Μας αφορά όλους;

Χωρίς αμφιβολία υπάρχουν σύντροφοι που λόγω παιδιών σ' αυτές τις ηλικίες, ή συνεχούς επικοινωνίας με την ΚΝΕ, ή στενότερης σχέσης με την παρακολούθηση της κοινωνικής εξέλιξης έλκονται ιδιαίτερα από το θέμα, να μελετήσουν τις αλλαγές, να προβληματιστούν, στον τρόπο, στο περιεχόμενο της επικοινωνίας.

Ωστόσο, επειδή επιδιώκουμε ουσιαστική παρέμβαση του Κόμματος σ' αυτό το χώρο προϋπόθεση αποτελεί η ισχυροποίηση του συνόλου του Κόμματος όπως συζητήσαμε στο 17ο Συνέδριο.

Για παράδειγμα, όλες οι αστικές έρευνες της τελευταίας πενταετίας δείχνουν πολύ μεγάλη στήριξη των νέων σε θεσμούς όπως η θρησκεία και η οικογένεια, αποτέλεσμα των συνθηκών ζωής που δυσκολεύουν.

Αυτό επιβάλλει να δυναμώσει η δουλιά μας για την κατανόηση της εξέλιξης της φύσης, της κοινωνίας και της γνώσης καθώς και των νόμων που καθορίζουν την εξέλιξη αυτή, όπως σωστά τονίζεται στη θέση 14 του κειμένου.

Χρειάζεται ενίσχυση του μορφωτικού ρεύματος στις γραμμές του Κόμματος για να ενισχύεται η δουλιά στην ΚΝΕ, στη νεολαία.

Τι κάνει ο ιμπεριαλισμός; Οταν δεν μπορεί ανοιχτά να εξοστρακίσει τη θεωρία εξέλιξης των ειδών του Δαρβίνου, που εδώ και 200 χρόνια από τη διατύπωσή της διαρκώς επιβεβαιώνεται, όταν δεν μπορεί να φιμώσει με την τρομοκρατία του αυτούς που τη διδάσκουν, επαναφέρει σκοταδιστικές και αντιεπιστημονικές θεωρίες θρησκευτικού τύπου ξοδεύοντας αφειδώς χρήμα για τη δημιουργία ειδικών Ινστιτούτων και στελεχών υποστήριξής τους¹. Δε διστάζει επίσης να παρέμβει απροκάλυπτα στη διαδικασία της γνώσης απροσχημάτιστα υπέρ των κερδών των πολυεθνικών. Δεν αναφέρομαι μόνο σε ερευνητικά προγράμματα ή συμμετοχή στη διαδικασία κατάρτισης. «Στο μάθημα της Βιολογίας τα παιδιά διδάσκονται αντιβιομηχανική προπαγάνδα για τις επιπτώσεις του φαινομένου του θερμοκηπίου και τις βλαβερές συνέπειες του DDT...» διακηρύσσει σε άρθρο του ένας από τους ιδρυτές του «Discovery institute»² για να καταλάβουμε ως πού φτάνουν.

Κινηματογραφικά περνούν απ' το νου μου ορισμένα νούμερα του Ευρωβαρόμετρου (Αύγ.-Σεπτ. 2001) για τη χώρα μας.

• Καθημερινή ανάγνωση εφημερίδας: 20,3% του πληθυσμού
• Ανάγνωση ενός βιβλίου ετησίως: 45%, ούτε οι μισοί δηλαδή, το ίδιο υποστηρίζει σε πανελλαδική έρευνά του και το ΕΚΕΒΙ το Μάη του 2005
• Παρακολούθηση κινηματογράφου έστω μια φορά ετησίως: 16,56%

Και τα στοιχεία αγοράς - μελέτη του «Ρ» των Οργανώσεών μας - αμείλικτα. Λείπει το χρήμα; Ασφαλώς. Λείπει ο ελεύθερος χρόνος; Χωρίς συζήτηση. Μήπως λείπει όμως και η αντίσταση στην ισοπέδωση που αποτελεί και τη φλόγα της διεκδίκησης ή της ανίχνευσης διεξόδων κόντρα στη φθορά των συνειδήσεων από το πόστο του ο καθένας; Πόσοι φιλόλογοι στο δημόσιο σχολείο προτείνουν και συζητούν για εξωσχολικό βιβλίο;

Την αδιάρρηκτη σχέση Κόμματος - ΚΝΕ - νεολαίας κι από αλλού θέλω να την υποστηρίξω.

