Ολοκληρώνονται σταδιακά - πλησιάζοντας ο χρόνος διεξαγωγής του 18ου Συνεδρίου του ΚΚΕ - οι προσυνεδριακές εσωκομματικές διαδικασίες σε επίπεδο ΚΟΒ, Αχτιδικών και Νομαρχιακών Οργανώσεων, ενώ σε εξέλιξη βρίσκονται και οι συνδιασκέψεις Πόλεων και Περιοχών με την ανάδειξη νέων οργάνων, την έγκριση των ντοκουμέντων και την εκλογή των αντιπροσώπων τους στο Συνέδριο.

Ο «Ριζοσπάστης» ξεκίνησε ήδη να δημοσιεύει και θα συνεχίσει τις επόμενες μέρες ρεπορτάζ από την πλούσια πείρα που αναδεικνύεται από τις Συνδιασκέψεις των Οργανώσεων Περιοχών σε ό,τι αφορά στη δράση τους το προηγούμενο διάστημα, αλλά και στα καθήκοντα που ανοίγονται μπροστά τους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι παράλληλα με τις διαδικασίες που αφορούν τα μέλη του Κόμματος, ξεδιπλώνεται μια πολύμορφη δράση με συζητήσεις και συσκέψεις, όπου και οι φίλοι του ΚΚΕ έχουν την ευκαιρία να εκφράσουν γνώμη για τις Θέσεις, ευκαιρία που έδωσε άλλωστε και ο προσυνεδριακός διάλογος από τις σελίδες του «Ρ» και της ΚΟΜΕΠ.

Παίρνοντας το λόγο στο κλείσιμο της συζήτησης, η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, που παρακολούθησε τις εργασίες, σημείωσε ανάμεσα σε άλλα, ειδικά για τον προσανατολισμό της δουλειάς της Οργάνωσης στο επόμενο διάστημα:

Η δόμηση ιδιαίτερα στην Ανατολική Αττική έχει φέρει και πολλούς εργαζόμενους και μέσα από την Αθήνα - βέβαια έχει φέρει και πολλά μικροαστικά τμήματα - στην περιοχή. Μπορούμε να πούμε ότι έχει περιοχές η Αττική με μεγάλες διαφορές μεταξύ τους, αλλά και ορισμένες περιοχές έχουν πιο μεγάλη σημασία αντικειμενικά από μεγάλους δήμους της Αθήνας και του Πειραιά. Εχει αλλάξει όλη η σύνθεση της περιοχής. Αυτό απαιτεί καλύτερη - κατάλληλη διάταξη δυνάμεων. Η κομματική οικοδόμηση στην Αττική δεν είναι μόνο για τα σημερινά καθήκοντα (ταξική πάλη, μέτωπο, ισχυροποίηση του Κόμματος).

Να σας πω ένα παράδειγμα: Παλιότερα - πριν χρόνια - δίναμε σημασία στο Κιλκίς, αλλά ήταν μια αγροτοκτηνοτροφική περιοχή. Σήμερα στο Κιλκίς υπάρχουν τρεις μεγάλες βιομηχανικές ζώνες οι οποίες είναι οργανωμένα βιομηχανικά πάρκα. H οργάνωση που είχαμε εκεί ήταν βασικά διαμορφωμένη με βάση την αγροτιά, τους μικροεπαγγελματίες κλπ. Η ΝΕ του Κιλκίς βρέθηκε απότομα μέσα σε λίγα χρόνια με όλες τις βιομηχανίες της Θεσσαλονίκης και νέες που έγιναν αφού έκλεισαν κάποιες. Επομένως η ΝΕ του Κιλκίς πρέπει να ξέρει σήμερα κλάδους, να ξέρει να δουλέψει στην εργατική τάξη.

Εχουμε δηλαδή τέτοιες αλλαγές στη διάρθρωση και στην Αττική, που είναι μπροστά μας, έχουμε τέτοιες αλλαγές που πραγματικά χρειάζεται περισσότερη δουλειά και βοήθεια από την ΚΕ και τα τμήματά της.

