Δεν ήξερε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, και στη συνέχεια της Νέας Δημοκρατίας, ότι οι πράκτορες της Μοσάντ, για παράδειγμα, θα έβαζαν και έναν δικό τους «πομπό», θα παγίδευαν ένα «ΚΑΦΑΟ», και θα έστελναν το περιεχόμενο των υποκλοπών κατευθείαν στο Τελ Αβίβ; Τίνος πράκτορες είναι, δικοί μας; Οχι, βέβαια! Του Ισραήλ είναι, και για τα δικά του συμφέροντα εργάζονται οι άνθρωποι! Το ίδιο, φυσικά, ισχύει και με τους Εγγλέζους. Ασε, πια, τους Αμερικάνους...

Αλλά, κύριε εισαγγελέα, δεν ξέρετε, δεν έχετε ακούσει, για τις περίφημες συμφωνίες συνεργασίας κατά της «τρομοκρατίας»; Δε γνωρίζετε το περιεχόμενο αυτών των συμφωνιών; Και δε σας περνάει από το μυαλό πως, ενδεχομένως λέω, μια από αυτές τις χώρες, με τις οποίες συμβληθήκαμε, να έχει συμβληθεί με ισχυρότερο συμβόλαιο από το μεταξύ μας συμβόλαιο, με μιαν άλλη χώρα; Μια χώρα, η οποία έχει λόγους να ξέρει τι λέμε εμείς, για το άλφα ή το βήτα ζήτημα. Και οι διπλοί αυτοί πράκτορες, έχοντας το ελεύθερο για ανεξέλεγκτες έρευνες και για ανεξέλεγκτες παρεμβάσεις στη χώρα μας, να τοποθέτησαν - με την ησυχία τους - έναν κοριό, να παγίδευσαν ένα «μηχάνημα» και να το συντόνισαν κατευθείαν με την Αγκυρα, με τα Τίρανα, με τη CIA; Αυτοί είναι η δουλιά των πρακτόρων, δεν πουλάνε λουλούδια!

Αλλά ας πάρουμε και την αθωότερη εκδοχή. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι δεν είναι δάκτυλος της Αγκυρας, του Ισραήλ, της Αγγλίας, της Αμερικής. Οτι δεν είναι πολιτική κατασκοπία. Ας πούμε ότι είναι του τάδε επιχειρηματικού Ομίλου επιθυμία. Ο οποίος Ομιλος νοιάζεται να παρακολουθεί τις εμπορικές προθέσεις της κυβέρνησης, για να πράξει καταλλήλως. Ποιο σύστημα επικοινωνίας φυλάει και διακινεί τις προθέσεις της κυβέρνησης; Η «Vodafone», παρακαλώ! Μια ιδιωτική εταιρία. Που, βέβαια, εργάζεται για το κέρδος. Αν, λέω αν, κάποιος «τρίτος» πληρώσει περισσότερο, θα πει όχι; Και καλά η εταιρία, είναι σοβαρή, κλπ., κλπ., ένας υπάλληλός της, όμως; Ενας ασυνείδητος τεχνικός, ένας φύλακας;

Δε θέλω να γίνω μάντης κακών, αλλά, όποιες ανακρίσεις και να γίνουν, αποτελέσματα δε θα προκύψουν! Σκέφτεστε, έτσι γι' αστείο το γράφω, να είναι οι Αμερικάνοι, που έχουν κάνει τη λαδιά; Τι θα κάνουμε; Θα κόψουμε διπλωματικές σχέσεις, θα τους κλείσουμε την πρεσβεία; Αλλά, πάλι γι' αστείο το γράφω, πέστε πως πιάνουμε την «Vodafone» στα πράσα. Τι θα κάνουμε; Θα ξαναγυρίσουμε τις τηλεπικοινωνίες πίσω στον ΟΤΕ; Και σε ποιον ΟΤΕ; Τον ιδιωτικοποιημένο;

Γι' αυτό σας λέω, κύριε εισαγγελέα, ή καλέστε σε ανάκριση τους ηθικούς και πραγματικούς ενόχους ή κλείστε τη δικογραφία! Ιχνη δεν υπάρχουν, πια, όπως ξέρετε! Τα έφαγε το σκοτάδι. Το ίδιο σκοτάδι, που θα φάει και την αλήθεια.

