«Δε βγαίνουνε τα όνειρα σε πλειστηριασμό, δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα...», είναι ο τίτλος της συναυλίας - αφιέρωμα στον ποιητή και στιχουργό Αλκη Αλκαίο, που διοργανώνει η Περιφερειακή Οργάνωση ΑΕΙ Αττικής της ΚΝΕ. Η συναυλία θα γίνει την Κυριακή 17 Δεκέμβρη, στις 6.30 μ.μ., στο κινηματογράφο «Studio» (Σταυροπούλου 33, πλ. Αμερικής), και θα παίξει συγκρότημα της ΠΟ ΑΕΙ Αττικής. Χαιρετισμό θα απευθύνει η Αλεξάνδρα Προυσανίδου, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και υπεύθυνη της Επιτροπής Πολιτισμού του ΚΣ. Προσκλήσεις διακινούνται από τις Οργανώσεις της ΠΟ ΑΕΙ Αττικής της ΚΝΕ.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ υποδέχονται τις γιορτινές μέρες που έρχονται, προετοιμάζοντας τα καθιερωμένα πια παιδικά Χριστουγεννιάτικα Φεστιβάλ, με πλούσιο πρόγραμμα και ελεύθερη είσοδο. Στην Αθήνα, η παιδική αυτή γιορτή θα γίνει την Κυριακή 17 Δεκέμβρη, στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό, από τις 5 το απόγευμα.

Αναλυτικά στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται:

• 17.00: Γιορτινό καλλιτεχνικό εργαστήρι.
• 18.30: Μέλη της Θεατρικής Ομάδας της ΚΝΕ θα δραματοποιήσουν ένα ιδιαίτερα αγαπημένο παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά, «Η μάγισσα Φρικαντέλλα που μισούσε τα κάλαντα». Θα συμμετάσχει η παιδική χορωδία παιδιών μεγαλύτερων τάξεων του Δημοτικού και Γυμνασίου.
• 19.15: «Η Αλίκη στη χώρα των Χριστουγέννων», από το Θέατρο Κούκλας της Ιρίνα Μπόικο «White Puppet Theatre».

Ακόμα, στο χώρο θα υπάρχει βιβλιοπωλείο, ενώ οι μικροί επισκέπτες θα μπορούν να κάνουν face painting, να παίξουν σκάκι και να δημιουργήσουν στον... «λιχουδοχώρο», απολαμβάνοντας ευχάριστες εκπλήξεις!

Στα θέματα της πολύμηνης καμπάνιας για τα σύγχρονα δικαιώματα της γυναίκας στην εργασία, τη μητρότητα και τον ελεύθερο χρόνο ανατρέχει η ατζέντα της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας για το 2018. Με εξώφυλλο δανεισμένο από τον πίνακα του Πικάσο «Η γυναίκα με το βιβλίο», θεματικές ενότητες που εστιάζουν στα ίδια ζητήματα που απασχολούν την καθημερινή δράση της ΟΓΕ, η ατζέντα αποτελεί προϊόν της συλλογικής προσπάθειας της Ομοσπονδίας. Μερικά από τα ζητήματα που περιλαμβάνονται στις σελίδες της ατζέντας, που διατίθεται από τους Συλλόγους και τις Ομάδες σε όλη τη χώρα, παρουσιάζει ο «Ριζοσπάστης» σήμερα.

Οι γυναίκες που δραστηριοποιούνται στους Συλλόγους και τις Ομάδες της Ομοσπονδίας, οι γυναίκες στις οποίες απευθύνεται το κάλεσμα συμμετοχής στη συλλογική δράση έχουν τη δική τους θέση στις σελίδες της ατζέντας.

«Για τις γυναίκες του καθημερινού μόχθου ο ελεύθερος χρόνος είναι ή ανύπαρκτος ή πανάκριβος ή ψευδεπίγραφος». Ο πρώτος «σταθμός» στις σελίδες της ατζέντας είναι η ενότητα του ελεύθερου χρόνου: «Το πρόβλημα της ανεργίας και η ελαστικότητα των σύγχρονων εργασιακών σχέσεων κάνει δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στον εργάσιμο και τον ελεύθερο χρόνο. Τα τρία διακριτά οκτάωρα, δηλαδή 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες ελεύθερος χρόνος, για τα οποία τόσο αίμα χύθηκε και τέτοιος αγώνας δόθηκε από το εργατικό κίνημα των προηγούμενων αιώνων, δεν υπάρχουν πια». Ιδιαίτερη αναφορά στις σχετικές σελίδες γίνεται στη γυναίκα εμποροϋπάλληλο, που αντιμετωπίζει το ωράριο - λάστιχο και την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

