Θεατές - όμηροι των υπερβολικών μέτρων ασφαλείας, αλλά και της αλυσίδας που θέλει τους σημερινούς αγώνες να είναι συνυφασμένοι με την εμπορευματοποίηση και τις ορέξεις των χορηγών θα είναι όσοι προμηθεύτηκαν ή θα προμηθευτούν εισιτήρια, για να παρακολουθήσουν κάποιο ολυμπιακό άθλημα ή τις τελετές έναρξης που έγινε προχθές Παρασκευή και λήξης.

Γιατί μπορεί οι αρμόδιοι να διατυμπανίζουν συνέχεια για το «αρχαίο πνεύμα» που παραμένει αθάνατο, αλλά τα συμφέροντα είναι πολλά και πρέπει να προστατευτούν. Και βέβαια όσοι βρεθούν σε ολυμπιακή εγκατάσταση θα πρέπει να να φάνε, να πιουν ή ακόμα και να ντυθούν μόνο στα πλαίσια που προστάζουν οι μεγάλες εταιρίες χορηγοί των αγώνων. Καλές λοιπόν οι αναφορές στα Ολυμπιακά ιδεώδη, αλλά αυτό μόνο δε φαίνεται να φτάνει....

Οι θεατές θα πρέπει να γευματίσουν από συγκεκριμένη φίρμα «φαστ φουντ», (μόνο Μακ Ντόναλτς) να πιουν συγκεκριμένο αναψυκτικό, (μόνο Κόκα Κόλα), να χρησιμοποιήσουν συγκεκριμένο φιλμ για φωτογραφίες, (μόνο Κόντακ), δεν μπορούν να παρακολουθήσουν αγώνες αν φορούν φανέλα με οποιαδήποτε φίρμα εκτός απο Αντίντας που επιτρέπεται, ούτε καπέλο με φίρμα εταιρίας που δεν είναι χορηγός, ή να φέρουν τσάντα με ανάλογη φίρμα κτλ. ώστε να λειτουργήσουν όλα τέλεια στο ραντεβού του «αθλητισμού», όπως λένε πολλοί, ή των «χορηγών» όπως επισημαίνουμε εμείς. Ακόμα και απαγόρευση για το νερό (!!!) ισχύει αν αυτό αγοραστεί εκτός Ολυμπιακών εγκαταστάσεων.

Σύμφωνα με τους όρους που θέτει η ΔΟΕ, σε συνεργασία με την Οργανωτική Επιτροπή, κάνουν το εισιτήριο ενός αγώνα να μοιάζει περισσότερο με οδηγίες «καλής και επιτρεπόμενης», όπως αυτή ορίζεται από τα προβλεπόμενα μέτρα ασφάλειας, αλλά παράλληλα προστατεύει και τα συμφέροντα των χορηγών.

Εκείνο που κεντρίζει το ενδιαφέρον, όταν διαβάζει κανείς τους όρους που υπάρχουν για τους κατόχους εισιτηρίων είναι ένα σημείο στην οδηγία που αναφέρεται στις απαγορεύσεις. (Κωδικός οδηγίας 5). Εκεί, λοιπόν, πέρα από μια λίστα με απαγορεύσεις γίνεται λόγος για απαγόρευση της εισόδου σε άτομα που «υπάρχουν ενδείξεις ότι πρόκειται να προβούν σε κάποια από τις ανωτέρω ενέργειες». Και βέβαια καλό είναι να μας πουν οι αρμόδιοι ποιες είναι αυτές οι ενδείξεις ή ποιοι θα τις καθορίσουν. Το ίδιο ερώτημα προκύπτει και από την επισήμανση σε άλλο σημείο της ίδιας οδηγίας για «ενοχλητική συμπεριφορά». Στην οδηγία γίνεται ακόμα λόγος και για τη συμπεριφορά των θεατών ως προς τους χορηγούς των αγώνων. Χαρακτηριστικό είναι το σημείο που αναφέρει ότι οι θεατές δεν μπορούν να φορούν μπλούζες ή καπέλα ή σήματα εταιριών ανταγωνιστικές προς τους χορηγούς των αγώνων.

Αναλυτικά, οι συγκεκριμένες οδηγίες έχουν ως εξής:

«Δεν επιτρέπεται να εισαχθούν στις εγκαταστάσεις όπλα, βεγγαλικά, αμπούλες, καπνογόνα, έστω και αν νομίμως κατέχονται, καροτσάκια (παιδικά αμαξίδια), υαλικά, μπουκάλια, παγούρια, θερμός, κουτιά αναψυκτικών, ψυγειάκια, παγοκύστεις, τρόφιμα, αλκοολούχα ή μη ποτά, νερό, (εκτός εάν τα τρόφιμα, ποτά και νερό είναι απαραίτητα για λόγους υγείας), μεγάλος αριθμός κερμάτων, μαχαίρια, αναπτήρες, εκρηκτικά, παράνομες ουσίες, δακρυγόνα, αιχμηρά αντικείμενα, κοντάρια, μουσικά όργανα, κόρνες, πανό (μεγαλύτερα από περίπου 2Χ1 μέτρα), όπου θα πρέπει να απαγορεύεται η ανάρτησή τους σε μεταλλικά, ξύλινα, πλαστικά κοντάρια ή πλαίσια, σημαίες μη συμμετεχουσών χωρών, ζώα (εκτός από ζώα που συνοδεύουν επισήμως άτομα με αναπηρία), σήματα, μπάλες, ρακέτες, είδη όπως μπλουζάκια, καπέλα, τσάντες με ευκρινή εμπορικά σήματα εταιριών ανταγωνιστικών των χορηγών, φρίσμπι, ποδήλατα, μοτοποδήλατα, σκέιτμπορντ, άλλα σκέιτ και πέδιλα, μεγάλα αντικείμενα (τσάντες, βαλίτσες, ομπρέλες, αναδιπλούμενα καθίσματα ή σκαμνάκια) με εξαίρεση τα αγωνίσματα σε υπαίθριους χώρους όπως ο μαραθώνιος, τρίαθλο, βάδην, υλικό οιασδήποτε μορφής με οποιοδήποτε περιεχόμενο ή οποιαδήποτε άλλα αντικείμενα που η ΟΕΟΑ δύναται να χαρακτηρίσει επικίνδυνα ή ακατάλληλα».

(5.2) «Δεν επιτρέπονται στις Εγκαταστάσεις οι εξής ενέργειες: Κάπνισμα, στοιχήματα, κινητά τηλέφωνα, προγνωστικά ή αναμεταδόσεις μέσω κινητών τηλεφώνων ή άλλων συσκευών, χρήση φλας φωτογραφικών μηχανών ή άλλων συσκευών φωτισμού (λέιζερ), χρήση μηχανημάτων εγγραφής ή μαγνητοσκόπησης που δεν αποσκοπεί σε ιδιωτική χρήση, διανομή ή προώθηση οιασδήποτε μορφής υλικού με οποιοδήποτε περιεχόμενο, ηλεκτρονικός εξοπλισμός Ραδιοτηλεοπτικών Οργανισμών πλην αυτών των δικαιωμάτων αναμετάδοσης που τους έχουν παραχωρηθεί, διαδηλώσεις, καταχρηστικό μάρκετινγκ, προβολή πινακίδων και σημάτων (μη εγκεκριμένων) με διαφημιστικούς σκοπούς και οιοδήποτε περιεχόμενο, ανέγερση σημαιών συμμετεχουσών χωρών μεγαλύτερες από περίπου 2Χ1 μέτρα, ανέγερση σημαιών μη συμμετεχουσών χωρών, ρίψη αντικειμένων, πώληση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών, απομιμήσεις των επισήμων προϊόντων ΑΘΗΝΑ 2004, χρήση ή διανομή ειδών ένδυσης και οιουδήποτε ή οιασδήποτε μορφής υλικού ή με σκοπό τη διαφήμιση, προβολή, προσπορισμό χρημάτων ή άλλου κέρδους με μη επιτρεπτό τρόπο (για παράδειγμα παίζοντας μουσική ή τραγουδώντας σε υπαίθριο χώρο, μέσω συλλογής χρημάτων για φιλανθρωπίες, μέσω της πώλησης εισιτηρίων, συμπεριλαμβανομένων των εισιτηρίων για τους Αγώνες), είσοδος σε απαγορευμένες περιοχές, συντονισμένες ομαδικές προσπάθειες προβολής ή διαφήμισης, πολιτικές ή θρησκευτικές εκδηλώσεις και διαμαρτυρίες, πώληση αγαθών από μη εξουσιοδοτημένα άτομα ή σημεία, μη εξουσιοδοτημένη πώληση εισιτηρίων, λήψη φωτογραφιών με φλας, επικίνδυνη άσεμνη ή ενοχλητική συμπεριφορά, διανομή μη εγκεκριμένων εκδόσεων, φυλλαδίων, ανάμειξη σε ενέργειες που μπορεί να εμποδίζουν τους υπόλοιπους θεατές να παρακολουθήσουν τις εκδηλώσεις ή ανάμειξη σε οποιεσδήποτε άλλες δραστηριότητες η ΟΕΟΑ δύναται να χαρακτηρίσει επικίνδυνες ή ακατάλληλες».

