Εικόνα ίδια και για τα υποβαθμισμένα Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια, όπου εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων δεν έχουν πάει ακόμα στη θέση τους, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να δημιουργηθούν τα τμήματα, ειδικότητες να καταργούνται και βιβλία - όσα τουλάχιστον έχουν πάει στα σχολεία - να βρίσκονται ακόμα στοιβαγμένα στις αποθήκες!

Ακόμα και στο να δημιουργηθούν τα τμήματα και οι μαθητές να ακολουθήσουν την ειδικότητα που επιθυμούν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Αν δεν υπάρχουν τουλάχιστον 15 μαθητές το τμήμα δεν μπορεί να δημιουργηθεί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα είτε οι μαθητές να αναγκάζονται να πάνε σε κάποιο άλλο ΤΕΕ - πολλές φορές σε μακρινές αποστάσεις από τα σπίτια τους - είτε ακόμα και να αναγκάζονται να αλλάξουν ειδικότητα (σύνηθες φαινόμενο για την επαρχία όπου μπορεί να υπάρχει μόνο ένα ΤΕΕ).

Παρ' όλα τα «στοιχήματα» και τους προγραμματισμούς του υπουργείου Παιδείας που έχουν στόχο την επίτευξη της «ποιότητας» στην παρεχόμενη εκπαίδευση και τη βελτίωση της λειτουργίας όλων των σχολικών μονάδων της χώρας, το μέλλον της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης είχε διαγραφεί: Με την προώθηση της στενής επαγγελματικής κατάρτισης στη θέση της εκπαίδευσης, αλλά και τον περιορισμό της μόρφωσης που προωθήθηκε από τον νόμο για την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση 2640/98 και εφαρμόστηκε με τον πιο σκληρό τρόπο για τους μαθητές των ΤΕΕ και τους αποφοίτους της.

Σκοπός της κυβέρνησης, με την εφαρμογή των αντιεκπαιδευτικών νόμων ήταν και συνεχίζει να είναι, το φιλτράρισμα των μαθητών στο Λύκειο, το στεγνό «πέταμά» τους στα υποβαθμισμένα ΤΕΕ. Ηδη, μέσα σε ένα μόλις χρόνο, κατά την περσινή σχολική χρονιά σε όλα τα ΤΕΕ της χώρας φοίτησαν 125.335 μαθητές, σημειώνοντας αύξηση κατά 14,2% από την προηγούμενη χρονιά.

Αλλωστε, ο στόχος ήταν ένας: Δεν κάνουν όλοι οι μαθητές για το σχολείο, πολλοί είναι αυτοί που «δεν παίρνουν τα γράμματα». Χρειάζονται και οι τεχνίτες, δεν μπορούν να γίνουν όλοι επιστήμονες. Τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών θα μείνουν αμόρφωτα, ώστε αργότερα να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί.

Ετσι οι «αποτυχημένοι» μαθητές για την κυβέρνηση και την άρχουσα τάξη, που δε βλέπουν ως διέξοδο την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση διοχετεύονται «βάναυσα» προς τα Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια (ΤΕΕ), όπου τους παρέχονται σπουδές του πρώτου και του δεύτερου κύκλου. Μετά την αποφοίτησή τους από κει η δυνατότητα εισαγωγής τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευσης αποτελεί ένα «άπιαστο όνειρο», αφού οι δυνατότητες και πιθανότητες είναι λίγες. Χαρακτηριστικά είναι και τα φετινά νούμερα των αποφοίτων του Β` Κύκλου των ΤΕΕ που κατάφεραν να εισαχθούν σε κάποιο ΤΕΙ της χώρας: Από τους 14.710 μαθητές που πήραν μέρος στις εξετάσεις εισάγονται τελικά μόλις οι 2.661.

Μη αφήνοντας ούτε στιγμή να πάει χαμένη, με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, με εξορμήσεις σε σχολεία και εργοστάσια, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο καλεί τους εργαζόμενους «απέναντι στο σχολείο της ΟΝΕ, της "ανταγωνιστικότητας", της "παγκοσμιοποίησης" και της Νέας Τάξης Πραγμάτων του Κεφαλαίου», να αντιπαραθέσουν και να διεκδικήσουν το ενιαίο δημόσιο δωρεάν 12χρονο σχολείο των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης και της κοινωνικής εξέλιξης. «Ενα τέτοιο σχολείο προϋποθέτει βαθιές κοινωνικοοικονομικές αλλαγές».

