Τρίτη 25 Οχτώβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΕΛΑΣΣΟΝΑ
Κανένας μισθοφόρος στις Ενοπλες Δυνάμεις!

Πολλοί νέοι και νέες έδωσαν το παρών τους στην εκδήλωση της Τομεακής Οργάνωσης Υπαίθρου Λάρισας της ΚΝΕ με θέμα «Κανένας μισθοφόρος στις ένοπλες δυνάμεις - Μόρφωση, δημιουργική δουλειά με δικαιώματα για όλους», που έγινε την περασμένη Κυριακή στην Ελασσόνα. Στην εκδήλωση αναπτύχθηκε πλούσιος και γόνιμος διάλογος για το ρόλο του μισθοφορικού στρατού υπέρ των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και επιδιώξεων, για τις τραγικές διαστάσεις που λαμβάνουν τα ποσοστά της ανεργίας των νέων ανθρώπων και για τις προτάσεις διεξόδου του ΚΚΕ.

Είναι χαρακτηριστικό, ότι στην επαρχία Ελασσόνας όπου η ανεργία αυξάνεται με αλματώδεις ρυθμούς, εξαιτίας και της εφαρμοζόμενης αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ που ξεκληρίζει τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά, όλο και περισσότεροι νέοι προκειμένου να μη βρεθούν στον «καιάδα» της ανεργίας, αναγκάζονται να γίνουν μισθοφόροι. Οπως τόνισαν στις ομιλίες τους ο Β. Κατής, γραμματέας της Αχτιδικής Επιτροπής Ελασσόνας του ΚΚΕ και ο Γ. Παπαδόπουλος, γραμματέας της Τομεακής Οργάνωσης Υπαίθρου, οι ελληνικές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, εφαρμόζοντας πειθήνια τις εντολές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και εκμεταλλευόμενοι το πρόβλημα της ανεργίας, θέλουν το μισθοφορικό στρατό για να τον θέσουν στην υπηρεσία των πολεμοκάπηλων σχεδίων των ιμπεριαλιστών σε βάρος λαών και χωρών. Και υπογράμμισαν την αναγκαιότητα ανάπτυξης δυναμικών αγώνων της νεολαίας, με την εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα για τη δημιουργία του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Μετώπου Πάλης, που θα επιβάλει τη Λαϊκή Εξουσία ώστε να γίνουν πραγματικότητα τα οράματα και τα ιδανικά της νέας γενιάς, για δουλιά με δικαιώματα, για ειρήνη, δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΝΕΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
«Ισοτιμία»: Σύνθημα χωρίς αντίκρισμα στον καπιταλισμό

Από την εκδήλωση για τις γυναίκες στη θεσσαλονίκη
Από την εκδήλωση για τις γυναίκες στη θεσσαλονίκη
«Σήμερα, ενώ η θέση της γυναίκας παραμένει ανισότιμη, η ανισοτιμία είναι συγκαλυμμένη και ιδιαίτερα στις νέες κοπέλες, δεν είναι καθόλου κατανοητή. Δεν αισθάνεται το νέο κορίτσι την ανισοτιμία. Βεβαίως, δεν είναι τα πράγματα όπως πριν 40 και 50 χρόνια σε αυτό το θέμα. Υπάρχει αντικειμενική πρόοδος και εξέλιξη και στο πεδίο των αντιλήψεων, υπάρχουν κατακτήσεις του εργατικού και γυναικείου κινήματος, του σοσιαλιστικού κινήματος, αλλά είναι και ανάγκη του καπιταλισμού να έχει τη γυναίκα και στο σπίτι και στην παραγωγή, να την εκμεταλλευτεί ως φθηνή εργατική δύναμη, αλλά και για να καλύπτει τα κενά που αφήνει η ιδιωτικοποίηση κι εμπορευματοποίηση τομέων της κοινωνικής πολιτικής. Στην πραγματικότητα δηλαδή μπορεί να μη νιώθει ανισοτιμία η νέα γυναίκα αλλά είναι ανισότιμη. Θα το καταλάβει όταν θα ξεκινήσει για να βρει δουλιά ή να δημιουργήσει οικογένεια. Τότε θα διαπιστώσει ότι η ισοτιμία είναι ένα σύνθημα χωρίς αντίκρισμα στον καπιταλισμό».