Είναι και το πρόβλημα που λέτε, χιλιάδες δουλεύουν, αλλά λίγοι μένουν. Παλιότερα στην Ελευσίνα θα είχες και αυτούς που έμεναν και δούλευαν, ήταν πιο σταθερή η δουλειά, έπαιρναν τους ντόπιους. Πραγματικά, τώρα η Ανατολική Αττική και η βόρεια περιοχή της Οργάνωσης της Αττικής έχει πάρα πολλά εργοστάσια -πού να τα πιάσεις και πού να τους βρεις αυτούς τους εργάτες. Είναι πολλά πράγματα που έχουν αλλάξει, αλλά αυτό δε σημαίνει αδιέξοδα, αλλά πρέπει να φέρουμε τη δουλειά στο ύψος των απαιτήσεων. Δεν μπορούμε δηλαδή να δουλεύουμε όπως δουλεύαμε.

Δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες, είπατε ορισμένα πράγματα, θέλει συγκέντρωση δυνάμεων, ο σχεδιασμός πρέπει να είναι και πολιτικός και ιδεολογικός και μαζικός και με υπομονή. Πρέπει να είναι ο σχεδιασμός και πρακτικός. Δεν εξελίσσεται πάντα σε όλες τις φάσεις το κίνημα μέσα από μια απεργία, μια κινητοποίηση, θέλει μια πολυμορφία για να ετοιμάσεις κινητοποιήσεις, κίνημα και με αυτή την έννοια νομίζω ότι χρειάζεται συλλογικά και στις ΚΟΒ να υπάρχει ενιαία αντίληψη, να υπάρχει γνώση τι είναι σήμερα η Αττική.

Λίγο - πολύ τα είπατε και δώσατε καινούρια στοιχεία, αλλά όλα αυτά μένουν συνήθως στις μεταξύ μας συζητήσεις. Στις ΚΟΒ πρέπει να καταλάβει και ο οπαδός και το μέλος της ΚΟΒ ότι η δουλειά είναι μέσα σε ένα τέτοιο σύνθετο πλαίσιο, άρα "εγώ έχω να συμβάλω σε αυτό, θα συμβάλω στους εργατοϋπαλλήλους της περιοχής δεν έχει σημασία αν είναι λίγοι, στους μικρομεσαίους και παραπέρα". Δηλαδή θέλει έναν τέτοιο καταμερισμό.

Είναι οξυμένα επίσης τα λεγόμενα τοπικά προβλήματα. Αυτά δε θα τα δούμε στενά από ταξική θέση ότι και ο εργάτης που ζει εκεί έχει πρόβλημα, αυτό το καταλαβαίνει, δε χρειάζεται να του το πούμε εμείς, αλλά να δείξουμε γιατί υπάρχει αυτό το πρόβλημα και γιατί δε λύνεται, αλλά κυρίως αυτά τα προβλήματα - δε λέω υπάρχει το κυριότερο, η εργατική τάξη και τα μικρομεσαία στρώματα που μας ενδιαφέρει σημαντικά - είναι μια ευκαιρία να κάνουμε μια επιτροπή - όχι οι κομμουνιστές μόνοι τους και να τη βαφτίσουμε πλατιά - μιλάω για έναν κομμουνιστή με πλατύτερους. Π.χ. δε χρειάζεται και αν δεν περάσει όλο το πλαίσιό μας για το νερό, ας υπάρχει ως αίτημα «κάντε αποχετευτικό». Αυτές οι δραστηριότητες διευκολύνουν να έρθεις σε επαφή με έναν κόσμο βεβαίως και να τον εντάξεις στο βασικό άξονα - εργατική τάξη και τα γνωστά ζητήματα. Επομένως, θέλει έναν τέτοιο σχεδιασμό, με κύριο στόχο τη δουλειά στους κλάδους.