«Η νεολαία λόγω της φυσικής και πνευματικής της ενέργειας έχει την τάση ν' αναζητά ιδανικά, απαντήσεις για το σκοπό και το νόημα της ζωής», αναφέρεται στη θέση 3.

Αυτό, το νόημα της ζωής, είναι ανάγκη και δικαίωμα κάθε ανθρώπου, να γνωρίσει το μεγαλύτερο δυνατό μέρος του πολιτισμού που έχει δημιουργήσει έως τώρα η ανθρωπότητα, να πάρει μέρος στη συνέχειά του ξεδιπλώνοντας όλες τις δυνατότητές του.

Συμφωνώντας σ' αυτό πρέπει να βοηθάμε τον νεότερο να το καταλάβει και ο ίδιος.

Ενα ακόμη ζήτημα σε σχέση με το παραπάνω είναι να το έχουμε συνεχώς στην προσοχή μας, να βλέπουμε τι εμποδίζει την ικανοποίησή του, ώστε να βρίσκουμε μέσα από ποιους δρόμους χρειάζεται να περάσει υποχρεωτικά ο άνθρωπος ώστε να βγαίνει η ανάγκη της οργανωμένης πάλης, ώστε να ξεδιπλώνεται η δουλιά η δική μας και της ΚΝΕ από το μεροδούλι-μεροφάι, ανοιχτή στο σοσιαλισμό, στον κομμουνισμό, στο ανθρώπινο μέλλον. Για μία κοινωνία ουσιαστικής ισότητας, που θα ζητά απ' τον καθένα ανάλογα με τις δυνατότητές του και θα δίνει σ' όλους σύμφωνα με τις ανάγκες τους, που δε θα της περισσεύει κανείς κι όλη η προσπάθεια θα συγκεντρώνεται στην ολοένα και μεγαλύτερη ικανοποίηση των αναγκών του ανθρώπου.

Η ίδια η μελέτη των νεολαιίστικων ιδιαιτεροτήτων της σημερινής εποχής, γιατί ιστορικά κι αυτά τα χαρακτηριστικά διαφοροποιούνται, επηρεάζονται από τις αλλαγές που γίνονται στην οικονομική βάση και στο σύνολο του εποικοδομήματος, θα συμβάλει, εφόσον δεν περάσει σαν ένα καθήκον μέσα σ' όλα, και στο ανέβασμα του συνόλου του Κόμματος ιδεολογικά και σαν ικανότητα προσέγγισης.

Το κείμενο των θέσεων της ΚΕ αναδεικνύει τις βασικές αλλαγές που συντελέστηκαν στο χώρο της νεολαίας τις τελευταίες δεκαετίες, ανοίγει δρόμους σκέψης και δράσης. Θα είναι λάθος να μη σκύψουμε προσεχτικά θεωρώντας τα όλα αυτονόητα.

Για παράδειγμα, τη διπλή καταπίεση της γυναίκας στον καπιταλισμό και τους δρόμους απελευθέρωσής της δύσκολα την αφομοιώνουμε.

Το κείμενο βοηθά και με τις προτάσεις για διεκδίκηση, να γίνεται κατανοητός ο δρόμος αντιμετώπισης του προβλήματος, απαντά στο γιατί η λύση δεν είναι η γυναίκα στο σπίτι ή σε άλλα κοινωνικά πρότυπα που αναπαράγονται, όπως ότι το νέο κορίτσι διαπαιδαγωγείται από την πλήρη υποταγή στον άνδρα³ ως το να προσανατολίζεται σε μια τέτοια δουλιά που να επιτρέπει και τη φροντίδα των παιδιών, σπιτιού, ηλικιωμένων πιθανώς⁴. Ατομικά πώς θα γίνει λάστιχο κι όχι συλλογικά πώς θα διεκδικήσει.

Η αστική τάξη, για δικό της λογαριασμό, για το πώς θα επιδράσει αποτελεσματικότερα στη συνείδηση των νέων, κάνει συνεχώς έρευνες, τις οποίες νομίζω ότι κι εμείς, απ' τη δική μας σκοπιά, πρέπει να αξιοποιούμε.

