Θα μιλήσει ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
Με ανακοίνωσή τους, οι ΚΟ που διοργανώνουν την εκδήλωση απευθύνονται σε εμποροϋπαλλήλους και αυτοαπασχολούμενους, που έχουν δεχτεί τη λυσσαλέα επίθεση του κεφαλαίου στα χρόνια της κρίσης, καλώντας τους να δυναμώσουν το ΚΚΕ, να συστρατευθούν με την πολιτική του πρόταση.
Αναλυτικά η ανακοίνωση αναφέρει:
«Το ΚΚΕ απευθύνεται στους χιλιάδες εμποροϋπαλλήλους και τους αυτοαπασχολούμενους, στις γυναίκες και τους νέους που εργάζονται στον κλάδο του Εμπορίου:
Σε εσάς που έχετε δεχτεί τη λυσσαλέα επίθεση του κεφαλαίου σε συνθήκες παρατεταμένης καπιταλιστικής κρίσης στην ελληνική οικονομία. Ο κλάδος που απασχολείστε εκ των πραγμάτων δένει με το σύνολο της οικονομίας και ακολουθεί πιστά την οικονομική εξέλιξή της, με αποτέλεσμα την περίοδο της κρίσης να συρρικνωθεί σημαντικά.
Μέσα στην πενταετία 2008-2013 ο κύκλος εργασιών στον κλάδο υποχώρησε κατά 31%, σημειώθηκε μαζικό κλείσιμο επιχειρήσεων και κύμα απολύσεων, χιλιάδες μικροί καταστηματάρχες καταστράφηκαν βουλιάζοντας στα χρέη, χιλιάδες εργαζόμενοι έχασαν τη δουλειά τους και προστέθηκαν στις ουρές των ανέργων. Η πολιτική που εφαρμόστηκε από τις κυβερνήσεις και την εργοδοσία έριξε τα βάρη της κρίσης στις δικές σας πλάτες. Υλοποιήθηκαν στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου που προωθούνται σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες με ή χωρίς μνημόνια.
Οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι που κυριαρχούν στον κλάδο του Εμπορίου, μαζί με τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες και τους εφοπλιστές, απαιτούν νέα προνόμια για να στηριχτεί η ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρήσεων πάνω στα αποκαΐδια των εργασιακών δικαιωμάτων.
Οι μονοπωλιακοί όμιλοι ρίχνονται με μανία σε ένα αδυσώπητο ανταγωνισμό για την κυριαρχία στην αγορά, με θύματα τους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους του κλάδου. Στο χώρο των σούπερ μάρκετ, έξι πολύ μεγάλες εταιρείες απασχολούν το 45% των εργαζομένων του κλάδου και ρυθμίζουν απόλυτα τους όρους λειτουργίας της αγοράς, τις εργασιακές σχέσεις, τους μισθούς, τις τιμές και την ποιότητα των εμπορευμάτων. Η κυριαρχία των μεγάλων αλυσίδων και των πολυκαταστημάτων στην αγορά κόβει το μεροκάματο των χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων. Πρόκειται για εταιρείες πραγματικούς κολοσσούς για τα ελληνικά δεδομένα, οι οποίες αναδύθηκαν μέσω συγχωνεύσεων και εξαγορών εταιρειών που έκλεισαν απολύοντας χιλιάδες εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι των "Ατλάντικ", των "Εxtra", του "Δούκα", της "Sprider", του "Foka", του "Μαρινόπουλου", της "Ηλεκτρονικής", του "Καρυπίδη" και άλλοι πολλοί χιλιάδες που εργάζονται μέσα στα εμπορομάγαζα, έχουν πληρώσει ακριβά τα αποτελέσματα ενός αδηφάγου οικονομικού συστήματος που αναγνωρίζει ένα μόνο σκοπό, το αδυσώπητο κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους.
Η δήθεν "υγιής επιχειρηματικότητα", η λογική του "καλού και φιλεύσπλαχνου εργοδότη έναντι του κακού και σπάταλου επιχειρηματία που βούλιαξε την επιχείρησή του", αποσκοπεί να συγκαλύψει την εκμεταλλευτική φύση του σημερινού συστήματος, που είτε σε φάση ανάπτυξης είτε σε φάση κρίσης απομυζεί τον ιδρώτα των εργαζομένων, των πραγματικών παραγωγών του πλούτου της κοινωνίας, για να ενισχύεται το κεφάλαιο που έχει τη δυνατότητα να μεταπηδά από επιχείρηση σε επιχείρηση και από κλάδο σε κλάδο, ακόμα και από χώρα σε χώρα στην αναζήτηση του μεγαλύτερου κέρδους.
