Την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για τη φιλολαϊκή διέξοδο ανέδειξε το πανελλαδικό συλλαλητήριο του Σαββάτου, η μεγαλύτερη διαδήλωση που έχει ζήσει η Αθήνα τα τελευταία χρόνια
Μια φουρτουνιασμένη από οργή, ορμή και αποφασιστικότητα λαοθάλασσα. Κύματα κύματα μέλη και φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, άνθρωποι της βιοπάλης, από κάθε γωνιά της Ελλάδας, με κάθε μέσο, άρχισαν να πλημμυρίζουν το Πεδίον του Αρεως πολύ πριν την καθορισμένη έναρξη του συλλαλητηρίου. Οπου κι αν έπεφτε η ματιά αντίκριζε κόκκινα λάβαρα, κόκκινα ποτάμια να συγκλίνουν προς τον τόπο της συγκέντρωσης. Κόκκινο της οργής, μα και της φλόγας της ελπίδας που φουντώνει όσο η οργή γίνεται απόφαση, όσο η απόφαση επιβεβαιώνεται στους δρόμους. Αυτή η διαδήλωση ήταν μια ισχυρή επιβεβαίωση. Το πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΚΚΕ ήταν μια εργατική - λαϊκή διαδήλωση, η μεγαλύτερη που έχει ζήσει η πρωτεύουσα τα τελευταία χρόνια, που ανέδειξε την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ ως τη μόνη για φιλολαϊκή διέξοδο απ' την κρίση κι όλες τις άλλες «πληγές» που ανοίγει στο σώμα του λαού ο καπιταλισμός. Μια διαδήλωση με διεθνή απήχηση. Δεκάδες τα μηνύματα αλληλεγγύης από Κομμουνιστικά κι Εργατικά Κόμματα, που αναγνωρίζουν τη συμβολή του ΚΚΕ στο να γίνει πράξη η προτροπή του πανό που κοσμούσε την εξέδρα: «Λαοί της Ευρώπης ξεσηκωθείτε», σε πέντε διαφορετικές γλώσσες. Θερμά έγιναν δεκτοί οι εκπρόσωποι του Πορτογαλικού ΚΚ, του ΚΚ Τουρκίας, του ΚΚ των Λαών της Ισπανίας και του Κόμματος Εργατών Βελγίου που χαιρέτισαν το συλλαλητήριο.
Για ώρες η «καρδιά» του εργατικού - λαϊκού κινήματος παλλόταν στους δρόμους της πόλης, στο ρυθμό τραγουδιών εμπνευσμένων από τους αγώνες του ελληνικού και του παγκόσμιου κινήματος, στον τόνο συνθημάτων όπως «Εμπρός λαέ, μη σκύβεις το κεφάλι, με το ΚΚΕ για κοινωνία άλλη», «Θυσίες στον αγώνα για άλλη εξουσία, μη ματώνεις άδικα για την πλουτοκρατία»... Δε χόρταιναν το μάτι και η ψυχή εικόνες και ήχους. Κάθε περιοχή της Ελλάδας, κάθε Οργάνωση να εκπέμπει το δικό της στίγμα, με τα πανό, τα μπλουζάκια, τα καπέλα, τις πικέτες, τα σκετς, με ευφάνταστα, πρωτότυπα συνθήματα...
Για ώρες διατρανώνονταν η εναντίωση στη βάρβαρη πολιτική που η κυβέρνηση συνομολόγησε με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Η πίστη στο δίκιο του λαού, στον ίδιο το λαό πως θα βρει το δρόμο του. Η απόλυτη πεποίθηση πως η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, η πανίσχυρη λαϊκή συμμαχία, έχει τη δύναμη να γίνει ο εμβρυουλκός ενός νέου κόσμου, της λαϊκής εξουσίας.