Με τα παραπάνω λόγια η Αιμ. Αγκαβανάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρθηκε στη θέση της γυναίκας στις σύγχρονες συνθήκες κατά την ομιλία της σε εκδήλωση για τις νέες γυναίκες που πραγματοποιήθηκε στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, ενόψει της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης για τα προβλήματα της νεολαίας και τη στήριξη της ΚΝΕ. Το μέλος της ΚΕ ανέπτυξε την πρόταση του ΚΚΕ, προσδιορίζοντας το ρόλο και τη θέση της γυναίκας στην υπόθεση του Μετώπου για τη λαϊκή εξουσία - οικονομία, το σοσιαλισμό, υπογραμμίζοντας ότι η κατάργηση της ανισοτιμίας της γυναίκας θα έρθει πραγματικά μόνο με την κατάργηση της ταξικής εκμετάλλευσης. Επισήμανε, παράλληλα, ότι το ΚΚΕ κι η ΚΝΕ πρέπει να ανοίξουν μια συστηματική πολύμορφη εκστρατεία μορφωτική, ιδεολογική, πολιτική με πολύμορφο περιεχόμενο, για να συνειδητοποιηθεί το πρόβλημα της νεολαίας και μέσα εκεί των νέων κοριτσιών που θα γίνουν αύριο γυναίκες.

Τόνισε ότι το γυναικείο ζήτημα είναι καταρχήν ταξικό και πως είναι τόσο παλιό όσο κι η ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση. Αναφέρθηκε στη συμβολή του ΚΚΕ από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα στο γυναικείο ζήτημα. Και σημείωσε σχετικά ότι συνέβαλε στο να αλλάξουν αντιλήψεις μέσα στην ελληνική κοινωνία για το γυναικείο ζήτημα, προβάλλοντας την πάλη για την οικονομική, κοινωνική, πολιτική ισοτιμία της γυναίκας παντού και την κοινωνική ισότητα αλλά και μέσα από τους γενικότερους κοινωνικοπολιτικούς αγώνες που ανέπτυξε. Σε άλλο σημείο υπογράμμισε ότι η ΕΕ, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα - στυλοβάτες του καπιταλισμού, έχουν επεξεργαστεί επιχειρήματα κι ιδεολογήματα, στο όνομα της «εξίσωσης των δικαιωμάτων των δύο φύλων», που συνειδητά παραβλέπει κοινωνικής ή άλλης φύσης προβλήματα (βιολογικές διαφορές), προκειμένου να καταστήσουν ακόμη πιο φτηνή και εκμεταλλεύσιμη τη γυναικεία εργατική δύναμη.

Βήμα πολιτιστικής δημιουργίας

Κοινή ήταν η αγωνία του κόσμου που συμμετείχε μαζικά στην εκδήλωση, για τη διεκδίκηση ενός χώρου που θα λειτουργήσει ως «πολιτιστικό στέκι» της νεολαίας και των φορέων της περιοχής. Με σχετικές ερωτήσεις και τοποθετήσεις, άνοιξε η κουβέντα για διάφορους χώρους που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σ' αυτή την κατεύθυνση, χώρους που με ευθύνη του κράτους ή του δήμου, παραμένουν αναξιοποίητοι και ρημάζουν, αλλά με τη δυναμική παρέμβαση του λαϊκού κινήματος μπορούν να μετατραπούν σε «όαση» πολιτιστικής δημιουργίας και απόλαυσης.

