Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα αποσπάσματα από την τοποθέτησή του στη συζήτηση για τα άρθρα του νομοσχεδίου την περασμένη Τρίτη:

«Το κράτος έχει συνέχεια, παρότι αλλάζουν οι κυβερνήσεις. Το βλέπουμε και στα νομοθετήματα τα εκπαιδευτικά. Μια μακριά αλυσίδα η οποία συνεχίζεται βεβαίως και ο τελευταίος της κρίκος είναι το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα.

Μιλάμε βέβαια για το σημερινό, για ό,τι αυτό φέρνει σχετικά με τις προσαρμογές του σχολείου στην κατεύθυνση της πιο άμεσης σύνδεσης με τις ανάγκες της αγοράς. Δηλαδή, της καπιταλιστικής οικονομίας, με την προετοιμασία του αυριανού εργαζόμενου ή μάλλον, καλύτερα, του αυριανού απασχολήσιμου, όσον αφορά τις ικανότητές του και τις δεξιότητες, αλλά και την ιδεολογία αυτού του εργαζόμενου. Αυτό είναι το πλαίσιο του νομοσχεδίου.

Αυτό το συγκεκριμένο νομοθέτημα εξειδικεύει στη χώρα μας τις επεξεργασίες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ και, βεβαίως, αλίμονο, ικανοποιεί και τις απαιτήσεις του ΣΕΒ. Ετσι όπως σταθερά και μονότονα επαναλαμβάνονται στις ανακοινώσεις του. Αφού οι Ελληνες κεφαλαιοκράτες γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τη σημασία που έχει και το ρόλο που παίζει η Εκπαίδευση για τα συμφέροντά τους, όταν αυτή βεβαίως προσαρμόζεται κατάλληλα σε αυτά.

Δίνει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ακόμα περισσότερο βάρος στις λεγόμενες δεξιότητες των 8 αναγκαίων βασικών ικανοτήτων για τη διά βίου μάθηση, απομακρύνοντας τη γενική, ολόπλευρη μόρφωση. Οι δεξιότητες αυτές περιγράφονται εδώ και χρόνια στις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ (...) Ποιες είναι αυτές οι δεξιότητες; Τις υπενθυμίζω, γιατί έχει μια αξία: Επικοινωνία στη μητρική γλώσσα. Προσέξτε, επικοινωνία. Η γλώσσα, όμως, δεν είναι μόνο επικοινωνία, είναι και σκέψη, είναι και έκφραση. Αν μείνουμε μόνο στην επικοινωνία, αλίμονο... Επικοινωνία, βεβαίως, σε ξένες γλώσσες. Μαθηματική ικανότητα και βασικές ικανότητες στην επιστήμη και την τεχνολογία. Ψηφιακή ικανότητα. Μεταγνωστικές ικανότητες και ικανότητες που σχετίζονται με την ιδιότητα του πολίτη. Γι' αυτήν ειδικά τη δεξιότητα ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε μέχρι και βιβλίο για το Λύκειο, για την ιδιότητα του Ευρωπαίου πολίτη. Πρωτοβουλία και επιχειρηματικότητα. "Λείπει ο Μάρτης απ' τη Σαρακοστή;"... Πολιτισμική συνείδηση και έκφραση. Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινήθηκαν και οι διατάξεις.

Το ίδιο, βεβαίως, έλεγε και η επικαιροποιημένη Εκθεση του ΟΟΣΑ. Μια Εκθεση, την οποία όλοι εδώ υιοθέτησαν το 2017, που μιλούσε ανοιχτά "για την προώθηση της αξιολόγησης" - αργείτε μας λέγανε, προχωρήστε -, "για τον εξορθολογισμό του προσωπικού" - έτσι ονομάζονται στην αργκό αυτών των οργανισμών οι περικοπές των εκπαιδευτικών -, "το σύστημα πρόσληψης και συνολικά την υιοθέτηση των λεγόμενων βέλτιστων πρακτικών". Σε αυτόν το δρόμο κινείται και η Νέα Δημοκρατία, δεν άλλαξε δρόμο. Θέλετε να συμφωνήσουμε ότι κινείται σε αυτόν το δρόμο από τη δεξιά μεριά; Ως εκεί, αλλά στον ίδιο δρόμο, στην ίδια κατεύθυνση.