Για ώρες. Από νωρίς το πρωί, όταν τα πρώτα πούλμαν άρχισαν να αποβιβάζουν εργάτες, αγρότες, αυτοαπασχολούμενους, άντρες και γυναίκες, νέους και συνταξιούχους, ολόκληρες οικογένειες, στο ΟΑΚΑ, όταν τα πρώτα κόκκινα λάβαρα άρχισαν να υψώνονται προς τον αττικό ουρανό, δυνατή υπόμνηση των θυσιών που απαιτήθηκαν για να κατακτηθούν όσα σήμερα η πλουτοκρατία λαφυραγωγεί, υπόμνηση του χρέους για νέους πιο ισχυρούς αγώνες, της δέσμευσης πως δεν παραιτούμαστε, δεν απεμπολούμε - δεν εκχωρούμε όσα κατακτήθηκαν με αίμα. Ως αργότερα όταν τα ρυάκια έβρισκαν τη φορά τους προς το Πεδίον του Αρεως και πύκνωναν τα λάβαρα και κοκκίνιζε ο τόπος. Ως το μεσημέρι που σχημάτιζαν πια μια κατακόκκινη «ομπρέλα» απλωμένη από ψηλά στην Αλεξάνδρας, στις δύο πλευρές της Πατησίων, να σκιάζει το Πεδίον του Αρεως. Ως αργά το απόγευμα που η πορεία κυλούσε στους δρόμους της Αθήνας, κυκλώνοντας μια τεράστια έκταση.
Μια διαδήλωση μεγαλειώδης. Αριστα οργανωμένη, συγκροτημένη σε πυκνή διάταξη και περιφρουρημένη. Απ' αυτές που ξέρουν να συγκροτούν οι κομμουνιστές. Με ζωή, παλμό, όγκο, περιεχόμενο. Μια διαδήλωση που ανέδειξε ανάγκες και αιτήματα, υπεύθυνους και αιτίες, διέξοδο και προοπτική και αποτελεί ήδη παρακαταθήκη για τους αγώνες που έρχονται. Γι' αυτούς που ήδη ετοιμάζουν όσοι κομμουνιστές, αγωνιστές, άνθρωποι του μόχθου, βρέθηκαν σ' αυτήν, αλλά και όσοι για διάφορους λόγους δεν τα κατάφεραν, με νέα ορμή, με περισσότερη δύναμη, με την αισιοδοξία που άντλησαν απ' αυτό το συγκλονιστικό αντάμωμα.
Στο κέντρο της Αθήνας συνάντησε η Κρήτη τον Εβρο, τα Επτάνησα τα ακριτικά νησιά του Αιγαίου. Σμίξανε χιλιάδες σ' αυτή τη στάση, σύγχρονοι Μίδες, που ό,τι αγγίζουν γίνεται χρυσάφι, αποφασισμένοι να το διεκδικήσουν απ' τους άρπαγες που το καρπώνονται. Μια στάση μόνο, συνάμα αφετηρία. Ενα πράγμα στο μυαλό: Η συνέχεια. Πώς θα γραφτεί όπως πρέπει. Πώς θα κάνουμε ό,τι περνά απ' το χέρι μας γι' αυτό. Ηταν βήμα το συλλαλητήριο, γερό βήμα, να πατήσουμε για να προχωρήσουμε στο δρόμο που χαράζει η ανάγκη. Για να γίνει η λαοθάλασσα του Σαββάτου ωκεανός, να πνίξει τ' άδικο.
Συνεχίζουμε. Πιο δυναμικά. Με περισσότερο πείσμα. Το μήνυμα αυτής της διαδήλωσης να φτάσει παντού. Να προσωποποιείται και να εκφωνείται αύριο από ακόμα περισσότερους. Αυτή η υπόθεση μας χρειάζεται όλους κι ακόμα περισσότερους. Εμπρός λοιπόν.
Για μια ακόμα φορά, ο αστικός Τύπος απέδειξε την εχθρότητά του απέναντι στο ΚΚΕ, «θάβοντας» το μεγαλειώδες πανελλαδικό συλλαλητήριο του περασμένου Σαββάτου στην Αθήνα. Η συγκλονιστική σε όγκο και παλμό διαδήλωση δεν αποτέλεσε άξια λόγου είδηση. Η ταξική τους αναφορά πρυτάνευσε και αντιμετώπισαν αυτήν την κινητοποίηση σαν να μην υπήρξε ποτέ. Δε θα περιμέναμε ποτέ απ' τα ΜΜΕ που ανήκουν στην πλουτοκρατία να γίνουν αναμεταδότες του περιεχομένου και των μηνυμάτων αυτής της κινητοποίησης, διαμετρικά αντίθετων προς τα συμφέροντα των ιδιοκτητών τους, ωστόσο η πλήρης αποσιώπησή της ξεπερνά τα όρια της πρόκλησης.
