Το εκ νέου σφράγισμα της χωματερής των Λιοσίων, εξαιτίας της δυσοσμίας από τη λυματολάσπη που συσσωρεύεται καθημερινά, φέρνει και πάλι το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων στο Λεκανοπέδιο. Είναι αδιανόητο η υγεία 4-5 εκατομμυρίων ανθρώπων να απειλείται κάθε τόσο, επειδή η εξουσία των αστικών κομμάτων είναι αδύναμη, ανήμπορη και απρόθυμη να δώσει μια λύση. Μικροκομματικές πολιτικές, ψηφοθηρικές πρακτικές, από τις οποίες δεν εξαιρούνται και οι εκλεκτοί δημοτικοί άρχοντες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, έχουν φτάσει την κατάσταση σ' ένα άκρως επικίνδυνο σημείο. Ο Αργοσαρωνικός κινδυνεύει. Οι κάτοικοι των γύρω από τη χωματερή δήμων κινδυνεύουν. Στον Πειραιά υποφέρουν από την μπόχα. Κανείς δεν παίρνει την ευθύνη για το τι πρέπει να γίνει.Διάτρητες - κατά παραγγελία - μελέτες δεν πείθουν κανέναν και κυρίως ένα κράτος παντελώς αναξιόπιστο δεν μπορεί να πείσει ότι η οποιαδήποτε επιλογή χωροθέτησης δε θα κρύβει σκοπιμότητες. Και κυρίως ότι θα διασφαλίσει την υγεία των κατοίκων. Το κίνημα των εργαζομένων στην ΤΑ, οι πολίτες και η επιστημονική κοινότητα θα πρέπει να δώσουν απαντήσεις. Δεν μπορούν κάποιοι να παίζουν τον παπά με την υγεία μας...

Δυο δισεκατομμύρια λίρες Αγγλίας διαθέτει η εν λόγω εταιρία το χρόνο για διαφημίσεις, οι οποίες απευθύνονται κυρίως σε νεαρόκοσμο! Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με εκτιμήσεις, παράγει ετησίως 1 εκατομμύριο τόνους υλικών συσκευασίας, που καταλήγουν στις χωματερές. Οσο για την ποιότητα των προϊόντων της, όπως και των «συναδέλφων» της Fast Food είναι γνωστή.

Την ίδια στιγμή, επιστημονική έρευνα στην Αυστραλία υποστηρίζει ότι ο δυτικός τρόπος διατροφής ευθύνεται σε σημαντικό βαθμό για την εκδήλωση του καρκίνου του προστάτη, τα κρούσματα του οποίου αυξάνονται με ταχείς ρυθμούς στη Δύση!

Στην ενεργειακή πολιτική είναι αφιερωμένο το τελευταίο τεύχος της μηνιαίας περιοδικής έκδοσης της Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας Μαγνησίας. Η πετρελαιακή κρίση είναι βέβαιο ότι έχει αναθερμάνει τη συζήτηση για την ενέργεια και είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να συζητηθεί επιτέλους και η περιβαλλοντική διάσταση του ζητήματος και να μην περιοριστούμε σε λογιστικές αναγωγές και προσθαφαιρέσεις που σχετίζονται με τους προϋπολογισμούς. Ο γνωστός δικαστής Μ. Δεκλερής συνεχίζει τη συνεργασία του μ' άλλο ένα κείμενο για το περιβάλλον και τη βιωσιμότητα κι ο Σ. Κουρουζίδης γράφει για την αγροφυλακή και το περιβάλλον. Κι όπως πάντα, πολλές πράσινες ειδήσεις από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ενας πιο ζεστός κόσμος θα είναι ένας πιο εφιαλτικός κόσμος. Μπορεί να υπάρχουν απλά πιθανολογήσεις σε σχέση με το πώς θα εκδηλωθούν οι κλιματικές αλλαγές, αν και μια γεύση έχουμε ήδη πάρει, αλλά τα περισσότερα επιστημονικά σενάρια μόνο αισιόδοξα δεν είναι, παρά την απάθεια των ισχυρών οικονομικά χωρών. Ή, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, των πολυεθνικών και του διεθνούς κεφαλαίου, που ουσιαστικά είναι οι πυλώνες του καπιταλιστικού συστήματος, που επιβάλλουν την ασκούμενη πολιτική στις κυβερνήσεις, οι οποίες λειτουργούν ως διεκπεραιωτές των επιθυμιών τους.

