Motion Team

Η προσπάθεια αυτή γίνεται με τη δραματική περιγραφή των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η αγροτιά, τα οποία πολύ όψιμα ανακάλυψε το ΠΑΣΟΚ, αλλά συνειδητά δεν κάνει καμία αναφορά στην αιτία που προκαλεί αυτά τα προβλήματα, δηλαδή στην ΚΑΠ και τις αναθεωρήσεις της, με τις οποίες συμφωνούν απόλυτα και υπερψηφίζουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ.

Είναι σίγουρο ότι η αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ θα ανεβαίνει όσο πλησιάζουν οι εκλογές, με προφανή στόχο να θολώσουν τα νερά για να ψαρέψουν τις ψήφους των αγροτών. Να εξαπατήσουν τους μικρομεσαίους αγρότες έτσι ώστε αν ξεφύγουν από τη «Σκύλλα» να πέσουν στην αγκαλιά της «Χάρυβδης». Να τους εγκλωβίσουν με δύο λόγια στις δαγκάνες του δικομματισμού, που στην πράξη αποδείχτηκε καταστροφικός για τη μικρομεσαία αγροτιά.

Η ταύτιση των προγραμματικών θέσεων του ΠΑΣΟΚ με την αγροτική πολιτική της ΝΔ φαίνεται ανάγλυφα στα μέτρα που περιέχονται στο κεφάλαιο «Αναγέννηση της υπαίθρου και αγροτική πολιτική».

Στα μέτρα αυτά το ΠΑΣΟΚ, για άλλη μια φορά, επιβεβαιώνει την ταύτισή του με τη νέα ΚΑΠ, την οποία υπερψήφισε το 2003 όταν ήταν κυβέρνηση και τις αρνητικές συνέπειές της προσπαθεί να τις φορτώσει στη διαχειριστική ανικανότητα της ΝΔ. Γι' αυτό προτείνει «επαναδιαπραγμάτευση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (ΕΕ) για να αμβλύνουμε τις αρνητικές επιπτώσεις από την πολιτική της ΝΔ σε κρίσιμους κλάδους (π.χ. καπνός)».

ICON

Στο ίδιο κεφάλαιο των προγραμματικών θέσεων το ΠΑΣΟΚ δηλώνει «Αντίθεση στην απόφαση της ΕΕ να συζητήσει εκ νέου τη χρηματοδότηση της ευρωπαϊκής γεωργίας το 2008». Την ίδια αντίθεση εξέφρασε και ο πρωθυπουργός. Παρόμοια αντίθεση είχε εκφράσει και το ΠΑΣΟΚ το 1999, κατά την ψήφιση της «Ατζέντας 2000» για να ισχύσει μέχρι και το 2007. Ομως η αντίθεσή του ήταν τόσο αξιόπιστη και σθεναρή απέναντι στην ΕΕ, που αμέσως μετά την ψήφιση της «Ατζέντας 2000» συμφώνησε να συζητήσει και να καταλήξει (μόλις τρία χρόνια μετά, το 2003) σε νέα αναθεώρησή της ΚΑΠ, τη γνωστή ως ενδιάμεση αναθεώρηση, που μπήκε σε εφαρμογή από τις αρχές του 2006. Τη φραστική αντίθεσή του, το ΠΑΣΟΚ την εκφράζει εκ του ασφαλούς, επειδή δεν είναι κυβέρνηση και επειδή γνωρίζει ότι, όποιος και αν είναι κυβέρνηση στην Ελλάδα, η συζήτηση θα γίνει και τα αποτελέσματά της, που θα είναι πολύ χειρότερα για τη μικρομεσαία αγροτιά, θα εφαρμοστούν πριν το 2013, όπως έγινε και με την ενδιάμεση αναθεώρηση. Και αυτό γιατί τα γεωργικά κονδύλια του κοινοτικού προϋπολογισμού της περιόδου 2006-2013 με τα οποία συμφώνησαν και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δε φθάνουν να καλύψουν τις κουτσουρεμένες υποχρεώσεις της ΕΕ προς τις αγροτικές οικονομίες των 12 νέων κρατών - μελών της ΕΕ.