Το ΠΑΜΕ εντάσσει τις εξελίξεις στην παιδεία στο γενικότερο πλαίσιο αντιλαϊκών κοινωνικοοικονομικών αναδιαρθρώσεων που προωθεί η κυβέρνηση, «στην κατεύθυνση, όπως αναφέρει, το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας να προσαρμοστεί στις νέες απαιτήσεις του Παγκοσμιοποιημένου Νεοταξικού Κεφαλαίου και να ικανοποιεί τη διαβόητη ανταγωνιστικότητα και ασυδοσία του, στη λεγόμενη οικονομία της ελεύθερης αγοράς».

Το κάλεσμα του ΠΑΜΕ είναι ο ενωμένος αγώνας απέναντι στην κατάσταση που διαμορφώνεται. Είναι επείγουσα ανάγκη, τονίζει, να ορθώσουμε όλοι εργαζόμενοι, εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές, ένα αρραγές δυναμικό διεκδικητικό μέτωπο αντίστασης και ρήξης. «Η εργατική τάξη, όλοι οι εργαζόμενοι, που είναι οι δημιουργοί των πάντων, δικαιούνται ένα μέρος της υπεραξίας που παράγουν να επανέρχεται σ' αυτούς με τη μορφή μιας δημόσιας και αντίστοιχης με τις σύγχρονες ανάγκες τους παιδείας», σημειώνει.

Την ίδια στιγμή, η ΕΣΑΚ ΔΕΕ δείχνει στους εκπαιδευτικούς το μονόδρομο του αγώνα και τους καλεί να μην αντιδράσουν μοιρολατρικά και με απογοήτευση στις εξελίξεις που έχουν δημιουργήσει στις Ομοσπονδίες οι αρνητικοί για το κίνημα συσχετισμοί. Καλούν να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, με επιτροπές αγώνα, αποφάσεις γενικών συνελεύσεων και διοικητικών συμβουλίων των συλλόγων, με αιτήματα που απαντούν στις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες.

Η σημερινή εκπαιδευτική πραγματικότητα απαιτεί αγώνα για την ικανοποίηση των πάγιων αιτημάτων: 15% των δαπανών του Κρατικού Προϋπολογισμού για την παιδεία, να καταργηθούν οι αντιεκπαιδευτικοί νόμοι και να αποσυρθεί το νέο αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο της αξιολόγησης - χειραγώγησης, να σταματήσουν οι διπλοβάρδιες στα σχολεία και να αντιμετωπιστούν άμεσα τα προβλήματα υποδομής, ώστε όλα τα σχολεία να πληρούν τις σύγχρονες προδιαγραφές, κανένα τμήμα σχολικής τάξης με πάνω από 20 μαθητές, κάλυψη όλων των αναγκών της σχολικής πράξης με έξοδα του δημοσίου.

Το μέλλον που προμηνύεται για τους αποφοίτους των ΤΕΕ δεν είναι καθόλου «ρόδινο». Με τις λειψές γνώσεις που έχουν «αποκτήσει», η συνέχεια γι' αυτούς είναι μια άσχημη πραγματικότητα στην αγορά εργασίας: Ημιαπασχολήσιμοι, φτηνό εργατικό δυναμικό, εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλιση, ένσημα.

Οι σπουδές και οι τίτλοι των ΤΕΕ δε δίνουν ούτε τα τυπικά προσόντα για την άσκηση επαγγέλματος. Δεν τους προσφέρουν ουσιαστική επαγγελματική εκπαίδευση, παρά μόνο φτηνή, ελλιπή και στενή κατάρτιση. Αποτελούν, στην ουσία, τα σκαλοπάτια για τη μετέπειτα επαγγελματική κατάρτιση, που θα τους δοθεί στη μεταλυκειακή, μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση από τα κάθε είδους τύπου ΙΕΚ, ΚΕΚ κτλ.

Αλλωστε, ο νόμος για την τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση 2640/98 το λέει ξεκάθαρα: «Η νέα επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να εξασφαλίζει την απόκτηση επαγγελματικών γνώσεων, δεξιοτήτων - κλειδιών, ώστε να ενισχύουν την επαγγελματική κινητικότητα και την αξιοποίηση της συνεχιζόμενης κατάρτισης, και προσόντων, όπως... ικανότητα χρήσης πολλαπλών πηγών και αξιοποίηση των πληροφοριών για την επίλυση σύνθετων εφαρμογών».