(5.4) « Η ΟΕΟΑ έχει τη δυνατότητα να απαγορεύσει την είσοδο στις Εγκαταστάσεις ή να αποβάλει θεατές από αυτές σε περίπτωση που οι θεατές: α. δεν τηρούν τους παρόντες περιορισμούς - απαγορεύσεις, β. αρνούνται το σωματικό έλεγχο και τον έλεγχο αποσκευών του άρθρου 5.3. ανωτέρω, γ. αναμειγνύονται στην ψυχαγωγία, την άνεση ή την ασφάλεια άλλων ατόμων στις εγκαταστάσεις, δ. φέρουν εισιτήριο που έχει χαθεί, κλαπεί, παραχαραχτεί, καταστραφεί ή καταστεί μη αναγνώσιμο, έχουν προμηθευτεί το εισιτήριό τους από μη εξουσιοδοτημένο φορέα, στ. επιχειρούν να παρεμποδίζουν τους Αγώνες ή διαταράσσουν καθ' οιονδήποτε τρόπο τη διεξαγωγή τους, υπάρχουν ενδείξεις ότι πρόκειται να προβούν σε κάποια από τις ανωτέρω ενέργειες».

Eurokinissi

« - Χωρίς την υποστήριξη των Παγκόσμιων Ολυμπιακών Χορηγών, ίσως πρέπει να τον φανταστείτε»!

Η ερώτηση και η απάντηση συμπεριλαμβάνονται σε ένα ερωτηματολόγιο που δημοσιεύεται στο επίσημο περιοδικό (Οκτώβρης - Νοέμβρης 1999) της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Δίπλα ακριβώς από το «ενδιαφέρον» κουίζ, φιγουράρουν τα ονόματα των έντεκα Παγκόσμιων Ολυμπιακών Χορηγών: «Κόκα-Κόλα», IBM, «Τζον Χάνκοκ», «Κόντακ», «Μακ Ντόναλντς», «Πανασόνικ», «Σάμσουνγκ», ΤΙΜΕS, VISA, XEROX, UPS. Και ακριβώς κάτω από τα ονόματα των πολυεθνικών, οι πέντε κύκλοι των Ολυμπιακών Αγώνων... Αυτό ακριβώς είναι και το περιεχόμενο που δίνει η ΔΟΕ στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μια τεράστια αθλητική επιχείρηση, που μοναδικό σκοπό έχει να αποκομίζει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κέρδος από το «εμπόρευμα» που «πουλάει».

Αρχιτέκτονας του οικοδομήματος της ΔΟΕ είναι ο Χ. Α. Σάμαρανκ. Πρόεδρος της ΔΟΕ από το 1980, μετά από μια ...επιτυχημένη καριέρα ως στέλεχος του «Μοβιμιέντο», του ισπανικού φασιστικού κινήματος του Φράνκο, που εκτέλεσε 200.000 πολιτικούς του αντιπάλους και ανάγκασε πάνω από 1.000.000 ανθρώπους να εγκαταλείψουν την Ισπανία.

Με ηγέτη τον Σάμαρανκ, η ΔΟΕ, από το 1980 μέχρι σήμερα, εισέπραξε το ποσό των 15 δισ. δολαρίων από προγράμματα μάρκετινγκ.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, το 1992, οι τηλεοπτικές εταιρίες κατέβαλαν 633 εκατομμύρια δολάρια. Ενα τηλεοπτικό κοινό 3,5 δισ. θεατών έχει δημιουργηθεί από την προβολή των Αγώνων σε κάθε γωνιά της Γης. Αυτό το κοινό είναι εν δυνάμει πελάτες των πολυεθνικών. Στη Βαρκελώνη, δεκάδες πολυεθνικές - από την «Κόκα Κόλα» μέχρι τη «Μαρς» - πλήρωσαν 30 εκατομμύρια δολάρια η καθεμία για να εξασφαλίσουν την παγκόσμια αποκλειστικότητα προβολής των προϊόντων τους μέσω των Ολυμπιακών Αγώνων...

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας, αν και διαφημίστηκαν ως οι αγώνες που θα δώσουν την αίγλη που χρειάζεται το Ολυμπιακό Κίνημα, κινούνται ακριβώς στην ίδια κατεύθυνση. Η αναφορά του επίσημου περιοδικού της ΔΟΕ στην Αθήνα είναι χαρακτηριστική: «Η Αθήνα απολαμβάνει τα καλύτερα οικονομικά οφέλη από τις συμφωνίες που έχει συνάψει η ΔΟΕ, σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη πόλη που ανέλαβε μέχρι τώρα αγώνες. Η συμφωνία της ΔΟΕ για τη μετάδοση των αγώνων και η στρατηγική στον τομέα του μάρκετινγκ εγγυώνται έσοδα στην Οργανωτική Επιτροπή περίπου 1 δισ. δολαρίων».

Μετά την ανάληψη των αγώνων από την Αθήνα, οι «Αθάνατοι» παράτησαν τις αναφορές στις «Ολυμπιακές ιδέες» και έπιασαν χαρτί και μολύβι. Τα έσοδα που θα φέρουν οι ...«ιδέες» από τη διοργάνωση των αγώνων στη χώρα που τους δημιούργησε, είναι το ζητούμενο. Τα έσοδα από το πρόγραμμα μάρκετινγκ της Αθήνας αναμένεται να ξεπεράσουν τα 500 εκατομμύρια δολάρια.

Από το 1896, την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων που διεξήχθησαν στην Αθήνα, οι χορηγίες και η διαφήμιση, άλλοτε περισσότερο άλλοτε λιγότερο, ήταν το μοναδικό ζητούμενο. Παραθέτουμε την επίσημη λίστα της ΔΟΕ με τίτλο «100 χρόνια μάρκετινγκ». Από τη συγκεκριμένη λίστα απουσιάζουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Μόσχας το 1980.

1896 - Αθήνα: Η αναβίωση των Αγώνων συνοδεύεται από μεγάλες οικονομικές δυσκολίες. Η Οργανωτική Επιτροπή αναζητά τη στήριξη από τον ...«ευεργέτη» Γ. Αβέρωφ, ο οποίος καλύπτει το κόστος για έργα διαμόρφωσης του Παναθηναϊκού Σταδίου. Εταιρίες έχουν έσοδα από τη διαφήμιση στα σουβενίρ. Μία από τις διαφημιζόμενες στο πρόγραμμα των αγώνων ήταν η εταιρία ΚΟΝΤΑΚ.

1912 - Στοκχόλμη: Δέκα σουηδικές εταιρίες αγοράζουν τα δικαιώματα φωτογράφισης και πώλησης αναμνηστικών των Ολυμπιακών Αγώνων. Μια εταιρία αγοράζει τα δικαιώματα για να τοποθετήσει στα γήπεδα ζυγαριές για τους θεατές.

1920 - Αντβέρπ: Το επίσημο βιβλίο του προγράμματος των αγώνων ήταν γεμάτο από διαφήμιση. Τόσο, που ο αναγνώστης έπρεπε να εξετάσει πολύ προσεκτικά το βιβλίο, για να βρει κάτι που να αφορά στους αγώνες.

1924 - Παρίσι: Επιτρέπεται η υπογραφή συμβάσεων για τα διαφημιστικά έσοδα των αγώνων για πρώτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

1928 - Αμστερνταμ: Η «Κόκα Κόλα» αρχίζει τη συνεργασία της με τη ΔΟΕ. Επιτρέπεται επίσημα η διαφήμιση στα προγράμματα, αλλά η ΔΟΕ δεν επιτρέπει να αναρτώνται αφίσες σε στάδια και κτίρια.

1932 - Λος Αντζελες:«Οι αγώνες ήταν προσανατολισμένοι στο χρήμα», αναφέρει η επίσημη αναφορά των αγώνων. Οι διοργανωτές πούλησαν ακόμα και το Ολυμπιακό Χωριό. Οταν οι αγώνες τέλειωσαν, τα σπίτια, στα οποία έμεναν οι αθλητές, διαλύθηκαν. Αλλα πουλήθηκαν ως καταλύματα σε ιδιώτες και άλλα σε κατασκευαστικές εταιρίες.

1936 - Βερολίνο: Οι πρώτοι αγώνες που καλύπτονται τηλεοπτικά εντός και εκτός της διοργανώτριας πόλης με κοινό 162.000 τηλεθεατές.