Η στάση τους επιβεβαιώνει την ανησυχία που προκαλεί στην άρχουσα τάξη η απήχηση της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ, η ικανότητά του να συσπειρώνει και να κινητοποιεί. Και, φυσικά, επιβεβαιώνει το ρόλο των στρατευμένων στην υπηρεσία της ιδιοκτησίας τους, ΜΜΕ, ρόλος χειραγώγησης του λαού, δηλητηρίασης των λαϊκών συνειδήσεων με ψεύτικα εκβιαστικά διλήμματα και αποσιώπησης των θέσεων και προτάσεων του ΚΚΕ για φιλολαϊκή διέξοδο, ρόλος που συμβάλλει στο πέρασμα με τις λιγότερες δυνατόν αντιδράσεις της αντιλαϊκής πολιτικής.
Το «πέπλο» σιωπής, όμως, που άπλωσαν είναι ανίκανο να συγκρατήσει τη δυναμική αυτής της κινητοποίησης. Τα μηνύματά της ήδη έχουν φτάσει σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και γίνονται «μαγιά» για τις μάχες που έρχονται. Η σιωπή τους ήταν αυτή τη φορά «εύγλωττη» και «φλύαρη».
Οι μόνες δύο εφημερίδες που έγραψαν κάτι για το συλλαλητήριο ήταν η «Ελευθεροτυπία» και ο «Αδέσμευτος Τύπος». Η πρώτη ανήγγειλε την είδηση στην πρώτη σελίδα, ερμηνεύοντας το συλλαλητήριο σαν «Επίδειξη Δύναμης» του ΚΚΕ! Στη σελίδα 5, φιλοξενεί το σχετικό θέμα, με τίτλο «Επίδειξη δύναμης με ομιλία Παπαρήγα σε ογκώδες συλλαλητήριο - ΚΚΕ: Πρόταση εξουσίας με "λαϊκή οικονομία"». Τη φωτογραφία του συλλαλητηρίου που δημοσιεύει πλαισιώνουν ορισμένα αποσπάσματα απ' την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα και το ρεπορτάζ κλείνει με τη φράση «ακολούθησε μια ιδιαίτερα μεγάλη σε όγκο και παλμό πορεία από Πατησίων και Σταδίου προς τη Βουλή και από την Πανεπιστημίου προς την Ομόνοια».
Ο «Αδέσμευτος Τύπος» δημοσιεύει μια φωτογραφία με λεζάντα «από το εντυπωσιακό σε όγκο και παλμό συλλαλητήριο του ΚΚΕ στο Πεδίο του Αρεως».
Λίγο μετά τις 9.30 το πρωί, τα πρώτα μπλοκ από την Πελοπόννησο και από τα νησιά φτάνουν κατά κύματα στη Βικτωρίας. Είναι αδύνατο η πλατεία να χωρέσει τους χιλιάδες διαδηλωτές. Γι' αυτό, η ντουντούκα καλεί σε «άπλωμα» στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου, για να γίνει δυνατή η έξοδος από το σταθμό του τρένου όσων καταφτάνουν. Η πλατεία δεν αδειάζει ούτε δευτερόλεπτο. Ακολουθούν οι χιλιάδες από τη Βόρεια Ελλάδα. Χαρακτηριστικό στιγμιότυπο το τεράστιο πανό που κρατούν νέοι και νέες της Θεσσαλονίκης το οποίο καλεί σε «ταξική αντεπίθεση για τη λαϊκή συμμαχία, εξουσία, το σοσιαλισμό».
Τα μπλοκ της κάθε Κομματικής Οργάνωσης συγκροτούνται, οργανώνονται. Μπροστά το πανό. Οι σύντροφοι της περιφρούρησης παίρνουν τις θέσεις τους περιμετρικά. Ετσι, οργανωμένα και πειθαρχημένα, όπως πολύ καλά γνωρίζουν όλοι αυτοί που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, ξεκινούν από παντού για το μεγάλο ραντεβού στο Πεδίον του Αρεως.