Ετσι, για να αποκτήσουν την «επαγγελματική εκπαίδευση», οι απόφοιτοι των ΤΕΕ καταφεύγουν στα ΙΕΚ. Σε βάρος, δηλαδή, της δημόσιας τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης ενισχύεται, στην ουσία, η ιδιωτική μεταδευτεροβάθμια κατάρτιση. Τα διαφόρων ειδών ΙΕΚ με τη σειρά τους τάζουν στους σπουδαστές τους «λαγούς με πετραχήλια», παρουσιάζοντας τα πιστοποιητικά που χορηγούν ως «ισότιμα» επαγγελματικά με σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Και από κει, όμως, όταν αποφοιτούν και ήδη έχουν ξοδέψει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, συνήθως δυσβάσταχτο για την ελληνική οικογένεια, τα «προσόντα» που έχουν «πάρει» σίγουρα δεν τους εξασφαλίζουν μια θέση στην αγορά εργασίας, όπως την είχαν οραματιστεί. Αυτοί οι απόφοιτοι, αυτό που σίγουρα αποκομίζουν είναι ένα πιστοποιητικό, το οποίο στην καλύτερη των περιπτώσεων - όταν βγουν προς αναζήτηση δουλιάς - θα τους εξασφαλίζει μια θέση ως... βοηθός κάποιου... βοηθού.

Χαρακτηριστικό του τι μέλλει γενέσθαι μετά την αποφοίτηση από το ΤΕΕ, τα λόγια μιας απόφοιτης. Η Τόνια Ανδρομανέσκου, απόφοιτη από ΤΕΕ, στον τομέα Διακοσμητικής, μίλησε στο «Ρ», για ένα μέλλον που κάθε άλλο παρά ρόδινο είναι.

Αποφοιτώντας από το σχολείο, ήλπιζε και αυτή, όπως χιλιάδες άλλοι νέοι άνθρωποι, ότι οι πόρτες θα άνοιγαν και θα ασκούσε το επάγγελμα που επέλεξε κατά τη φοίτησή της σ' αυτό. Ομως, η πραγματικότητα ήταν τελείως διαφορετική. Οι πόρτες ήταν κλειστές. Οι γνώσεις που είχε αποκομίσει από το ΤΕΕ ήταν ελλιπείς και δε γινόταν δεκτή πουθενά για να δουλέψει σαν διακοσμήτρια. Αλλωστε, προτιμούν τους πτυχιούχους από κάποιο ΑΕΙ ή ΤΕΙ.

«Η κατάσταση είναι φρικτή για έναν απόφοιτο ΤΕΕ. Δεν κατάφερα να βρω δουλιά ως διακοσμήτρια. Και αυτό γιατί, όπως μου έλεγαν, οι γνώσεις μου ήταν ελλιπείς και δε θα μπορούσα να αντεπεξέλθω στις απαιτήσεις της δουλιάς», μας λέει η Τόνια Ανδρομανέσκου. «Ολες οι πόρτες ήταν κλειστές. Δεν υπάρχει η δυνατότητα για έναν απόφοιτο των ΤΕΕ να κάνει πραγματικά αυτό που θέλει, αυτό που είχε ονειρευτεί», συνεχίζει μια από τις χιλιάδες απόφοιτες των ΤΕΕ.

Ετσι, η ίδια αφού δεν μπόρεσε να βρει δουλιά ως διακοσμήτρια, όπως επέλεξε, απευθύνθηκε σ' αυτά τα προγράμματα stage του ΟΑΕΔ. Σ' αυτά όμως τα προγράμματα αναγκάστηκε να δουλέψει χωρίς ένσημα, χωρίς ασφάλεια. «Υποτίθεται ότι σ' αυτό το πρόγραμμα απασχολήθηκα πάνω στην ειδικότητά μου. Υποτίθεται ότι έκανα εξάσκηση. Αντί αυτού όμως, το μόνο που έκανα ήταν να... σηκώνω τηλέφωνα», μας είπε η Τ. Ανδρομανέσκου.