Γι' αυτό και διατηρεί ως ένα το κρατούμενο και τις τρεις εμβληματικές νομοθετικές παρεμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ στην Παιδεία, οι οποίες συνάντησαν πάρα πολλές αντιδράσεις και, βεβαίως, προκάλεσαν μεγάλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Τις θυμίζω επί τροχάδην:

Πρώτον, ο νόμος Γαβρόγλου για το Λύκειο. Ετσι ονομάστηκαν οι νομοθετικές ρυθμίσεις, έτσι μένουν στην ιστορία, μάλλον, που οδήγησαν το Λύκειο στη φροντιστηριοποίηση, στη συρρίκνωση της γενικής παιδείας, σε ένα εξοντωτικό εξεταστήριο. Αυτό δεν είναι σχολείο.

Δεύτερη εμβληματική παρέμβαση ο νόμος 4589/2019. Εδώ ήμασταν, κα Κεραμέως, ήταν Μεγάλη Βδομάδα όταν ψηφιζόταν αυτός ο νόμος, εδώ, του ΣΥΡΙΖΑ, για το νέο σύστημα προσλήψεων για τους αναπληρωτές. Τι έφερε αυτός ο νόμος; Τσάκισμα της προϋπηρεσίας, απαξίωση του πτυχίου των πανεπιστημιακών σχολών, που γίνεται ένα ακόμα προσόν σαν όλα τα άλλα και, βεβαίως, ένας άκρατος ανταγωνισμός, ένα διαρκές κυνήγι, ένα λαχάνιασμα για να αποκτήσουμε χαρτιά και πιστοποιήσεις μπας και βρούμε μια θέση στον ήλιο. Αυτό ζουν δεκάδες χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικοί κάθε χρόνο.

Η τρίτη εμβληματική παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν οι διατάξεις για την "αξιολόγηση", που πέρασε τότε στον νόμο για τις δομές της Εκπαίδευσης το 2018. Το 2017 έκανε την υπόδειξη ο ΣΕΒ, το 2018 ανταποκρίθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Διατάξεις, οι οποίες, βεβαίως, συνέβαλαν στη δημιουργία της λεγόμενης κουλτούρας "αξιολόγησης", όπως έλεγε και ο προηγούμενος υπουργός Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ. Της έδωσαν αυτής της "αξιολόγησης" και μια αύρα, έτσι, προοδευτισμού. Τελικά, αυτό που έκαναν ήταν να στρώσουν το δρόμο στη Νέα Δημοκρατία για να κυκλοφορεί σε αυτόν το δρόμο με καμάρι και με πυγμή και να σχεδιάζει, μάλιστα, αυτόν το δρόμο να τον πάει έως το τέλος με την "αξιολόγηση".

Θα μου πείτε εδώ, θέση στο βάθρο αυτών των εμβληματικών παρεμβάσεων του ΣΥΡΙΖΑ διεκδικούν και οι μεγάλες περικοπές προσωπικού, που έγιναν με τις Υπουργικές Αποφάσεις του κ. Φίλη για το Δημοτικό και το Νηπιαγωγείο, όπως και με το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα του Γυμνασίου που ψηφίστηκε το 2016. Περικοπές να δείτε και εδώ για τον εξορθολογισμό, όπως είπαμε, του προσωπικού.

Ετσι λοιπόν στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο για μια ακόμα φορά αντί να δοθεί προτεραιότητα στις αναγκαίες αλλαγές των αναλυτικών προγραμμάτων και των σχολικών βιβλίων (...) αντί να ενισχυθεί η σύγχρονη γενική παιδεία και μόρφωση για όλα τα παιδιά που είναι, βεβαίως, το υπόβαθρο και όλοι το καταλαβαίνουν (...) αντί να γίνουν αυτές οι αναγκαίες αλλαγές, τελικά, για μια ακόμα φορά, ενισχύονται όλα εκείνα τα στοιχεία που έχουν οδηγήσει το σχολείο στα σημερινά του αδιέξοδα, τα οποία τα πληρώνουν πανάκριβα οι λαϊκές οικογένειες (...)

Κοιτάξτε, μας λέτε στην Αιτιολογική Εκθεση, αλλά και στο άρθρο για τα Αγγλικά στο Νηπιαγωγείο, τα οποία, βεβαίως, εισάγονται ως δεξιότητα και αυτά, για να εξοικειωθούν, δηλαδή, τα παιδιά με τα Αγγλικά. Με συγχωρείτε, τα παιδιά σήμερα, εν έτει 2020, ζούνε σε ένα περιβάλλον που τα Αγγλικά είναι παντελώς άγνωστα; Αυτό λέτε για να καταλάβουμε και πρέπει να εξοικειωθούν, να συνηθίσουν τα αυτιά τους να τα ακούν, λες και δεν τα βρίσκουν στην τηλεόραση και στα παιχνίδια; Εντάξει, πείτε την αλήθεια ότι τα Αγγλικά εισάγονται ως μια ακόμα δεξιότητα και όταν μιλάμε για τα Αγγλικά και για την επικοινωνιακή χρήση της γλώσσας, μιλάμε γι' αυτά που λέει ο λαός "τα τουριστικά Αγγλικά". Να μάθουν, δηλαδή, εκεί, πάνω πάνω, λίγα πράγματα, έτσι ώστε να βάλουμε και καμιά ώρα παραπάνω στην Α' και στη Β', να μπορούν να συνεννοηθούν σε μια εποχή που τα Αγγλικά, βεβαίως, είναι εντελώς απαραίτητα. Τώρα το ότι αυτό πας να το κάνεις σε παιδάκια τεσσάρων και πέντε ετών, που ακόμα δεν έχουν ολοκληρώσει - να το πω έτσι - την εκμάθηση της μητρικής τους γλώσσας, τον πλούτο της έκφρασής της, δεν μιλάω για τον μηχανισμό της, τη γραμματική της, τη δομή της... αυτό δημιουργεί, τουλάχιστον, ερωτήματα (...)

Αρθρο 5, διαγωγές, αποβολές κ.λπ. Αν νομίζετε ότι έτσι θα αντιμετωπίσετε το πρόβλημα της συμμετοχής και ότι με τον τρόπο αυτό θα αυξήσετε το ενδιαφέρον των μαθητών που, πράγματι, είναι μειωμένο, νομίζουμε ότι κάνετε τελείως λάθος. Δεν είναι αυτή η συνταγή. Το ενδιαφέρον σχετίζεται, βεβαίως, πριν απ' όλα με το περιεχόμενο, με το χαρακτήρα του σχολείου, με τα εσωτερικά τελικά κίνητρα, τα οποία δίνονται στους μαθητές από το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον.

Αρθρα για το Λύκειο, 8 και 9. Νέοι ταξικοί φραγμοί, ακόμα πιο ψηλοί, ενισχύονται οι "κόφτες", το σχολείο γίνεται ακόμα πιο εξετασιοκεντρικό, με την επαναφορά της λεγόμενης "τράπεζας θεμάτων για το Λύκειο". Θα έχουμε μίνι πανελλαδικές κάθε χρόνο, σε όλες τις τάξεις του Λυκείου. Ενα συνεχές, δηλαδή, τρεχαλητό και μια αγωνία για τους μαθητές, προκειμένου να περάσουν και να ξεπεράσουν τους συμμαθητές τους, μιας και στη σκέψη της κυβέρνησης είναι, απ' όσο ξέρουμε, να μετρήσουν όλα αυτά και στο λεγόμενο "εθνικό απολυτήριο" (...)

Για τα άρθρα 44, 45, 46. Εχει ενδιαφέρον εδώ, γιατί λέει, προσέξτε το σκεπτικό. Οχι, δεν καταργείται ο νόμος Γαβρόγλου για τις προσλήψεις, όπως είπαμε, αυτός λειτουργεί στην εντέλεια. Δίνεται, λέει, προτεραιότητα στην κάλυψη των πανελλαδικώς εξεταζόμενων μαθημάτων, στην κάλυψη των εκπαιδευτικών κενών στα σχολεία, όπως και στην κάλυψη στα σχολεία Ειδικής Αγωγής και μετά τα Τμήματα Ενταξης. Με συγχωρείτε, αν αυτό δεν είναι προκαταβολική ομολογία ύπαρξης κενών για μήνες την επόμενη χρονιά και τα επόμενα χρόνια, τότε πείτε μου τι είναι; Και μάλιστα γίνεται με αυτήν την απαράδεκτη λογική των σημαντικών και ασήμαντων μαθημάτων ή τμημάτων σχολικών. Δηλαδή, το Τμήμα Ενταξης έχει λιγότερες ανάγκες; Εκεί δεν πάνε παιδιά; Εμείς λέμε και στα δύο. Ταυτόχρονα, όπως είπαμε και χτες, όχι την πρώτη μέρα, από την προηγούμενη μέρα θα πρέπει να είναι οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία.

Για τα όρια των μαθητών, εντάξει, εδώ το λειάναμε λιγάκι, ήταν υπερβολικό. Το αυξάνουμε όμως πάλι. 25 είναι αύξηση. Είναι περισσότερο από 24. Εχει αυτό τη σημασία του, αλλά θέλουμε να τονίσουμε κυρίως την αύξηση του ελάχιστου αριθμού των μαθητών για τη δημιουργία τμήματος. Και να πούμε εδώ ότι, ξέρετε, πριν από μερικά χρόνια, όχι πολλά, πριν από 3 - 4 χρόνια, αρκούσαν 7 παιδιά για να γίνει τμήμα Νηπιαγωγείου. Ερχεται ο ΣΥΡΙΖΑ και το 7 το κάνει 14. Ερχεται τώρα η ΝΔ και το 14 το κάνει 15. Βλέπετε πώς ο ένας χτίζει πάνω στον άλλο. Το ίδιο γίνεται βεβαίως και με τον ανώτατο αριθμό μαθητών ανά τμήμα. Τι σημαίνει αυτό; Παιδιά που περισσεύουν θα πηγαίνουν σε άλλα σχολεία, μια διαρκής αναστάτωση προκειμένου να υπάρξει αυτός ο εξορθολογισμός που μας έλεγε ο ΟΟΣΑ (...)

Και κρατάω στο τέλος τα ξενόγλωσσα προγράμματα. Θα σας πω μια ιστορία εδώ: Ηταν πριν από μερικά χρόνια που άνοιξε ένα "μαγαζί" στη Φιλοσοφική, με ένα ξενόγλωσσο πρόγραμμα. Ηταν η κυβέρνηση βεβαίως του ΣΥΡΙΖΑ. Το "μαγαζί" αυτό ήταν μικρό. Για να τραβήξει λίγη πελατεία, η ίδια η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το "μαγαζί" αυτό το μεγάλωσε. Το ξενόγλωσσο αυτό πρόγραμμα, με δίδακτρα εννοείται, αλίμονο, το πήγε στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδας, για να ταιριάζει και να εναρμονίζεται...

Ερχεται τώρα η ΝΔ και αυτό το μεγάλο "μαγαζί" του ΣΥΡΙΖΑ το κάνει "εμπορικό κέντρο"! Δηλαδή, πάρτε ξενόγλωσσα προγράμματα, φτιάξτε όσα θέλετε, βάλτε δίδακτρα. Αναρωτηθήκατε γιατί; Γιατί δεν έχουν σκοπό και δεν έχει σκοπό κι αυτή η κυβέρνηση να χρηματοδοτήσει τα πανεπιστήμια και θα πρέπει αυτά, λοιπόν, να βρουν έσοδα για να λειτουργήσουν. Αυτή είναι όλη η ουσία».