1948 - Λονδίνο: Η Οργανωτική Επιτροπή κλείνει συμφωνία με το τηλεοπτικό δίκτυο BBC αντί του κολοσσιαίου ποσού των 3.000 αμερικανικών δολαρίων για τα δικαιώματα της μετάδοσης. Το BBC μετά τους αγώνες δήλωσε πτώχευση και οι διοργανωτές δεν εξαργύρωσαν την επιταγή... 500.000 άνθρωποι παρακολουθούν τηλεοπτικά τους αγώνες.

1952 - Ελσίνκι (Χειμερινοί Αγώνες) - 1956 Μελβούρνη: Για πρώτη φορά σε αυτές τις Ολυμπιάδες, υπογράφονται συμβόλαια για τα τηλεοπτικά δικαιώματα και τα δικαιώματα διαφήμισης.

1958: Στον Ολυμπιακό Χάρτη προστίθεται το άρθρο 49. «Τα τηλεοπτικά δικαιώματα θα πωλούνται από την Οργανωτική Επιτροπή με την έγκριση της ΔΟΕ και τα έσοδα θα μοιράζονται σύμφωνα με τις οδηγίες της ΔΟΕ».

1960 - Ρώμη: Οι αγώνες καλύφθηκαν σε ζωντανή μετάδοση για πρώτη φορά σε 18 ευρωπαϊκές πόλεις και λίγες ώρες αργότερα προβάλλονταν στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στην Ιαπωνία. Υλοποιείται ένα εκτεταμένο πρόγραμμα χορηγιών. 46 εταιρίες παρέχουν την υποστήριξή τους. Το Ολυμπιακό σήμα τοποθετείται σε είδη, όπως, αρώματα, σοκολάτες, οδοντόπαστες και σαπούνια.

1964 - Τόκιο: Ο αριθμός των εταιριών που σχετίζονται με τους αγώνες αυξάνεται σε 250. Ενα νέο τσιγάρο με την ονομασία «ΟΛΥΜΠΙΑ» κυκλοφορεί στην αγορά και αποφέρει έσοδα στην Οργανωτική Επιτροπή άνω του 1 εκατομμυρίου δολαρίων. Μετά από μερικά χρόνια, η κατηγορία του καπνού απαγορεύτηκε νομικά για τη χρήση σε διαφημιστικές δουλιές της ΔΟΕ. Η υποστήριξη από εταιρίες αποκτά σημαντικό ρόλο στην παραγωγή των Αγώνων. Η εταιρία ΣΕΪΚΟ δημιουργεί την τεχνολογία μέτρησης χρόνου κουάρτζ (λίθος χαλαζία) που παρέχει το πιο ακριβές σύστημα μέτρησης του χρόνου μέχρι σήμερα.

1968 - Μεξικό: Η τηλεοπτική προβολή των αγώνων είναι έγχρωμη και το τηλεοπτικό κοινό αυξάνεται.

1972 - Μόναχο: Για πρώτη φορά ένα ιδιωτικό διαφημιστικό πρακτορείο αναλαμβάνει το εμπορικό πρόγραμμα των αγώνων. Τα δικαιώματα χρήσης του Ολυμπιακού Σήματος πουλήθηκαν και υλοποιούνται διάφοροι τύποι εμπορικής εκμετάλλευσης. Δημιουργείται η πρώτη μασκότ, ο «Βάλντι», που αξιοποιείται εμπορικά από εταιρίες.

1976 - Μόντρεαλ: 628 χορηγοί συμμετέχουν στο επίσημο πρόγραμμα χορηγιών, που αποφέρει έσοδα στην Οργανωτική Επιτροπή 7 εκατομμυρίων δολαρίων.

1984 - Λος Αντζελες: Για πρώτη φορά, η Οργανωτική Επιτροπή χωρίζει τους χορηγούς σε τρεις κατηγορίες. 34 εταιρίες υπογράφουν ως επίσημοι χορηγοί. Αλλες 64 έχουν δικαιώματα χορηγών και 65 εταιρίες ήταν στην κατηγορία του εμπορικού προγράμματος.

1988 - Κάλγκαρι (Χειμερινοί) - Σεούλ: Υπό τις οδηγίες της ΔΟΕ, υλοποιείται ένα παγκόσμιο πρόγραμμα μάρκετινγκ (ΤΟΡ - The Olympic Program). Για πρώτη φορά η ΔΟΕ ανάγκασε τη διοργανώτρια πόλη να φτιάξει ένα μεικτό πρόγραμμα μάρκετινγκ. Αποφασίστηκε ότι όσο μικρότερος είναι ο αριθμός των συνεταιρισμών που εμπλέκονται, τόσο μεγαλύτερη αξία θα είχε η ιδιωτική χορηγία.

1992 - Βαρκελώνη: Το πρόγραμμα ΤΟΡ συνέχισε με 12 παγκόσμιους χορηγούς. Στις ΗΠΑ, στην Ισπανία και στη Μεγάλη Βρετανία 9 στους 10 τηλεθεατές παρακολούθησαν τους αγώνες.

1996 - Ατλάντα: Οι αγώνες του αιώνα (1896 - 1996) χρηματοδοτήθηκαν ολοκληρωτικά από ιδιωτικές πηγές. Τα δικαιώματα μετάδοσης, οι χορηγίες και η πώληση εισιτηρίων αποτελούν τις μοναδικές πηγές εσόδων. Η ΔΟΕ ασφαλίζει το κόστος προβολής στην Αφρική. 3,2 δισεκατομμύρια τηλεθεατές παρακολούθησαν τους αγώνες σε 214 χώρες.

2000 - Σίδνεϊ: Τα χορηγικά προγράμματα εκτοξεύονται στα ύψη. Και έτσι, ο πρώην πρόεδρος της ΔΟΕ Χ. Α. Σάμαρανκ τους χαρακτηρίζει τους καλύτερους αγώνες της ιστορίας...

2004 - Αθήνα: Οι αγώνες ...«αναβαπτίζουν» τα κέρδη των πολυεθνικών. Η «Κόκα Κόλα», που το 1996 ήταν απαγορευμένη λέξη στα χείλη των κυβερνητικών παραγόντων, τώρα φιγουράρει σε όλη την πόλη και γίνεται δεκτή με ύμνους για την προσφορά της στο Ολυμπιακό Κίνημα.

«Οι Αγώνες επέστρεψαν στην πατρίδα τους»... Το επίσημο μότο της διοργάνωσης δεν μπορεί να κρύψει ότι η επιστροφή τους γίνεται με τη συνοδεία των πολυεθνικών - χορηγών της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Στις εταιρίες που πλέον ανήκει το Ολυμπιακό ιδεώδες. Και που αυτό έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο εμπορικό πανηγύρι σε βάρος του ίδιου του αθλητισμού. Προσανατολισμένο απόλυτα στο πώς θα αποφέρει περισσότερα κέρδη, εκμεταλλευόμενο κάθε αθλητή. Ενα «ιδεώδες» που δε διστάζει να στύβει κάθε αθλητική προσπάθεια, στο βωμό του ρεκόρ που εξουθενώνει, αλλοιώνει την προσπάθεια και τελικά σκοτώνει...

Το ιερατείο της ΔΟΕ έφερε τους Αγώνες στην πατρίδα τους, για να τους προσδώσει την υπεραξία που χάθηκε από τα σκάνδαλα χρηματισμού και να αναβαπτίσει την επιχειρηματική τους υπόσταση. Και σε αυτές τις συνθήκες οι κορόνες περί «αρχαίου αθάνατου πνεύματος» είναι το καλύτερο διαφημιστικό τρικάκι.

Σε αυτούς τους Αγώνες - όπως και σε προηγούμενες διοργανώσεις - δεν είναι όλοι ίδιοι. Οι αθλητές, ως πρωταγωνιστές, που θα προσπαθήσουν για τη νίκη, εκφράζουν αντικειμενικά αυτό που ο άνθρωπος επιδιώκει με τους αγώνες του. Να έχει συνεχώς καινούριες κατακτήσεις για να βελτιώνεται, βελτιώνοντας τη ζωή του. Και στο κοινωνικό πεδίο και στο πολιτικό και στο αθλητικό, παντού. Γι' αυτό και τους χειροκροτούμε, είμαστε ολόψυχα μαζί τους στην τεράστια αγωνιστική τους προσπάθεια. Και συμπαραστεκόμαστε ένθερμα στις προσπάθειες των Ελλήνων αθλητών.