Μετά από αυτό το πρόγραμμα όπως μας είπε, δεν μπορεί να «μπει» σε ταμείο ανεργίας. «Μας έχουν ως απασχολήσιμους. Μετά το τέλος του προγράμματος, δεν έχουμε την ευκαιρία να το ανανεώσουμε. Μετά από μας, σειρά έχουν κάποιοι άλλοι νέοι. Αλλωστε, το λένε καθαρά. "Στην ουρά περιμένουν χιλιάδες άλλοι νέοι, που είναι άνεργοι". Ετσι προσπαθούν να καλύψουν την ανεργία», τόνισε.

Για το μέλλον περιμένει κάτι καλύτερο. Ομως, όπως μας τόνισε, «η κατάσταση είναι φρικτή. Ετσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, πιστεύω ότι δεν υπάρχει περίπτωση πρόσληψης ως διακοσμήτρια. Αλλωστε, μου το είπαν μέχρι τώρα: Οι γνώσεις μου είναι ελλιπείς για να αντεπεξέλθω», κατέληξε η Τόνια.

Avaton

Από την κινητοποίηση των φορέων στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης την Τρίτη 11/9

Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, οι εκπρόσωποι της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας κατήγγειλαν ότι σε όλο το φάσμα της διαπιστώνονται προβλήματα, τα οποία χρονίζουν. Πέρα από τις ελλείψεις σε υποδομή, τόσο στην επαρχία όσο και στα αστικά κέντρα, που αν σε αυτές συνυπολογιστούν και τα κτίρια που είναι ακατάλληλα ή μισθωμένα και χρειάζονται αντικατάσταση, φτάνουν τις 15.000 αίθουσες, και πέρα από τις ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς που φτάνουν στις 8.000 περίπου, οι εκπρόσωποι της ΔΟΕ αναφέρθηκαν και στο περιεχόμενο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η ΔΟΕ επισημαίνει ότι παρά την υπογεννητικότητα που επικαλείται το υπουργείο Παιδείας, είναι γεγονός ότι 100.000 παιδιά οικονομικών μεταναστών φοιτούν στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

Η ΔΟΕ έχει καταγγείλει ότι υπάρχουν δημοτικά και νηπιαγωγεία που λειτουργούν με εποπτικό υλικό απαρχειωμένο, ενώ παλιά είναι τα αναλυτικά προγράμματα και τα βιβλία με αποτέλεσμα τα παιδιά να παθαίνουν «γυμνασιακό σοκ», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, όταν περάσουν στην επόμενη βαθμίδα της εκπαίδευσης.

Ανάλογη είναι εικόνα σε ό,τι αφορά τις ελλείψεις στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ η συνεχιζόμενη εφαρμογή της μεταρρύθμισης αποτελεί το κύριο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει. Κύρια «πληγή» είναι η αποψίλωση των λυκείων. Το ποσοστό αποτυχίας των μαθητών της Β' Λυκείου κυμάνθηκε στο 7.5% (έναντι 30.35% το 1998 - 1999), αποτέλεσμα της ταξικής εκκαθάρισης της μεταρρύθμισης.

Το τοπίο που κυριαρχεί στη νέα σχολική χρονιά έρχονται να συμπληρώσουν τα νέα νομοθετήματα που βρίσκονται σε αναμονή και αφορούν την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και την οργάνωση των υπηρεσιών της εκπαίδευσης. Η ΕΣΑΚ - ΔΕΕ που δίνει τη μάχη μέσα στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες για τον αγωνιστικό προσανατολισμό του κλάδου των εκπαιδευτικών, υπογραμμίζει ότι η κυβέρνηση «επιχειρεί να καταδείξει σαν υπεύθυνους για την κατάσταση στην Παιδεία τους εκπαιδευτικούς, και τη χειραγώγησή τους στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής σαν την καλύτερη "λύση" των προβλημάτων». Σημειώνει επίσης, ότι «μέσα από το ίδιο νομοσχέδιο ανοίγεται ο δρόμος για την αξιολόγηση των σχολείων με βάση τα κριτήρια που έχει θεσπίσει το μεγάλο κεφάλαιο, δρομολογείται η διαφοροποίηση του σχολικού προγράμματος και η ταξική διαφοροποίηση των σχολείων, μέσα από την ενίσχυση των "καλών" για το κεφάλαιο και την υποχρηματοδότηση, έως και το κλείσιμο των υπόλοιπων».