1896 Κηρύσσεται απεργία των μεταλλωρύχων στο Λαύριο. Οι φύλακες σκοτώνουν δυο απεργούς. Οι απεργοί σκοτώνουν τους φύλακες, ανατινάζουν τις αποθήκες και τα γραφεία. Αφοπλίζουν τους αστυνομικούς.

1939 Ο βασιλιάς της Αλβανίας, Αχμέτ Ζόγου, διαφεύγει στην Ελλάδα, μετά την κατάληψη των Τιράνων από τα στρατεύματα της φασιστικής Ιταλίας.

1945 Παραιτείται η κυβέρνηση Πλαστήρα και διορίζεται από τους Αγγλους η κυβέρνηση του ναυάρχου Βούλγαρη.

1946 Η Κοινωνία των Εθνών ξεκινά την τελευταία της συνεδρίαση στη Γενεύη. Λίγο πριν, είχε αποφασιστεί η συγκρότηση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

1963 Διαψεύδεται, ταυτοχρόνως, από Αθήνα και Ουάσιγκτον η ύπαρξη πυραυλικών βάσεων στην Ελλάδα, η οποία είχε αναφερθεί σε δημοσίευμα των «Τάιμς της Νέας Υόρκης», προκαλώντας, φυσικά, σάλο.

1985 Η κυβέρνηση της Ινδίας καταθέτει στα αμερικανικά δικαστήρια αγωγή κατά της πολυεθνικής εταιρείας «Γιούνιον Καρμπάιτ», ζητώντας την αποζημίωση των θυμάτων της διαρροής δηλητηριωδών αερίων στην πόλη Μποπάλ, το Δεκέμβρη του 1984.

Εντάξει, ήταν «λάθος» η παραγγελία που στείλανε οι Κινέζοι. Το γεγονός, όμως, ότι στη λάθος παραγγελία υπήρχε εκτός των αναβολικών και το (σωστό) αντίδοτο (!), πού να το αποδώσουμε; Σε κόλπα Κομφουκιανά ή στον καλό Χριστούλη, που είχε το νου του να μη μετατραπεί το «λάθος» σε τραγωδία και να «περιοριστεί» στο επίπεδο της ξεφτίλας;

Είχαν βρει και το σλόγκαν: «Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι η νέα μεγάλη ιδέα του έθνους», μας έλεγαν το 2004. Είναι οι ίδιοι που τότε με αφορμή την υπόθεση Τζέκος - Κεντέρης - Θάνου και που σήμερα με αφορμή την ομάδα της άρσης βαρών, θέλοντας να βγάλουν την ουρά τους απέξω, μιλούν για «εθνική ντροπή»...

Ούτε για «εθνική ιδέα» πρόκειται, ούτε για «εθνική ντροπή». Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ο πρωταθλητισμός τους, ο αθλητισμός της ντόπας, της «Κόκα - κόλα» και της «Αντίντας» είναι «ιδέα» του «έθνους» των χορηγών, των μεγαλοκατασκευαστών, των μεγαλοεργολάβων, των «εθνικών ευεργετών», των πολυεθνικών. Δική τους ήταν η «ιδέα», δική τους είναι και η «ντροπή». Ολοδική τους!

Ο ελληνικός λαός δεν έχει να ντρέπεται για τίποτα. Μόνο να οργίζεται.

Μια ατέλειωτη

(μ)παραγκα...

Επειδή η «αριστερή» υποκρισία περί το Σκοπιανό κρατάει τόσα περίπου χρόνια όσα και η «ονοματολογία»...

Επειδή με το «άλλα κάνω κι άλλα λέω» κάποιοι πάνε να βγάλουν την ουρά τους απέξω και θέλουν πλέον να εμφανίζονται ότι βρίσκονται στην πλευρά της λύσης και όχι με την πλευρά εκείνων που εξέθρεψαν το πρόβλημα...

Επειδή προχτές ο κύριος Κύρκος, θέλοντας να βγάλει «έξω την ουρά» του όπως και του κόμματός του από τη σκοπιανοφαγία των εθνικιστικών συλλαλητηρίων της δεκαετίας του '90, υποστήριξε ότι τότε υπήρξε τάχα «ένα φωτισμένο τμήμα του ΣΥΝ (που) διατύπωσε κάποιες ιδέες και αυτές μέσα στο χρόνο πέρασαν στη συνείδηση του ελληνικού λαού» (!)...