Υπάρχουν όμως και οι άλλοι. Οι διοργανωτές, οι εκμεταλλευτές των αγώνων, των αθλητών, οι πολυεθνικές. Η επόμενη μέρα πρέπει να μας βρει απέναντί τους. Στην πάλη για έναν αθλητισμό που θα είναι δικαίωμα για όλους. Για έναν αθλητισμό που θα αποτελεί αυτονόητο αγαθό για κάθε νέο, μακριά από χορηγικά προγράμματα και διαφημιστικά πακέτα, στα πλαίσια της πάλης για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Γιατί πατρίδα των Ολυμπιακών Αγώνων είναι ο συναγωνισμός για τη συλλογική πρόοδο, η ευγενής άμιλλα και η ανιδιοτέλεια, αξίες και ιδανικά των λαών που το κεφάλαιο ουδέποτε υπηρέτησε, γιατί είναι ξένα προς αυτό.

Ούτε οι ίδιοι οι αρμόδιοι δεν κατάφεραν να... το κρύψουν. Ποιο; Μα το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων, που ξέφυγε από κάθε όριο, είναι υπέρογκο και φυσικά θα κληθεί να το πληρώσει ο ελληνικός λαός.

Στην ενημέρωση της Οργανωτικής Επιτροπής «Αθήνα 2004», την περασμένη Τετάρτη, η πρόεδρός της, Γιάννα Αγγελοπούλου, μίλησε για υπέρβαση, προσθέτοντας ότι, σε τέτοιου είδους διοργανώσεις, η χώρα που αναλαμβάνει τους αγώνες «βάζει το χέρι στην τσέπη». Μόνο που δεν το βάζουν όλοι, αφού οι επιχειρηματίες κερδίζουν και οι λαοί πληρώνουν. «Ολα τα έργα έπρεπε να γίνουν μέσα σε τρία χρόνια. Γι' αυτό κόστισαν παραπάνω», είπε η πρόεδρος του «Αθήνα 2004», προσθέτοντας ότι «για πρώτη φορά στην ιστορία των Αγώνων καταβλήθηκε τέτοιο κόστος για την ασφάλεια των Αγώνων, κάτι που αποτελεί ρεκόρ».

Βεβαίως κανείς από τους αρμόδιους δεν είναι σίγουρος για το ακριβές οικονομικό κόστος αυτών των Αγώνων. Ολοι όμως είναι σίγουροι, αρμόδιοι και απλός κόσμος, ότι αυτό το κόστος είναι μεγάλο, δυσβάσταχτο για τους εργαζόμενους, εξαιρετικά προσοδοφόρο για τους ντόπιους και ξένους επιχειρηματίες που αναμείχθηκαν και «ιδανικό» ως πρόσχημα για την εφαρμογή μιας ακόμη σκληρότερης πολιτικής λιτότητας. Οι μέχρι τώρα υπολογισμοί μιλούν για περισσότερα από 3,5 τρισ. δραχμές, ενώ μόνο το κόστος της «ασφάλειας» αναμένεται να ξεπεράσει το 1 δισ. ευρώ!

Ωστόσο το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων είναι πολύπλευρο, ξεφεύγει από τα οικονομικά δεδομένα, από τις τεράστιες δαπάνες για την ασφάλεια των Αγώνων στη βάση ξένων απαιτήσεων και σχεδιασμών, καθώς και από τις απροσδιόριστες δαπάνες για τα παντός είδους έργα. Γιατί παράλληλα το «κόστος» των Αγώνων πρέπει να προσμετρηθεί σε περιβαλλοντικές ανεπανόρθωτες απώλειες, στη συρρίκνωση ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, αλλά και σε ανθρώπινες ζωές, αυτές των εργατών που θυσιάστηκαν για να βγουν τα πλάνα, για να συντελεστεί το «ελληνικό θαύμα», για να είμαστε έτοιμοι και «εθνικά υπερήφανοι» γι' αυτό που «καταφέραμε».

«Τίποτα δεν έγινε στην τύχη», διαβεβαιώνει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, που σε άρθρο του στο περιοδικό «Διπλωματία» επιδιώκει να υποβαθμίσει τον παράγοντα «κόστος», (άλλωστε ο ίδιος και το κόμμα του μέσα από το οικονομικό κόστος γνωρίζουν και στηρίζουν ότι ενισχύεται το κεφάλαιο), και δηλώνει ότι οι σχετικές δαπάνες αντιστοιχούν μόλις στο 8% του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων 1998 - 2004. Γι' αυτό και τόνισε: «Είμαστε όμως και περήφανοι για το έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ». Είναι δεδομένο ότι οι δαπάνες είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που υποστηρίζει ο Γ. Παπανδρέου και ότι πολλά από τα έργα που έγιναν ακόμη και σε επίπεδο μη αθλητικών υποδομών καμία σχέση δεν έχουν με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.

Από όσα είδαν ως τώρα το φως της δημοσιότητας, υπάρχει μια σταδιακή αύξηση του προβλεπόμενου κόστους των Ολυμπιακών Αγώνων κατά 600%, που μεταφράζεται σε επταπλάσια υπέρβαση του αρχικού κόστους των 500 δισ. δραχμών που αναφερόταν στο Φάκελο Διεκδίκησης των Αγώνων, το 1996. Ενα μόλις χρόνο μετά, το 1997, γίνεται και η πρώτη αναπροσαρμογή στα 850 δισ. δραχμές. Δύο χρόνια αργότερα, το 1999, το επίσημο προϋπολογιζόμενο κόστος φτάνει το 1 τρισ. δραχμές. Το 2000 ο προϋπολογισμός διαμορφώνεται στα 1,35 τρισ. δρχ. και μόλις ένα χρόνο μετά, τον Ιούνη του 2001, ανακοινώνεται μετά από συνεδρίαση της αρμόδιας διυπουργικής επιτροπής, ότι το κόστος θα φτάσει τα 1,5 τρισ. δραχμές. Λίγους μήνες μετά, τον Οκτώβρη του 2001, το κόστος διαμορφώνεται στα 2,3 τρισ. δραχμές.Τα ποσά αυτά δεν είναι όμως τα μόνα, καθώς δεν υπολογίζονται σε αυτόν τον προϋπολογισμό:

• Τα 670 δισ. δρχ. του προϋπολογισμού της «Αθήνα 2004», που τουλάχιστον σε ποσοστό 14% καλύπτονται από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Τα 130 δισ. δρχ. που κόστισε στον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας το Ολυμπιακό Χωριό.
• Τα 100 δισ. δρχ. του Ιππικού Κέντρου και του Ιπποδρόμου στο Μαρκόπουλο, που βαρύνουν τον Οργανισμό Διεξαγωγής Ιπποδρομιών.

Eurokinissi

Μετά το τέλος των αγώνων και αφού σβήσουν οι προβολείς της «ολυμπιακής γκλαμουριάς», τότε θα έρθει η σειρά του ελληνικού λαού να πληρώσει το «μάρμαρο»...

Το βασικό μοτίβο των επιχειρημάτων τους χρόνια τώρα ήταν ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα φέρουν μεγάλη και πολύπλευρα θετική ανάπτυξη για το λαό και τον τόπο.

Πρόκειται για μεγάλο παραμύθι ο ισχυρισμός τους αυτός. Φυσικά, κάποια ανάπτυξη και μάλιστα σημαντική σε ορισμένους τομείς έγινε και θα γίνει κι άλλη παραπέρα. Η καπιταλιστική ανάπτυξη που συντελείται, με όλα τα σκαμπανεβάσματά της και τις αντιθέσεις της είναι δεδομένη, έχει συγκεκριμένα «κοινωνικά» όρια. Συγκεκριμένα, ευνοεί, υπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο. Το κύριο ερώτημα που πρέπει να τριβελίζει συνεχώς όλους τους εργαζόμενους είναι τι είδους ανάπτυξη είναι αυτή. Ανάπτυξη για ποιον; Ποιος ωφελείται και ποιος χάνει; Γιατί, να ωφελούνται όλοι και να μη χάνει κανένας, δε γίνεται.

Πρώτο παράδειγμα: Εχουν γίνει διάφορα έργα. Οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις είναι πανέμορφες. Στάδια αρκετά σύγχρονα, αρκετά λειτουργικά, λένε. Ολα αυτά έπρεπε να είναι λαϊκή περιουσία, να ανήκουν στο λαό. Να τα χαίρεται ο κόσμος, χωρίς να πληρώνει. Αντί γι' αυτό όμως, αμέσως μετά την Ολυμπιάδα, είναι έτοιμο το σχέδιο της εκποίησής τους στο μεγάλο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Το σχεδίασε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και θα το υλοποιήσει η κυβέρνηση της ΝΔ! Ολα αυτά, λοιπόν, τα έργα που άρχισε ήδη να πληρώνει ο ελληνικός λαός, χωρίς ακόμα να έχει έρθει όλος ο λογαριασμός και που θα πληρώνουν ακόμα πολλές γενιές, από τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας και τα δισέγγονά μας, θα τα ιδιοποιούνται μια χούφτα μονοπώλια για να θησαυρίζουν. Η ανάπτυξή τους αυτή, λοιπόν, ήταν μέχρι τα τώρα, μεγάλα κέρδη για τους κατασκευαστές και τις πολυεθνικές - χορηγούς, ενώ ακολουθεί το ξεπούλημά τους στους ίδιους ή άλλους ανταγωνιστές τους, τις περισσότερες φορές μάλιστα μισοτιμής κι από πάνω, για να είναι πιο μεγάλο το κέρδος των καπιταλιστών. Ετσι πάλι χωρίς γυμναστήρια, άλλους χώρους άθλησης, στάδια, θα μείνουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία. Κι όπου θα μπορούν να μπαίνουν σ' αυτά θα ακριβοπληρώνουν τα εισιτήρια και τη συμμετοχή τους, για πράγματα που έπρεπε να είναι κοινωνικά αγαθά, δημόσια και δωρεάν, όπως ο Αθλητισμός και ο Πολιτισμός.