Μόνο με συσπείρωση στην ΠΑΣΥ και με αγώνες, μπορούν οι αγρότες να αποτρέψουν την πολιτική που τους ξεκληρίζει

Η υποκρισία όμως των προγραμματικών θέσεων του ΠΑΣΟΚ ξεπερνάει κάθε όριο στην πρότασή του για «επιβάρυνση αποκλειστικά του κράτους και όχι των αγροτών, για το διοικητικό κόστος της νέας ΚΑΠ». Και αυτό γιατί το ΠΑΣΟΚ, σαν κυβέρνηση, με διάφορα προσχήματα φόρτωσε τα διοικητικά έξοδα εφαρμογής της ΚΑΠ, τις γνωστές δηλώσεις του ΟΣΔΕ, στους αγρότες και άνοιξε τα μάτια της ΝΔ για να συνεχίσει αυτή την παρανομία. Αλλωστε, φυσικός αυτουργός σε αυτή την παράνομη παρακράτηση της κυβέρνησης της ΝΔ είναι η Διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ, της οποίας η πλειοψηφία ανήκει στο ΠΑΣΟΚ και ορισμένα μέλη της είναι ηγετικά στελέχη του κόμματος αυτού.

Υπόσχεται το ΠΑΣΟΚ «εκσυγχρονισμό του ΕΛΓΑ, αναμόρφωση του κανονισμού του και διεύρυνση της κάλυψης των ασφαλιστικών κινδύνων», δε λέει όμως από πού θα χρηματοδοτηθεί ο ΕΛΓΑ για να παίξει αυτό το ρόλο. Και αυτό γιατί το ΠΑΣΟΚ με το νόμο 2945/2001 κατάργησε τη δυνατότητα επιχορήγησης του ΕΛΓΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό που προβλεπόταν από τον ιδρυτικό νόμο του 1988, αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Επιπλέον το ΠΑΣΟΚ, σαν κυβέρνηση, ανάγκασε τον ΕΛΓΑ να καταφύγει στο δανεισμό, με αποτέλεσμα να φορτωθεί με χρέη 783 εκατομμυρίων ευρώ. Αυτή την πολιτική του δανεισμού συνέχισε η κυβέρνηση της ΝΔ, με αποτέλεσμα μέχρι σήμερα να τριπλασιάσει τα χρέη. Αυτά τα χρέη είναι σίγουρο ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ θα τα χρησιμοποιήσουν σαν άλλοθι για να συρρικνώσουν τον ΕΛΓΑ και να ανοίξουν το δρόμο στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες να κερδοσκοπήσουν σε βάρος των αγροτών, πράγμα το οποίο κατοχυρώνεται με το νόμο 2945/2001 του ΠΑΣΟΚ. Παρόμοια χρησιμοποίηση των χρεών έγινε για το κλείσιμο της ΚΥΔΕΠ, την ιδιωτικοποίηση της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» κ.ά.

Οση διγλωσσία και αν χρησιμοποιήσει το ΠΑΣΟΚ δύσκολα μπορεί να συγκαλύψει τη βασική του επιλογή να επιταχυνθεί η συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λιγότερα χέρια. Η επιλογή του αυτή προωθείται με το μέτρο «Ενθάρρυνση της μεταβίβασης της γης σε αυτούς που την καλλιεργούν με λήψη ειδικών μέτρων συμπεριλαμβανομένων και φορολογικών». Με την πρότασή του αυτή το ΠΑΣΟΚ δεν εννοεί ότι θα δώσει τη γη σε όλους εκείνους που πραγματικά την καλλιεργούν, δηλαδή και στους εργάτες γης, κυρίως αλλοδαπούς, που καλύπτουν το 15% των αναγκών της ελληνικής γεωργίας σε εργατικά χέρια. Αλλά στα αφεντικά αυτών που την καλλιεργούν, δηλαδή στους μεγαλοαγρότες. Γι' αυτό η πρότασή του αυτή έχει ακριβώς αντίθετο νόημα με το αίτημα των κολίγων στο Κιλελέρ, να μεταβιβαστεί η γη από τους τσιφλικάδες στους κολίγους που την καλλιεργούσαν.

Σήμερα το 30% της γεωργικής γης το ενοικιάζουν στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι μεγαλοαγρότες από τους μικρομεσαίους αγρότες (συνταξιούχους και εργατοαγρότες) επειδή δεν τους συμφέρει να καλλιεργήσουν οι ίδιοι τα χωράφια τους εξαιτίας της μικρής ιδιοκτησίας και του μεγάλου κόστους των απαραίτητων για την καλλιέργεια μηχανημάτων. Με την πρότασή του, το ΠΑΣΟΚ επιδιώκει με διάφορα κίνητρα η γη αυτών των μικρομεσαίων αγροτών να συγκεντρωθεί στα χέρια των μεγαλοαγροτών και όχι σε αυτούς που την καλλιεργούν, όπως ψευδεπίγραφα αναφέρει στη σχετική πρόταση.