Στο καλλιτεχνικό σκέλος της εκδήλωσης, τις εντυπώσεις του κόσμου κέρδισε το θεατρικό σκετς που είχε ετοιμάσει η ΤΟ της ΚΝΕ για την εκδήλωση και περιέγραφε, με παράλληλους μονολόγους δυο νέων που ασχολούνταν με τη φωτογραφία, πώς το σύστημα καταπνίγει τη νεανική δημιουργία. Το πρόγραμμα έκλεισε με τραγούδια, συνοδεία κιθάρας από τον ΚΝίτη, Παναγιώτη Λαζαράκη.

Ο ελεύθερος χρόνος και ο πολιτισμός στο επίκεντρο της πάλης

Ανοιχτή εκδήλωση της Αχτιδικής Επιτροπής του ΚΚΕ και της Τομεακής Οργάνωσης της ΚΝΕ στο 5ο - 6ο Διαμέρισμα Αθήνας

Η διεκδίκηση για δημιουργικό ελεύθερο χρόνο, που θα συμβάλλει στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ανθρώπου και θα γεμίζει με την απρόσκοπτη απόλαυση και δημιουργία λαϊκού πολιτισμού, ήταν και είναι πεδίο ταξικής πάλης, υπόθεση των εργαζομένων και της νεολαίας. Είναι ένα πεδίο που συνδέεται με την πάλη για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, αλλά και τη διεκδίκηση για ανάλογη υποδομή και χώρους σε κάθε πόλη και σε κάθε γειτονιά. Ταυτόχρονα συνδέεται με την πάλη ενάντια στην εμπορευματοποίηση της τέχνης και γενικότερα του πολιτισμού.

Ολα τα παραπάνω μπήκαν στο επίκεντρο της συζήτησης, στην εκδήλωση που διοργάνωσαν την Κυριακή 23 Οκτώβρη, η Αχτιδική Επιτροπή 5ου - 6ου Διαμερίσματος Αθήνας του ΚΚΕ και η αντίστοιχη Τομεακή Οργάνωση της ΚΝΕ, στην αίθουσα εκδηλώσεων της Φοιτητικής Εστίας Πατησίων.

Ιδιαίτερος στόχος της εκδήλωσης ήταν να αναδειχτεί η ανάγκη και να συζητηθούν οι δυνατότητες για να δημιουργηθεί ένα «πολιτιστικό στέκι εργαζομένων και νεολαίας». Να διεκδικήσουν και να στήσουν ένα χώρο, που θα «στεγάσει» τις ανησυχίες, τις αναζητήσεις των μαζικών φορέων της περιοχής γύρω από τον πολιτισμό, θα δίνει βήμα για την ανάδειξη ανθρώπινων ταλέντων που πνίγονται από το σύγχρονο τρόπο ζωής που επιβάλλει ο καπιταλισμός, θα συνενώνει εργαζόμενους, άνεργους, μετανάστες, νεολαία, γυναίκες, που θα βρίσκουν στο «στέκι» βήμα έκφρασης και δημιουργίας. Στο πλαίσιο αυτής της διεκδίκησης, η Αχτιδική Επιτροπή του ΚΚΕ σχεδιάζει το επόμενο διάστημα να πάρει και να στηρίξει σχετικές πρωτοβουλίες.

Πεδίο σκληρής ταξικής πάλης

Από την εκδήλωση στα Πατήσια για το πολιτιστικό στέκι
Από την εκδήλωση στα Πατήσια για το πολιτιστικό στέκι
«Ο ελεύθερος χρόνος είναι ζήτημα - κλειδί ιδιαίτερα για νεότερες ηλικίες που διαμορφώνουν την προσωπικότητά τους και την πολιτική τους συνείδηση», είπε ανοίγοντας την εκδήλωση η Καίτη Πανοπούλου, μέλος του Γραφείου της Αχτίδας 5ου - 6ου Διαμερίσματος Αθήνας του ΚΚΕ, και συνέδεσε την πρωτοβουλία για τη συγκεκριμένη εκδήλωση με την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη και τον αναπροσανατολισμό ολόκληρης της δράσης του ΚΚΕ για τα προβλήματα της νεολαίας.