Μια ακόμη παραγωγική μονάδα στην Ελλάδα, ετοιμάζεται να κατεβάσει οριστικά τα ρολά. Αυτή τη φορά πρόκειται για το εργοστάσιο (ζαχαρουργείο) της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ) στην ακριτική Ξάνθη. Η απόφαση της κυβέρνησης να βάλει λουκέτο στο ζαχαρουργείο Ξάνθης και να μειώσει την παραγωγή ζάχαρης στα άλλα 4 εργοστάσια, ανακοινώθηκε στα μέσα Γενάρη από τη διοίκηση της ΕΒΖ, με το επιχείρημα ότι αυτό επιτάσσει η «ομαλή προσαρμογή» στις απαιτήσεις για την επίτευξη αυξημένης «ανταγωνιστικότητας»! Το γεγονός ότι η κυβέρνηση αναδιπλώθηκε λίγες ώρες αργότερα (πήρε πίσω την απόφαση), δεν αλλάζει την κατάσταση, καθώς οι παράγοντες, που οδήγησαν τη διοίκηση της ΕΒΖ να ανακοινώσει το κλείσιμο της μονάδας στην Ξάνθη και τη μείωση του προσωπικού στα άλλα 4 ζαχαρουργεία, παραμένουν στο ακέραιο.

Με πρόσχημα την «ανταγωνιστικότητα» και την «επιχειρηματικότητα», τους τελευταίους μήνες στη χώρα μας, έκλεισαν ή δρομολόγησαν τις διαδικασίες κλεισίματος και αρκετές άλλες επιχειρήσεις και μετακόμισαν σε γειτονικές βαλκανικές χώρες είτε μείωσαν δραστικά το προσωπικό τους, όπως τα Μακεδονικά Κλωστήρια, η Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων, η ΣΙΣΣΕΡ ΠΑΛΚΟ, η SEX FORM, η COCA COLA, η καπνοβιομηχανία ΚΕΡΑΝΗΣ κλπ.

Τι φταίει, λοιπόν, που - χρόνο με το χρόνο - κλείνουν η μια μετά την άλλη παραγωγικές επιχειρήσεις και μειώνεται η παραγωγή σε άλλες μονάδες; Γιατί χρόνο με το χρόνο υποβαθμίζεται όλο και περισσότερο η θέση της ...«ισχυρής» Ελλάδας στο διεθνή καταμερισμό εργασίας; Τα ερωτήματα που σίγουρα ταλανίζουν τους άμεσα θιγόμενους, σίγουρα, είναι πολύ περισσότερα.

Απάντηση, στο ερώτημα «ποιος φταίει» που - στα μέχρι σήμερα λουκέτα επιχειρήσεων - δρομολογήθηκαν και οι διαδικασίες για το κλείσιμο του ζαχαρουργείου στην Ξάνθη, δίνει η ίδια η διοίκηση της ΕΒΖ, η οποία μας πληροφορεί πως η απόφαση αυτή ελήφθη, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι «επιπτώσεις από την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την αναθεώρηση της Κοινής Οργάνωσης της Αγοράς Ζάχαρης» (!) Υπενθυμίζει μάλιστα το περιεχόμενο της σχετικής «απόφασης του Συμβουλίου Υπουργών Γεωργίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης της 24ης Νοεμβρίου 2005» (ήταν προάγγελος για το κλείσιμο του εργοστασίου της ΕΒΖ στην Ξάνθη), η οποία προβλέπει τη «μείωση της τιμής αναφοράς της ζάχαρης κατά 36% σε 4 χρόνια» και ανάλογη μείωση της ελάχιστης τιμής ζαχαρότευτλων.