Από την άλλη μεριά είναι φανερό - το λένε και οι Θέσεις - ότι δεν μπορείς να κάνεις μια δουλειά σε ένα εργοστάσιο μόνο. Οχι με την έννοια ότι δεν μπορείς να έχεις αποτέλεσμα, ότι έχει τις δυσκολίες του, γιατί μπορεί να βγαίνει σε κινητοποιήσεις κατά της κυβέρνησης, αλλά με τον εργοδότη του να μην τα βάζει. Οταν λέω δε φτάνει η δουλειά στο εργοστάσιο, εννοώ πρέπει να έχει μια εικόνα του κλάδου. Στο μέταλλο, για παράδειγμα, γιατί ας πούμε η "Χαλυβουργική" εκεί που πήγαινε να πέσει ξανασηκώθηκε, τι έγινε; Να ξέρεις τη διεθνή κατάσταση, γιατί ανεβαίνουν ή γιατί κατεβαίνουν οι δουλειές. Δεν μπορούμε να πάμε στον εργάτη μόνο με τα προβλήματα του εργοστασίου. Δε λέω να μην τα πεις, αλλά να σας πω κιόλας αν πας σήμερα σε μια βιοτεχνία με 10 εργάτες θα δεις μεγαλύτερη ζούγκλα από την πολυεθνική, γιατί η πολυεθνική έχει τέτοιο επίπεδο κερδοφορίας που μπορεί να δώσει τον κανονικό μισθό και να τηρεί ένα ωράριο ή παίρνει ένα μέτρο για την ατμόσφαιρα. Αλλά οι βιοτεχνίες, για να μπορέσουν να βγάλουν την υπεραξία, πρέπει να είναι πιο σκληρές, βεβαίως ο βαθμός εκμετάλλευσης είναι μεγαλύτερος στην πολυεθνική, αλλά είναι σε ανώτερες συνθήκες και δε φαίνεται.

Επομένως, το λέμε και στις Θέσεις, θέλει δουλειά κατά κλάδο έτσι ώστε να βοηθήσουμε τη συνείδηση. Και το κυριότερο είναι η ΚΟΒ να εντάσσεται μέσα στη γενικότερη δουλειά του Κόμματος. Να χτυπάμε όλα τα σφυριά στο ίδιο μέρος κι όχι ένας ασχολείται με εκείνο, άλλος με το άλλο. Δεν είναι θέμα σε ποιο χώρο είσαι, αλλά πώς ακριβώς έχουμε ενιαίο στόχο. Είναι ζητήματα τα οποία τα λέει το συνέδριο, αλλά δεν αρκεί να τα πει, θέλει πάρα πολλή δουλειά.

Θέλει μεγαλύτερη προσοχή σε αυτό που λέμε πώς αντανακλούνται οι απαιτήσεις και τα καθήκοντα στο περιεχόμενο και τον τρόπο της καθοδήγησης. Εχει γίνει μια σημαντική δουλειά στο να συνειδητοποιήσουμε σήμερα τη φύση και το χαρακτήρα των καθηκόντων, αλλά ακόμα απέχουμε από το να έχουν αυτά αντανάκλαση στον τρόπο καθοδήγησης. Να το πούμε όμως ότι μπορούμε να βλέπουμε σήμερα καλύτερα τις αδυναμίες μας και αυτό δείχνει ότι έχουμε κάνει ένα βήμα. Καμιά φορά όταν είσαι πολύ κάτω δεν τα βλέπεις, αλλά ακριβώς όταν έχεις μια θετική πορεία και εξέλιξη συνειδητοποιείς τις ελλείψεις και τις αδυναμίες, αλλά από την άλλη πλευρά είσαι πιο ώριμος να τις αντιμετωπίσεις».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας της η Αλ. Παπαρήγα, αναφερόμενη σε ζητήματα αυτοτέλειας από τη μια του κινήματος, αλλά και ιδεολογικής επιρροής του από το ΚΚΕ, σημείωσε ανάμεσα σε άλλα για την τάση που πρέπει να έχει το εργατικό κίνημα:

