1915 Απόβαση αγγλογαλλικών στρατευμάτων στη Θεσσαλονίκη.

1935 Τα στρατεύματα της φασιστικής Ιταλίας εισβάλλουν στην Αβησσυνία. Αρχίζει ο ιταλο-αβησσυνιακός πόλεμος.

1944 Αποβιβάζονται αγγλικά στρατεύματα στην Ελλάδα.

1966 Αρχίζει στο Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης η δίκη για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη.

1966 Μια παλιά ιστορία, τόσο... νέα. Διαστάσεις σκανδάλου παίρνει η ψηφοθηρική παρέμβαση πολιτικών στα ποδοσφαιρικά. Ο υπουργός Δημοσίων Εργων, Κ. Μακρής, απειλεί με παραίτηση, αν δεν προβιβαστεί (παράτυπα) στην Α΄ Εθνική ο ΟΦΗ, ο υπουργός Βιομηχανίας, Ι. Γκλαβάνης, απαιτεί από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία να παραμείνει στην Α΄ Εθνική η Νίκη Βόλου (αν και υποβιβάστηκε), ενώ ο υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου, Τ. Δρούλιας, εκδηλώνει «ζωηρό ενδιαφέρον» για την τύχη του Παναιγιάλειου...

Χτες οι «γαλαζοπράσινοι» ξανάρθαν εις σάρκαν μίαν. Το κατάφερε ο κ. Αντώναρος, ο οποίος επιχείρησε να στρέψει τους γονείς εναντίον των απεργών δασκάλων. Ιδια η συνταγή με κείνη του ΠΑΣΟΚ. Τότε που οι «Τσουκάτοι» έστρεφαν τους οδηγούς των φορτηγών εναντίον των αγροτών, τους επιβάτες των πλοίων εναντίον των ναυτεργατών και τους γονείς εναντίον των παιδιών τους, των μαθητών.

Και τώρα το κουίζ της στήλης:

Τι είναι χειρότερο; Να ψηφίζεις ΠΑΣΟΚ και να σου βγαίνει δεξιά πολιτική, ή να ψηφίζεις ΝΔ και να σου βγαίνει ΠΑΣΟΚ; Ας το απαντήσουν οι ψηφοφόροι και των μεν και των δε.

Από την εποχή του Κούβελα, που έλεγε ότι οι ποιητές είναι «λαπάδες», μέχρι τα σημερινά του κ. Πολύδωρα, που θέλει να προσδίδει ολίγον από «ποιητικό» οίστρο στο πολιτικό του προφίλ, αυτό που μένει τελικά, ειδικά στην πολιτική, είναι η ουσία. Οποιο κι αν είναι το «στιλ», όποιο κι αν είναι το «περιτύλιγμα», όποια κι είναι η «επικοινωνιακή» τακτική, εκείνο που έχει σημασία, αυτό που εν τέλει σημαδεύει τη ζωή των ανθρώπων είναι η πολιτική πράξη.

*

Η πολιτική πράξη της εποχής του Κούβελα (Μητσοτάκη), χαρακτηρίστηκε από κείνη την πρωθυπουργική δήλωση προς τους αστυνομικούς: «Εσείς είστε το κράτος»! Τότε, το κράτος τους, έδερνε τους οδηγούς των λεωφορείων...

Λίγο αργότερα, επί Παπανδρέου, αυτό το ίδιο κράτος, έδερνε συνταξιούχους έξω από το Μαξίμου, ενώ επί Σημίτη επιδιδόταν σε «σαμποτάζ» εναντίον των τρακτέρ των αγροτών και οδηγούσε μαθητές στα «μαθητοδικεία».

Σήμερα, και αφού ο «εκσυγχρονισμός» αναβίωσε πρακτικές «Συνδικαλιστικού» της Ασφάλειας, στέλνοντας ασφαλίτες με πολιτικά στις συγκεντρώσεις των απεργών για να παρακολουθούν και να φακελώνουν τους διαδηλωτές, παρέδωσε τη σκυτάλη στην «επανίδρυση». Στο κράτος της «επανίδρυσης», οι μπάτσοι έφτασαν να επιτίθενται με σιδηρογροθιές (!) στις συγκεντρώσεις των δασκάλων!

*

Το χτεσινό περιστατικό έξω από το υπουργείο Παιδείας ήρθε μόλις ένα 24ωρο μετά την παράσταση που έστησε ο κ. Πολύδωρας στην Αρκαδία, με αφορμή την επιστροφή της εικόνας που προ καιρού είχε κλαπεί. Πέρα από τα διάφορα «ειδωλολατρικά» που σημειώθηκαν εκεί, πέρα από το χριστεμπόριο στο οποίο πρωτοστάτησε η κυβέρνηση, είχαμε και μια δήλωση που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη:

«Ευχαριστούμε - είπε ο οικείος Μητροπολίτης υπό το ευλαβές μειδίαμα του κ. Πολύδωρα - το Σώμα της Αστυνομίας, το οποίο βλέπουμε με αγάπη, και το θεωρούμε το ειρηνοδότερο όργανο της βουλής του Θεού»!

Την επομένη, οι «πραίτορες» του κ. Πολύδωρα, οι εντεταλμένοι να εκπροσωπούν το «ειρηνοδότερο όργανο της βουλής του Θεού», η Αστυνομία δηλαδή, έβγαλε σιδηρογροθιές εναντίον δασκάλων!