Και επειδή για να υπάρχει μια ουσιαστική αποτίμηση των πολιτικών συμπεριφορών ενός εκάστου εκ των πολιτικών κομμάτων και των πολιτικών προσώπων της χώρας πρέπει να υπάρχει και μνήμη, υπενθυμίζουμε:

*

Ηταν ο Λεωνίδας Κύρκος, που ως βουλευτής του ΣΥΝ έτρεχε στο πρώτο σκοπιανοφαγικό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης.

Ο κ. Κύρκος ήταν που ...κατατρόπωνε τους κομμουνιστές επειδή δε συμμετείχαν στη σκοπιανοφαγία, λέγοντας εκείνο το περίφημο «είμαστε όλοι εδώ πλην Λακεδαιμονίων»!

Ηταν ο κ. Κύρκος που μετά το πρώτο συλλαλητήριο δήλωνε:

«Επρόκειτο για μια τεράστια λαϊκή εκδήλωση που τη χαρακτήριζε η έντονη ευαισθησία απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια αμφισβήτησης των συνόρων της ελληνικής Μακεδονίας, πλαστογράφησης της ιστορίας, υφαρπαγής της ιστορικής κληρονομιάς» (Λ. Κύρκος, «Αυγή», 15/2/1992).

Ηταν ο Λ. Κύρκος που στην ίδια εκείνη δήλωση, ωραιοποιώντας τον εθνικιστικό χαρακτήρα της «λαοσύναξης», που δονούνταν από τις ιαχές «Φωτιά φωτιά στα σκοπιανά σκυλιά» (!), υποστήριζε:

«... Η εκδήλωση... δεν είχε τίποτα επιθετικό, εξτρεμιστικό...».

*

Οσο για την «Αυγή», απηχώντας τις θέσεις των ...«φωτισμένων» του ΣΥΝ για το συλλαλητήριο, έγραφε στο πρωτοσέλιδό της για τα όσα είχαν διαδραματιστεί μια μέρα πριν στη Θεσσαλονίκη:

«Εντυπωσιακό το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. ΠΑΛΜΟΣ ΜΕ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ».

Και συνέχιζε:

«Με ωριμότητα, που έπεισε και τους πλέον δύσπιστους, αλλά και πατριωτικό παλμό, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες από όλη τη Μακεδονία εξέφρασαν χτες σε μια συγκέντρωση με ιδιαίτερη μαζικότητα και ενωτικό χαρακτήρα την εθνική ευαισθησία τους και την αποφασιστικότητά τους να προασπίσουν την ακεραιότητα, την ιστορία και την πολιτιστική κληρονομιά του ελληνισμού...» («Αυγή», 15/2/1992).

*

Κατόπιν αυτών, θα περιοριστούμε σε ένα ...λακωνικό σχόλιο: «Ντροπή, λίγη ντροπή».

«Τίγκα» πάλι τα τηλεπαράθυρα από φλογερά λογύδρια ενάντια στο ντόπινγκ...

«Δαφνοστεφανώστε» τους αγύρτες που διεκδικούν για τον εαυτό τους το «χρυσό» μετάλλιο για την προσφορά τους όσον αφορά στην ενημέρωση και στην προειδοποίηση του λαού γι' αυτό το απόστημα!

«Εμείς τα λέγαμε» (!), είναι (τίγκα στη ...μετριοφροσύνη) η επωδός των (μετά... Χριστόν) προφητών.

*

Είναι προφανώς γελοίο σε μια τέτοια υπόθεση να διεκδικεί κανείς περγαμηνές και δάφνες προνοητικότητας.

Είναι όμως πολύ περισσότερο εξοργιστικό να παρακολουθείς τους πολιτικά υπεύθυνους της υπόθεσης με την άρση βαρών να το παίζουν ...«Αρσακειάδες»! Να καμώνονται τις μωρές παρθένες, αλλά και τους «Ηρακλείς» της κάθαρσης!