Το κέντρο της Αθήνας έχει γίνει μια μεγάλη διαδήλωση. Από παντού εμφανίζονται οργανωμένες ομάδες διαδηλωτών, τα μπλοκ των προσυγκεντρώσεων συγκροτούνται, όλα συγκλίνουν προς το Πεδίον του Αρεως.
Οι πολλές χιλιάδες διαδηλωτές τουλάχιστον μια ώρα πριν ξεκινήσει η συγκέντρωση έχουν πλημμυρίσει την Λ. Αλεξάνδρας και την Πατησίων, έχοντας πάρει θέση στο Πεδίον του Αρεως. Μπροστά στην εξέδρα βρίσκονται εργάτες με τα κράνη και τις στολές τους από τη Θεσσαλονίκη.
Η ευρηματικότητα και η πρωτοβουλία των συντρόφων από την επαρχία προκάλεσε μεγάλη αίσθηση. Μπλουζάκια, καπελάκια, πανό, συνθήματα, δρώμενα, υπήρχαν όλα. Οι διαδηλωτές από την Ανατολή Μακεδονία και τη Θράκη φορούσαν κόκκινα μπλουζάκια με το σύνθημα: «Υπάρχει λύση, έλα μαζί μας. ΚΚΕ». Η Σπουδάζουσα της Θεσσαλονίκης φορούσε κόκκινα μπλουζάκια με το χαιρετισμό του μεγάλου ποιητή Γιάννη Ρίτσου: «Γεια σας λοιπόν και γεια σας σύντροφοι της ΚΝΕ, εσείς που λέτε στη ζωή το μεγάλο ναι», καθώς και κόκκινα μπλουζάκια τυπωμένα με τη μορφή του Τσε Γκεβάρα. Οι Λαρισαίοι φοιτητές με τα μπλουζάκια τους καλούσαν σε «ισχυρή Πανσπουδαστική». Οι σύντροφοι από τα Τρίκαλα με κρεμασμένες πικέτες καλούσαν «δώσε δύναμη στη δύναμη του μέλλοντος, στο ΚΚΕ», «έχεις δύναμη εμπιστεύσου την, δυνατό ΚΚΕ». Εργαζόμενοι και φοιτητές γιατροί και νοσηλευτές από την Πάτρα φορούν τις άσπρες ποδιές τους. Οι νησιώτες προπαγανδίζουν με τα άσπρα καπελάκια τους το πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΚΚΕ. Η συγκέντρωση βρίσκεται σε εξέλιξη και τα συνθήματα δονούν όλη την Αθήνα.
Πρώτος ανέβηκε στο βήμα ο Αντζελο Αλβες, μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Πορτογαλικού Κομμουνιστικού Κόμματος που σημείωσε χαρακτηριστικά:
«Στην Πορτογαλία - όπου είμαστε αντιμέτωποι με την ίδια επίθεση, τους ίδιους εκβιασμούς, τα ίδια ψέματα - επίσης υπάρχει ένας λαός και ένα Κομμουνιστικό Κόμμα το οποίο μαζί με τις εργατικές και λαϊκές μάζες, με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα υπερασπίζεται τις κατακτήσεις της απελευθερωτικής Επανάστασης του Απρίλη, δεν υποκύπτει και δεν υποχωρεί από τον αγώνα.
Βρισκόμαστε στο πλευρό σας τονίζοντας πως ναι, είμαστε έτοιμοι να κάνουμε θυσίες, όπως έχουμε κάνει σε όλη μας την Ιστορία, πληρώνοντας και με την ίδια τη ζωή όταν χρειάστηκε.
Αλλά όμως θυσίες για την κοινωνική πρόοδο και το σοσιαλισμό, θυσίες για τους εργάτες και για το λαό. Είμαστε εδώ, στο πλευρό σας, βεβαιώνοντας πως υπάρχει διέξοδος.
«Η πάλη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και του ΠΑΜΕ δεν περιορίζεται στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων μαζών της Ελλάδας ενάντια στην αντεργατική επίθεση της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και της αστικής τάξης συνολικά, αλλά αφορά και την εργατική τάξη όλης της Ευρώπης. Η εμπροσθοφυλακή της ταξικής πάλης διαμορφώνεται στην Ελλάδα.
Δηλώνουμε πως είμαστε και θα είμαστε με το μέρος σας μέχρι το τέλος.
