Η ΟΓΕ πάει θέατρο, για να παρακολουθήσει την παράσταση του Εθνικού Θεάτρου «Μάνα Κουράγιο» του Μπέρτολτ Μπρεχτ, σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου, στις 8.30 μ.μ., στην Κεντρική Σκηνή στο Κτίριο Τσίλλερ (Αγ. Κωνσταντίνου 22 - 24).

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δηλώνουν άμεσα τις συμμετοχές τους στην ΟΓΕ (τηλ. 210.36.29.460) με όνομα - τηλέφωνο και μέχρι τις 10 Ιανουαρίου στις 3 μ.μ. να έχουν πάρει τα εισιτήριά τους από τα γραφεία της ΟΓΕ (Βερανζέρου 1, 4ος όροφος). Θα τηρηθεί αυστηρά σειρά προτεραιότητας με βάση τις δηλώσεις συμμετοχής.

Το αριστούργημα αυτό του Μπέρτολτ Μπρεχτ γράφτηκε στη Σκανδιναβία το 1938 - 1939. Θέλοντας να παρουσιάσει «την κοινωνία ως ικανή να αλλάξει», όπως ο ίδιος υπογραμμίζει, ο Γερμανός συγγραφέας περιγράφει συμβάντα που διαδραματίζονται κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου στην Ευρώπη ως κραυγή αγωνίας για τον επερχόμενο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, που ξέσπασε έναν μόλις χρόνο αργότερα.

Το έργο ακολουθεί την τυχοδιώκτρια Αννα Φίρλινγκ, γνωστή ως Μάνα Κουράγιο, στον αγώνα της για επιβίωση. Η ίδια εκμεταλλεύεται τον πόλεμο, πουλώντας αγαθά στους στρατιώτες στα πεδία των μαχών, ενώ μάταια προσπαθεί να προστατεύσει τα τρία παιδιά της. Εργο βαθιά αντιπολεμικό αλλά ταυτόχρονα εξόχως παραβολικό.

Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας. Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός. Μουσική: Θοδωρής Αμπαζής. Σκηνικά - Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου. Κίνηση: Αντι Ζούμα. Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου. Συνεργάτρια δραματουργός - Δραματολόγος παράστασης: Ερι Κύργια. Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου. Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Νίκος Αλεξίου, Μπέτυ Αρβανίτη, Αντώνης Γιαννακός, Γιάννης Δενδρινός, Πάνος Καμμένος, Φώτης Κουτρουβίδης, Πάρης Λεόντιος, Αννα Μάγκου, Βασίλης Ντάρμας, Βασίλης Παπαδημητρίου, Αγγελος Παππάς, Αντώνης Παρχαρίδης, Ιάκωβος Παυλόπουλος, Θεοδοσία Σαββάκη, Εύα Σιμάτου, Ιωάννης Σύριος, Χρήστος Σωνάκης, Βασίλης Τσαλίκης, Σταμάτης Φακορέλλης.

Διάρκεια: 2 ώρες και 45 λεπτά με διάλειμμα

Η Διακήρυξη και η Πλατφόρμα Δράσης του Πεκίνου, που εγκρίθηκαν από τον ΟΗΕ το 1995, περιλαμβάνουν μια σειρά στόχους για την ισότητα των φύλων και τα δικαιώματα των γυναικών. Συγκεκριμένα, ο Στόχος Βιώσιμης Ανάπτυξης 5 στην «Ατζέντα 2030» των Ηνωμένων Εθνών είναι αφιερωμένος στην «ισότητα των φύλων και την ενδυνάμωση των γυναικών και κοριτσιών». Το 2025 (10-25 Μαρτίου) η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τη Θέση της Γυναίκας θα προβεί σε αξιολόγηση της προόδου που έχει σημειωθεί, σε επανεξέταση και αξιολόγηση της Διακήρυξης του Πεκίνου.

Στο πλαίσιο αυτό, το Ευρωκοινοβούλιο καλεί τα αρμόδια όργανα της ΕΕ να επιβεβαιώσουν «την πλήρη προσήλωσή» τους στη Διακήρυξη του Πεκίνου και να αποδείξουν τη δέσμευση αυτή «σε όλες τις πτυχές της εξωτερικής δράσης της ΕΕ, προχωρώντας προς μια φεμινιστική εξωτερική πολιτική, πολιτική ασφάλειας και αναπτυξιακή πολιτική».

Στην πράξη, αυτό που κάνουν τα όργανα και οι αξιωματούχοι της ΕΕ είναι να «φιλτράρουν» τους στόχους του ΟΗΕ μέσα από την πολιτική και τις κατευθύνσεις που θέτουν για την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, να τους εξειδικεύουν με βάση τις δικές τους προτεραιότητες, ιδιαίτερα σε συνθήκες που προχωρά η στροφή στην πολεμική οικονομία αγκαλιάζοντας διάφορους κλάδους και τομείς της καπιταλιστικής οικονομίας.