Η πολιτική των κυβερνήσεων ενισχύει τους μονοπωλιακούς ομίλους στον κλάδο και γενικότερα. Η νέα μεγάλη επίθεση που προετοιμάζεται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και το κουαρτέτο με το πακέτο των αντιλαϊκών μέτρων της δεύτερης "αξιολόγησης", έχει στο επίκεντρο τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, θα προσθέσει νέα βάσανα στην εργατική - λαϊκή οικογένεια. Περιλαμβάνει πάγιες απαιτήσεις του ΣΕΒ, της ΕΣΣΕ και του ΣΕΛΠΕ, δηλαδή των εργοδοτικών ενώσεων που ζητούν πιο φτηνούς εργαζόμενους, πιο ευέλικτες σχέσεις εργασίας που θα αυξάνουν παραπέρα την εκμετάλλευση μέσα στους εργασιακούς χώρους, στις αποθήκες, στα γραφεία και τα καταστήματα. Ερχεται να προστεθεί στα αντιλαϊκά μέτρα που ψήφισαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις μαζί με τη σημερινή και ήδη εφαρμόζονται με βαρύτατες συνέπειες στη ζωή των εργαζομένων. Επιπρόσθετα, ο ΣΕΒ σε πρόσφατη παρέμβασή του απαιτεί τη μείωση του μεγάλου αριθμού των αυτοαπασχολούμενων, καθώς αντιμετωπίζονται ως πρόβλημα για την οικονομία τους. Συντάσσεται με ανάλογες κατευθύνσεις διεθνών οργανισμών που αντιμετωπίζουν τους αυτοαπασχολούμενους του κλάδου ως διαρθρωτικό πρόβλημα και ένδειξη υπανάπτυξης, εκφράζοντας τη θέληση για την παραπέρα κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου σε όλους τους τομείς της οικονομίας.
Οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας είναι μεγάλες, δεν εξαλείφθηκαν λόγω της παραγωγικής συρρίκνωσης, εξαιτίας της κρίσης. Σημαντικό μέρος τους μένει αδρανές, λόγω των αντιφάσεων της παραγωγής, που έχει κίνητρο το κέρδος. Η τεχνολογική και επιστημονική εξέλιξη είναι τεράστια. Χάρη στη δουλειά του λαού και του πλούτου που παράγει, υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μια ζωή αξιοπρεπή και με ευημερία.
Μπορούμε να ζήσουμε όπως μας αξίζει, με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας, αρκεί οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία με εργατική εξουσία. Να αξιοποιηθούν με κεντρικό σχεδιασμό, ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων στην οργάνωση - διεύθυνση της κοινωνικής παραγωγής και των κοινωνικών υπηρεσιών, με αποδέσμευση από την ΕΕ και όλες τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, μονομερή διαγραφή του χρέους.
Σ' αυτή τη νέα οργάνωση της οικονομίας και κοινωνίας, το λιανικό εμπόριο μετατρέπεται σ' έναν απλό μηχανισμό διανομής και κατανομής του κοινωνικού προϊόντος που προορίζεται για την άμεση κατανάλωση. Επίσης, αλλάζει ο χαρακτήρας του χονδρικού εμπορίου, που υποκαθίσταται με διαδικασίες κατανομής υλικών και προϊόντων μέσα στην κοινωνικοποιημένη παραγωγή. Οι εργαζόμενοι στις εμπορικές επιχειρήσεις, οι σημερινοί μισθωτοί και αυτοαπασχολούμενοι, απαλλάσσονται από το άγχος των πωλήσεων και του τζίρου, από τα χρέη, τη φορολογία και τον ανταγωνισμό. Επωφελούνται από τις μεγάλες δυνατότητες ικανοποίησης των διευρυμένων λαϊκών αναγκών, εξασφαλίζουν πλήρη σταθερή εργασία, σταθερές εργασιακές σχέσεις, συρρίκνωση του εργάσιμου χρόνου, προστασία της υγείας τους, πλήρη συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Ο σοσιαλισμός είναι η κοινωνία που μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, να βάλει τέλος στα βάσανα που συσσωρεύουν στο λαό το καπιταλιστικό σύστημα, οι κρίσεις του και οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις που διαχειρίζονται αυτόν τον αντιλαϊκό δρόμο.
Δώσε δύναμη στη δύναμή σου! Ισχυροποίησε τώρα το ΚΚΕ για δυνατό εργατικό κίνημα και Κοινωνική Συμμαχία, για την εξουσία, το σοσιαλισμό!».
Οι ΚΟ στου Ζωγράφου συναντήθηκαν μετά από πορεία, με το Παράρτημα Καισαριανής ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, στο σημείο που ο ΕΛΑΣ έδωσε μάχη για να πάρει τα πτώματα των πέντε απαγχονισμένων ώστε να ταφούν, ενάντια στη διαταγή των Γερμανών να μείνουν τρεις μέρες στις κρεμάλες για παραδειγματισμό. Η πορεία κατέληξε στον τόπο της θυσίας, όπου και πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση, το άνοιγμα της οποίας έγινε με σύντομη θεατρική αναφορά με ποιήματα και αποσπάσματα από το χρονικό.