Το ΠΑΣΟΚ με την πρότασή του για τις αγροτικές συντάξεις επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι οι αγροτικές συντάξεις αποτελούν βασικό ψηφοθηρικό εργαλείο του δικομματισμού επειδή αφορά 800.000 συνταξιούχους αγρότες και 700.000 ασφαλισμένους στον ΟΓΑ, δηλαδή πάνω από το 20% των ψηφοφόρων της χώρας.

Ο εμπαιγμός της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο θέμα των αγροτικών συντάξεων επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι παρά τις βαρύγδουπες προεκλογικές υποσχέσεις των δύο κομμάτων οι αγροτικές συντάξεις παραμένουν επιδόματα ελεημοσύνης, ικανά να ικανοποιήσουν τα προσωπικά έξοδα των συνταξιούχων και όχι να εξασφαλίσουν αξιοπρεπή διαβίωση.

Προτείνει το ΠΑΣΟΚ στο τέλος της ερχόμενης τετραετίας, δηλαδή το 2012 και όχι άμεσα - για να μη... βαρυστομαχιάσουν οι αγρότες - η προνοιακή σύνταξη να είναι 950 ευρώ/μήνα για το ζευγάρι των αγροτών (δηλαδή 475 ευρώ/μήνα για τον καθένα) και 550 ευρώ/μήνα για τους μεμονωμένους, που αποτελούν τη μειοψηφία. Συνειδητά όμως δε λέει ότι οι αγρότες θα παίρνουν ένα μέρος από αυτή τη σύνταξη, επειδή με το νόμο 2458 που ψήφισε το 1997 καταργείται σταδιακά η προνοιακή σύνταξη των αγροτών με ρυθμό 4% το χρόνο, ξεκινώντας από το 2003. Ετσι οι αγρότες που θα συνταξιοδοτηθούν το 2012 θα παίρνουν μόνο το 60% της προνοιακής σύνταξης, δηλαδή 330 ευρώ/μήνα οι μεμονωμένοι και 285 ευρώ/μήνα ο καθένας από το ζευγάρι. Εξυπακούεται ότι όσοι θα συνταξιοδοτούνται μετά το 2012 θα παίρνουν μικρότερη προνοιακή σύνταξη. Μεγαλύτερη από το 60% αλλά όχι ολόκληρη θα παίρνουν όσοι συνταξιοδοτήθηκαν στην περίοδο 2003-2012 και ολόκληρη μόνο όσοι συνταξιοδοτήθηκαν πριν το 2002...

Με δυο λόγια, το ΠΑΣΟΚ με λιγότερα κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό και εμπαίζοντας τους αγρότες προσπαθεί να οικοδομήσει ένα κοινωνικό πρόσωπο εντελώς αντίθετο από την πραγματικότητα. Η πρόταση για τις αγροτικές συντάξεις θα είχε κάποια σημασία αν συνοδευόταν με κατάργηση του νόμου 2458/1999 και ειδικά των διατάξεων εκείνων που προβλέπουν τη σταδιακή κατάργηση της προνοιακής σύνταξης. Σκόπιμα όμως δεν το έκανε, γι' αυτό ο κ. Σουφλιάς είπε ότι το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ έχει έξυπνες προτάσεις που, ενώ δεν έχουν κόστος, ακούγονται καλά στα αυτιά των λαϊκών στρωμάτων.

Την αντιμετώπιση των υπόλοιπων κοινωνικών προβλημάτων των αγροτών, δηλαδή της Παιδείας, της Πρόνοιας και της Υγείας το ΠΑΣΟΚ την παραπέμπει στις γενικότερες αντίστοιχες θέσεις του στις οποίες κυριαρχεί η ιδιωτικοποίηση. Ομως η ιδιωτικοποίηση αυτών των τομέων είναι αβάσταχτη για τους μικρομεσαίους αγρότες, που αποτελούν τα πιο φτωχά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό αποδείχνεται από το μέσο κατά κεφαλή εισόδημα των αγροτών που είναι μόλις το 70% του μέσου κατά κεφαλή εισοδήματος της χώρας. Ειδικά στο ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της Παιδείας το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να κρύψει την «πρωτοπορία» του. Γι' αυτό στο πρόγραμμά του προτείνει τη «χρηματοδότηση δημιουργίας συνεταιριστικής σχολής αγροτών σε τριτοβάθμιο επίπεδο για την εκπαίδευση πιστοποιημένων αγροτών και στελεχών αγροτικής ανάπτυξης». Δηλαδή, πριν καταργηθεί το άρθρο 16 και ψηφιστεί ο νέος νόμος - πλαίσιο για τα ΑΕΙ, το ΠΑΣΟΚ δείχνει το δρόμο για την εφαρμογή τους.