Παράλληλα, φιλοτεχνούν ένα προσωπείο δήθεν «ισοτιμίας», σύμφωνα με το οποίο η ΕΕ παρουσιάζεται ως μια δύναμη που «δίνει το παράδειγμα» και στην οποία «οι γυναίκες κατακτούν τον ρόλο που δικαιωματικά τους ανήκει στη λήψη αποφάσεων μαζί με τους άνδρες ομολόγους τους σε όλα τα κοινωνικά στρώματα». Ουσιαστικά, το βλέμμα τους είναι στραμμένο στην ανάδειξη αστών γυναικών στα λεγόμενα Κέντρα Λήψης Αποφάσεων, δηλαδή στα όργανα της αστικής εξουσίας και στα όργανα των μετοχικών - καπιταλιστικών επιχειρήσεων, αποσιωπώντας τον εκμεταλλευτικό τους χαρακτήρα.

Στο φόντο αυτό η ΕΕ εντάσσει όλο το εύρος της αστικής στρατηγικής για τις γυναίκες: Από την προώθηση της «γυναικείας επιχειρηματικότητας και των ευκαιριών απασχόλησης», την ενθάρρυνση των γυναικών να αναλάβουν «ηγετικές θέσεις». Ξεχωριστή θέση έχει ο στόχος για την ενίσχυση της γυναικείας απασχόλησης στους τομείς STEM και στην Τεχνητή Νοημοσύνη.

Υπηρετεί την ανάγκη των ευρωπαϊκών μονοπωλίων να αυξήσουν και να προσελκύσουν επιστημονικό εργατικό δυναμικό και των δύο φύλων με τεχνογνωσία, να κατοχυρώσουν την ατομική ιδιοκτησία, την «καινοτομία» - πατέντα στο πλαίσιο της επιστημονικής, τεχνολογικής ανάπτυξης, για τη βελτίωση της θέσης τους στον ανελέητο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό.

Στην πραγματικότητα, η έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου περιλαμβάνει τις αντιλαϊκές «ράγες» της ταξικής πολιτικής της ΕΕ που οδηγούν στην ένταση της εκμετάλλευσης και στον κατακερματισμό της κοινωνικής ζωής της γυναίκας, φέρνοντας σε αντιπαράθεση το δικαίωμά της στην εργασία με την κοινωνική ανάγκη προστασίας της μητρότητας, της οικογένειας.

Για την εξασφάλιση της σταθερότητας στη στρατηγική του κεφαλαίου και την ενσωμάτωση των γυναικών εργατικής - λαϊκής ένταξης ή καταγωγής, τα όργανα της ΕΕ δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στη συμμετοχή γυναικών στη λεγόμενη «κοινωνία των πολιτών». Μάλιστα, καλούν τα κράτη - μέλη να «εναντιωθούν σε πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στη συρρίκνωση της κοινωνίας των πολιτών» σε παγκόσμιο επίπεδο. Γι' αυτό και προτάσσεται η εξασφάλιση χρηματοδότησης για ΜΚΟ, για τα «ΛΟΑΤΚΙ κινήματα» και άλλα.

Στην αξιολόγηση της πορείας επίτευξης των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης ο ΟΗΕ σκιαγραφεί μια σειρά πλευρές που αφορούν στην ανισότιμη θέση της γυναίκας: 380 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια σε όλο τον κόσμο ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, σχεδόν 1 στις 3 γυναίκες αντιμετώπισε μέτρια ή σοβαρή επισιτιστική ανασφάλεια το 2021, ενώ η αύξηση των τιμών των τροφίμων είναι πιθανό να επιδεινώσει την πείνα σε όλο τον κόσμο. 1,2 δισεκατομμύρια ζουν σε χώρες και περιοχές με περιορισμούς στην πρόσβαση σε ασφαλείς αμβλώσεις. 102 εκατομμύρια ζουν σε μέρη όπου η άμβλωση απαγορεύεται εντελώς. Εκτιμάται ότι περισσότερες από 1 στις 10 γυναίκες και κορίτσια ηλικίας 15-49 ετών αντιμετώπισαν σεξουαλική ή/και σωματική βία από σύντροφό τους.

Βασική πλευρά της Εκθεσης αφορά στη συμμετοχή των γυναικών στους ιμπεριαλιστικούς, πολεμικούς σχεδιασμούς μέσα από το πρόγραμμα «Γυναίκες - Ειρήνη - Ασφάλεια», το οποίο επικαιροποίησε τη φετινή 8η Μάρτη η κυβέρνηση της ΝΔ. Δεν μένει μόνο εκεί. Επισημαίνουν χαρακτηριστικά ότι τα κράτη - μέλη της ΕΕ πρέπει να καταπολεμήσουν «ενεργά τυχόν εναντιώσεις σε αυτό το θεματολόγιο διεθνώς» μέχρι τη διαμόρφωση μιας «φεμινιστικής εξωτερικής πολιτικής, πολιτικής ασφάλειας και αναπτυξιακής πολιτικής». Μάλιστα, το βάρος φαίνεται να πέφτει κυρίως στην πολιτική και δράση της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας εκτός των συνόρων της.