Αφιερωμένη στις φτωχές αγρότισσες είναι η επόμενη θεματική ενότητα της ατζέντας. Σε αυτή βρίσκουν θέση τα προβλήματα, όπως το τσακισμένο εισόδημα της αγροτικής οικογένειας, οι εξευτελιστικές τιμές στις οποίες αναγκάζονται να διαθέτουν τα προϊόντα, η άγρια φορολόγηση του αγροτικού νοικοκυριού. Ξεχωριστή σημασία δίνεται στις μεγάλες ελλείψεις που αφορούν τις δημόσιες υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας και στα αιτήματα του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος. Τα προβλήματα όμως δεν μονοπωλούν τις σελίδες. Δίπλα σε αυτά προβάλλεται και η συμμετοχή των γυναικών στους αγώνες, στα μπλόκα του αγροτικού κινήματος, στις κινητοποιήσεις «για την Υγεία (...), για τα σχολεία που κλείνουν, για την ανύπαρκτη Πρόνοια που τις φορτώνει με ασήκωτα βάρη».

Ο λόγος, στη συνέχεια, περνά στις αυτοαπασχολούμενες: «Αλλοτε μας δακτυλοδείχνουν ως φοροφυγάδες και άλλοτε μας "χαϊδεύουν τα αυτιά" ως επιχειρηματίες. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες, νέες και μεγαλύτερες, αναγκαζόμαστε για να τα φέρουμε βόλτα να δουλεύουμε "μόνες μας", ως αυτοαπασχολούμενες σε κάθε είδους δουλειές, χωρίς ωράριο, συχνά με ισχνά εισοδήματα. Αναγκαζόμαστε να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας μέσα στο μαγαζί μας, γιατί είμαστε εκεί απίκο 10 - 12 ώρες τη μέρα», λένε οι γυναίκες. Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται και οι εργαζόμενες με το γνωστό «μπλοκάκι». Μηχανικοί, δικηγόροι, γιατροί, λογίστριες που δουλεύουν ως «ελεύθεροι επαγγελματίες» ή ως μισθωτές που βαφτίζονται από τους εργοδότες «εξωτερικοί συνεργάτες». «Οι άδειες, τα επιδόματα, οι αποζημιώσεις, οι υπερωρίες είναι για μας "όνειρα θερινής νυκτός"», σημειώνουν και καλούν σε «αντεπίθεση, για ζωή με δικαιώματα».

Από τις σελίδες της ατζέντας δεν λείπουν ούτε τα προβλήματα που απασχολούν τις φοιτήτριες και σπουδάστριες, από τις ελλείψεις στις σχολές μέχρι την πραγματικότητα που τις αναγκάζει να συνδυάζουν τη μόρφωση με τη δουλειά, κατά κανόνα «ελαστική» και κακοπληρωμένη. Ιδιαίτερη πλευρά στην ενότητα αυτή αποτελεί η επίθεση στη συνείδηση των νέων γυναικών, την οποία υπηρετούν και οι θεωρίες για το «κοινωνικό φύλο» που είναι παρούσες σε πολλά προγράμματα σπουδών. Σύμφωνα με αυτές, «ο "αυτοπροσδιορισμός" ανάγεται σε μέγιστη αξία», θεοποιείται ο ατομισμός και ο υποκειμενισμός και τελικά το μήνυμα που εκπέμπεται με αποδέκτη κυρίως τη νεολαία, είναι το εξής: «Δεν χρειάζεται ν' αλλάξεις την άθλια πραγματικότητα που ζεις. Αρκεί απλά να σκέφτεσαι και να μιλάς διαφορετικά γι' αυτήν».

Το ακριβοπληρωμένο και δυσπρόσιτο για τις εργαζόμενες και τις οικογένειές τους εμπόρευμα των διακοπών, από τη μια, και η «εργασιακή γαλέρα» για τις εργαζόμενες στον κλάδο του Τουρισμού, από την άλλη, είναι δύο πλευρές που αναδεικνύονται με αφορμή τους καλοκαιρινούς μήνες. «Είναι μύθος ότι η αύξηση των τουριστικών αφίξεων ωφελεί γενικά κι αόριστα τη "χώρα". Η αλήθεια είναι ότι γεμίζει τα σεντούκια μεγαλοξενοδόχων και εφοπλιστών με περισσότερα κέρδη», σημειώνει η ΟΓΕ. «Τέτοια ανάπτυξη τους τη χαρίζουμε», προσθέτει εξηγώντας πως αυτή συνεπάγεται εντατικοποίηση και εξάντληση, δουλειά χωρίς ρεπό, δουλειά με τσακισμένα δικαιώματα και ημερομηνία λήξης για τις εργαζόμενες. Την ίδια στιγμή που τα κέρδη των επιχειρήσεων του Τουρισμού αυξάνονται, χάρη και στην εκμετάλλευση των εργαζομένων, «η γυναίκα της λαϊκής οικογένειας δεν έχει στη διάθεσή της ούτε λίγες μέρες πραγματικής ξεκούρασης». Οι διακοπές τη βρίσκουν «είτε να καθαρίζει κάποιο κλειστό σπίτι στην επαρχία, είτε να μετράει αναστενάζοντας το τελευταίο ευρώ».