Ακολούθησαν χαιρετισμός από τον πρόεδρο της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ Ζωγράφου Λάζαρο Κυρίτση και πολιτική ομιλία από τον Κώστα Γιαννόπουλο, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ και Γραμματέα της ΤΕ Ανατολικού Τομέα. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την κατάθεση στεφάνων και το συγκινητικό «προσκλητήριο» των Ζωγραφιωτών αντιστασιακών που έπεσαν στις μάχες του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ.
Στις 25 Μάρτη του 1944, συνεργεία της ΕΠΟΝ κάνουν έρανο στις συνοικίες του Ζωγράφου. Ενα συνεργείο φτάνει στα Ιλίσια, στη διασταύρωση της οδού Παπαδιαμαντοπούλου με την οδό Ξενίας και την οδό Μικράς Ασίας. Το συνεργείο αποτελείται από τρεις νεολαίους ΕΠΟΝίτες, από τα Κουπόνια (σημερινά Ανω Ιλίσια) και το συνόδευαν διακριτικά δυο ΕΛΑΣίτες.
Στο χώρο του απαγχονισμού, είχε τοποθετηθεί ένας λόχος γερμανοτσολιάδων - φρουρών που δεν επέτρεπαν στον κόσμο να τους ξεκρεμάσει για να τους κηδέψει, μαζί με μια ομάδα τοποθετημένη στο ύψωμα του Αγίου Γερασίμου. Σε δυο δέντρα, στην ίδια πλατεία, είχαν κρεμάσει δυο άδειες αγχόνες με πινακίδες πάνω στις οποίες έγραφαν: «Γιώργος Σιδέρης - τον περιμένει κρεμάλα», «Θανάσης Νικολαΐδης - τον περιμένει κρεμάλα». Οι δυο τελευταίοι είχαν καταφέρει να ξεφύγουν από το μπλόκο του Νοσοκομείου Συγγρού και έτσι δεν μπόρεσαν να τους πιάσουν. Για πρώτη φορά στην Αθήνα στήθηκαν κρεμάλες. Οι Γερμανοί και οι ντόπιοι συνεργάτες τους πίστευαν ότι με αυτό τον τρόπο θα τρομοκρατούσαν τον αθηναϊκό λαό, θα έσπαγαν το αγωνιστικό του φρόνημα. Οι γερμανοτσολιάδες ήταν σκορπισμένοι μπουλούκια - μπουλούκια στα γύρω πεζοδρόμια, ενώ οι αξιωματικοί τους προκλητικά έπιναν τον καφέ τους σε ένα τραπεζάκι καφενείου, κάτω από τα πτώματα των κρεμασμένων κομμουνιστών.
«Αποτέλεσμα όλων αυτών των εντάσεων, των πολέμων, που σε ορισμένες μάλιστα χώρες κρατάνε χρόνια, είναι ένα μεγάλο κύμα προσφύγων και μεταναστών που χρησιμοποιούν την Ελλάδα ως πύλη εισόδου για να περάσουν στην ειρήνη κυνηγημένοι από τις πατρίδες τους», ανέφερε η Σπ. Παναγή για να προσθέσει: «Ο καπιταλισμός αξιοποιεί τους πρόσφυγες και τους μετανάστες για να ρίχνει τα μεροκάματα των ντόπιων εργατών, για να περιορίσει εργατικά δικαιώματα και ελευθερίες, για να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα στην ενότητα της εργατικής τάξης, για να δηλητηριάσει συνολικά την εργατική τάξη με το ρατσιστικό εθνικιστικό δηλητήριο. Οι καπιταλιστές των διαφόρων χωρών προσπαθούν να διαχωρίσουν τους εργάτες, συνεργάζονται μια χαρά μεταξύ τους για να τους εκμεταλλεύονται όλους πιο εύκολα. Διάφοροι προσπαθούν να φορτώσουν στους πρόσφυγες τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ντόπιοι εργάτες. Προβάλλουν αυτά που περνάνε αυτοί οι κατατρεγμένοι άνθρωποι για να φοβίσουν, για να ξεχνούν οι ντόπιοι τα δικά τους βάσανα, καλλιεργώντας την αντίληψη "καθίστε ήσυχα, να αισθάνεστε τυχεροί γιατί υπάρχουν και χειρότερα". (...) Στο εύλογο ερώτημα που μπορεί να έχει κάθε λαϊκός άνθρωπος για το πώς μπορεί να σταματήσει η προσφυγιά, εμείς απαντάμε καθαρά και λέμε ότι αυτό δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί εάν δεν αντιμετωπιστούν οι αιτίες που το προκαλούν, δηλαδή ο καπιταλισμός και ο πόλεμος, που πάνε μαζί».