Δεύτερο παράδειγμα: Η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, δηλαδή το ξεπούλημα της ΔΕΗ στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Μας έλεγαν ότι, εάν περάσει στους ιδιώτες, θα βελτιωθεί η κατάσταση του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας και άλλα. Τους απαντούσαμε ότι όχι μόνο θα ακριβύνει το ρεύμα, όχι μόνο θα χάσουν δικαιώματα οι εργαζόμενοι στον τομέα της ενέργειας, αλλά με βάση και τη διεθνή εμπειρία θα περάσουμε σε εκτεταμένα μπλακ - άουτ, όπως γίνεται στις ΗΠΑ, στην Αγγλία και άλλες καπιταλιστικές χώρες όπου το ρεύμα το κατέχουν οι ιδιώτες! Από μια άποψη είναι αποκαλυπτικό για την πρόβλεψη του ΚΚΕ αυτό που έγινε πριν μερικές βδομάδες, όταν ολόκληρη η Κεντρική και Νότια Ελλάδα βυθίστηκε στο σκοτάδι για ώρες. Και είμαστε ακόμα στην αρχή. Τον καπιταλιστή ιδιώτη δεν τον νοιάζει το κοινωνικό συμφέρον! Τον νοιάζουν μόνο τα υπερκέρδη του και η εκμετάλλευση. Οι ευθύνες των κομμάτων που συνηγορούν και στηρίζουν αυτή την πολιτική είναι μεγάλες, είναι πολιτικές μπλακ - άουτ για το λαό και τον τόπο.

Τρίτο παράδειγμα: Χρηματοδότησαν τόσα χρόνια επιχειρηματίες, τους έδωσαν προνόμια, πέρασαν νόμους και ειδικές τροπολογίες, για να μπορούν να φεύγουν από την Ελλάδα τα κεφάλαιά τους, με μόνιμο επιχείρημα αυτό της χαμηλής ανταγωνιστικότητας, του υψηλού «εργατικού κόστους», όπως έλεγαν, αλλά και για να προωθείται στην πράξη η υλοποίηση της ιμπεριαλιστικής πολιτικής της διείσδυσης στα Βαλκάνια, παλιός στόχος και όνειρο της άρχουσας τάξης στην Ελλάδα, που οι κοσμοπολίτες στιλ Παπανδρέου, Ανδριανόπουλου, Δαμανάκη και άλλων, το προωθούσαν μάλιστα και ως νέο μεγάλο όραμα του έθνους! Ποιο ήταν το αποτέλεσμα από αυτή την πολιτική ανάπτυξης; Νέα κέρδη και προνόμια για τους λίγους, απολύσεις, συρρίκνωση, ανεργία, ένταση της εκμετάλλευσης για τους πολλούς. Τώρα ξαναχρηματοδοτούν τους ίδιους επιχειρηματίες, με νόμο που πέρασαν στη Βουλή, για να «επαναπατριστούν» και πάλι κεφάλαια μέσα στη χώρα, με χορήγηση νέων προνομίων, για «ξέπλυμα» και του βρώμικου - μαύρου ονομαζόμενου - χρήματος. Κανένα απολύτως συμφέρον δεν έχουν οι εργαζόμενοι από τις πολιτικές τους αυτές. Κι όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο προσπαθούν μόνο να κοροϊδέψουν τον κόσμο.

Τέταρτο παράδειγμα: Το τι ανάπτυξη είχαμε φαίνεται και από τα στοιχεία που δίνουν οι ίδιες οι επίσημες υπηρεσίες τους και οι στατιστικές τους. Είχαν μεγάλη ανάπτυξη τα κέρδη των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών. Πάνω από 1.000% σε ορισμένες περιπτώσεις! Την ίδια στιγμή έχουμε καθήλωση μισθών, υποαπασχόληση, ανεργία, ακρίβεια για τους πολλούς, για τα λαϊκά νοικοκυριά. Οπου και όποτε οι εργαζόμενοι άκουγαν τα περί «ανταγωνιστικότητας» και «σύγκλισης», το ΚΚΕ τους προειδοποιούσε να κουμπώνονται, γιατί «κάποιο λάκκο έχει η φάβα»! Ανταγωνιστικότητα και σύγκλιση για την ολιγαρχία, αναγνώριση του διεθνή ρόλου της Ελλάδας, σημαίνουν ένταση εκμετάλλευσης, συρρίκνωση των λαϊκών δικαιωμάτων, πάρσιμο κεκτημένων, κατάργηση κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων, άλλων κατακτήσεων χρόνων κλπ.

Πέμπτο παράδειγμα: Ας πάρουμε τον τομέα της δημοκρατίας. Συστατικό στοιχείο της όποιας ανάπτυξης είναι κι αυτό και μάλιστα στις σημερινές συνθήκες με πολύ πιο άμεση σύνδεση με αυτό που λέμε οικονομία.

Εχουμε κατακόρυφη αύξηση στις πωλήσεις των μονοπωλιακών μεγαθηρίων σε οπλικά συστήματα, σε μοντέρνα τεχνολογία παρακολούθησης των πολιτών, σε «κάμερες - χαφιέδες» και άλλο εξοπλισμό, για τον οποίο ο «Ριζοσπάστης» έχει αφιερώσει σελίδες επί σελίδων. Ξεπουλάνε την εγκληματική πραμάτεια τους οι βιομηχανίες των επιτελών της αμερικανικής κυβέρνησης, των άλλων γερακιών των ΗΠΑ και της ΕΕ, του ΝΑΤΟ. Κερδίζουν πολλαπλά από την επιχείρηση - τρομοκρατία κατά των λαών. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας 2004 ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, που όχι μόνο δεν την άφησαν να πάει χαμένη, αλλά έφτασαν στο σημείο, Ελληνες και ξένοι παράγοντες, να μιλάνε και για Ολυμπιάδα που θα μείνει στην ιστορία, από την άποψη του μεγάλου κόστους και του όγκου των συστημάτων «ασφάλειας»!

Ταυτόχρονα, βέβαια, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι και στην Ελλάδα, όπως και αλλού, εμπιστεύονται τις εκτιμήσεις των κομμουνιστών, δεν πιστεύουν πια τους απολογητές και υπερασπιστές του ιμπεριαλισμού. Γιατί ξέρουν ότι την επιχείρηση αυτή της τρομοκρατίας, την τρομο-λαγνεία και την τρομοϋστερία, αυτοί οι ίδιοι τη δημιούργησαν, αυτοί τη συντηρούν, ακριβώς για να κρατάνε ομήρους τους λαούς του κόσμου, να εντείνουν την εκμετάλλευση, την καταπίεση και την ανέχεια, να εμποδίζουν και με αυτόν τον τρόπο, τους λαούς να διεκδικούν γενικότερες κοινωνικές αλλαγές, έχοντας πάντα το φόβο στα μάτια.

Εκτο παράδειγμα από τον τομέα της εξωτερικής πολιτικής: Προωθούν οι κυβερνήσεις, και η ελληνική, το δρόμο που άνοιξε το ΠΑΣΟΚ για αποστολή Ελλήνων στρατιωτών στο Ιράκ, κατ' απαίτηση των «συμμάχων»! Δεν πρέπει να τους το επιτρέψει ο ελληνικός λαός, ούτε με το πρόσχημα που εφηύραν τώρα, της εκπαίδευσης - λέει - του ιρακινού στρατού! Γιατί; Ζήτησε μήπως ο ιρακινός λαός να τον εκπαιδεύσει στρατιωτικά κανένας; Τις δυνάμεις κατοχής θέλουν να ενισχύσουν! Ολος ο κόσμος ξέρει ότι ο ιρακινός λαός αντιστέκεται, δε θέλει κατακτητές και κάθε μέρα τους εξοντώνει με επιθέσεις απελπισίας.