Θέλω επίσης να επισημάνω ορισμένα ζητήματα:

• Σε πρόσφατη έρευνα της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς (Μάης 2005) αναδεικνύεται ότι η επαγγελματική τακτοποίηση δεν είναι θεληματική αλλά αποτελεί δράση κυρίως στην εργασιακή ανασφάλεια.

Αναζητείται δουλιά για το χρήμα, αυτός είναι ο κύριος σκοπός, όχι για τη δημιουργικότητα.

Φαίνεται νομίζω πως στον καπιταλισμό έχει διαστρεβλωθεί ο ρόλος της εργασίας όχι μόνο στη διαμόρφωση του ανθρώπου αλλά για την κατάκτηση αυτού που λέμε νόημα ζωής, ανθρώπινος πολιτισμός, γνώση, συμμετοχή.

• Οταν (στην ίδια έρευνα) η νεολαία δίνει εμπιστοσύνη σε μια σειρά από κρατικούς θεσμούς εκ των οποίων οι έξι πρώτοι (από τους 17 της ερώτησης) είναι, Πρόεδρος Δημοκρατίας, Εκκλησία, Ανώτατη Εκπαίδευση, ραδιόφωνο, Δικαιοσύνη, στρατός, φαίνεται ότι δε γίνονται κατανοητά τι αποτελεί το κράτος⁵ και η ταξικότητα της κοινωνίας
• Σε αντίθεση μ' έναν οχαδερφισμό που σέρνεται ότι δήθεν υπάρχει στις γραμμές της, από 4 αστικές δημοσκοπήσεις ή έρευνες που έχω υπόψη τα τελευταία 4 χρόνια: Πάνω από το 70% των νέων νιώθουν άγχος και ανασφάλεια για το μέλλον και το εργασιακό.

Αυτό τους σπρώχνει να ακουμπούν στην οικογένεια, στον έρωτα και στη φιλία, στον κοντινό περίγυρο, δυσπιστούν να ανοιχτούν σε ευρύτερο κοινωνικό κύκλο ενώ η προσωπική ενασχόληση με την πολιτική αντιμετωπίζεται σαν «ματαιοπονία» και σίγουρα ως χαμένος χρόνος.

Δεν επικαλούμαι τα παραπάνω ζητήματα σαν πρόσθετες δυσκολίες αλλά για να υποστηρίξω τις κατευθύνσεις ιδεολογικής παρέμβασης του κειμένου. Αλλωστε, τα ίδια τα προβλήματα που χρειάζεται καλά να τα γνωρίζουμε, αποτελούν τη βάση της ιδεολογικής, οργανωτικής δουλιάς μας. Σε μας έγκειται να εξηγήσουμε, π.χ., τις αιτίες αυτής της ανασφάλειας μέχρι το να αναπτύξουμε την κοινωνική, εργασιακή αλληλεγγύη και ως τρόπο προσέγγισης.

Η ουσιαστική διαδικασία συζήτησης στις Οργανώσεις έως τη Συνδιάσκεψη, η ανταλλαγή γνωμών με πιο ειδικούς επιστήμονες και από τις χώρες που οικοδομούσαν το σοσιαλισμό, αν είναι δυνατόν, όπως παιδαγωγούς ή νομικούς, η σοφία του λαού μας, θα μας κάνουν οπωσδήποτε πλουσιότερους και στη σκέψη και στη δράση.

Παραπομπές:

1. Βήμα Science 29/8/05 «Επιστήμη, ο επόμενος εχθρός του Μπους».

2. «Discovery Institute». Ιδρύθηκε από τον πρώην συνεργάτη του Reagan Bruce Chapman και το συμφοιτητή του στο Harvard, συγγραφέα βιβλίων επιστημονικής φαντασίας George Gilber.

3. Ερευνα επιστημονικής ομάδας ΑΠΘ, δημοσίευση «Αγγελιοφόρος της Κυριακής», Νοέμβρης 2001, σε ηλικίες 14-17 ετών.

4. Ερευνα επιστημονικής ομάδας ΑΠΘ σε γονείς της Θεσσαλονίκης και της Κεντρικής Μακεδονίας, δημοσίευση «Αγγελιοφόρος» 2/3/04

5. Σύμφωνα με τη μαρξιστική- λενινιστική θεωρία, το κράτος είναι σύνολο μηχανισμών που σκοπό έχουν την επιβολή και διατήρηση της εξουσίας της τάξης που ιστορικά είναι κυρίαρχη.