1933 Στον «Ριζοσπάστη» δημοσιεύεται απόφαση της Συνδιάσκεψης των Κομμουνιστικών Κομμάτων Γερμανίας, Γαλλίας, Αγγλίας, Πολωνίας, Τσεχοσλοβακίας, Αυστρίας, Βελγίου και Λουξεμβούργου, που συνήλθε στο Εσεν για κοινή δράση κατά του φασισμού και τη στενότερη συνεργασία μεταξύ των Κομμουνιστικών Κομμάτων.

1934 Υπογράφεται στην Αθήνα από τους υπουργούς Εξωτερικών της Ρουμανίας, της Γιουγκοσλαβίας, της Ελλάδας και της Τουρκίας το «Σύμφωνο Βαλκανικής Συνεργασίας».

1950: Ο γερουσιαστής Μακ Κάρθι κατηγορεί 200 στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών ότι είναι μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ.

1954: Ο έφιππος ανδριάντας του Κολοκοτρώνη τοποθετείται στη νέα του θέση, μπροστά στην παλιά Βουλή.

1967 Σφοδρότατες αντιδράσεις προκαλεί η πρόταση του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού για ανάπλαση του Φαληρικού Ορμου, με επιχωμάτωση της παραλίας σε βάθος 400 μέτρων, ώστε να δημιουργηθούν χώροι αναψυχής, πλαζ, τουριστικές και μη εγκαταστάσεις.

1975 Μεταγωγικό σκάφος της «Λουφτβάφε», που μεταφέρει άνδρες και υλικό στο Πεδίο Βολής Κρήτης, συντρίβεται στα Λευκά Ορη λίγο πριν από την προσγείωσή του στη Σούδα, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους και οι 43 επιβαίνοντες σ' αυτό.

1978 Ο Τζίμι Κάρτερ παρεμβαίνει προσωπικά, καθώς η, για 72η μέρα, συνεχιζόμενη απεργία των ανθρακωρύχων τείνει να παραλύσει τη χώρα. Στις 25 του Μάρτη 1978 οι ανθρακωρύχοι πετυχαίνουν μεγάλη νίκη. Τερματίζουν την απεργία τους, που διήρκεσε 110 μέρες, και επιστρέφουν στην εργασία τους έχοντας πετύχει την υπογραφή τριετών συμβάσεων εργασίας, οι οποίες προβλέπουν αύξηση στο μέσο ωρομίσθιό τους κατά 30%.

Καθόλου τυχαία και καθόλου «απερίσκεπτη» δεν ήταν η κίνηση της κυβέρνησης να δώσει στη δημοσιότητα τις φωτογραφίες με εμφανή τα σημάδια της κακοποίησης των συλληφθέντων στην Κοζάνη.

Κάθε άλλο παρά της διέφυγε το γεγονός ότι θα ερχόταν στο φως η αγριότητα των υπηρεσιών καταστολής και οι μέθοδοι λιντζαρίσματος που ακολουθούν. Αυτό ακριβώς ήθελε!

Tα μαγειρεία της διαμόρφωσης συνείδησης εκείνο στο οποίο στόχευαν εξ αρχής ήταν η «εξοικείωση» του κοινού με αυτές τις μεθόδους. Η «νομιμοποίησή τους». Η καλλιέργεια κλίματος «αποδοχής» του ξυλοδαρμού και του βασανισμού ως «δικαιολογημένου» ή και «αμυντικού» μέσου της εξουσίας, που ασκείται προς όφελος της κοινωνίας...

Ταυτόχρονα με την τρομοκράτηση και τον εκφοβισμό του κόσμου, παράλληλος στόχος τους είναι να δημιουργήσουν ένα αίσθημα «συμφιλίωσης» με τη βαρβαρότητα, στην οποία ο λαός θα παραδοθεί «ανεπαισθήτως» μέσα από τη δύναμη της εικόνας.

*

Ο λαός - σκέφτηκαν οι κυβερνώντες - μέσα από τέτοιες εικόνες πρέπει να «συνηθίσει» σε τέτοιες συμπεριφορές. Και είναι ευκολότερο να τις «αποδεχτεί» και να τις «συνηθίσει» αν οι συμπεριφορές αυτές ακολουθηθούν - και διαφημιστεί ότι ακολουθούνται - απέναντι σε ληστές, απέναντι σε ενδεχόμενους τρομοκράτες.