Και δεν είναι φυσικά μόνον αυτά. Η «ανάπτυξή» τους συστατικό στοιχείο έχει τη δημιουργία του «ευρωστρατού», την εκχώρηση των θαλασσών και του αέρα στα χέρια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, ενώ τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, και γενικότερα, έχουν γίνει όλα ΝΑΤΟικά και προπαντός αμερικάνικα.

Αλλα παραδείγματα; Πολλά. Η ίδια λογική φυσικά διέπει - με μεγαλύτερη ένταση εδώ για ευνόητους λόγους - και μια σειρά τομείς κοινωνικούς, όπως είναι η Παιδεία, η Υγεία, η ανάγκη ανάπαυσης, ο Αθλητισμός και ο Πολιτισμός! Ολα έχουν γίνει βορά του αδηφάγου κεφαλαίου, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζονται συνολικά και η γνώση και η μόρφωση και οι αξίες, τα ιδανικά, η ποιότητα της ζωής, της υγείας, της περίθαλψης! Ο αθλητισμός έγινε συνώνυμο του πρωταθλητισμού! Που σημαίνει ντοπάρισμα, αναβολικά, επικίνδυνες ουσίες, υπόσκαψη της υγείας του αθλητή, υπόσκαψη της συνείδησης των ανθρώπων, που γίνονται άβουλα όντα στις ορέξεις των εταιριών, χορεύοντας στο ρυθμό που στήνουν τα κέρδη των χορηγών και των «αθανάτων» της ΔΟΕ, μέχρι τη στιγμή που όλοι αυτοί, μέσα στον ανελέητο ανταγωνισμό τους θα αποφασίσουν να τους «ξεφωνίσουν» και να τους πετάξουν σαν στυμμένες λεμονόκουπες! Παραδείγματα; Από τους Λιούις και Τζόνσον, μέχρι την προχτεσινή ιστορία του Κεντέρη και της Θάνου...

Βέβαια, απέναντι σε όλα αυτά, οι λαοί έχουν και άλλη επιλογή. Ολα αυτά δεν είναι μονόδρομος. Δουλεύουμε για να αυξήσουμε τη δυνατότητά μας, την ικανότητά μας σαν κόμμα στη διαμόρφωση μιας συμμαχίας βιώσιμης και αγωνιστικής με προοπτική την εξουσία για το λαό μας.

Αντιπαλεύουμε όχι μόνο την πρακτική, αλλά και την ιδεολογία του ιμπεριαλισμού από σταθερές διεθνιστικές θέσεις. Προσπαθούμε να υψωθεί τείχος στη διάβρωση και εξαγορά συνειδήσεων, στην αλλοτρίωση, στην ιδεολογία και υποκουλτούρα. Αυτά αποτελούν και κριτήριο της υπεύθυνης και ώριμης στάσης του ΚΚΕ απέναντι και σε όσα συμβαίνουν γύρω μας αυτές τις μέρες με αφορμή την Ολυμπιάδα. Τα λαμπερά φώτα, οι προβολείς, δεν κατάφεραν ούτε θα καταφέρουν να μας τυφλώσουν! Οσο περνάει από το χέρι μας, δε θα επιτρέψουμε να τυφλωθεί το αγωνιστικό φρόνημα και να σβηστεί η λάμψη από τα μάτια των παιδιών μας για ένα ευτυχισμένο αύριο.

Πολιτική προϋπόθεση σήμερα είναι η καταδίκη της πολιτικής τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ, που πρέπει να εκφράζεται καθημερινά στους μικρούς και μεγάλους αγώνες, και αναδρομικά για την πολιτική τους στα «υπερεθνικά» όργανα (ΕΕ - ΝΑΤΟ) και στην Ελλάδα, αλλά και προληπτικά γι' αυτό που έρχεται σε βάρος του λαού μας και άλλων λαών.

Αμέσως μετά το τέλος των Αγώνων πρέπει να αναπτύξουμε ένα πολύπλευρο κίνημα αντίστασης, διεκδίκησης, ανυπακοής που να περιλαμβάνει ως άξονες στόχους:

• Καμιά ιδιωτικοποίηση, ξεπούλημα των ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Αυτές να δοθούν στους εργαζόμενους και τους φορείς τους.
• Να αποσυρθούν όλες οι κάμερες - χαφιέδες, όλα τα Ζέπελιν και μηχανισμοί παρακολούθησης.
• Να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο, οι τρομονόμοι, να μπουν υπό αίρεση οι συμφωνίες που έχουν υπογραφεί.
• Να ξεκουμπιστούν ΝΑΤΟ, δυνάμεις καταστολής άλλων χωρών, τα Ζέπελιν, τα ΑΒΑΚΣ και το κακό συναπάντημα.
• Να κλείσουν βάσεις, όπως της Σούδας.
• Να μην πάει κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν κ.α. με οποιοδήποτε προκάλυμμα δήθεν ανθρωπιστικής βοήθειας χρησιμοποιείται. Να γυρίσουν όσοι είναι εκτός συνόρων.
• Να συνδυαστούν όλα αυτά με αιτήματα και στόχους πάλης, τους οποίους προβάλλει ήδη το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, για μισθούς και μεροκάματα, συντάξεις, Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, Πολιτισμό και μαζικό λαϊκό αθλητισμό, κ.ά.

Μόνο από τη σκοπιά μιας ριζικά εναλλακτικής λύσης μπορεί ο λαός μας να αντιμετωπίσει την επίθεση, να αποσπάσει κατακτήσεις, να διατυπώσει στόχους πάλης που συμφέρουν το λαό.

Ριζική εναλλακτική λύση για το ΚΚΕ είναι η συγκρότηση του Μετώπου, η πάλη για μια λαϊκή εξουσία, οικονομία, είναι η αντίσταση, η ανυπακοή, η απειθαρχία στις επιλογές της ΕΕ, είναι η συμβολή μας στον αγώνα για την Ευρώπη των λαϊκών δικαιωμάτων και της ειρήνης.

*

Μας είχαν τάξει επιστροφή στο «αρχαίο» πνεύμα το «αθάνατο», αλλά, αντίθετα είχαμε την εμπορευματοποίηση στο απόγειο της. Με τον Παρθενώνα να μετατρέπεται σε ντεκόρ της «Κόκα - Κόλα», την αρχαία Ολυμπία σε φόντο για τα διαφημιστικά της «Adidas» και τη λαμπαδηδρομία σε μαραθώνιο διαφημιστικό πρόγραμμα των προϊόντων των χορηγών. Και σε όλα αυτά το Ζέπελιν και οι κάμερες να φακελώνουν τα πάντα. Με το ΝΑΤΟ και τους πράκτορες του FBI να έχουν μετατρέψει την Ολυμπιάδα σε Αμερικανιάδα...

*

Πάνω από όλα, μας είχαν τάξει και «καθαρούς» Αγώνες... Αλλά όλοι αυτοί που μας έταζαν τους «καθαρούς» Αγώνες (από τους λογής αρμόδιους μέχρι τα τρωκτικά με τις μπουκωμένες ολυμπιακές τους μασέλες), αντί να είναι οι πρώτοι που - έστω υποκριτικά - θα έκαναν κάτι για να πετάξουν από πάνω τους το άγος της υπόθεσης Τζέκος - Κεντέρης - Θάνου, μέχρι και την ύστατη ώρα έκαναν τα πάντα για να κουκουλώσουν κατά πως φαίνεται τις βρωμιές τους!

Ετσι, το μόνο «καθαρό» που απέμεινε να ξεπροβάλλει ατόφιο στην τελετή έναρξης, και ενώ το «καραγκιοζιλίκι» στο ΚΑΤ συνεχιζόταν, ήταν η πεντακάθαρη εικόνα τους στα βάθρα της ξεφτίλας...

***

***

*

Που ο οργανισμός τους κατά του ντόπινγκ, το WADA, έγινε δεκτός από τον κόσμο του αθλητισμού, ως εξής: «Είναι η χειρότερη περίπτωση όπου η αλεπού φυλάει τις κότες» (Τζον Λέοναρντ, διευθυντής του Αμερικανικού Συνδέσμου Προπονητών Κολύμβησης).

*

Η ΔΟΕ, λοιπόν, με εξέχοντα μέλη κυρίους σαν τον Μπλάτερ της ΦΙΦΑ, κάνει «κάθαρση»! Εν τω μεταξύ, ο Ζιντάν έχει ομολογήσει ότι τον ανάγκαζαν να παίρνει κρεατίνη. Ο Ριβάλντο δεν πρόλαβε να δηλώσει ότι με αυτά που τους δίνουν θα υπάρξει νεκρός μέσα στο γήπεδο και λίγο αργότερα σωριάστηκε ο Φόε του Καμερούν...