Και με το αγροτικό του πρόγραμμα το ΠΑΣΟΚ επιβεβαιώνει την εμμονή του στην αντιαγροτική πολιτική που ξεκληρίζει τους μικρομεσαίους αγρότες, συγκεντρώνει τη γη και την παραγωγή σε λίγα χέρια και αυξάνει τα κέρδη των εμποροβιομηχάνων. Επιμένει στην ίδια αντιαγροτική πολιτική που εφάρμοσε όταν ήταν κυβέρνηση και πυροδότησε τις αγροτικές κινητοποιήσεις. Επιμένει στη συνέχιση της αντιαγροτικής πολιτικής της ΝΔ, στην οποία ασκεί επιδερμική κριτική, αλλά βάζει πλάτη στην εφαρμογή της αποτρέποντας τους οπαδούς του να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις της μικρομεσαίας αγροτιάς. Την επιμονή του αυτή προσπαθεί να τη συγκαλύψει με δημαγωγικές υποσχέσεις που δεν έχουν ουσιαστικό περιεχόμενο.

Την πείρα τους αυτή πρέπει έμπρακτα να την αξιοποιήσουν εγκαταλείποντας μαζικά τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που είναι υπεύθυνοι για την εξαθλίωσή τους. Να μην παρασυρθούν από το ΣΥΝ που καλλιεργεί αυταπάτες ότι στα πλαίσια της ΚΑΠ και της ΕΕ μπορεί να εφαρμοστεί φιλοαγροτική πολιτική αν υπάρχουν ικανοί διαπραγματευτές - διαχειριστές.

Να συσπειρωθούν στην ΠΑΣΥ και με τους αγώνες τους να αποτρέψουν την πολιτική που τους ξεκληρίζει. Να συστρατευθούν με το ΚΚΕ και να συμβάλουν στη δημιουργία του λαϊκού μετώπου για να ανοίξει ο δρόμος της προόδου, της οικονομικής και κοινωνικής αναζωογόνησης της υπαίθρου.