Το δικαίωμα κάθε παιδιού στην Προσχολική Αγωγή και την ανάγκη για ολόπλευρη μόρφωση όλων των παιδιών υπογραμμίζει η ΟΓΕ με αφορμή το μήνα Σεπτέμβρη και το ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς. Ειδικά για την Προσχολική Αγωγή, τονίζει ότι αυτή δεν πρέπει να αποτελεί «ούτε εμπόρευμα, ούτε ευκαιρία, ούτε λύση ανάγκης για τους γονείς, ώστε να μπορούν να εργαστούν».

«Η μητρότητα δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ατομική - οικογενειακή υπόθεση. Αφορά ολόκληρη την κοινωνία». Αυτό υπενθυμίζει η ΟΓΕ και μέσα από τις σελίδες της ατζέντας συνοψίζοντας τα αιτήματά της για κοινωνική προστασία της μητρότητας, κόντρα στη σημερινή εκμεταλλευτική κοινωνία που έχει μετατρέψει κάθε πλευρά της μητρότητας σε εμπόρευμα και μάλιστα ακριβοπληρωμένο. «Αγωνιζόμαστε οργανωμένα και διεκδικούμε. Ανοίγουμε δρόμους για τη ζωή που αξίζει σε μας και τα παιδιά μας», τονίζει.

Στο μήνα Μάρτη τα κείμενα έχουν θέμα την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας (8 Μάρτη). Η σύντομη αναδρομή στην ιστορία του εργατικού κινήματος και της συμμετοχής των γυναικών σε αυτό δίνει τη σκυτάλη στο σήμερα και στην ευθύνη της ΟΓΕ να συνεχίσει «στο δρόμο του αγώνα για τη γυναικεία χειραφέτηση και ισοτιμία, με την παρακαταθήκη που μας άφησαν οι αγωνίστριες των εργατικών - λαϊκών αγώνων στην Ελλάδα και παγκόσμια».

Αντίστοιχα, στην Εργατική Πρωτομαγιά, τους αγώνες των εργατών και εργατριών του 19ου αιώνα και τους σύγχρονους αγώνες «ενάντια στους εκμεταλλευτές του μόχθου μας για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας», εστιάζουν οι σελίδες το μήνα Μάη.

Τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις της σε μια σειρά μέτωπα επαναφέρει η ΟΓΕ, αξιοποιώντας μέρες που είναι αφιερωμένες σε διαφορετικά ζητήματα. Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Προσφύγων (20 Ιούνη), η ΟΓΕ αφιερώνει μια από τις σελίδες της ατζέντας της στις χιλιάδες γυναίκες που έχουν πάρει το δρόμο της προσφυγιάς, κατονομάζοντας τους υπεύθυνους για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, που δεν είναι άλλοι από το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, την ΕΕ, αλλά και την ελληνική κυβέρνηση, που «τα κροκοδείλια δάκρυά της στεγνώνουν μόλις απογειώνονται από τις ΝΑΤΟικές βάσεις της Ελλάδας τα πολεμικά αεροπλάνα που σκορπάν τον θάνατο».

Μπροστά στην Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών (26 Ιούνη), καλεί τις γυναίκες να παλέψουν «για μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά», υπενθυμίζοντας τα αιτήματα που συζήτησε και μέσα από την ημερίδα που οργανώθηκε πρόσφατα, σε συνεργασία με το ΕΣΥΝ. «Ουσιαστική πρόληψη σημαίνει διαμόρφωση εσωτερικών ατομικών και κοινωνικών αντιστάσεων μέσα από έναν άλλο τρόπο ζωής, κόντρα στον ατομισμό και την παραίτηση», αναφέρει.

Την πολιτική της ΕΕ για την «ενεργό γήρανση», που σημαίνει δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα, ξεσκεπάζει με την ευκαιρία της 1ης Οκτώβρη, Παγκόσμιας Μέρας Ηλικιωμένων. «Οι μειωμένες συντάξεις που στερούν και τα στοιχειώδη από τους συνταξιούχους αποτελούν το έδαφος πάνω στο οποίο προωθούν τα αντιλαϊκά σχέδιά τους», εξηγεί η ΟΓΕ και προσθέτει ότι εργαζόμενες και συνταξιούχοι «δεν έχουν άλλο δρόμο από την αγωνιστική αντεπίθεση».