*

Επειδή, λοιπόν, σε αυτό τον τόπο όλοι λίγο-πολύ γνωριζόμαστε, και επειδή έχει στηθεί ένα «βασίλειο» επιλεκτικής μνήμης στο οποίο πληθαίνουν οι κλόουν, ας μας απαντήσουν:

• Στην προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή, στις 2/4/2000, με θέμα τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το ΚΚΕ τόνισε διά της Αλέκας Παπαρήγα: «... Ο πρωταθλητισμός σε επίπεδο χώρας ή αθλητών δεν μπορεί να στηρίζεται στους χορηγούς, που βγάζουν χρήματα στις πλάτες των διαγωνιζόμενων αθλητών, ούτε στο ντοπάρισμα...».

Μήπως υπήρξε κάποια αντίδραση από ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ σε αυτή την (προ οκταετίας) επισήμανση του ΚΚΕ;

• Στις 4/6/2002, στην ημερίδα «Δημοκρατικά δικαιώματα, λαϊκές ελευθερίες και Ολυμπιακοί Αγώνες», που διοργανώθηκε από τη «Συμπαράταξη για την Αθήνα», με επικεφαλής τον Σπ. Χαλβατζή, οι εισηγητές τόνιζαν: «Στο βαθμό λοιπόν που η χρήση αναβολικών υποσκάπτει όχι μόνο το "ευ αγωνίζεσθαι" αλλά την ίδια την υγεία των αθλητών και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις ανεπανόρθωτα, είναι σαφές ότι θίγεται με τον πιο βάναυσο τρόπο η ίδια η ύπαρξή τους... Αυτή η μετατροπή των αθλητών σε πειραματόζωα και η ένταξή τους στην κούρσα δίχως τέλος ανάμεσα στις αναβολικές ουσίες... είναι ξεκάθαρο ότι αποτελεί την πιο βάναυση προσβολή και καταπάτηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, τούτη τη φορά των ίδιων των αθλητών».

Μήπως υπήρξε κάποια αντίδραση από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στις παραπάνω (προ εξαετίας) επισημάνσεις;

• Η Αλέκα Παπαρήγα, στις 9/8/2004 (τέσσερις μέρες πριν την τελετή έναρξης και τρεις μέρες πριν «σκάσει» το θέμα «Τζέκος κλπ.»), δήλωσε σε ανοιχτή ομιλία της στην Κάρυστο: «Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν πάψει προ πολλού να υπηρετούν τον αθλητισμό (...) οι αθλητές είναι κυριολεκτικά θύματα του εμπορίου, περνάνε το δικό τους τιτάνιο αγώνα, γιατί τα μετάλλια γι' αυτούς δεν είναι για τη χώρα και το λαό της, αλλά, πάνω απ' όλα, τα χρωστάνε, δυστυχώς, στους χορηγούς και στους βιομηχάνους (...) Γιατί ένας αθλητισμός που συνδέεται με το χρήμα και βάζει στόχους που ξεπερνάνε τις φυσικές δυνατότητες του ανθρώπου, κι αυτοί οι στόχοι υπηρετούνται με το ντόπινγκ, τελικά οδηγεί σε υπόσκαψη της σωματικής, της φυσικής υγείας των αθλητών. Στηρίζουμε τον αγώνα των αθλητών, αλλά δεν μπορούμε να στηρίξουμε τα ιδεώδη αυτών των Αγώνων».

Μήπως υπήρξε κάποια αντίδραση από τον κ. Καραμανλή ή τον κ. Παπανδρέου;

***

Απ' όσο θυμόμαστε, η μόνη αντίδραση που υπήρξε ήταν ενάντια (!) στο ΚΚΕ και ενάντια στο «Ριζοσπάστη»!

Ο λόγος; Οτι στις 10/8/2004 (τρεις μέρες πριν την τελετή έναρξης και 2 μέρες πριν τις ιστορίες με το... τροχαίο των Κεντέρη - Θάνου) ο «Ρ» κυκλοφόρησε με τον εξής πρωτοσέλιδο τίτλο: «ΧΟΡΗΓΟΙ και ΝΤΟΠΙΝΓΚ δεν είναι αθλητισμός!».

Τότε ήταν που βγήκαν διάφοροι για να καταγγείλουν (!) το ΚΚΕ και τον «Ρ», λέγοντας ότι με τις επισημάνσεις τους ...«μποϊκοτάρουν» τους Ολυμπιακούς Αγώνες!

*

Αυτά έκαναν τότε οι ...«μαραθωνοδρόμοι» του μοναδικού «αθλήματος» που ξέρουν καλά: Της αγυρτείας.