Η αύξηση της θερμοκρασίας είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αυξήσει την επιφάνεια της θάλασσας. Η πιο μετριοπαθής πρόβλεψη κάνει λόγο για αύξηση 0,3 του μέτρου μέχρι το 2100. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν πολλές παράκτιες περιοχές, οι οποίες φιλοξενούν πάνω από το 1/3 του παγκόσμιου πληθυσμού και το 40% της παγκόσμιας οικονομικής παραγωγής! Πολλές καλλιέργειες θα καταστραφούν, όπως και κοραλλιογενείς ύφαλοι και αμμώδη νησάκια. Παράλληλα, θα επιταχυνθεί η διάβρωση των εδαφών, η οποία ήδη αποτελεί ένα σοβαρό ζήτημα, όπως και η υφαλμύρωση του υδροφόρου ορίζοντα. Αν σκεφτούμε ότι πλήθος χημικών βιομηχανιών, μονάδων ενέργειας και επεξεργασίας πετρελαίου είναι εγκαταστημένες σε παράκτιες περιοχές μπορούμε να φανταστούμε με τρόμο τι θα συμβεί σε περίπτωση πλημμυρών στις περιοχές αυτές. Η τήξη των πάγων στους δύο πόλους θα επιδεινώσει την κατάσταση. Ο παρατεταμένος καύσωνας και οι ξηρασίες είναι γνωστά ως φαινόμενα και σε κάποιες περιοχές του πλανήτη τα βιώνουν ήδη με ανυπολόγιστες ζημιές τόσο στα οικοσυστήματα, όσο και σε ανθρώπινα θύματα. Η επέκταση της κατάστασης αυτής σε περιοχές με διαφορετικό κλίμα και ασυνήθιστες να τα αντιμετωπίσουν θα πολλαπλασιάσει εκθετικά τις συνέπειες. Εφόσον τα ανώτερα θαλάσσια στρώματα θερμαίνονται, κυκλώνες και τυφώνες θα εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα και ένταση. Είναι κάτι για το οποίο οι ασφαλιστικές εταιρίες επιμένουν και πιέζουν για την άμεση λήψη μέτρων, όχι φυσικά γιατί αίφνης τους έπιασε ο πόνος για το περιβάλλον και τους ανθρώπους, αλλά γιατί βλέπουν να μειώνονται τα έσοδά τους...

Οι συνέπειες του φαινόμενου του θερμοκηπίου δεν αφήνουν απέξω την υγεία των ανθρώπων. Ηδη σημειώνονται ετησίως χιλιάδες θάνατοι από αίτια που σχετίζονται με τη θερμότητα. Ενας θερμός πλανήτης θα δημιουργήσει πρόβλημα σε ό,τι σχετίζεται με την τροφοδοσία μεγάλων πληθυσμιακών ομάδων με καρπούς και γλυκό νερό κι αυτό θα εξαναγκάσει σε μετακινήσεις εκατομμύρια ανθρώπους. Είναι βέβαιο ότι θα αλλάξει ριζικά το προφίλ των ασθενειών όπως τις γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Η μεταφορά της ελονοσίας, της εγκεφαλοπάθειας και του κίτρινου πυρετού, ασθένειες που προκαλούνται από έντομα, θα μετατοπιστεί και προς άλλα γεωγραφικά μήκη και πλάτη. Το ίδιο ισχύει και για τις μυκητιάσεις, δερματικές παθήσεις και μικροβιακές ασθένειες, εξαιτίας των αυξημένων επιπέδων υγρασίας. Η αυξημένη θερμότητα επιδρά στο αναπνευστικό σύστημα του ανθρώπου, λόγω της αύξησης της ρύπανσης το χειμώνα και τους ούτως ή άλλως αυξημένους ρυπαντές το καλοκαίρι. Η αυξημένη θερμότητα και η υγρασία θα επιδράσουν πολλαπλασιαστικά στην ανάπτυξη βακτηριδίων στα τρόφιμα, αυξάνοντας τις τροφικές δηλητηριάσεις. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, πλημμυρίζοντας τους αγωγούς αποχέτευσης και τους βιολογικούς καθαρισμούς στις παράκτιες πόλεις, θα επιφέρει την αύξηση λοιμωδών νοσημάτων.

Αν είναι κάτι βέβαιο και δεν αμφισβητείται ακόμα και από τον πλέον αισιόδοξο για τις επιπτώσεις του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι το γεγονός ότι η εκδήλωση των κλιματικών αλλαγών θα συνοδευτεί με τη δημιουργία μεγάλου αριθμού περιβαλλοντικών προσφύγων. Εκτιμάται ότι μέχρι το 2050 θα υπάρξουν πάνω από 150 εκατομμύρια περιβαλλοντικοί πρόσφυγες στον πλανήτη. Με δεδομένο το υπάρχον πολιτικοκοινωνικό στάτους, η πλειοψηφία των μεταναστών αυτών θα είναι παράνομοι και είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν όχι απλώς τριβές και εντάσεις, αλλά ακόμα και πόλεμοι. Για να έχουμε κατά νου τι ακριβώς σημαίνει ο αριθμός αυτός, αρκεί να αναφέρουμε ότι κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκόσμιου Πολέμου οι πρόσφυγες δεν ξεπέρασαν τα 7 εκατομμύρια. Και κάτι ακόμα εξίσου σημαντικό. Σήμερα, οι αναπτυγμένες χώρες δαπανούν 8 δισ. δολάρια το χρόνο για τη βοήθεια μερικών εκατομμυρίων προσφύγων. Πόσο πρόθυμες είναι να ενδιαφερθούν σε 150 εκατομμύρια και κυρίως να τους εντάξουν με τέτοιον τρόπο, ώστε να τους εξασφαλίσουν τις στοιχειώδεις συνθήκες επιβίωσης;