1823 Οι ελληνικές επαναστατικές δυνάμεις απελευθερώνουν το Ναύπλιο.

1853 Στον Κριμαϊκό Πόλεμο ο ρωσικός στόλος καταστρέφει τον τουρκικό.

1918 Στη Σοβιετική Ρωσία ιδρύεται η Εργατοαγροτική Αμυνα, με επικεφαλής τον Λένιν.

1927 Η Σοβιετική Ενωση υποβάλλει, στη Διάσκεψη για τον Αφοπλισμό της Κοινωνίας των Εθνών, πρόταση για τον πλήρη αφοπλισμό. Η πρόταση απορρίπτεται από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

1935 Σχηματίζεται κυβέρνηση υπό τον Κ. Δεμερτζή. Προκηρύσσονται εκλογές για τις 26 του Γενάρη του 1936 με το αναλογικό σύστημα.

1939 Αρχίζει ο πόλεμος της Σοβιετικής Ενωσης με τη φασιστική Φινλανδία.

1964 Εκτοξεύεται το μη επανδρωμένο σοβιετικό διαστημόπλοιο «Ζοντ 2» με προορισμό τον Αρη. Το Μάη του 1965 χάθηκε κάθε επαφή μαζί του.

1967 Ανακηρύσσεται η Λαϊκή Δημοκρατία της Νότιας Υεμένης.

1995 Ο Μπιλ Κλίντον γίνεται ο πρώτος Πρόεδρος των ΗΠΑ που επισκέπτεται τη Βόρεια Ιρλανδία.

Ελλάς Ελλήνων Ιρλανδών

Το Μάη του 2010, από το Καστελόριζο, ο κ. Παπανδρέου ανακοίνωσε την υπαγωγή της χώρας στα νύχια του μηχανισμού του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ. Οπως είπε τότε με λογοτεχνίζουσα διάθεση, η Ελλάδα θα είχε να διανύσει μπροστά της μια ολόκληρη «Οδύσσεια».

Χτες αποδείχτηκε ότι αυτή είναι τελικά και η μόνη αλήθεια που έχει πει ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του στον ελληνικό λαό.

Η «Οδύσσεια» ξεκίνησε κι αυτή σαν ένα απλό ταξίδι. Αλλά κράτησε δέκα μαρτυρικά και βασανιστικά χρόνια. Οση ακριβώς και η διάρκεια του επιμηκυνθέντος μνημονίου.

Ο ελληνικός λαός έχει να διαλέξει: 'Η θα πάρει το τιμόνι στα δικά του χέρια και θ' αλλάξει ρότα στο καράβι ή θα συνεχίσει να πορεύεται προς τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες, με βέβαιη κατάληξη να θυσιαστεί μέχρις ενός. Οπως ακριβώς συνέβη με τους συνταξιδιώτες του Οδυσσέα.

«Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι άλλος ένας Τζόναθαν Σουίφτ. Οι περισσότεροι τον γνωρίζουν ως το συγγραφέα του βιβλίου "Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ".

Ομως, τα πρόσφατα γεγονότα μου θύμισαν το δοκίμιο που έγραψε το 1729, με τίτλο μια "Μια σεμνή πρόταση", στην οποία περιέγραφε τη μεγάλη φτώχεια των Ιρλανδών και προσέφερε μια λύση:

"Πουλήστε τα παιδιά ως τρόφιμα. Κατανοώ ότι αυτή η τροφή θα είναι κάπως αγαπητή", παραδέχεται, αυτό όμως θα την κάνει "κατάλληλη για τους μεγαλοτσιφλικάδες που, καθώς έχουν ήδη καταβροχθίσει το μεγαλύτερο κομμάτι των γονέων, δείχνουν έτοιμοι για τα παιδιά".

Εντάξει, σήμερα δεν είναι οι γαιοκτήμονες, αλλά οι τραπεζίτες - και αυτό που κάνουν είναι να εξαθλιώνουν το λαό, όχι να τον τρώνε (...)».

*

Το απόσπασμα είναι από χτεσινό άρθρο του Πολ Κρούγκμαν («Τα Νέα», «The New York Times») υπό τον τίτλο: «Τρώγοντας τους Ιρλανδούς»...