Από τον περσινό γιορτασμό του Κιλελέρ

Η επιτυχία των αγροτικών κινητοποιήσεων έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς ο αγώνας της μικρομεσαίας αγροτιάς, σήμερα, γίνεται μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Η κυβέρνηση της ΝΔ, έχοντας τη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ αλλά και των συμβιβασμένων ηγεσιών των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων ΠΑΣΕΓΕΣ, ΣΥΔΑΣΕ, ΓΕΣΑΣΕ, καλλιεργεί την αντίληψη ότι η ΚΑΠ είναι υποχρεωτικός μονόδρομος για τους Ελληνες αγρότες, δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για την ελληνική αγροτική οικονομία κι, επομένως, οι όποιες αγροτικές αντιδράσεις θα είναι άσκοπες, αχρείαστες και, πάντως, αναποτελεσματικές. Ουσιαστικά στην ίδια ρότα, αφού στρατηγικά είναι με τον ευρωμονόδρομο, κινήται και ο ΣΥΝ που διαμαρτύρεται γιατί η κυβέρνηση τάχα δε μπορεί ή δεν θέλει να υπερασπιστεί, στα πλαίσια της νέας ΚΑΠ,τη μικρομεσαία αγροτιά, καλλιεργώντας αυταπάτες οτι μπορούν να συνυπάρξουν τα συμφέροντα της με τα συμφέροντα των μονοπωλίων στον τομέα τροφίμων και των μεγαλοαγροτών που υπηρετεί η ΚΑΠ, γνωρίζοντας επίσης οτι δεν υπάρχουν τέτοιες δυνατότητες διαπραγμάτευσης.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση αξιοποιεί και χρησιμοποιεί τους γνωστούς και μη εξαιρετέους «αγωνιστές» αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ, οι οποίοι έχουν αναλάβει, εργολαβικά, το ρόλο του διασπαστή και υπονομευτή των αγροτικών αγώνων, υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών με τα αιατήματα που προβάλλουν. Για τον ΦΠΑ ζητούν λιγότερα από αυτά που μέχρι πέρσι, πριν τη νέα ΚΑΠ, έπαιρναν επιστροφή οι αγρότες. Ζητάνε, να χρησιμοποιηθεί ο μηχανισμός των "δικαιωμάτων" για το "ξεκαθάρισμα" του Μητρώου Αγροτών από τους "μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες". Στρέφονται, δηλαδή, κατά των 350.000 "ετεροεπαγγελματιών" αγροτών, με στόχο να τους εξοντώσουν οικονομικά και να τους πάρουν τα χωράφια και τα δικαιώματά τους. Αυτό ακριβώς που θέλει η ΕΕ. Δηλαδή, να φύγουν οι μικροί και μεσαίοι και να έρθουν οι μεγάλοι για "βιώσιμα" κι "ανταγωνιστικά" αγροτικά νοικοκυριά. Μ' αυτό τον τρόπο γίνονται διώκτες των μικρομεσαίων αγροτών, όπως κάνουν και τα μονοπώλια και το μεγάλο κεφάλαιο της ΕΕ. Σε συμμαχία με ΠΑΣΕΓΕΣ - ΓΕΣΑΣΕ - ΣΥΔΑΣΕ, αξιοποιούν την πρόσβασή τους στους αγρότες για ν' ανοίγουν το δρόμο στην κυβέρνηση και στους μηχανισμούς της εξουσίας, προκειμένου να χτυπηθεί "από τα μέσα" το κίνημα. Αυτοί οι δήθεν «αγωνιστές», που δρουν, κυρίως, στη Θεσσαλία, προσπάθησαν με δήθεν «κινητοποιήσεις», να δείξουν στην «κοινή γνώμη» ότι τάχα οι αγρότες αποδέχονται τη νέα ΚΑΠ και την κυβερνητική πολιτική κι απλώς ενδιαφέρονται για την «καλύτερη διαχείρισή της».

Βεβαίως, «έσπασαν τα μούτρα τους». Η αποπροσανατολιστική επιχείρησή τους απέτυχε παταγωδώς, καθώς οι αγρότες μυρίστηκαν ότι το «παιχνίδι» τους με την κυβέρνηση του κόμματός τους ήταν «στημένο» και «σικέ» και δεν τους ακολούθησαν. Η αποκάλυψη του ρόλου που παίζουν στο κίνημα τους έφερε εκνευρισμό, με αποτέλεσμα κάποιοι από δαύτους να μη συγκρατηθούν και να προχωρήσουν σε άθλιες και χυδαίες συκοφαντικές επιθέσεις σε βάρος ηγετικών στελεχών του συνεπούς αγροτικού κινήματος. Τώρα, πάντως, έχει γίνει πιο καθαρό ότι μέσα στο αγροτικό κίνημα υπάρχουν δύο διακριτές γραμμές: Η μια που εκφράζεται από την ΠΑΣΥ, η οποία αγωνίζεται υπέρ των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς, αντιπαλεύοντας την ΚΑΠ και τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που τη διαχειρίζονται και η άλλη που εκφράζεται από τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές και συνεταιριστικές ηγεσίες που πασχίζουν για τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών, υπερασπιζόμενες την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων και υπονομεύοντας τους αγροτικούς αγώνες.

Με τον αγώνα τους, οι μικρομεσαίοι αγρότες διεκδικούν το δικαίωμά τους να καλλιεργούν τη γη τους, να παράγουν και να διασφαλίζουν βιώσιμο εισόδημα. Αυτό το δικαίωμα τους το αρνείται η νέα ΚΑΠ, η οποία περικόπτει τις καλλιέργειες και συρρικνώνει την αγροτική παραγωγή, πετσοκόβει τις επιδοτήσεις και μειώνει τις τιμές των αγροτικών προϊόντων, αυξάνει το κόστος παραγωγής. Είναι χαρακτηριστικό ότι, στον πρώτο χρόνο εφαρμογής της, το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών μειώθηκε πάνω από 30%, με αποτέλεσμα κι άλλοι πολλοί να ωθούνται στον «Καιάδα» του ξεκληρίσματος. Ετσι, εντείνεται ο ρυθμός συγκέντρωσης της γης και της παραγωγής σε όλο και λιγότερα χέρια μεγαλοαγροτών και αγροτοβιομηχανικών επιχειρήσεων.

Οι διεκδικήσεις που προβάλλει το συνεπές αγροτικό κίνημα στοχεύουν, κατ' αρχάς, στην προστασία του αγροτικού εισοδήματος. Η ΠΑΣΥ διεκδικεί αναπλήρωση, από τον κρατικό προϋπολογισμό, του χαμένου εισοδήματος, που οφείλεται στην εφαρμογή της νέας ΚΑΠ, μείωση του κόστους παραγωγής, με έλεγχο στις τιμές των αγροτικών μέσων και εφοδίων και την κατασκευή των αναγκαίων έργων αγροτικής υποδομής, καλύτερες τιμές πώλησης των αγροτικών προϊόντων για τον παραγωγό, με πάταξη της κερδοσκοπικής ασυδοσίας των εμποροβιομηχάνων και αντιμετώπιση του προβλήματος των αθρόων εισαγωγών, να παίρνουν οι αγρότες το σύνολο των επιδοτήσεων, χωρίς παρακρατήσεις και ολόκληρη την επιστροφή του ΦΠΑ κ.ά.

Ξεκαθαρίζει, όμως, ότι η ικανοποίηση αυτών των αιτημάτων, το πολύ να δώσει μια «μικρή ανάσα» στους φτωχούς αγρότες και να καθυστερήσει λίγο το ξεκλήρισμά τους, αλλά δε θα εξασφαλίσει την οριστική σωτηρία τους και δε θα λύσει το αγροτικό πρόβλημα της χώρας, που οφείλεται στη γενικότερη αντιαγροτική πολιτική που εφαρμόζεται. Γι' αυτό και στο στόχαστρο των αγροτικών αγώνων θέτει την ΚΑΠ, καλώντας τους αγρότες να συνεχίσουν, πιο οργανωμένα, την πάλη τους για την ανατροπή της.

Η πάλη των μικρομεσαίων αγροτών θα συνεχιστεί, αλλά οι αγρότες πρέπει να έχουν καθαρό στο μυαλό τους ότι οι αγώνες τους έχουν ένα όριο και από μόνοι τους δεν μπορούν ν' αλλάξουν την κατάσταση. Για να σταματήσουν και να αντιστραφούν οι αρνητικές εξελίξεις, χρειάζεται να υπάρξουν πολιτικές ανακατατάξεις, με την ανατροπή του συσχετισμού δύναμης σε βάρος της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και υπέρ του ΚΚΕ που αντιμάχεται την ΚΑΠ και τον ΠΟΕ και αντιπαλεύει τα συμφέροντα των εμποροβιομηχάνων, που πλουτίζουν εκμεταλλευόμενοι το μόχθο και τον ιδρώτα του αγρότη και κερδοσκοπώντας σε βάρος και των παραγωγών και των καταναλωτών.

Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να ξεφύγουν από τις πολιτικές αυταπάτες όσοι πιστεύουν ακόμα ότι μπορούν να δουν καλύτερες μέρες, ενόσω θα κυβερνούν είτε η ΝΔ, είτε το ΠΑΣΟΚ και, προχωρώντας στο επόμενο βήμα, ν' απεγκλωβιστούν από τα κόμματα του δικομματισμού και να στηρίξουν - και με την ψήφο τους - το ΚΚΕ, που μάχεται για την ανατροπή της αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής και για τη δημιουργία των προϋποθέσεων, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, εφαρμογής μιας άλλης πολιτικής υπέρ των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς και προς όφελος του ελληνικού λαού.

Σήμερα ο αγροτικός κόσμος της χώρας μας έχει να κάνει με μια ισχυρή αντιαγροτική πολιτική, η οποία δεν πρόκειται να υποχωρήσει παρά μόνο αν βρει μπροστά της ένα πανίσχυρο αγροτικό κίνημα ρήξης και ανατροπής. Η δύναμη, η αποτελεσματικότητα και η προοπτική των αγώνων της αγροτιάς βρίσκεται στην οργανωτική ανασυγκρότηση, στην αγωνιστική ανάταση του αγροτικού κινήματος και στη συμπαράταξή του με το κίνημα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων του χωριού και της πόλης. Με άλλα λόγια, χρειάζεται η αγωνιζόμενη αγροτιά να θέσει, πιο καθαρά, το ζήτημα της πολιτικής προοπτικής του αγώνα της, συμβάλλοντας, με την πάλη της, στη συγκρότηση του κοινωνικοπολιτικού μετώπου, που θα παλεύει για την ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας.