Η πλάκα με τις λεγόμενες μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) έχει παραγίνει. Στην πρεμούρα των δύο εταίρων του δικομματισμού για «λιγότερο κράτος» και θυσία των πάντων στην αγορά βρήκαν το φάρμακο, όταν σε ορισμένες περιπτώσεις δεν μπορούν να εκτεθούν πολύ. Ομάδες ατόμων που στις περισσότερες περιπτώσεις δημιουργούν εταιρείες με υψηλότατους τζίρους δημιουργούν ΜΚΟ κάνοντας χρυσές (και ταυτόχρονα βρώμικες) δουλιές. Τις είδαμε στον πόλεμο και μετέπειτα διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Τις είδαμε στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Τις βλέπουμε να ξεφυτρώνουν παντού όπου υπάρχουν κρίσεις και υπό τη σκέπη του Μεγάλου Αδελφού (λέγε με ΗΠΑ) να προσφέρουν τις ...υπηρεσίες τους. Πάντα στην πλευρά των ισχυρών και πάντα εντεταλμένες και ευθυγραμμισμένες με τις κατά τόπους καθεστωτικές δυνάμεις. Τα λεφτά πολλά και το άλλοθι για τις απανταχού αθλιότητες ό,τι καλύτερο. Ξεφυτρώνουν σα μανιτάρια. Τυγχάνουν υπερβολικής προβολής και συχνά εμπορεύονται, καπηλεύονται και εκμεταλλεύονται την επιθυμία καλοπροαίρετων να δώσουν χέρι βοήθειας σε κατατρεγμένους και βασανισμένους πολίτες. Μάλιστα, συχνά έχουν το θράσος να θέτουν ερωτήματα και να κουνούν οι εκπρόσωποί τους δασκαλίστικα το δάχτυλό τους απειλητικά σε όσους δε δέχονται τον εμπαιγμό. Τα στοιχεία, όμως, που βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι κάτι παραπάνω από αποκαλυπτικά. Οι περισσότερες είναι κρατικοδίαιτες, εξ ου και η μουγκαμάρα τους σε σημαντικά ζητήματα. Οι πιο αετονύχηδες τρυγούν ευρωπαϊκά προγράμματα ή χρηματοδοτούνται από διεθνείς τράπεζες και πολυεθνικές εταιρείες. Είναι μάλιστα συνηθισμένο το φαινόμενο στελέχη τους να καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις μετά από «ευδόκιμο» θητεία σε κρατικές ή και πολιτικές θέσεις. Εργο που επαναλαμβάνεται και στην Ελλάδα. Ως φάρσα φυσικά. Για γέλια και για κλάματα. Και η τιμή της ντομάτας είναι τόσο ακριβή! Οι όποιες εξαιρέσεις (που υπάρχουν) απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Το ΠΑΣΟΚ προσπαθώντας να πουλήσει ένα φθαρμένο εδώ και καιρό προφίλ, εξαιτίας μιας διεφθαρμένης διακυβέρνησης εικοσαετούς διάρκειας, αδυνατώντας πλήρως να παρουσιάσει με πειστικό τρόπο πού ακριβώς διαφοροποιείται από τη ΝΔ και τι επαγγέλλεται, με το φάσμα της ήττας να πλανάται πάνω από τον δύοντα ήλιο τους, και με ό,τι αυτό συνεπάγεται για ένα συνονθύλευμα, που ως μόνη ενοποιό δύναμη είχε και έχει την εξουσία και τα πολλαπλά οφέλη της, δίνει τα τελευταία ΣΟΣ αυτοσυντήρησης με πράσινες πινελιές. Αλλά με τέτοιο χοντροκομμένο τρόπο, που θυμίζει τις γκάφες του Βέγγου ως πράκτορα Θου Βου. Μόνο που ο τελευταίος ήταν συμπαθητικός κι αγαπησιάρης για το πλατύ κοινό. Η εταιρεία, όμως, της PASOK Ltd είναι πέρα ως πέρα απεχθής, εξ ου και η φθορά της ΝΔ από τον ανεκδιήγητο βίο και πολιτεία της κάθε άλλο παρά εισπράττεται από το ΠΑΣΟΚ. Η σιγουριά, η ελπίδα και η προοπτική που έχουν ως μότο αφορά αποκλειστικά τον ΣΕΒ, τους τραπεζίτες, τους καναλάρχες, τους εκδότες, τους εφοπλιστές, τους μεγαλοεισαγωγείς και τα μελετητικά γραφεία. Καρφί δεν τους καίγεται για τα λαϊκά στρώματα, τους αγρότες, τις γυναίκες και τη νεολαία. Τα τρισβάρβαρα μονεταριστικά αποτυπώματά τους είναι τόσο νωπά, που τα όποια στιλιζαρισμένα χαμογελάκια τους μόνο ναυτία προξενούν. Κι όλες οι δημοσκοπήσεις το δείχνουν.

