Αν και ημερολογιακά πλέον βρισκόμαστε στην άνοιξη, ο καιρός είναι άστατος και δε λέει να στρώσει. Εκεί που πάει να χαμογελάσει ο ήλιος, να οι βροχές, οι αέρηδες πολλών μποφόρ και το τσουχτερό κρύο. Από μια άποψη η απουσία παρατεταμένων υψηλών θερμοκρασιών έχει και τα καλά της. Ισως συγκρατεί κάποιους από το πλήρες παραλήρημα, όπως υποστηρίζουν και οι επιστήμονες της σχετικής ειδικότητας. Αναφέρομαι στους λογής-λογής υποψηφίους της λεγόμενης κεντροαριστεράς υπό την ένδυση κινήσεων πολιτών και πλήθος άλλων παραλλαγών. Το παλιό σχήμα ΠΑΣΟΚ και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις, ξανά στο προσκήνιο και σ' αυτές τις δημοτικές εκλογές. Το ερώτημα που τίθεται είναι απλό: Να κάνουν τι; Δοκιμάστηκαν σχεδόν στους μισούς δήμους και νομαρχίες της χώρας. Τι έκαναν εκτός από το να τις μετατρέψουν σε επιχειρήσεις, φορομπηχτικούς μηχανισμούς και να κάνουν τα ανάλογα ρουσφέτια; Ανάλογος είναι ο βίος και η πολιτεία των γαλάζιων δήμων και νομαρχιών. Οι πολίτες καλούνται να αξιολογήσουν τα πεπραγμένα τους και να πράξουν τα δέοντα.

Γνωστοί-άγνωστοι τραμπούκοι στην Κέρκυρα χτύπησαν ηλικιωμένο πολίτη του νησιού, όπως καταγγέλλει η Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Κέρκυρας, επειδή τόλμησε να καταθέσει ενστάσεις για τις παράνομες καταπατήσεις στην περιοχή της Λίμνης Αντινιώτη που εμπίπτει στη NATURA (προστατευόμενες περιοχές). Αν ο εντοπισμός των φυσικών αυτουργών από την αστυνομία απαιτεί χρόνο (λέμε τώρα), οι ηθικοί αυτουργοί έχουν ονοματεπώνυμο. `Η μήπως όχι;

Το ερώτημα που τίθεται βέβαια είναι, γιατί να αναγκάζονται απλοί πολίτες εντελώς απροστάτευτοι, να υπερασπίζουν τη φυσική μας κληρονομιά και τη νομιμότητα; Οι αρμόδιες υπηρεσίες - πολεοδομία, δήμος, νομαρχία, εισαγγελία, αστυνομία - τι ακριβώς πράττουν; Να μια ερώτηση που χρήζει απάντησης. Και μάλιστα άμεσης.

Η πολύ καλή έκδοση για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και πιο συγκεκριμένα για την αιολική, κυκλοφορεί με πλούσια όπως πάντα ύλη. Στο παρόν τεύχος μπορείτε να διαβάσετε για τη «μεγάλη γιορτή της αιολικής ενέργειας κι όταν σβήνουν τα φώτα...», για την παγκόσμια περιβαλλοντική κρίση, ένα εξαίρετο κείμενο για την Αρκτική και πολλές ειδήσεις από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Γρηγοριάδης Κώστας

Συχνά ακούμε και διαβάζουμε για τον κύκλο του νερού. Τι ακριβώς συμβαίνει στη φύση; Τα νερά του πλανήτη συμμετέχουν σε μια συνεχή διαδικασία που ονομάζεται υδρολογικός κύκλος. Τα επιφανειακά νερά, εξαιτίας της ηλιακής ακτινοβολίας εξατμίζονται, σχηματίζοντας υδρατμούς στην ατμόσφαιρα. Οταν ο αέρας ψυχτεί, οι υδρατμοί πέφτουν στη γη με τη μορφή της βροχής, του χιονιού ή σαν χαλάζι. Κάποια ποσότητα της βροχής θα παραμείνει στην επιφάνεια της γης και θα εξατμιστεί ξανά, ένα ποσοστό θα εισχωρήσει στο έδαφος, σχηματίζοντας τα υπόγεια νερά και ένα ποσοστό, ανάλογα με τις κλίσεις και το είδος του εδάφους, θα καταλήξει στα κοντινότερα ποτάμια, τις λίμνες ή τη θάλασσα. Στη διαδρομή αυτή παρασύρει διάφορα υλικά και συμβάλλει στη διάβρωση του εδάφους, αν η ταχύτητά του είναι μεγάλη. Αν υπάρχουν δασικές εκτάσεις θα καθυστερήσουν την ταχύτητά του και θα απορροφήσουν ένα μέρος της ποσότητας του βρόχινου νερού.

Δύο είναι οι σημαντικότερες ιδιότητες του νερού. Πρώτη, η δυνατότητά του να διαλύει πολλά είδη ουσιών, ακόμα και βιομηχανικά λύματα. Η δεύτερη, σχετίζεται με την αποθήκευση θερμότητας. Ουσιαστικά είναι ένας διαμορφωτής της θερμοκρασίας. Σε περιοχές που υπάρχει θάλασσα ή μεγάλες λίμνες, το νερό δεν επιτρέπει μεγάλες μεταβολές της θερμοκρασίας, σε αντίθεση με περιοχές όπου δεν υπάρχει μεγάλη μάζα νερού. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των ωκεανών και των ερήμων. Στον Ατλαντικό λ.χ. η μεγαλύτερη θερμοκρασία τους καλοκαιρινούς μήνες δεν ξεπερνά τους 20 βαθμούς Κελσίου και η χαμηλότερη τους 4. Στην έρημο της Νεβάδα, αντίθετα, η θερμοκρασία τη μέρα μπορεί να φτάσει και τους 60 βαθμούς και το βράδυ πέφτει κάτω από τους 0 βαθμούς. Αυτή η ιδιότητα του νερού είναι και ο βασικός λόγος για την ύπαρξη μεσογειακού και ηπειρωτικού κλίματος. Τα νερά των ποταμών παραμένουν από 15 - 20 μέρες το πολύ. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ότι σε μια πιθανή ρύπανσή τους να μην υπάρξουν σημαντικές επιπτώσεις. Η γρήγορη μετακίνηση του νερού μεταφέρει τους ρύπους μακριά. Λειτουργούν παράλληλα φυσικές διαδικασίες που αποικοδομούν τους ρύπους. Βέβαια, η ρύπανση δεν μπορεί να είναι επαναλαμβανόμενη και εξαρτάται από την τοξικότητα των ρύπων για να λειτουργήσει με επιτυχία ο μηχανισμός αυτός.

Τα νερά της βροχής σχηματίζουν τους υπόγειους υδροφορείς, από τους οποίους εξασφαλίζουμε νερό για διάφορες χρήσεις. Οταν το νερό εισέλθει στο έδαφος, θα σταματήσει στο σημείο που θα συναντήσει γεωλογικά στρώματα που δεν μπορεί να διαπεράσει. Τα νερά παραμένουν στους υπόγειους ταμιευτήρες δεκάδες χρόνια. Αρκεί η άντλησή τους να μην ξεπερνά το χρόνο που απαιτείται για το σχηματισμό τους. Τα διαφορετικά στρώματα του εδάφους που διαπερνά το νερό της βροχής, για να καταλήξει στους υπόγειους ταμιευτήρες, λειτουργούν σαν φίλτρα καθαρισμού του. Μικροοργανισμοί και επικίνδυνες ουσίες κατακρατούνται σε μεγάλο βαθμό. Εκτός αν πρόκειται για ορισμένες τοξικές ουσίες που διαλύονται στο νερό και καταλήγουν στον υδροφόρο ορίζοντα. Στην περίπτωση αυτή, το νερό είναι μη πόσιμο και χρειάζεται ειδική επεξεργασία για να χρησιμοποιηθεί.

• Κάθε χρόνο εξατμίζονται από τους ωκεανούς 500.000 κυβικά χιλιόμετρα (κ.χ.) νερού.
• Από την παραπάνω ποσότητα το 1/ 5 επιστρέφει στη γη με τη βροχή.
• Από τις βροχοπτώσεις παραμένουν στη γη τα 60.000 κ.χ. και 40.000 κ.χ. καταλήγουν στους ωκεανούς.
• Για να αυξηθεί κατά 1 βαθμό Κελσίου η θερμοκρασία 1 γραμμαρίου νερού απαιτείται ενέργεια 1 θερμίδας (cal).
• Για να εξατμιστεί 1 γραμμάριο νερού χρειάζεται ενέργεια 536 θερμίδων, ενώ για να λιώσει μια αντίστοιχη ποσότητα πάγου χρειάζονται 80 θερμίδες.

(Συνεχίζεται)