***

Λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι: «Το 1993 στην Αμερική υπολογίστηκε ότι οι αθλητές που κάνουν χρήση αναβολικών ανέρχονται σε 250.000, ενώ μεγάλος αριθμός μαθητών παίρνουν αναβολικά για τα σχολικά αθλήματα ή, ακόμα, για να βελτιώσουν τη σωματική τους διάσταση και να φανούν πιο «άνδρες» (Μ. Μπατρίνος, «Ιατρικά», «Ελευθεροτυπία», 10/2/2004).

`Η επίσης, ότι δημοσιεύματα πριν το Σίδνεϊ, μιλούσαν για γκάλοπ μεταξύ των Αμερικανών αθλητών στα προκριματικά της Ολυμπιάδας, που η πλειοψηφία τους στην ερώτηση «αν ήξερες ότι σε 5 χρόνια θα πεθάνεις, αλλά θα κέρδιζες στην Ολυμπιάδα, θα έκανες χρήση απαγορευμένων ουσιών;», απαντούσε θετικά...

***

*

Ολα αυτά τα χρόνια, από τον Γιένσεν στην Γκρίφιθ, το διαφημιστικό σύνθημα των Ολυμπιακών Αγώνων, το «Citius, altius, fortius» (ταχύτερα, υψηλότερα, δυνατότερα), έγινε σλόγκαν σε ένα «χορό» για αμφεταμίνες και στεροειδή, για ερυθροπιτίνες και αυξητικές ορμόνες έως την τελευταία (;) ανακάλυψη της «φαρμακοβιομηχανίας των ρεκόρ», την τετραϋδρογεστρινόνη...

*

Ο αθλητισμός από παιχνίδι και άμιλλα έγινε εμπορικό θέαμα. Μόνο που ο «έμπορος», ο χορηγός, η πολυεθνική, θέλει κέρδη. Η διαφήμιση της «πραμάτειας» της, για να αποφέρει κέρδη, πρέπει να είναι εντυπωσιακή. Θέλει «ρεκόρ»! Ναι, αλλά τα ρεκόρ για να φέρνουν κέρδη πρέπει να «σπάνε» με ακόμα μεγαλύτερα και εντυπωσιακότερα ρεκόρ. Ομως η ανθρώπινη φύση έχει όρια. Και ποιος νοιάζεται; Θα φτιαχτούν άνθρωποι έξω από την ανθρώπινη φύση τους. Θα κατασκευαστούν «ρέκορ - μαν» και «ρέκορ - γούμαν». Θα γεννηθούν αθλητές - υπεράνθρωποι.

«Θα φτιάξουμε πρωταθλητές και θα είμαστε οι σπόνσορές τους. Αυτοί θα τρέχουν "ταχύτερα". Θα πηδάνε "ψηλότερα". Θα χτυπούν "δυνατότερα". Και μεις θα κερδίζουμε περισσότερα»! Ιδού το «ιδεώδες» της ΔΟΕ, των χορηγών, των κλακαδόρων τους...

***

*

Αλλά κάποια στιγμή το πράγμα «στομώνει». Η μπόχα μεγαλώνει. Η καπηλεία των ξυπόλυτων μαραθωνοδρόμων και των γνήσιων αγωνιστών του αθλητισμού, δεν αρκούν για άλλοθι. Τότε ακριβώς απαιτείται να ριχτεί λίγο «πατσουλί», για να κρυφτεί η αποφορά. Τότε οι κατασκευαστές των σωματικά μεταλλαγμένων αθλητών, οι διακινητές της «πρέζα» στα γήπεδα του παρά φύσιν πρωταθλητισμού, υποκρίνονται τους «καθαρούς», τους «ελεγκτές», τους «άτεγκτους», τους «τιμωρούς».

Αλλά η «καθαρότητα» προϋποθέτει - όπως έλεγε ο παγκόσμιος πρωταθλητής Πιέτρο Μενέα - ότι «το καθήκον της καταπολέμησης του ντόπινγκ πρέπει να αφαιρεθεί από τους οργανισμούς που αποκομίζουν κέρδη από τις αθλητικές εκδηλώσεις».

*

Οσο για τον διάσημο Σουηδό αθλητίατρο Εϊνάρ Ερικσον έχει πει (όπως ανέφερε σε άρθρο του ο Βασίλης Ζαφειράκης) ότι «... ο πόλεμος εναντίον των απαγορευμένων ουσιών θα είναι μια δύσκολη μάχη όσον καιρό οι σπόνσορες είναι βασικοί οικονομικοί χορηγοί των αθλητών. Οι σπόνσορες αυτοί δεν πληρώνουν μόνο τους μισθούς των αθλητών, αλλά υπόσχονται και επιπλέον χρήματα για την πρωτιά και το ρεκόρ».

***

Ομως, η μουσική, η κορυφαία των τεχνών, σώζει. Το απέριττο, το αίσθημα του μέτρου, σώζουν. Κρατάω στην καρδιά μου το ζευγάρι που μπήκε ερωτευμένο στη λίμνη. Την ωραιότερη έμπνευση την έδωσε το ύδωρ. Η θάλασσά μας. Ο έρως. Κι ύστερα το παιδί στο χάρτινο βαρκάκι. Με Μάνο, Μίκη και Σταύρο ζεσταίνεται η καρδιά. Τα μπουζούκια δε φολκλόρισαν. Οι κούροι κι ο Αϊ-Γιώργης κι ο Πάνας κι ο Αρχιμήδης στο κυκλαδίτικο ειδώλιο μ' έκαναν να ξεχάσω οργή και ντροπή και το αφόρητο πέπλο ακριβοπληρωμένης υποκρισίας. Για λίγο. Οσο χρειαζόταν. Στον κύριο Παπαϊωάννου ευγνωμοσύνη για την αισθητική της λιτότητας, διατηρημένη στο χορηγικό καρναβάλι των χορηγών που μοίρασαν σημαίες εταιριών και πρόθυμα κούναγαν στις γωνιές των δρόμων και στις πλατείες ελληναράδες και φουκαράδες, ντοπαρισμένοι κι ευτυχισμένοι που τους επετράπη να συμμετέχουν ως υπήκοοι στην υπερφασιστική γιορτή του κολοσσαίου των προϊόντων.

Ερως ανίκατε μάχαν. Αλλά ποια μάχη, ποιος έρως; Δηλαδή ο Τζέκος κι ο Κεντέρης και η Θάνου κι οι αλλοεθνείς όμοιοί τους είναι απλώς αποτυχημένοι Σπαρτιάτες, αρχαίοι που απλώς πιάστηκαν με ...σύγχρονο επικοινωνιακό τρόπο να κλέβουν μια κάλπικη εθνική(;) περηφάνια; Μα η πατρίδα αιώνες τώρα παίζεται στα ζάρια, ανάμεσα στο φιλότιμο και στην κοροϊδία. Γι' αυτό «όπου κι αν πάω η Ελλάδα με πληγώνει», πολλώ μάλλον άμα ζω εδώ. Πρέπει να έχουμε, θαρρώ, το κουράγιο να σκεφτούμε. Για ν' αντισταθούμε. Ο Κεντέρης είναι απ' τη Μυτιλήνη. Στη Μυτιλήνη πήγε κι ο Μπους. Λέτε να έχει τίποτε απ' τα δυο σωτήρια ή καταστροφική σημασία για τη Μυτιλήνη, τις ελιές, τις θάλασσες και τις σαρδέλες της, τα αιολικά της ελληνικά και το Θεόφιλό της, το λαό της;

Μα εκεί παίζεται σήμερα η αποτρόπαιη ιστορία της εξουσίας της μπουρζουαζίας. Ας με συγχωρήσει ο ποιητής: «Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις, νάτη πετιέται...».

Ηταν ωραία η τελετή. Ομως όταν ξύπνησα το πρωί για να γράψω αυτές τις γραμμές, σύντροφοι, μου κόλλησε μια ...παραλλαγή. Λιτή κι αυτή. Ζητάω συγνώμη απ' τον ποιητή αλλά την παραθέτω γιατί εθνικό είναι το αληθινό:

Τη ρωμιοσύνη να την κλαις. Οταν πουλιέται... Οταν πουλιέται... Οταν πουλιέται... Το τίμημα δεν κάνει τη διαφορά. Να την κλαις. Και για μια δεκάρα και για μια χιλιάρα...

Sportidea

Ο επαγγελματίας αθλητής δέχεται από νεαρή ηλικία, να τον φουσκώνουν με όλων των λογιών τα χημικά προϊόντα. Να του αλλάζουν τη φύση. Να του κλέβουν την αθωότητα της εφηβείας. Να τον ληστεύουν από την περιπέτεια της προσπάθειας. Την περιπέτεια με την αρχική της έννοια του απρόβλεπτου. Εκείνου που ισορροπεί ανάμεσα στο «μπορώ» και «δεν μπορώ». Εκείνου, που το «δεν μπορώ» πλησιάζεται, κατακτιέται, απομακρύνεται και κατακτιέται πάλι από τα χιλιάδες επαναλαμβανόμενα «μπορώ». «Μπορώ» διαρκώς και πειθαρχημένα, στα όρια του «δεν μπορώ», έτσι που το «δεν μπορώ», να γίνεται εφικτό χειροπιαστό και πάλι από την αρχή άπιαστο. Δύσκολο και εύκολο ταυτόχρονα...