Σε μια περίοδο που βρίσκεται σε πορεία κλιμάκωσης ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος σε πολλές περιοχές του κόσμου κι έχει χαρακτηριστικά ντόμινο με νέες εστίες να δημιουργούνται συνεχώς, ο οικονομικός και γεωπολιτικός ανταγωνισμός ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις δυναμώνει, και η ΕΕ επιδιώκει την αναβάθμιση της παρέμβασής της. Ετσι, οι οικονομικοί, πολιτικοί, στρατιωτικοί στόχοι και σχεδιασμοί των ευρωενωσιακών επιτελείων επενδύονται με το «περιτύλιγμα» της προώθησης της «ισότητας» ανά τον κόσμο.

Οπως επιβεβαιώνεται άλλωστε από τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που σχεδιάζει να διαθέτει για τις στρατιωτικές δαπάνες το ένα τρίτο του προϋπολογισμού της τα επόμενα χρόνια, ο πόλεμος είναι εκτός των άλλων και μια πρώτης τάξης «ευκαιρία» για επενδύσεις μέσα και από την ανοικοδόμηση που ακολουθεί μετά τις μεγάλες καταστροφές. Σε αυτό το πλαίσιο, τα δικαιώματα των γυναικών αξιοποιούνται ως άλλοθι για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της ΕΕ με τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας μας σε αυτούς τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς.

Εξάλλου, η υποκριτική ευαισθησία της ΕΕ γίνεται θρύψαλα όταν είναι να διασφαλιστούν τα συμφέροντά της, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη στήριξη στο κράτος - δολοφόνο Ισραήλ στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, με θύματα χιλιάδες γυναίκες και παιδιά.

Αντίστοιχα, καμία δυσαρέσκεια δεν εκφράστηκε από τα όργανα της ΕΕ για την ανάληψη της τρέχουσας θητείας της επιτροπής του ΟΗΕ για τη θέση των γυναικών (CSW) από τη Σαουδική Αραβία, δηλαδή από μια χώρα στην οποία καταγράφονται κατάφωρες διακρίσεις κατά των γυναικών. Το αποτέλεσμα αυτό θεωρείται ότι επιτεύχθηκε χάρη στο lobbying στο οποίο επιδόθηκε η συγκεκριμένη χώρα, η οποία χαρακτήρισε την ανάθεση του χαρτοφυλακίου, τον περασμένο Μάρτιο, μια «επιβεβαίωση του ενδιαφέροντος», των «επιτευγμάτων» που έχει πετύχει και της «προσοχής» που δίνει στην ...ενδυνάμωση και τα δικαιώματα των γυναικών.

Οι συγκεκριμένες αποφάσεις του Ευρωκοινοβουλίου σε έναν κόσμο που «φλέγεται» από τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τον πόλεμο, αποτελούν παράγοντα ανασφάλειας για τις γυναίκες της εργατικής - λαϊκής πλειοψηφίας, οι οποίες έρχονται αντιμέτωπες με την ολομέτωπη επίθεση ΕΕ - κυβερνήσεων - κεφαλαίου στα δικαιώματά τους, σε κάθε πλευρά της ζωής τους.

Στη βάση της στρατηγικής σύγκλισης των διαφόρων ευρωομάδων στα κρίσιμα και αποφασιστικά ζητήματα για το κεφάλαιο, η αντιπαράθεση στο Ευρωκοινοβούλιο επικεντρώθηκε σε ζητήματα όπως η άμβλωση. Οι πομπώδεις φράσεις για την υπονόμευση των ευρωπαϊκών «αξιών» λόγω των περιορισμών στην άμβλωση και οι κορόνες καταδίκης της άμβλωσης αποδεικνύονται κενές περιεχομένου.

Είναι ενδεικτικό ότι το 2021, η Κομισιόν και η αρμόδια επίτροπος επικαλέστηκαν τον ...σεβασμό της ΕΕ στις αρμοδιότητες των κρατών - μελών, απαντώντας σε Ερώτηση των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ για τους απαράδεκτους περιορισμούς που επέβαλε η κυβέρνηση της Πολωνίας στο δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση.

Αλλωστε, τόσο στην περίπτωση των αστικών κυβερνήσεων που θέτουν νομικούς περιορισμούς στην άμβλωση, όσο και σε εκείνες που καταδικάζουν τέτοιες πρακτικές, κοινός παρονομαστής της πολιτικής τους είναι η αντιμετώπιση της αναπαραγωγικής υγείας των γυναικών ως πεδίου επενδύσεων για το κεφάλαιο.

Η υπεράσπιση του δικαιώματος των γυναικών να μπορούν να καταφεύγουν στην άμβλωση είναι αδιαπραγμάτευτη. Ωστόσο, η άρση των νομικών απαγορεύσεων από μόνη της δεν αρκεί για να εξασφαλιστούν τα δικαιώματα καθολικά των γυναικών, τα οποία απαιτούν ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, με εξειδικευμένες υπηρεσίες για την αναπαραγωγική υγεία των γυναικών, χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα.