηξης, μια δεύτερη πανομοιότυπη αποστολή αυτοκτονίας πλήττει το αρχηγείο των Γάλλων αλεξιπτωτιστών, που επίσης φιλοξενείται στη Βηρυτό, σκορπίζοντας το θάνατο σε 58 Γάλλους στρατιώτες.

Η ΜΙΑ πληροφορία λέει ότι ο Γεωργιάδης, ένας εκ των κρατουμένων στον Κορυδαλλό για την υπόθεση της «17 Ν», ζητά από τον ανακριτή να εξεταστεί ο Αλεξάκης, ο πρώην αρχηγός της ΕΥΠ, διότι ...«ξέρει πολλά». Η άλλη πληροφορία λέει ότι ο Γεωργιάδης ζητά από τον ανακριτή να εξεταστεί ο Αλεξάκης, διότι «ξέρει πάρα πολλά»...

***

ΕΙΤΕ «πολλά», είτε ...«πάρα πολλά», η υπόθεση αρχίζει να αποκτά (πραγματικό) ενδιαφέρον, δε νομίζετε;..

***

ΒΕΒΑΙΑ, υπάρχει και κείνη η «δήλωση» Κουφοντίνα ότι η «17 Ν» δεν είχε καμία σχέση με μυστικές υπηρεσίες...

***

ΦΥΣΙΚΑ, δε θέλουμε να αμφισβητήσουμε έναν τόσο ...«αξιοπρεπέστατο» και ...«αξιόπιστο μάρτυρα», όπως ο «κύριος» Κουφοντίνας, αλλά εκείνος ο Αλεξάκης τι λέει; Ε;..

***

«ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ηγετική φυσιογνωμία», ο κ. Χρυσοχοΐδης. Το διαπίστωσαν οι συνομιλητές του, της CIA, τους οποίους επισκέφτηκε χτες ο κύριος υπουργός...

***

ΜΙΑ τόσο «ηγετική φυσιογνωμία» πώς της ξέφυγε, άραγε, ότι ο Αλεξάκης θα έπρεπε από τους πρώτους - και από την πρώτη στιγμή - να έχει κληθεί για να δώσει εξηγήσεις για κείνες τις (επί των ημερών του) «ορφανές βόμβες»;...

***

ΠΩΣ το είχε πει εκείνος ο θείος του Κουφοντίνα; «Πολύ καλό παιδί, δούλευε και στην ΕΥΠ» (!), κάπως έτσι δεν το είχε πει;..

Με απόφαση του υπουργού Υγείας ένα νέο υποκατάστατο, η «βουπρενοθίνη», θα παρέχεται από τα δημόσια νοσοκομεία, ως μέσο αντιμετώπισης της τοξικομανίας. Η κίνηση του υπουργού έδωσε λαβή σε ορισμένους να επαναφέρουν αυτή ακριβώς τη θεωρία, τη θεωρία των υποκατάστατων, ως, δήθεν, μέσο αντιμετώπισης της τοξικομανίας. Μόνο που η θεωρία τους είναι παλιά. Τόσο παλιά όσο και η ευρεία διάδοση των ναρκωτικών. Οσο, δε, και αν προβάλλεται ως «ανανεωτική» ή «εκσυγχρονιστική», η ζωή έχει αποδείξει ότι η πολιτική των υποκατάστατων, όχι μόνο δε λύνει, αλλά συντηρεί και αναπαράγει το πρόβλημα.

Αλλά ας αφήσουμε να μιλήσουν οι επιστήμονες:

«Το φαινόμενο των υποκαταστάτων εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Αμερική. Στις αρχές του 19ου αιώνα, γίνονται οι πρώτες εισαγωγές οπίου. Σε λίγα χρόνια η Αμερική κατακλύζεται από χιλιάδες οπιομανών.

» Το 1832 παράγεται για πρώτη φορά το εκχύλισμα κοδεΐνης. Εμφανίζεται σαν φάρμακο για το βήχα, τους πόνους και - κυρίως - την εξάρτηση από το όπιο.

» Το 1856 κάνει την εμφάνισή της η ενέσιμη μορφίνη. Προωθείται σαν ισχυρό αναλγητικό. Μέσα σε λίγα χρόνια δημιουργεί χιλιάδες μορφινομανείς. Λίγο αργότερα έρχεται η κοκαΐνη. Εμφανίζεται σαν φάρμακο για μορφινομανείς και εξαρτημένους από κοδεΐνη. Στα τέλη του 19ου αιώνα υπάρχει στην Αμερική τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα από τους χιλιάδες εξαρτημένους από κοδεΐνη, κοκαΐνη και μορφίνη.

» Το πρόβλημα αναλαμβάνουν να λύσουν οι ανερχόμενοι φαρμακευτικοί κολοσσοί. Ετσι, στα 1898, η φίρμα BAYER παρουσιάζει με υπερηφάνεια το τελευταίο της σκεύασμα που κυκλοφορεί ελεύθερα και διαφημίζεται από την εταιρία σαν το «φάρμακο των φαρμάκων» που σε «θεραπεύει» από την εξάρτηση από οποιαδήποτε ουσία! Πρόκειται για την ηρωίνη! Τα αποτελέσματα δεν αργούν να φανούν: Το 1914 καταμετρούνται στις ΗΠΑ 200.000 ηρωινομανείς.

» Το 1943, μια μεγάλη εταιρία, η BOECHST, παράγει και προωθεί στην αγορά το συνθετικό παράγωγο της μορφίνης, που ονομάζεται μεθαδόνη. Τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια κυκλοφορεί ελεύθερα και διαφημίζεται σαν ισχυρό αναλγητικό. Η συνολική φαρμακευτική της δράση είναι όμοια με της ηρωίνης. Από πολλούς προβάλλεται σαν το νέο υπερφάρμακο, που μέλλει να θεραπεύσει την εξάρτηση από την ηρωίνη. Το 1963, οι DOLE και NYSWANDER προωθούν στις ΗΠΑ τα λεγόμενα προγράμματα υποκατάστασης με μεθαδόνη. Το αποτέλεσμα: Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, οι μεθαδονομανείς υπολογίζονταν στις ΗΠΑ πριν μερικά χρόνια σε πάνω από 100.000.

» Συμπέρασμα: Η διακίνηση της ηρωίνης όχι μόνο δε μειώθηκε από τα προγράμματα μεθαδόνης, αλλά μπορούμε να πούμε ότι ενισχύθηκε».

Τα λόγια που παρατέθηκαν παραμένουν εξαιρετικά επίκαιρα, αν και ακούστηκαν για πρώτη φορά πριν 18 χρόνια. Είναι απόσπασμα της ομιλίας στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Αγωγής Υγείας τον Οκτώβρη του 1984, του ψυχιάτρου Φοίβου Ζαφειρίδη, επιστήμονα με τεράστια πείρα στο αντικείμενο, που έβαλε τη σφραγίδα του στην πορεία και την αξιοπιστία του ΚΕΘΕΑ («Ριζοσπάστης», 25/5/1997).

Από εμάς ουδέν περαιτέρω σχόλιο.

Ψάξε - ψάξε, κι άμα το βρεις το «μήνυμα», γράψε μου...

Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες... «δυσαρμονίζουνε»