«Μια πρόσθετη υπηρεσία η οποία μας ζητήθηκε κάποια στιγμή που οι εκπρόσωποι της τρόικας - μετά την υπογραφή του μνημονίου - θέλησαν να επικοινωνήσουν με τα Μέσα Ενημέρωσης, ήταν να μας αναθέσουν να πάρουμε τηλέφωνα κάποιους δημοσιογράφους και να τους πούμε να πάνε την τάδε ώρα στη "Μεγάλη Βρετάνια" για να τους μιλήσουν οι άνθρωποι του ΔΝΤ».

*

Πρόκειται για απάντηση που δόθηκε κατά την εξέταση μάρτυρα στην Εξεταστική για τη «Ζήμενς» τον περασμένο Ιούνη. Η τοποθέτηση αυτή και οι συζητήσεις που ακολούθησαν (για την παροχή υπηρεσιών, από εταιρείες δημοσίων σχέσεων και από δημοσιογράφους, ώστε το ΔΝΤ να «επικοινωνήσει» τα μηνύματά του στον ελληνικό λαό) έδωσαν την ευκαιρία σε ορισμένους να καμώνονται ότι... «έπεσαν από τα σύννεφα».

*

Οπως είχαμε σημειώσει και τότε, ας υποδύονται τους «έκπληκτους» όσο θέλουν. Η πραγματικότητα είναι πως «από τα σύννεφα πέφτουν» μόνο αυτοί που τους αρέσει να προσποιούνται ότι «ζουν στα σύννεφα».

Εμείς οι υπόλοιποι, παρακολουθώντας στα ΜΜΕ, από το Σάββατο και μετά, αυτόν τον ανελέητο κατακλυσμό «ευτυχίας», επειδή λόγω «επιμήκυνσης» το ΔΝΤ δε θα μείνει στην Ελλάδα τρία, αλλά ...δεκατρία χρόνια, επαναβεβαιώσαμε ότι πατάμε σταθερά στο έδαφος. Και έτσι μπορούμε να βλέπουμε πεντακάθαρα όλα αυτά τα γυμνοσαλιαγκάκια που από τα στασίδια της ηλεκτρονικής λοβοτομής έχουν αναλάβει (με ή χωρίς επαφές με το ΔΝΤ) να λερώνουν την έννοια της αλήθειας και να μαγαρίζουν τη δημοσιογραφία καθιστώντας την τσανακογλείφτη της κυβέρνησης και της τρόικας.

Στην αρχή έπρεπε να πανηγυρίσουμε, γιατί ο Παπανδρέου έβγαλε πάνω στο τραπέζι το «περίστροφο» του ΔΝΤ...

Μετά, έπρεπε να πανηγυρίσουμε, γιατί η Μέρκελ πήρε το περίστροφο (και η συνέχεια είναι γνωστή)...

Στη συνέχεια, έπρεπε να πανηγυρίσουμε, γιατί ο Παπανδρέου μάς ανακοίνωσε με θαλασσινό φόντο - ίσως ήθελε κάτι που να προσιδιάζει με Φαλκονέρα - ότι η Ελλάδα μπαίνει σε ένα «μηχανισμό σωτηρίας» τόσο «σωτήριο», που η περιπλάνησή μας μέσα σ' αυτόν παρομοιάστηκε με «Οδύσσεια»...

Κατόπιν, έπρεπε να πανηγυρίσουμε, γιατί η κυβέρνηση πήρε τα λεφτά από τα δάνεια - τα οποία άρχισε ήδη να τα ξεπληρώνει ο λαός με το αίμα του - και τα έδωσε στους τραπεζίτες και στους βιομήχανους...

Και να που τώρα πρέπει να ξαναπανηγυρίσουμε. Γιατί; Επειδή για «καλή μας τύχη», το μνημόνιο - «ευλογία» (κατά Πάγκαλο) δε θα είναι τριετές, όπως υποσχόταν το ΠΑΣΟΚ, αλλά θα γίνει... υπερδεκαετές!

