Οι Εκθέσεις του Κογκρέσου, της ΣΙΑ και άλλων κοινωφελών αμερικανικών ιδρυμάτων για την τρομοκρατία στην Ελλάδα κι όσα προηγήθηκαν το προηγούμενο διάστημα έχουν αναλυθεί πλήρως μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας μας. Η επικυριαρχία των Αμερικάνων στη χώρα μας θα επτασφραγιστεί με τη διμερή «συμφωνία» που ωρίμασε πλέον στο στρατόπεδο των εκσυγχρονιστών και των πάσης φύσεως και αποχρώσεως συνοδοιπόρων τους. Κι αυτή είναι η μια πλευρά. Η άλλη, η Ολυμπιακή (σ.σ. δε μιλάμε για τον εθνικό μας αερομεταφορέα, αυτός προ καιρού έχει δρομολογηθεί για ξεπούλημα) έχει να κάνει και με την παροχή ασφάλειας (στους νόμους της νύχτας τη λένε προστασία) από το Μεγάλο Αδερφό. Κατέχουν την απαραίτητη, ισχυρίζονται, τεχνογνωσία, και ζητούν, αν αληθεύουν πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν στον ελληνικό Τύπο και δε διαψεύστηκαν ποτέ, 120-150 δισεκατομμυριάκια, για να πάνε όλα καλά! Οσοι θυμούνται την Ατλάντα, έχουν άλλη εικόνα για το «νταβατζιλίκι» που μας προσφέρουν. Θα το δεχτούμε;

Ερευνα μεταξύ των μελών και φίλων του για το ζήτημα των διοξινών πραγματοποίησε το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση, σε σχέση με το πώς παρουσιάστηκε το θέμα από τα ελληνικά ΜΜΕ. Το 43% απάντησε ότι η πληροφόρηση υπήρξε αρκετά αξιόπιστη, το 33,5% ότι ήταν αναξιόπιστη και το 23,5% ότι οι πληροφορίες ήταν βάσιμες και αληθείς. Από τους ερωτώμενους το 49% δηλώνει ότι ελάχιστα επηρεάστηκε, το 43,5% ότι επηρεάστηκε αρκετά και ακολουθεί σωστότερες διατροφικές συνήθειες και το 7,5% ότι άλλαξε ριζικά τη διατροφή του. Τέλος, το 54,5% απάντησε ότι θεωρεί τα ελληνικά τρόφιμα ασφαλή, το 24,5% απάντησε ότι δε γνωρίζει και το 21% δε θεωρεί τα ελληνικά τρόφιμα ασφαλή. Οι απαντήσεις είναι σαφείς και σίγουρα δε χρήζουν της βοήθειας του κ. Νικολακόπουλου.

Ετσι ονομάζεται η τριμηνιαία έκδοση του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση, που αυτή τη φορά η ύλη της επικεντρώνεται σε τρία θέματα, κάτω από το γενικό τίτλο «Αισιόδοξες Εξελίξεις». Ποιες είναι αυτές; Κατ' αρχήν, το τριεθνές Πάρκο στην Πρέσπα. Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας, της Αλβανίας και της ΠΓΔΜ, ύστερα από πολλά χρόνια και κάτω από την πίεση του οικολογικού (και όχι μόνο) κινήματος, υπέγραψαν κοινή διακήρυξη για την πρώτη διασυνοριακή προστατευόμενη περιοχή στα Βαλκάνια. Μια πράξη, που, πέρα από τις θετικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, σίγουρα θα φέρει πιο κοντά τους λαούς της περιοχής στη δύσκολη περίοδο που περνούμε. Η δεύτερη αισιόδοξη είδηση αυτή τη φορά αφορά την πολύπαθη περιοχή του Λαγανά και των Στροφάδων στη Ζάκυνθο, όπου επιτέλους χωροθετήθηκε Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο. Η τρίτη είδηση έρχεται από την Ιταλία και τη Γαλλία με το Θαλάσσιο Πάρκο για την προστασία των φαλαινών και των δελφινιών. Νότες αισιοδοξίας στην γκρίζα σημερινή πραγματικότητα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τρεις είναι οι παράγοντες που δημιουργούν τα «αρρωστημένα κτίρια», όπως αυτά έχουν ονομαστεί και τα οποία δε βρίσκονται μόνο στις πόλεις, αλλά και στα χωριά. Οι φυσικοί, στους οποίους ανήκουν ο θόρυβος, η υγρασία, οι δονήσεις και ο κακός εξαερισμός. Οι βιολογικοί, τα μικρόβια και οι μύκητες, κυρίως από τη σκόνη των χαλιών, και οι χημικοί, στους οποίους θα αναφερθούμε πιο αναλυτικά. Να σημειώσουμε, ότι στους εσωτερικούς χώρους, εκτός από τους ενήλικες βρίσκονται και μικρά παιδιά, γέροι και άρρωστοι, που είναι πιο ευπαθείς σε κάθε μορφής ασθένειες. Το διοξείδιο του άνθρακα, από τις καύσεις, προκαλεί σε χώρους που δεν εξαερίζονται καλά έντονο πονοκέφαλο και δυσκολία στην αναπνοή. Το μονοξείδιο του άνθρακα και τα οξείδια του αζώτου που προέρχονται από το φυσικό αέριο (την καύση του) μπορεί να αποτελέσουν αιτία για την εμφάνιση βρογχίτιδας, βήχα και προβλήματα στο στήθος, ιδιαίτερα στα μικρά παιδιά.