Με απλά λόγια, η διοίκηση της ΕΒΖ παραδέχεται πως η προσαρμογή στη νέα ΚΑΠ θα πλήξει και τους απασχολούμενους στο ζαχαρουργείο της Ξάνθης (θα μείνουν άνεργοι) και τους τευτλοπαραγωγούς (αποσυνδέεται η οικονομική ενίσχυσή τους σταδιακά μέχρι και την καλλιεργητική περίοδο 2004/2005). Ομως, χρυσώνοντας το χάπι της αντιαγροτικής πολιτικής και της εξαγοράς συνειδήσεων που επιχειρείται από το διευθυντήριο των Βρυξελλών, η διοίκηση της ΕΒΖ προσπαθεί να καθησυχάσει τους άμεσα θιγόμενους. Στα πλαίσια αυτά, σημειώνει πως η απόφαση του Συμβουλίου υπουργών Γεωργίας της ΕΕ προβλέπει «τη δημιουργία ενός Ταμείου Αναδιάρθρωσης που θα επιδοτεί με εφάπαξ ενίσχυση την ποσόστωση που αποσύρεται στα εργοστάσια που θα κλείσουν, για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων στους τευτλοκαλλιεργητές και τους εργαζόμενους»!

Επί της ουσίας, βέβαια, με την απόφαση του Συμβουλίου υπουργών Γεωργίας της ΕΕ, επαναλαμβάνεται - σε νέα εκδοχή - η αντιδραστική και αντιαγροτική πολιτική που εφάρμοζε η ΕΟΚ στη δεκαετία του '80, όταν πλήρωνε από τα κοινοτικά ταμεία τους Ελληνες αγρότες να θάβουν το μόχθο τους (φρούτα και λαχανικά) στις χωματερές και αργότερα τις πρόωρες συντάξεις αγροτών. Αυτό, όμως, το παρακάμπτει η διοίκηση της ΕΒΖ και - αφήνοντας να εννοηθεί ότι για το κλείσιμο του εργοστασίου ζάχαρης στην Ξάνθη, φταίει μόνο η Ευρωπαϊκή Ενωση και όχι η κυβέρνηση - μας πληροφορεί πως «η Ελλάδα καταψήφισε την πρόταση αυτή μη αποδεχόμενη τη φιλοσοφία της που αποσκοπεί στον περιορισμό του ύψους παραγωγής της ευρωπαϊκής ζαχαροβιομηχανίας». Αποσιωπά όμως το γεγονός ότι οι κυβερνώντες (σημερινοί και χτεσινοί) έχουν ψηφίσει όλους τους καταστροφικούς κοινοτικούς κανονισμούς και για τα σιτηρά και για τα κτηνοτροφικά και για το βαμβάκι - καπνό - λάδι.

Η πικρή αλήθεια, είναι πως για το κλείσιμο πολλών (κρατικών ή ιδιωτικών, μικρών ή μεγάλων) επιχειρήσεων που σημειώθηκαν τα προηγούμενα χρόνια στην Ελλάδα, ευθύνονται εξίσου η ΕΕ και οι ελληνικές κυβερνήσεις που εφάρμοσαν πιστά τη φιλομονοπωλιακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ας μην κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους. Συνένοχοι στο έγκλημα (δηλαδή το κλείσιμο εργοστασίων, στις μαζικές απολύσεις εργαζομένων και το ξεκλήρισμα των αγροτών) είναι και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, καθώς όταν υπερψήφιζαν το γενικό αντιδραστικό πλαίσιο που αποφάσισε η ΕΕ με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, γνώριζαν ότι ανοίγουν τους ασκούς του Αιόλου για το λαό και τη χώρα. Οι διαφοροποιήσεις σε επιμέρους μέτρα και πολιτικές της ΕΕ - που είδαμε να γίνονται από τις ηγεσίες των παραπάνω κομμάτων, δεν τους απαλλάσσει από τις εγκληματικές πολιτικές ευθύνες. Γιατί, οι ηγεσίες της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, όταν έδιναν γραμμή στους βουλευτές τους να υπερψηφίσουν στη Βουλή το ΓΕΝΙΚΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ που αποφασίζονταν στις Βρυξέλλες, ήξεραν πως θα ακολουθήσουν τα λουκέτα σε χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις και οι μακροχρόνιες πολιτικές λιτότητας για τους εργαζόμενους.