Η Κ. Πανοπούλου εξήγησε, θέτοντας τους άξονες της συζήτησης, ότι η διεκδίκηση του ελεύθερου χρόνου είναι «σύνθετο πεδίο πάλης της εργατικής τάξης, διότι αποτελεί όρο για την ολόπλευρη διαμόρφωση δημιουργικής προσωπικότητας και προϋποθέτει μείωση του εργάσιμου χρόνου, συνδέεται με την ανάπτυξη του λαϊκού πολιτισμού, του μαζικού αθλητισμού, τη ζωή σ' ένα ανθρώπινο περιβάλλον και γενικότερα την ενεργητική στάση ζωής. Ο πολιτισμός είναι πεδίο σκληρής ταξικής πάλης ανάμεσα στην ιδεολογία της άρχουσας τάξης και της εργατικής τάξης. Η τέχνη και ο πολιτισμός έχουν τεράστια μορφωτική δύναμη. Επιδρούν αποφασιστικά στη συνείδηση και την κοινωνικοπολιτική συμπεριφορά της νεολαίας, στη στάση τους απέναντι στη ζωή, στη θέση τους για την οργανωμένη πάλη».

Για την ίδια την έννοια του «ελεύθερου χρόνου» μίλησε η Αννεκε Ιωαννάτου, μέλος της Συντακτικής Επιτροπής της ΚΟΜΕΠ. «Στον καπιταλισμό, ο εργάτης, αποξενωμένος από το προϊόν της εργασίας του, δεν επιβεβαιώνει τον εαυτό του στην εργασία του, δε βρίσκει τον εαυτό του μέσα σ' αυτή. Μέσα στην εργασία του εξαντλείται σωματικά και κουρελιάζεται πνευματικά. Γι' αυτό ψάχνει - είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα - τον εαυτό του έξω από την εργασία του. Εκεί, όμως τον αναλαμβάνει για άλλη μια φορά το σύστημα, για να τον απο-επαναστατικοποιήσει, να τον υποβαθμίσει πολιτιστικά, να τον εκμαυλίσει με εκχυδαϊσμένες μορφές "διασκέδασης"», εξήγησε και τόνισε:


«Η έννοια "ελεύθερος χρόνος" εμφανίστηκε με την ανάπτυξη του καπιταλισμού. Με τη βιομηχανική ανάπτυξη των παραγωγικών μέσων, η εργασία που ήταν αναγκαία για την παραγωγή των προϊόντων όλο και μειωνόταν. Η εργοδοσία, όμως, δε μείωνε αναλόγως τις ώρες εργασίας». Στη συνέχεια η Α. Ιωαννάτου πρόσθεσε: «Τα εξοντωτικά ωράρια πρόσθετης εργασίας γέννησαν την πάλη της εργατικής τάξης για ελεύθερο χρόνο, για να μπορεί να ικανοποιεί τις ανάγκες της για ξεκούραση, για ψυχαγωγία, για πνευματική ζωή. Οταν οι εργάτες, στα μέσα περίπου του 19ου αιώνα, άρχισαν να δημιουργούν πολιτιστικές λέσχες, η αστική τάξη κατάλαβε, ότι πρέπει να παρέμβει πολιτικά και ιδεολογικά σ' αυτό τον, ως τότε, άγνωστο χώρο του ελεύθερου χρόνου των εργαζομένων. Εισχωρούσε λοιπόν στις λέσχες αυτές, για να τις μετατρέψει σε χώρους διάδοσης της κυρίαρχης ιδεολογίας. Μπορούμε να πούμε, λοιπόν, ότι από τα μέσα του 19ου αιώνα κιόλας εμφανίζεται η έννοια του ελεύθερου χρόνου σαν πεδίο ταξικής πάλης».