Γιατί, αν ο λαός «διδαχτεί» να βλέπει σαν «λογικό» το να πέφτει «καμιά ψιλή» σε ληστές και τρομοκράτες, τότε είναι πιο εύκολο, όντας «εξοικειωμένος» με αυτές τις συμπεριφορές, να μη διαθέτει πια αντιστάσεις όταν οι ίδιες συμπεριφορές επιδεικνύονται απέναντι σε «άλλα αντικοινωνικά» στοιχεία. Απέναντι σε κάθε λογής «παρανόμους», από μετανάστες μέχρι διαδηλωτές. Απέναντι σε «συντεχνίες». Οπως, για παράδειγμα, οι «συντεχνίες των απεργών»...

Τις φωτογραφίες που μοίρασαν δεν τις μοίρασαν από «λάθος». Είναι μέρος της επιχείρησης «να μάθει» να συμβιώνει ο λαός με την καθημερινή καταστολή ή με την απειλή καταστολής εναντίον του. Ενας τρόπος «να μάθει» είναι και μέσω αυτής της δημόσιας, της διατυμπανισμένης κακοποίησης του ληστή, σήμερα, του οποιουδήποτε αύριο, που - σύμφωνα με τους ραβδούχους - «δεν θα κάθεται καλά».

Μέσω της «εξοικείωσης» με την αγριότητα ή με την απειλή της αγριότητας να πλανάται στον ορίζοντα, θα είναι πιο εύκολο - σκέφτηκαν οι κυβερνώντες - να κάνουν το λαό να φοβηθεί, να μπει στα καλούπια τους και να υποταχτεί σε εκείνο ακριβώς που ο βουλευτής της ΝΔ κύριος Αδωνις Γεωργιάδης το αποκάλεσε προχτές με το όνομά του: «Νόμιμη κρατική βία»...

Στη συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ άλλων, ο κ. Τσίπρας καταφέρθηκε εναντίον της «τροϊκανής επικυριαρχίας, που συνιστά επί της ουσίας - όπως είπε - κατάλυση της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας».

Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε ταξική επικυριαρχία του λαού από την αστική τάξη και από την πλουτοκρατία, αλλά «τροϊκανή επικυριαρχία».

Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι τα περί «κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας» δε συσκοτίζουν τη συνειδητή επιλογή του «έθνους των κεφαλαιοκρατών» της Ελλάδας να συμμαχούν με τους Αγγλους, Γάλλους, Γερμανούς και Πορτογάλους κεφαλαιοκράτες, για να θέτουν υπό την επικυριαρχία τους το «έθνος των εργαζομένων».

Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι η «κατάλυση της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας» επήλθε προσφάτως, τώρα τελευταία, λόγω «τροϊκανής επικυριαρχίας» και ότι δεν συνέβαινε, ας πούμε, λόγω «σχεδίων Μάρσαλ» (τα οποία επιζητά ο κ. Τσίπρας) ή λόγω Μάαστριχτ κ.ο.κ,

ρωτάμε:

*

Δεδομένου ότι δεν έχει διαφύγει της προσοχής του ΣΥΡΙΖΑ πως η τρόικα αποτελείται κατά το ένα μέρος από το ΔΝΤ και κατά τα δύο μέρη από την ΕΕ (Κομισιόν, ΕΚΤ),

άρα η «επικυριαρχία» της χώρας έχει την εντονότατη σφραγίδα (και) της ΕΕ,

και εφόσον η ΕΕ, ως μέρος της «τροϊκανής επικυριαρχίας», προχωρά στην «κατάλυση της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας» της Ελλάδας,

τότε τι θα έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ για την «αποκατάσταση της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας»:

Να αποδεσμευτεί η Ελλάδα από την ΕΕ (που «καταλύει τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία» της)

ή να μην αποδεσμευτεί;

Και αν «δεν πρέπει» - όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ - να αποδεσμευτεί η Ελλάδα από την ΕΕ, τότε πώς ακριβώς το σκέφτεται ο ΣΥΡΙΖΑ και πόσο πραγματικά την εννοεί την άρση της «κατάλυσης της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας»;

Διότι - ας μην κοροϊδευόμαστε: Η ένταξη και η παραμονή μέσα στο κλαμπ που «καταλύει τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία», η «διαπραγμάτευση» με όλους εκείνους που επιφέρουν «κατάλυση της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας» της Ελλάδας, μόνο άρση της «κατάλυσης της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας» δεν είναι.

Το πολύ - πολύ, η παραμονή και η «διαπραγμάτευση» εντός της ΕΕ, όπως εισηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ, να συνιστά ένα «άλλο μείγμα» της... «κατάλυσης».