*

Επί της ουσίας, τώρα:

Ακόμα κι ένας πρωτοετής φοιτητής οικονομικής σχολής γνωρίζει άριστα τι σημαίνει «επιμήκυνση». Για ένα δάνειο με «χ» επιτόκιο για «ψ» χρόνο αποπληρωμής, εφόσον ο χρόνος αποπληρωμής του επιμηκυνθεί, ευθέως ανάλογα θα αυξηθούν και οι τόκοι που απαιτείται να καταβληθούν για να εξοφληθεί.

Χωρίς να εισάγουμε τον αναγνώστη στις λαβυρινθώδεις προβλέψεις της δανειακής σύμβασης (επιτόκιο «Γιούριμπορ», ειδικές ρήτρες, εξέλιξη τοκοχρεολυτικής δαπάνης επί του εναπομείναντος κεφαλαίου κ.λπ.), ας δούμε «χοντρά - χοντρά» τι σημαίνουν τα προηγούμενα στην περίπτωσή μας:

*

Πρώτον: Για αυτά τα 110 δισ. ευρώ της «βοήθειας» με κοντά 5,5% που είναι το επιτόκιο, η Ελλάδα στην πενταετία θα πλήρωνε τόκους περίπου 25 δισεκατομμύρια. Τώρα τα τοκογλυφικά θα είναι πολλαπλάσια! Δεν υπάρχει κανένας σώφρων δανειζόμενος που να στήνει πανηγύρι για μια τέτοια εξέλιξη, που συνιστά τον ορισμό της χρεοκοπίας του. Μόνο οι «τοκογλύφοι», οι «κερδοσκόποι» (και οι συνεργάτες τους) έχουν λόγο να πανηγυρίζουν...

Δεύτερον: Αυτό το μνημόνιο διαρκείας συνεπάγεται ότι από σήμερα και τουλάχιστον για μια δεκαετία - δεκαπενταετία, ο ελληνικός λαός - λόγω των δανείων από την τρόικα και χωρίς να υπολογίζονται τα αστρονομικά τοκοχρεολύσια των προηγούμενων δανείων - θα υφίσταται μια επιπλέον ετήσια αφαίμαξη για αποπληρωμή τόκων (και μόνο τόκων) ίση κατά μέσο όρο με ένα μνημόνιο, όπως αυτό που εφαρμόστηκε το 2010. Ο,τι, δηλαδή, ζήσαμε το 2010 με τις μειώσεις μισθών, συντάξεων, δώρων, «λουκέτων» στην αγορά, ασφαλιστικό, ανεργία κ.λπ., μας «εξασφάλισαν» ότι θα το ζήσουμε επί... δέκα και δεκαπέντε!

Τρίτον: Η «επιμήκυνση» συνιστά μια επιπλέον ευρωενωσιακή θεσμική θωράκιση της έτσι κι αλλιώς προαποφασισμένης άγριας λιτότητας, η οποία, όμως, πλέον προσλαμβάνει απροσδιόριστη χρονική διάρκεια! Τα παραμύθια, επομένως, περί εξόδου της χώρας από την «επιτήρηση», από την «περιορισμένη εθνική κυριαρχία» και από το μνημόνιο το 2013, έληξαν! Προφανώς, όσοι πανηγυρίζουν, την ώρα που ο λαός εξανδραποδίζεται, για να θέλουν την Ελλάδα αέναα τυλιγμένη στην κόλλα του μνημονίου, κάτι θα κερδίζουν...

*

Ως εκ τούτου, και τουλάχιστον, μέχρι το 2021 - δηλαδή ακριβώς με τη συμπλήρωση δύο αιώνων από την επέτειο της Επανάστασης του '21 και του «Ελευθερία ή θάνατος» - η Ελλάδα θα έχει γυρίσει, κοινωνικά και οικονομικά, 100 χρόνια πίσω.

Μας έλαχε, τελικά, μια χώρα που δεν καταφέρνει να βρεθεί ποτέ τη σωστή ώρα στα ραντεβού της με την Ιστορία. Ισως γιατί συμβαίνει αυτά τα «ραντεβού με την Ιστορία» να τα κλείνει το ΠΑΣΟΚ των Παπανδρέου...