Eurokinissi

Ο Φερνάντο Αλόνσο οδηγεί προς την πρώτη του νίκη

Το 13o φετινό Γκραν Πρι, αυτό της Ουγγαρίας, αποδείχτηκε εκτός από ενδιαφέρον, και τυχερό για τον Φερνάντο Αλόνσο. Μόλις είκοσι έξι μέρες μετά τα εικοστά δεύτερα γενέθλιά του, έγινε ο νεότερος νικητής σε αγώνα της Φόρμουλα 1, παίρνοντας το ρεκόρ από τον Μπρους Μακλάρεν που το κρατούσε από το 1959. Η νίκη του, δε, επιτεύχθηκε με χαρακτηριστική άνεση. Το γεγονός ότι ήταν ο ταχύτερος στα δοκιμαστικά, και ότι ξεκίνησε από την πρώτη θέση στη σειρά εκκινήσεως, δίνει μια διάσταση και για το δίκαιο ή όχι της νίκης. Ο νεαρός έγινε ταυτόχρονα ο πρώτος Ισπανός που νικά σε γκραν πρι και φυσικά μετατράπηκε σε πρωταγωνιστή στα περισσότερα Ισπανικά πρωτοσέλιδα, ενώ ακόμη και η πολιτική ηγεσία έσπευσε να τον συγχαρεί. Δίπλα στον Ισπανό, που έχει όντως ταλέντο πρωταθλητή, γιορτάζει και η Ρενό. Η τελευταία της νίκη, είχε κερδηθεί πριν είκοσι χρόνια στην Αυστρία. Το αν ήρθε η ώρα των Γάλλων δεν είναι εύκολο να απαντηθεί ακόμα. Ο Αλόνσο κέρδισε αλλά ο δεύτερος οδηγός της ομάδας, ο Τρούλι «έφαγε» γύρο από τον ομόσταυλό του. Αυτά δείχνουν δυσλειτουργίες που δεν επιτρέπουν και μεγάλο ενθουσιασμό. Γιορτινή και απόλυτα δικαιολογημένη η ατμόσφαιρα και στην Michelin που εκτός από τη νίκη είδε να κατακτά τις επτά πρώτες θέσεις από τις οκτώ που βαθμολογούνται. Χαρά επιφύλαξε ο αγώνας και για τους φιλοξενούντες τον αγώνα Ούγγρους που είδαν έναn δικό τους να συμμετέχει, έστω και για λίγο στο γκραν πρι. Ο Μπάουμγκάρτνερ έγινε ο δεύτερος οδηγός της χώρας που οδήγησε σε αγώνα της Φόρμουλα 1. Η νίκη του Ισπανού πάντως δεν αποτέλεσε το μόνο γεγονός της ημέρας. Η όγδοη θέση του Μίχαελ Σουμάχερ που καίγεται για βαθμούς, και μάλιστα ένα γύρο πίσω από τον νικητή επιβεβαιώνει τη ραγδαία πτώση της Φεράρι. Ηδη, η Williams-BMW την ξεπέρασε στη βαθμολογία του πρωταθλήματος κατασκευαστών και για τα κακά αποτελέσματα δεν μπορεί να κατηγορούνται μονίμως τα ελαστικά της Bridgestone. Ο πρωταθλητής είχε μιλήσει εγκαίρως για την άνοδο της Williams, αλλά και η McLaren είναι πλέον ιδιαίτερα ανταγωνιστική. Η αποτυχία φέρνει γκρίνια, και μετά τον αγώνα ακούστηκαν τα πρώτα σχόλια για την τακτική των τριών πιτ στοπ που ακολουθήθηκε. Το ότι ο Σουμάχερ δήλωνε ικανοποιημένος που πήρε και αυτόν τον ένα πόντο της όγδοης θέσης, κάτι λέει. Οσο για τον Μπαρικέλο που αποτέλεσε και τον εύκολο στόχο κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος, ποιος μπορεί να τον κατηγορήσει που έμεινε από ανάρτηση; Ο Βραζιλιάνος μπορούσε να ανέβει ακόμα και στο βάθρο των νικητών αλλά όλοι είχαν στραμμένη την προσοχή τους στον Σουμάχερ. Προσοχή που όμως δε φθάνει, αν σκεφθεί κανείς πως ο Σούμι κόντεψε να μείνει από βενζίνη. Ο έκτος τίτλος είναι ένα ρεκόρ που δεν πρόκειται να έρθει αν η ομάδα της Φεράρι δε βρει τον εαυτό της. Ο ταλαντούχος Ραϊκόνεν συνέχισε να δηλώνει «παρών» και στην Ουγγαρία βρέθηκε στη δεύτερη θέση. Μπορεί η Μακλάρεν να μην ετοίμασε ποτέ το νέο μονοθέσιο αλλά κατάφερε να μείνει στο παιχνίδι, και παρότι ο Κούλθαρντ (πέμπτος στην Ουγγαρία) έδειξε μακριά από τον καλό του εαυτό, κατάφερε να πάρει νίκες με τον νεαρό Φινλανδό και να φιγουράρει στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας τόσο σε οδηγούς όσο και σε κατασκευαστές. Η ομάδα που ξεχωρίζει πάντως τουλάχιστον στα τελευταία γκραν πρι είναι η Γουίλιαμς. Μπορεί ο Αλόνσο να πήρε τη νίκη, όμως η απόδοση των Μοντόγια και Ραλφ έδειξε ποιος είναι ο πιο δυνατός συνδυασμός (Williams-BMW-Michelin). Οι δύο οδηγοί τερμάτισαν 3ος, 4ος και ανέβασαν την ομάδα στην κορυφή του πρωταθλήματος κατασκευαστών. Πέτυχαν τους ταχύτερους γύρους και με προεξάρχοντα τον Μοντόγια προβάλλουν ακόμα και ως φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου του πρωταθλητή. Καλός ο αγώνας και για τη Jaguar, που είδε τον Βέμπερ να είναι ταχύτατος στις δοκιμές, να πρωταγωνιστεί για αρκετή ώρα στον αγώνα, όντας δεύτερος, και τελικά να τερματίζει στην καθόλου άσχημη έβδομη θέση. Στα αξιοσημείωτα και η διαρκώς βελτιούμενη παρουσία της Toyota, με τον Ντα Μάττα να πετυχαίνει τον 5o ταχύτερο χρόνο. Στη μάχη των ελαστικών τώρα, που η επικράτηση της Michelin έναντι της Bridgestone, έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του πρωταθλήματος. Οι τρεις τελευταίοι αγώνες είναι γρήγοροι και οι επιλογές και η ετοιμότητα των λαστιχάδων θα είναι καταλυτικά. Η Γουίλιαμς με βάση τα μέχρι τώρα αποτελέσματα έχει σαφές προβάδισμα, μα ας μην υποτιμήσουμε την καρδιά του πρωταθλητή. Το γεγονός πάντως είναι ότι η μάχη θα κρατήσει μέχρι το τέλος. Αυτό και μάλιστα μετά από δυο βαρετά χρόνια απόλυτης κυριαρχίας του Μίχαελ και της Φεράρι, δίνει από μόνο του χρώμα αγωνίας και προσφέρει άκρως ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Το αμφίρροπο της μέχρι τώρα εξέλιξης υπογραμμίζεται και από το ότι εκτός των τριών διεκδικητών, ελπίδες για τον τίτλο έστω και μαθηματικές διατηρούν και οι Ραλφ Σουμάχερ, Αλόνσο, Μπαριτσέλο και Κούλθαρντ (45β), οι οποίοι, με τη λογική των μαθηματικών, μπορούν να ελπίζουν. Από ό,τι φαίνεται μέχρι τώρα, η εποχή Σουμάχερ όπως τη ζήσαμε (ως μονοκρατορία) έχει τελειώσει. Ακόμα και αν ο κορυφαίος πιλότος στην ιστορία καταφέρει να προσθέσει έναν ακόμη τίτλο, τον έκτο του, στην πλουσιότατη τροπαιοθήκη του, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η εποχή που ήδη ζούμε αλλά και αυτή που ξημερώνει είναι η εποχή του ανταγωνισμού, αλλά και των νέων ηρώων. Ο Σουμάχερ δε θα είναι πια ο μόνος πρωταγωνιστής. Ο Μοντόγια, ο Ραϊκόνεν, ο Ραλφ αλλά και ο Αλόνσο θα είναι σίγουρα μαζί με αρκετούς άλλους ήδη γνωστούς και κάποιους που θα εμφανιστούν οι ήρωες της αυριανής ημέρας.

Eurokinissi

Κίμι Ραϊκόνεν, Φερνάντο Αλόνσο και Πάμπλο Μοντόγια οι τρεις πρώτοι