Οσο για τις επιδοτήσεις που προγραμματίζουν να δώσουν στους εργαζόμενους της ΕΒΖ και στους τευτλοπαραγωγούς, αυτά δεν αποτελούν παρά ημίμετρα για να γλυκάνουν οι θιγόμενοι την πίκρα τους. Οι ενισχύσεις για «εφάπαξ» αποζημιώσεις, επιδοτήσεις ή και προγράμματα εθελούσιας εξόδου, που δίνονται από την ΕΕ στους εργαζόμενους και τους αγρότες, είναι τα ...30 αργύρια για να σκύψουν το κεφάλι και να υποταχθούν στη λογική της νέας τάξης πραγμάτων και τις πολιτικές καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης που υπηρετούν πιστά από κοινού η ΕΕ, οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών της και οι κάθε είδους συνοδοιπόροι τους.

Απέναντι στις συγκεκριμένες πολιτικές του «ευρωμονόδρομου» ή της «καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης», οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες - βιοτέχνες και έμποροι, έχουν κάθε λόγο αλλά και υποχρέωση να αντισταθούν, αν θέλουν να δουν άσπρη μέρα. Ο κοινός αγώνας και ο συντονισμός της πάλης για την ανατροπή αυτών των αντιδραστικών και αντιλαϊκών πολιτικών, αποτελούν μονόδρομο για τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα που πληρώνουν τα σπασμένα των εφαρμοζόμενων πολιτικών με πρόσχημα ότι έτσι θα 'ρθουν «καλύτερες μέρες», αλλά οι μέρες που ξημερώνουν είναι όλο και περισσότερο χειρότερες.

Να εγκαταλείψουν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ενισχύοντας αποφασιστικά το ΚΚΕ, για να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για το δικό τους μέτωπο πάλης, για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Motion Team

Από την πρόσφατη διαδήλωση της ΠΑΣΥ, στα πλαίσια της έκθεσης «Αγρότικα»στη Θεσσαλονίκη

Η όξυνση των αγροτικών προβλημάτων, ως αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, έχει δημιουργήσει εκρηκτική κατάσταση στην ύπαιθρο. Οσοι δε ζουν στα χωριά και δεν έχουν άμεση αντίληψη των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι μικρονυκοκυραίοι, μπορεί και να μην αντιλαμβάνονται την «υπόκωφη οργή» και την «υπόγεια αγανάκτηση» που επικρατούν στον αγροτικό κόσμο. Και, ίσως, να υποτιμούν το εύρος και το βάθος της πολιτικής δυσαρέσκειας κατά της κυβέρνησης, που εξαπλώνεται στο σύνολο, σχεδόν, των μικρομεσαίων αγροτών, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων και κομματικών προτιμήσεων.

Βεβαίως, οι κυβερνώντες και οι κάθε λογής συμπαραστάτες τους, κάνουν ό,τι μπορούν για να μην ανοίξει το καπάκι του καζανιού, που βράζει. Πότε «με το καλό» και πότε «με το άγριο» επιχειρούν να «πείσουν» τους αγρότες ότι η νέα ΚΑΠ είναι αναγκαστικός μονόδρομος για την ελληνική γεωργία και είναι υποχρεωμένοι να τη δεχτούν, αποδεχόμενοι και τις βαριές επιπτώσεις της. Στο πλαίσιο αυτό, συνεχίζεται η παραπλανητική προπαγάνδα για τις δήθεν «νέες δυνατότητες» που ανοίγει η νέα ΚΑΠ στους «νοικοκύρηδες του χωριού» και, ταυτόχρονα, καλλιεργείται η παραίτηση, η μοιρολατρία και η υποταγή.