Αλλά τότε δε μιλάμε (μιλάνε) και δεν πρόκειται για άρση της «κατάλυσης». Πρόκειται, ενδεχομένως, για κάποια «άλλη διαχείριση», στο πλαίσιο, όμως, αυτής (ακριβώς), της ίδιας (ακριβώς), της «καταλυμένης - δηλαδή - λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας»...

Στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου μεγάλο μέρος καταναλώθηκε από τους διοργανωτές στη διαφήμιση του βρετανικού ΕΣΥ. Τότε μιλούσαμε για απίθανη υποκρισία και «ολυμπιακών» προδιαγραφών ψεύδος, δεδομένης της κατάντιας στην οποία έχει κατρακυλήσει το βρετανικό σύστημα Υγείας.

Προχτές «έσκασε» το θέμα:

«Νεκροί από αμέλεια 1.200 Αγγλοι ασθενείς»! Αυτός είναι ο τίτλος που δέσποζε στα ΜΜΕ, με αφορμή την έκθεση για τις τριτοκοσμικές συνθήκες νοσηλείας σε δύο νοσοκομεία του Στάφορντ (στην περιοχή των δυτικών Μίντλαντς), οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα τον αδικαιολόγητο θάνατο τουλάχιστον 1.200 ασθενών, την περίοδο 2005 - 2009.

«Η έλλειψη επαρκούς εξειδικευμένου προσωπικού είχε ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει άνθρωπος να αλλάξει και να καθαρίσει τους ασθενείς, οι οποίοι δεν ήταν σε θέση να αυτοεξυπηρετηθούν. Κάποιοι αναγκάζονταν να πίνουν βρώμικο νερό από τα βάζα, επειδή δεν υπήρχαν νοσοκόμες διαθέσιμες για να τους δώσουν νερό»,

αναφέρεται στα ρεπορτάζ, όπου μεταξύ άλλων σημειώνεται:

«Πρόκειται για το μεγαλύτερο σκάνδαλο που έχει ξεσπάσει στον τομέα της Υγείας της Γηραιάς Αλβιώνας τα τελευταία χρόνια και αναμένεται να αποτελέσει αφορμή για ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις στη δημόσια περίθαλψη».

Εδώ, όμως, ας σταθούμε λίγο:

Είναι αυτές ακριβώς οι «ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις», όπως βαφτίστηκαν πριν μερικές δεκαετίες, στο «Βρετανικό ΕΣΥ (NHS)» που άρχισαν επί κυβερνήσεων Θάτσερ και συνεχίστηκαν απαρέγκλιτα από κεντροδεξιές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις, οι οποίες οδήγησαν σε αυτά τα αποτελέσματα.

Είναι οι ίδιες αυτές «ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις» που παρουσιάστηκαν ως πανάκεια και για το ελληνικό δημόσιο σύστημα Υγείας, όταν έφτασε στην Ελλάδα η λεγόμενη «επιτροπή των σοφών», με πρόσκληση του τότε υπουργού Υγείας στα μέσα της δεκαετίας του 1990.

Εκτοτε, οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ - σε εναλλασσόμενους ρόλους Προκρούστη - κατακρεούργησαν τις κοινωνικές δαπάνες, άνοιξαν νέους διαδρόμους εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών Υγείας και εισήγαγαν «περισσότερη αγορά» στη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων, απ' τα οποία σήμερα λείπουν 6.000 γιατροί και 22.000 νοσηλεύτριες.

Και μη νομίζετε ότι οι συνθήκες που οδήγησαν στην εξόντωση (περί αυτού πρόκειται) των ασθενών στη Βρετανία είναι πολύ μακριά απ' την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα δικά μας νοσοκομεία:

να ένα παράδειγμα:

«Απαράδεκτη είναι η κατάσταση που επικρατεί σε δύο πτέρυγες στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Τρίπολης από το Σάββατο 2/2/2013, επειδή δεν υπάρχει θέρμανση και ζεστό νερό στο κτίριο, ενώ πάνω από 50 ασθενείς με σοβαρά ψυχικά προβλήματα υγείας, που αδυνατούν να υπερασπίσουν και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, παραμένουν σε άθλιες συνθήκες», όπως αποκάλυψε μόλις προχτές με ανακοίνωσή της η Νομαρχιακή Επιτροπή Αρκαδίας του ΚΚΕ.

Τρόικα αγυρτών

κατά των αγροτών