Σας μεταφέρω το σύνθημα των εργατών του TEKEL: Εχουμε δίκιο και θα νικήσουμε! Ζήτω ο σοσιαλισμός!»
Ο Αστορ Γκαρσία, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος των Λαών της Ισπανίας, χαιρετίζοντας τη συγκέντρωση, τόνισε ανάμεσα σε άλλα: «Στην Ισπανία ο αριθμός των ανέργων συνεχώς αυξάνεται. Σήμερα, οι άνεργοι φτάνουν σχεδόν τα 5 εκατομμύρια, υπάρχουν πάνω από ένα εκατομμύριο οικογένειες με όλα τα μέλη τους στην ανεργία, ενώ ξεπερνούν τις 100.000 οι οικογένειες που έχασαν τα σπίτια τους το 2009, επειδή αδυνατούσαν να πληρώσουν τις υποθήκες στις τράπεζες.
Και ποια νομίζετε ότι είναι η λύση που προτείνει η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση; Περισσότερη βοήθεια στις τράπεζες, περισσότερη στήριξη στις μεγάλες επιχειρήσεις, δραστικές περικοπές στις δημόσιες δαπάνες. Στην Ισπανία έχει προκηρυχτεί για τις 2 του Ιούνη γενική απεργία για τους δημόσιους υπαλλήλους. Μέχρι τώρα οι ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν ήθελαν να μιλήσουν καν για απεργία, αλλά τώρα υποχρεώνονται να το κάνουν. Την απεργία των δημοσίων υπαλλήλων πρέπει να ακολουθήσει μια γενική απεργία όπως κάνατε κι εσείς και να ξεκινήσει μια διαδικασία κινητοποίησης. Το μήνυμα που στείλατε από τον Παρθενώνα στις 4 Μάη ακούστηκε. Θα ξεσηκωθούμε ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, για το σοσιαλισμό».
Ο αγώνας σας αποτελεί έμπνευση για την εργατική τάξη του Βελγίου. Δε θα πληρώσουμε εμείς την κρίση του καπιταλισμού. Εφτασε η ώρα να ξεσηκωθούν οι λαοί της Ευρώπης και να παλέψουν ενάντια στον καπιταλισμό. Να ξεσηκωθούν και να παλέψουν για το σοσιαλισμό».
«Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά - εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά», ήταν το σύνθημα που ξεχώριζε και φώναζαν με πάθος. Παιδιά λαϊκών οικογενειών, βγήκαν ξανά στο δρόμο, οπλισμένα με την πείρα που κερδίζουν καθημερινά, από το αντάμωμά τους με την εργατική τάξη και τους ταξικούς αγώνες. «Δουλειά για όλους - μόρφωση - υγεία, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία» φώναζαν, αναδεικνύοντας ότι η μόρφωση των παιδιών της λαϊκής οικογένειας πρέπει να γίνει υπόθεση πάνω απ' όλα των ίδιων των εργαζομένων.
Με μια δυναμική πορεία έφτασαν από τα Χαυτεία στο Πεδίον του Αρεως και παρατάχτηκαν στη λεωφόρο Αλεξάνδρας. Με παλμό, αγωνιστικότητα και συνεχή συνθήματα σε όλη τη διάρκεια της συγκέντρωσης. Το ίδιο και στην πορεία. Εισέπραξαν πολλά χειροκροτήματα από ανθρώπους που βρίσκονταν στα πεζοδρόμια. Μέγας ενθουσιασμός όταν, φτάνοντας στη συμβολή των οδών Πατησίων και Πανεπιστημίου, διαπιστώνουν ότι ήδη η πορεία έχει «κλείσει» τον κύκλο και η ουρά της βρίσκεται ακόμη στο Πεδίον του Αρεως. Είναι ολοφάνερο ότι αυτό το συλλαλητήριο είναι μεγαλειώδες. Τα συνθήματα ακούγονται πλέον πιο βροντερά, οι κόκκινες σημαίες τους κυμάτιζαν ακόμα πιο ψηλά. Η νέα βάρδια της εργατικής τάξης προχωρά με περισσότερη πίστη, αποφασιστικότητα και ενθουσιασμό.
Eurokinissi |