Κι «όπου δεν περνάει ο λόγος, πίπτει ράβδος». Ετσι, το τελευταίο διάστημα και μπροστά στις νέες κινητοποιήσεις, ξανάρχισαν να λειτουργούν, με εντατικό ρυθμό, τα «αγροτοδικεία», με στόχο την τρομοκράτηση όλων όσοι θέλουν να αντιδράσουν, αγωνιστικά, στην εφαρμογή της νέας ΚΑΠ και να συνεχίζουν την πάλη για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής.

Στην κυβερνητική επιχείρηση για την κατασίγαση των αγωνιστικών διαθέσεων των μικρομεσαίων αγροτών συμβάλλει, με πολλούς τρόπους, το ΠΑΣΟΚ. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης συμμετέχει στην προπαγανδιστική εκστρατεία υπέρ της νέας ΚΑΠ και τα στελέχη του διακηρύσσουν την ανάγκη συμμόρφωσης των αγροτών στα «νέα δεδομένα», που αυτή διαμορφώνει. Κι είναι χαρακτηριστικό ότι οι αγροτοσυνδικαλιστές του, όχι μόνο δε συμμετέχουν στην οργάνωση της πάλης, αλλά προσπαθούν και να περάσουν στον αγροτικό κόσμο την αντίληψη ότι ο αγώνας είναι μάταιος και ανώφελος. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και ο ΣΥΝ, που δε χάνει καμιά ευκαιρία να δηλώσει τη συμφωνία του με την «ευρωπαϊκή διάσταση και πορεία» της ελληνικής γεωργίας. Εμπόδια στην ανάπτυξη των αγώνων θέτουν και οι ξεπουλημένες ηγεσίες των ΠΑΣΕΓΕΣ - ΣΥΔΑΣΕ - ΓΕΣΑΣΕ, που αποτελούν «δεκανίκι» στην υλοποίηση της αντιαγροτικής πολιτικής, καθώς και οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι «αγωνιστές» του κυβερνητικού αγροτοσυνδικαλισμού, που «δουλεύουν» για την ύφεση και τον αποπροσανατολισμό του αγροτικού κινήματος και για την υπονόμευση της ενότητας και της αποτελεσματικότητας των αγώνων. Και μένει η ΠΑΣΥ να μάχεται για τη συνέχιση των αγώνων και την ποιοτική αναβάθμισή τους και το ΚΚΕ να στέκεται, με συνέπεια κι αποφασιστικότητα, στο πλευρό της αγωνιζόμενης αγροτιάς.

Το συνεπές αγροτικό κίνημα, παρά τις μεγάλες δυσκολίες και τα πολλά εμπόδια, συνεχίζει στο δρόμο της οργάνωσης του αγώνα. Αναδεικνύοντας τα διαρκώς οξυνόμενα αγροτικά προβλήματα και υποδεικνύοντας τους πραγματικούς υπεύθυνους, αξιοποιώντας την κοινωνική ανασφάλεια και την πολιτική δυσαρέσκεια που εξαπλώνεται στην ύπαιθρο, απαντώντας, με επιχειρήματα, στην παραπλανητική προπαγάνδα υπέρ της νέας ΚΑΠ και στηριζόμενο στις αγωνιστικές διαθέσεις των αγροτών, παλεύει για την πραγματική ενημέρωση του αγροτικού κόσμου και τη μαζική συστράτευση στην πάλη.

Ξεκαθαρίζοντας ότι οι νέες κινητοποιήσεις δεν αποσκοπούν μόνο στην επίλυση των σημερινών προβλημάτων, καλεί τους αγωνιζόμενους αγρότες να συμπαραταχτούν με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα στον κοινό αγώνα για την ανατροπή της αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής και για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις και να διαμορφωθούν οι συνθήκες για την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής υπέρ των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς και προς όφελος όλου του λαού.