Sportidea

Αν η απαίτηση δεν είναι η μυϊκή δύναμη, αλλά η δυνατότητα αεροβίωσης, τότε η χημεία φροντίζει την αύξηση του οξυγόνου με υποκατάστατα του αίματος. Η εποχή που οι μαραθωνοδρόμοι και οι δρομείς μεγάλων αποστάσεων ντοπάρονταν με το ίδιο τους το αίμα (το αφαιρούσαν την περίοδο της χειμερινής προετοιμασίας και σε μεγάλο υψόμετρο) έχει μάλλον περάσει με πιο εξελιγμένες μορφές.

Οι δύσκολες ονομασίες που χρησιμοποιούνται για αυτές τις συνταγές δεν έχουν σημασία, αφού το μόνο διαφορετικό, που προσφέρουν συνήθως είναι άλλο ένα σκαλί στην κλίμακα δυσκολίας στη δυνατότητα ανίχνευσης. Επίσης αθώα δεν είναι ούτε τα διάφορα σκευάσματα, που πουλιούνται ελεύθερα σαν βιταμίνες ή συμπληρωματικές τροφές στο εμπόριο και έχουν γεμίσει και τις ελληνικές γειτονιές με καταστήματα «υγιεινής διατροφής». Για παράδειγμα, όπως αποδείχτηκε, χαπάκια πρωτεΐνης έχουν την ιδιότητα να μετατρέπονται σε ναδρολόνη μετά από εσωτερικές χημικές διεργασίες σε συγκεκριμένους οργανισμούς.

Το φαινόμενο των τιμωριών γίνεται όλο και πιο συχνό, όχι γιατί όπως ισχυρίζονται οι αρμόδιοι «βελτιώθηκαν οι έλεγχοι και έγιναν αυστηρότεροι», αλλά γιατί έχει δυναμώσει ο ανταγωνισμός μεταξύ των εταιριών - χορηγών και «καρφώνουν» η μία τον αθλητή της άλλης. Επίσης διοικητικά παιχνίδια στο εσωτερικό της ΔΟΕ προκαλούν κατά καιρούς «επιχειρήσεις ξεκαθαρίσματος» κάποιων αθλητών. Τέλος, οι ίδιες οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες, υπάρχουν περιπτώσεις, που «τρώνε» τους αθλητές -προστατευόμενούς τους, γιατί ίσως μεγαλώνουν οι απαιτήσεις τους, γιατί δε λένε να παραιτηθούν και να ανοίξει ο δρόμος σε άλλα «φτηνότερα» θύματα - ήρωες. Για παράδειγμα, οι κακές γλώσσες λένε πως το πρόσφατο ξεκαθάρισμα πολύ μεγάλων ονομάτων πρωταθλητών από ΗΠΑ και Βρετανία είχε τέτοιο περιεχόμενο.

Οι κύριοι υπεύθυνοι αυτής της υποκρισίας, είναι αυτοί ακριβώς, που μετέτρεψαν και συντηρούν τον αθλητισμό σε πολύ ακριβό εμπόρευμα. Είναι οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες και οι εκπρόσωποί τους (σε κυβερνήσεις, ΔΟΕ, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, και όπου αλλού). Περιττό, να «πέφτουν από τον ουρανό», κάθε φορά που κάτι αποκαλύπτεται, την ώρα που οι ίδιοι δημιουργούν και καλλιεργούν το κύκλωμα της «επίδοσης που πουλάει».

Δεν είναι σίγουρο αν θα αποκαλυφθεί ποτέ η πραγματική αλήθεια των γεγονότων που αντικειμενικά προκάλεσαν πολλά ερωτήματα και απορίες σχετικά με τους Ελληνες πρωταθλητές των δρόμων ταχύτητας Κώστα Κεντέρη και Κατερίνα Θάνου και την αρμόδια επιτροπή της ΔΟΕ για θέματα ντόπινγκ.

Χτες, με απόφασή της η Εκτελεστική Επιτροπή της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (ΕΟΕ) έριξε το «μπαλάκι» στη ΔΟΕ όσον αφορά στην τελική απόφαση για την τιμωρία των Ελλήνων πρωταθλητών, οι οποίοι την περασμένη Πέμπτη δεν παρουσιάστηκαν για έλεγχο αντιντόμπινγκ. Η ΕΕ της ΕΟΕ έθεσε εκτός Ολυμπιακής ομάδας τους δύο αθλητές, ενώ από τις δηλώσεις του προέδρου της, Λ. Νικολάου, ο οποίος ήταν ο μόνος που μειοψήφησε στη σχετική απόφαση, φαίνεται ότι ανοίγει ο «ασκός του Αιόλου» και αποκαλύπτεται ο πόλεμος συμφερόντων που διεξάγεται στα παρασκήνια.

Η απόφαση της ΕΟΕ αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «οι δύο αθλητές αποπέμπονται προσωρινά από την Ολυμπιακή ομάδα, μέχρις ότου απολογηθούν στην αρμόδια επιτροπή της ΔΟΕ», κάτι που αναμένεται να γίνει αύριο, Δευτέρα, το πρωί. Σε δηλώσεις του μετά τη λήξη της συνεδρίασης ο πρόεδρος της ΕΟΕ, Λ. Νικολάου, αποκάλυψε ότι από τα έξι μέλη της επιτροπής ο ίδιος ήταν ο μόνος που μειοψήφησε, καθώς ήταν υπέρ της οριστικής αποπομπής των δύο αθλητών και του προπονητή τους από την Ολυμπιακή ομάδα. Από τη συνεδρίασή της απουσίασε το μέλος της Ν. Φιλάρετος.

Η συνεδρίαση ήταν μαραθώνια καθώς ξεπέρασε τις τέσσερις ώρες, ενδεικτικό του κλίματος που επικράτησε στις τάξεις της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Σύμφωνα με πληροφορίες, η συνεδρίαση ήταν θυελλώδης καθώς τα έξι μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής βρέθηκαν χωρισμένα όσον αφορά στο θέμα αν πρέπει να «κόψουν» τους δύο αθλητές. Το όλο θέμα φαίνεται να είναι και ένα παιχνίδι συμφερόντων αφού έντονη ήταν η φημολογία ότι μέλη της ΕΟΕ δέχτηκαν πιέσεις από συναδέλφους τους άλλων ξένων αποστολών για να τιμωρηθούν οι δύο αθλητές. Σύμφωνα με δημοσιεύματα ξένων εφημερίδων, ορισμένοι έχουν απειλήσει και με αποχώρηση από την Ολυμπιάδα. Το γενικότερο κομφούζιο που επικράτησε σχετικά με την υπόθεση φανερώνει πλήρως την πραγματική εικόνα του αθλητισμού στις μέρες μας, όπου τα παιχνίδια συμφερόντων με σκοπό το μεγαλύτερο κέρδος αποτελούν τον πρώτιστο στόχο.

Το «παρών» στα γραφεία της ΕΟΕ έδωσαν ο προπονητής των Κεντέρη - Θάνου, Χρ. Τζέκος, με το δικηγόρο του, ο οποίος, κατά πληροφορίες, έριξε ευθύνες στους εκπροσώπους της ΕΟΕ όσον αφορά στην ενημέρωση των αθλητών για την ώρα που θα γινόταν το αντιντόμπινγκ κοντρόλ. Παρών ήταν και ο αρχηγός της ελληνικής αποστολής, Γ. Παπαδογιαννάκης, ο οποίος κατά την έξοδό του δήλωσε ότι διευκρίνισε στην ΕΕ της ΕΟΕ το τι συνέβη την Πέμπτη το απόγευμα από τη στιγμή που οι δύο πρωταθλητές ήρθαν στη χώρα μας και μετέβησαν στο Ολυμπιακό Χωριό. Ο ίδιος έχει υποστηρίξει ότι την Πέμπτη το βράδυ έψαξε να βρει τους δύο αθλητές χωρίς, όμως, επιτυχία. Παράλληλα, επισήμανε ότι κατέθεσε τις προτάσεις του προς τα μέλη της Επιτροπής χωρίς όμως να αποκαλύψει ποιες είναι αυτές και παρέπεμψε στην επίσημη απόφαση. Λίγο αργότερα αποχώρησε, φανερά εκνευρισμένος, ο πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, Β. Σεβαστής, ενδεικτικό των οξύτατων αντιπαραθέσεων και ανταγωνισμών συμφερόντων.