Αφού λοιπόν στα ζητήματα της οικονομίας, της εξωτερικής πολιτικής, της Κοινωνικής Ασφάλισης, της Παιδείας κτλ. δεν μπορούν να πείσουν ότι διαφέρουν ούτε στο ελάχιστο με τη ΝΔ, αφού στα ομόλογα οι πολίτες θυμούνται το χρηματιστήριο, αφού στις υποκλοπές τα αντανακλαστικά θυμίζουν τον μακαρίτη Τόμπρα, αφού στην Πάρνηθα όλοι θυμούνται την Πεντέλη, αφού στους νεκρούς της Ηλείας στο νου μας έρχονται οι νεκροί της Ικαρίας, αφού στην αναθεώρηση του άρθρου 24 η μνήμη μας φέρνει την ίδια αναθεώρηση το 2001, αφού αντί της απίστευτης Μαριέττας η εκπαιδευτική κοινότητα βλέπει τον εφιάλτη του Γεράσιμου, αφού, αφού, ...αποφάσισαν οι επικοινωνιολόγοι τους να παίξουν (και) το χαρτί της οικολογίας. Ετσι συνέγραψαν (τρομάρα τους) το πόνημα για την «πράσινη οικονομία, τη βιώσιμη ανάπτυξη και το σεβασμό στο περιβάλλον» και, μάλιστα, δηλώνουν υπερήφανοι γι' αυτό. Μιλούν για ισόρροπη ανάπτυξη της Ελλάδας, σε κάθε περιφέρεια, νομό, πόλη και οικισμό! Αυτοί που με την εγκληματική τους στάση στην ΕΕ ξεκλήρισαν τον αγροτικό κλήρο, ερήμωσαν την επαρχία και σαν ταφόπλακα θεσμοθέτησαν τον Καποδίστρια. Οικισμοί φαντάσματα, χωριά γερόντων και ακατοίκητες και ακαλλιέργητες εκτάσεις που ερημοποιούνται είναι το έργο τους. Και οι αχρείοι επιμένουν ότι τα πάντα θα επιλυθούν με τη δήθεν ίδρυση υπουργείου Περιβάλλοντος, λες κι εκεί είναι το πρόβλημα. Αυτοί που τα πάντα (δάση, παραλίες) ήταν ανταλλάξιμα με τους εργολάβους - εκδότες υποστηρικτές τους. Αναφέρονται στην πάταξη της αυθαίρετης δόμησης οι νονοί των γενιών των αυθαιρέτων, που εξαργυρώνονταν με ψήφους στην Αττική και στα τουριστικά θέρετρα.

Αναφέρονται στις ανανεώσιμες πηγές Ενέργειας, όταν επί ημερών τους η ΔΕΗ απαγόρευε τα αιολικά πάρκα και δεν υπήρχε ο παραμικρός σχεδιασμός για την εκμετάλλευση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας στον τομέα αυτό (ηλιοφάνεια, γεωθερμία, άνεμοι στο Αιγαίο)! Και τι ακριβώς εννοούν οι «οικολόγοι» της Χ. Τρικούπη για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων; Ούτε ψήγματα προς κάτι ανάλογο δεν είδαμε επί των ημερών τους. Γιατί να το πιστέψουμε; Διατείνονται και τη μείωση των απορριμμάτων, την ίδια στιγμή που μας άφησαν 1.300 ανεξέλεγκτες χωματερές, η Ψυττάλεια παραδόθηκε τίγκα στη λυματολάσπη επειδή δεν προέβλεψαν τι θα γίνονται τα λύματα που κατέληγαν εκεί, οι ΧΥΤΑ ήταν έξω από το πλαίσιο των ενδιαφερόντων τους και η ανακύκλωση αποτελούσε το αγαπημένο παραμύθι των υπουργών, νομαρχών και δημάρχων τους. Διαλαλούν ανερυθρίαστα για την περιβαλλοντική παιδεία που τουλάχιστον στην τυπική εκπαίδευση, όταν ξέφευγε από τα κοινότοπα «τρα-λα-λα», μαθητές και εκπαιδευτικοί μπλοκάρονταν στην καλύτερη περίπτωση ή διώκονταν όταν δε συμμορφώνονταν με τους καθεστωτικούς τους προϊσταμένους. Αλλά το ανέκδοτο των ανεκδότων αποτελεί η «δέσμευση» για την καταγραφή του φυσικού πλούτου. Καλά, το Δασολόγιο είκοσι χρόνια δεν το έκαναν. Τα λεφτά για το Κτηματολόγιο τα έφαγαν οι «ημέτεροι» μελετητές και πληρώνουμε τα σπασμένα στην ΕΕ. Αυτά όλα είναι το οικολογικό του όραμα;

Τα ίδια λίγο ως πολύ επαγγέλλεται και η ΝΔ. Μας δουλεύουν χοντρά αμφότεροι. Η μείωση των ποσοστών τους και η μη αυτοδυναμία ενός εκ των δυο είναι η καλύτερη απάντηση των πολιτών. Ας τους κόψουμε τα φτερά. Είναι επικίνδυνοι για το παρόν και το μέλλον της χώρας. Ας ενισχυθεί το ΚΚΕ ως η μόνη φερέγγυα και αξιόπιστη πολιτική δύναμη της χώρας. Η Δευτέρα ας είναι γιορτή για την αριστερά και μνημόσυνο για τον γαλαζοπράσινο δικομματισμό.