*

Προφανώς, η «κατήχηση» στην ιδεολογία του κρατικού τραμπουκισμού εκ μέρους της Εκκλησίας δεν είναι υπόθεση του εκάστοτε παπά. Είναι κι αυτό ένα θέμα που άπτεται της συνολικής λειτουργίας ενός κράτους όπου το «ευαγγέλιο» ευλογεί το «φραγγέλιο» και τα δυο μαζί το κεφάλαιο...

Η αντιδραστική «σκουριά» της «Δεξιάς του Κυρίου», όμως, προς το παρόν, περνάει σε δεύτερο πλάνο. Τώρα προέχει η εικόνα και η συμπεριφορά του ένστολου παρακράτους. Υπόλογος για τη συμπεριφορά του ένστολου παρακράτους είναι ο κ. Πολύδωρας και η κυβέρνηση της «σεμνότητας και της ταπεινότητας».

Η εμφάνιση του αλήτη με τη στολή και το πηλήκιο, που παρατάχτηκε με όπλα του υποκόσμου εναντίον των δασκάλων, δεν είναι ένα «μεμονωμένο» φαινόμενο. Είναι εκδήλωση της κατασταλτικής αυθαιρεσίας, είναι προϊόν μιας πολιτικής που οι «ραβδούχοι» της αποθρασύνονται, όταν οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι, νυν και πρώην, άλλοτε εισηγούνται την κατάργηση των πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών (Σουφλιάς) και άλλοτε προωθούν την ποινικοποίηση και απαγόρευση των διαδηλώσεων (Πολύδωρας, Κακλαμάνης, Σκανδαλίδης).

*

Οσο, τέλος, για την «έρευνα» που διέταξε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, ας το χωνέψουν καλά: Ούτε είναι, ούτε πρόκειται να γίνει ο φερετζές για να κρυφτούν από πίσω της οι διακινητές του «Πατρίς - Θρησκεία - Αστυνομία»...

Αν έχουμε δει χάλια και χάλια στην ελληνική τηλεόραση, κάποια στιγμή θα το βλέπαμε κι αυτό: Την Κυριακή, στο πρώτο επεισόδιο του φετινού «ριαλιτοπαίχνιδου» του σταθμού «Μέγκα», με συμμετοχή Ελλήνων και Τούρκων - πρόθυμων προς πάσαν εκμετάλλευση και εξαχρείωση μπροστά στον τηλεοπτικό φακό - οι δυο ομάδες να «συναγωνίζονται» μεταξύ τους, για το ποια θα κλέψει περισσότερα, από ρούχα και φρούτα μέχρι και στραγγαλισμένες - για να μην κακαρίζουν και τους φανερώσουν - κότες!

«Παιχνίδι», λοιπόν, η κλεψιά! «Παιχνίδι» να κλέβεις τα υπάρχοντα από διαβιώντες σε παράγκες, φτωχοδιάβολους ιθαγενείς κάποιου τροπικού νησιού, που γελούσαν με τα χάλια των «ανεπτυγμένων» Ευρωπαίων εισβολέων. Και μετά οι ημίγυμνοι «παίκτες», τα κλεφτρόνια δηλαδή, να το περηφανεύονται στην κάμερα ότι έκλεψαν και μάλιστα ότι τα δικά τους κλοπιμαία ήταν «περισσότερα» από όσα έκλεψαν οι παίκτες της αντίπαλης ομάδας...

*

Αυτή την υποκουλτούρα προβάλλουν, με αυτήν ή την άλλη μορφή, χρόνια τώρα, τα ΜΜΕ, που τελευταίως ωρύονται κατά της διαφθοράς... Αυτοί είναι οι «ήρωες» που προτάσσουν, τέτοια είναι τα «πρότυπα» που διακινούν μέσα από τους υπέρλαμπρους «πολιτισμένους» πρωταγωνιστές τους (παίκτες, παρουσιαστές, παραγωγοί, ιδιοκτήτες).

Αυτή είναι η ιδεολογία τους: «Αρπαξε να φας και κλέψε να 'χεις»! Και μάλιστα σε ζώνη υψηλής τηλεθέασης, για να εθίζεται ο κόσμος στην ξεφτίλα, στην κατάντια, στη «ζούγκλα».

ΕΛ.ΑΣ. Ελλήνων αγραμΜΑΤων!

Μετά τις «εξηγήσεις» των εκπροσώπων του κ. Πολύδωρα στα χτεσινά δελτία ειδήσεων, πειστήκαμε: Αυτό που είδαμε όλοι περασμένο στο χέρι του ΜΑΤατζή δεν ήταν σιδηρογροθιά. Ηταν ...τρενάκι με μπαταρίες!

Ηταν όλοι τους εκεί: Πολιτικοί «κοτζαμπάσηδες», ένστολοι «πασάδες» και, φυσικά, σεβάσμιοι δεσποτάδες. Το τι έγινε την Κυριακή με την επιστροφή της κλεμμένης εικόνας στο μοναστήρι της Αρκαδίας δεν περιγράφεται: Ορχήστρες, παράτες, ταρατατζούμ, λογύδρια, χριστεμπόριο, λαγοί με πετραχήλια. Τέτοια επίδειξη «ευλάβειας», τέτοιο «εμπόριο» πίστης, τέτοια κρατικοδίαιτη «χριστιανοφροσύνη», είχαμε καιρό να δούμε και, αν μη τι άλλο, αποδείχτηκε ότι, πράγματι, η εικόνα της Παναγίας είναι «θαυματουργή». Γιατί μόνο σε ένα «θαύμα» μπορεί να αποδοθεί ότι - μετά από ένα τέτοιο καραγκιοζιλίκι - δεν «άνοιξε το καταπέτασμα»...