Φέτος, και λόγω της εφαρμογής της νέας ΚΑΠ, οξύνονται τα παλιά και δημιουργούνται νέα αγροτικά προβλήματα. Το αγροτικό εισόδημα υπόκειται σε νέα συρρίκνωση, καθώς οι τιμές των αγροτικών προϊόντων μειώνονται και οι επιδοτήσεις περικόπτονται, ενώ το κόστος παραγωγής συνεχώς αυξάνεται. Τα προβλήματα διάθεσης της αγροτικής παραγωγής εντείνονται, καθώς οι εισαγωγές αυξάνονται και, επιπλέον, πολλοί παραγωγοί που έχουν πουλήσει, εδώ και μήνες, τη σοδειά τους στους εμπόρους, παραμένουν απλήρωτοι. Ταυτόχρονα, η ακρίβεια, η εμπορευματοποίηση της Παιδείας και της Υγείας, η έλλειψη των αναγκαίων πολιτιστικών και αθλητικών υποδομών, η ξεφτίλα των αγροτικών συντάξεων, η διόγκωση των αγροτικών χρεών, μεγαλώνουν τις δυσκολίες της ζωής στα χωριά και εντείνουν το πρόβλημα της εγκατάλειψης και της ερήμωσης της υπαίθρου.

Η ΠΑΣΥ καλεί όλους τους μικρομεσαίους αγρότες να πάρουν μαζικά και δυναμικά μέρος στις νέες κινητοποιήσεις, διεκδικώντας:

• Να μην εφαρμοστεί η νέα ΚΑΠ
• Να απορροφηθεί η φετινή παραγωγή όλων των προϊόντων, με τιμές κι επιδοτήσεις που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και θα εξασφαλίζουν ένα αγροτικό εισόδημα για αξιοπρεπή διαβίωση.
• Να προστατευτεί η ντόπια παραγωγή από τις αθρόες εισαγωγές και να αυξηθούν οι εξαγωγές.
• Να καταργηθούν οι ποσοστώσεις και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας.
• Να μειωθεί το κόστος παραγωγής με χτύπημα της αισχροκέρδειας στην αγορά των αγροτικών μέσων και εφοδίων και την κατασκευή των αναγκαίων έργων υποδομής.
• Να γίνει ουσιαστική ρύθμιση των αγροτικών χρεών και να παταχτεί η τοκογλυφία της Αγροτικής Τράπεζας.
• Να αυξηθεί η κατώτερη αγροτική σύνταξη, τουλάχιστον, στα 420 ευρώ.

Η αγωνιζόμενη αγροτιά θα προβάλει και τις διεκδικήσεις της για την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής που θα προβλέπει:

• Ανάπτυξη της γεωργίας σύμφωνα με τις δυνατότητες της χώρας και τις σύγχρονες διατροφικές ανάγκες του λαού, με σεβασμό στο περιβάλλον και προστασία της δημόσιας υγείας.
• Ανάδειξη των παραγωγικών συνεταιρισμών σε βασικούς μοχλούς ανάπτυξης της γεωργίας προς όφελος των μικρομεσαίων αγροτών και του λαού.
• Στήριξη του δημόσιου αναπτυξιακού, παραγωγικού αγροτικού τομέα, διαμόρφωση και υλοποίηση κλαδικών και περιφερειακών πολιτικών, ώστε να μειώνεται το κόστος παραγωγής, να προστατεύεται η αγροτική παραγωγή από φυσικούς κινδύνους, ν' αναπτύσσεται και να μπαίνει σε εφαρμογή η έρευνα και η τεχνολογία.
• Αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων των αγροτών και γενικότερα των κατοίκων της υπαίθρου, με αποκλειστικά δημόσια συστήματα Υγείας, Παιδείας, με ανθρώπινες συντάξεις, με τη δημιουργία πολιτιστικής και αθλητικής υποδομής.