«Οσο το εργατικό κίνημα ισχυροποιείται και εννοούμε ταξικά, σε πάρα πολλά ζητήματα είναι φυσιολογικό να τείνει να παίρνει τις ίδιες θέσεις με το Κόμμα. Οχι να γίνεται κομματικό κίνημα, αλλά στην πορεία θα παίρνει τέτοιες θέσεις. Ενα κίνημα εργατικό - ας πούμε σε περίοδο όξυνσης ταξικής πάλης - είναι φυσιολογικό να έχει κοινές θέσεις με το Κόμμα. Αλλο πράγμα οι διαδικασίες, το να μην υποκαθιστάς τον κόσμο. Το φυσιολογικό, όμως, είναι ότι όσο ανεβαίνει το κίνημα, θα υιοθετεί αντιιμπεριαλιστικούς αντιμονοπωλιακούς στόχους, πολλούς από τους οποίους θα τους έχει το Κόμμα, βέβαια δε θα έχει όλους τους στόχους του Κόμματος ή δε θα μπορεί να έχει την οπτική του».

Και απαντώντας σε ερώτημα για το αν εμποδίζει τη δουλειά του ΠΑΜΕ η παράλληλη ορισμένες φορές εξόρμηση στους εργάτες με υλικά και του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, είπε: «Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν πλαταίνει το ΠΑΜΕ επειδή πάμε και με τις δυο προκηρύξεις μαζί ορισμένες φορές. Εγώ σας λέω να το κάνετε χωριστά. Αλλά είναι πιο ουσιαστικό το πρόβλημα και να δούμε τη δουλειά μας σαν Κόμμα, την παρέμβασή μας στο εργατικό κίνημα».

*

Από τις εκδηλώσεις του αντιιμπεριαλιστικού διημέρου της ΚΝΕ στο Λαύριο

Παρουσιάζοντας την εισήγηση ο γραμματέας της απερχόμενης ΝΕ σ. Μ. Ζάχαρης, σημείωσε ότι η οργάνωση έφτασε στη συνδιάσκεψη ολοκληρώνοντας μια επιτυχημένη πανεξόρμηση με τα κείμενα των Θέσεων. Οι ίδιες οι Θέσεις έγιναν αντικείμενο μελέτης τόσο ατομικά σε μεγάλο βαθμό, όσο και μέσα από συλλογικές διεργασίες στις ΚΟΒ. Από τη συζήτηση στις ΚΟΒ αναδείχτηκε σ' όλη τη διαδικασία η ιδεολογική - πολιτική συσπείρωση του κόμματος γύρω από τις Θσεις της ΚΕ, έγινε καθαρός ο σωστός προσανατολισμός των κομματικών δυνάμεων στη δουλεά στην εργατική τάξη και τη νεολαία. Τονίστηκε ιδιαίτερα η ανάγκη για ακόμα πιο αποφασιστική δουλειά κατά κλάδο και κατά βιομηχανικό συγκρότημα. Διαπιστώθηκε ότι σωστά η οργάνωση κρατά ανοιχτό το μέτωπο με τον οπορτουνισμό και τονίστηκε ότι αυτή η μάχη πρέπει να δοθεί ακόμα πιο αποφασιστικά σ' όλους τους χώρους όπου εκφράζεται η διαπάλη, με τους κομμουνιστές να είναι υπόδειγμα μέσα στην εργατική τάξη για τη στάση ζωής τους, πρωτοπόροι στη συμβολή τους και στο κίνημα της νεολαίας.

Εξόρμηση για την κατάργηση των διοδίων στην Ελευσίνα

Εξω από το «Λιντλ» ενάντια στις απολύσεις

Σ' αυτή την κατεύθυνση η οργάνωση της Αττικής κινείται με στόχο να προσελκύσει στην οργανωμένη δράση νέες εργατικές λαϊκές μάζες, να εξασφαλίσει την ενεργητική συμμετοχή τους στις διαδικασίες ανάπτυξης του κινήματος με στόχο την ανατροπή του πολιτικού συσχετισμού και την ανάδειξη μιας νέας εξουσίας λαϊκής ως προς το περιεχόμενο και τις μορφές άσκησής της. Η συνδιάσκεψη εκτίμησε ότι υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να εκφραστεί η δυναμική που κρύβουν οι εξελίξεις για το Κόμμα και το λαϊκό κίνημα με συσπείρωση νέων δυνάμεων που θα αποτυπώνεται και στο εκλογικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών του Ιούνη.