Η φορμαλδεΰδη είναι η σημαντικότερη μορφή ρύπανσης στο εσωτερικό των σπιτιών. Περιέχεται σε μονωτικά υλικά, τα έπιπλα, τα κόντρα πλακέ, και σε πολλά κατασκευάσματα που χρησιμοποιούνται για καθαριστικά και βάψιμο. Τα επίπεδα της ουσίας αυτής που βρίσκονται στο εσωτερικό των σπιτιών είναι πολύ μεγαλύτερα από αυτά της ατμόσφαιρας. Στη Σουηδία μια έρευνα έδειξε ότι από 2000 οικοδομικά υλικά τα 66 εκπέμπουν φορμαλδεΰδη. Μια άλλη έρευνα στις ΗΠΑ κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι ποσοστό του πληθυσμού μέχρι και 20% μπορεί να επηρεαστεί ακόμα και από χαμηλές εκπομπές της ουσίας αυτής. Προκαλεί κάψιμο στα μάτια, δάκρυα, ερεθισμό στο αναπνευστικό σύστημα, βήχα και πονοκεφάλους. Σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις προκαλεί αλλεργία και καρκίνο στους πνεύμονες. Και ο καπνός του τσιγάρου, σύμφωνα με πιο πρόσφατες μελέτες ευθύνεται για την ύπαρξη της ουσίας αυτής.

Οι ίνεςαμιάντου είναι καρκινογόνες, αν τις εισπνεύσουμε με οποιοδήποτε τρόπο. Πάνω από 3.000 βιομηχανικά προϊόντα, όμως, περιέχουν αμίαντο. Ενδεικτικά αναφέρουμε διάφορα οικοδομικά υλικά που χρησιμοποιούνται στις οροφές και τα πατώματα, σωλήνες, υφάσματα, μονώσεις κ.ά.

Το ραδόνιο-222 είναι αέριο ραδιενεργό και μπορεί να προέρχεται από το έδαφος θεμελίωσης ενός κτιρίου, όπως επίσης και από υλικά λ.χ. τούβλα τσιμέντο, γύψος και σκυρόδεμα. Το ραδιενεργό αυτό υλικό επιβαρύνει τους ανθρώπους που ζουν σε σπίτια που είναι οικοδομημένα με τέτοια υλικά. Στη Σουηδία, μετά από συστηματικές έρευνες κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι το 20% των καρκίνων του πνεύμονα οφείλεται στο ραδόνιο που υπάρχει κυρίως στο μπετόν και κυρίως σε κτίρια που δεν εξαερίζονται καλά. Η κατάσταση στο μέλλον θα χειροτερεύει μια και υπάρχει προσπάθεια παγκοσμίως να ελαχιστοποιηθεί η απώλεια ενέργειας από τα κτίρια, άρα ο εξαερισμός θα είναι ο ελάχιστος δυνατός...

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υποστηρίζει πως τα 2/3 των κατοίκων της Γης, στις αγροτικές περιφέρειες, κυρίως, κάνουν χρήση καυσόξυλων, λόγω οικονομικής αδυναμίας οποιασδήποτε άλλης χρήσης. Από την καύση των προϊόντων αυτών εκλύονται αέρια, όπως το μονοξείδιο του άνθρακα, το διοξείδιο του θείου και διάφορα οξείδια του αζώτου που συχνά οι συγκεντρώσεις τους μέσα στα σπίτια μπορούν να είναι μέχρι και είκοσι φορές πάνω από τα όρια που έχει θεσπίσει ο ΠΟΥ. Κάτι τέτοιο έδειξε μια μελέτη το 1987 στην Κένυα. Στην Ινδία και μερικές Αφρικανικές χώρες γίνεται προσπάθεια για την κατασκευή θερμαστρών που είναι αποτελεσματικότερες στην καύση. Στην Κίνα εφαρμόζεται ένα πρόγραμμα κατασκευής θερμαστρών που καίνε βιοαέριο, που παίρνουν από τα οικιακά απόβλητα και άλλες οργανικές ύλες. Στην Ελλάδα μόνο τα τελευταία χρόνια είχαμε τα πορίσματα κάποιων μελετών του υπουργείου Υγείας για το ζήτημα αυτό. Ομως, οι έρευνες πρέπει να επεκταθούν και να συστηματοποιηθούν. Πρέπει άμεσα να ξεκινήσουν προγράμματα για υγιεινότερα κτίρια, που θα αποβλέπουν στη βελτίωση των οικοδομικών υλικών, στην παραγωγή «καθαρών» προϊόντων και στην ενημέρωση του κοινού. Ιδιαίτερα σε χώρους όπως σχολεία, νοσοκομεία, γηροκομεία κτλ. πρέπει να δοθεί προτεραιότητα. Τα συνδικάτα εργαζομένων και η επιστημονική κοινότητα θα πρέπει να κοιτάξει το θέμα σοβαρά. Τα συμφέροντα που υπάρχουν είναι τεράστια και μόνο αφελής θα πρέπει να είναι κάποιος να πιστέψει στην επίλυση του θέματος από την πολιτεία, αν δεν υπάρξουν σοβαρές πιέσεις.