Ανάγκη διεκδίκησης ερασιτεχνικού, λαϊκού πολιτισμού

Για το ζήτημα του πολιτισμού και ειδικότερα των τεχνών, που όταν ελέγχονται από την αστική τάξη γίνονται εργαλείο χειραγώγησης και μετατροπής των ανθρώπων σε παθητικούς δέκτες της κυρίαρχης πολιτικής, μίλησε η ζωγράφος - χαράκτρια Εύα Μελά.

Η Ε. Μελλά αναφέρθηκε σε αποφάσεις της ΕΕ από το 2003 και στην τακτική της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της παρούσας της ΝΔ, που μετατρέπουν την τέχνη σε εμπόρευμα και «υποδουλώνουν» τους καλλιτέχνες, αφού εξαρτούν το έργο τους από την ιδιωτική χρηματοδότηση, την ανεύρεση χορηγών, τους νόμους της αγοράς κλπ. Εξήγησε ότι με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992 ήρθε στο χώρο του πολιτισμού η ασυδοσία της αγοράς και από το 1994 ξεκίνησαν και στη χώρα μας οι ιδιωτικοποιήσεις τομέων του υπουργείου Πολιτισμού. Αυτή η πορεία παγκοσμίως, έφτασε να καταστήσει πέρσι, τη «βιομηχανία του πολιτισμού» ως δεύτερη μεγαλύτερη σε τζίρο, μετά τη βιομηχανία όπλων, είπε χαρακτηριστικά και τόνισε την ανάγκη αντίστασης μέσα από ένα πλατύ μορφωτικό - πολιτιστικό κίνημα που θα στοχεύει στην αφύπνιση του λαού και θα συνενώνει τις επιμέρους προσπάθειες που γίνονται σ' αυτόν τον τομέα.

Εκ μέρους της Γραμματείας Νέων του ΠΑΜΕ, ο Ερι Ζίλφο μίλησε στην εκδήλωση περιγράφοντας τη σκληρή πραγματικότητα που φέρνουν για τους νέους εργαζόμενους οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, αντιπαραβάλλοντας το πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ για διεύρυνση του «ελεύθερου χρόνου, διεκδίκηση 7ωρου - 5ήμερου - 35ωρου, αγώνα για πολιτισμό που θα εξυψώνει τη συνείδηση της νεολαίας (σε αντίθεση με τα πολιτιστικά υποπροϊόντα που πλασάρονται απλόχερα σήμερα από την άρχουσα τάξη), οικονομικές διευκολύνσεις στους νέους, για να μπορούν να παρακολουθούν θέατρο, κινηματογράφο, συναυλίες κλπ. Ταυτόχρονα, επισήμανε την ανάγκη πολιτιστικής δραστηριοποίησης των σωματείων εργαζομένων.

Στα τηλεσκουπίδια και γενικότερα την υποκουλτούρα που πλασάρει σήμερα η άρχουσα τάξη, αναφέρθηκε η Ζωή Λαζάνη, που μίλησε στην εκδήλωση εκ μέρους της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας και του Συλλόγου Γυναικών Πατησίων, τονίζοντας την ανάγκη ανάδειξης της ερασιτεχνικής δημιουργίας, δηλαδή της καλλιτεχνικής - πολιτιστικής δημιουργίας, που βάζει στο κέντρο της προσοχής της το μόχθο του καθημερινού ανθρώπου. Η Ζ. Λαζάνη μίλησε ακόμα για την ανάγκη δημιουργίας στην περιοχή ενός στεκιού μαζικών φορέων και νεολαίας, που θα είναι κέντρο αντίστασης στη σήψη και την πνευματική υποδούλωση, κέντρο οργάνωσης της πάλης για διεκδίκηση ελεύθερου και δημιουργικού χρόνου, κέντρο ανάπτυξης πολιτιστικής δραστηριότητας.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