Η σφοδρότητα της επίθεσης επιβάλλει όχι μόνο τη μαζική και αποφασιστική συμμετοχή στις μεθαυριανές απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα, αλλά και τη σταθερή συσπείρωση και οργάνωση των εργαζομένων σε ταξική κατεύθυνση. Σ' αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι συσκέψεις που οργανώνουν οι Γραμματείες του ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα. Σήμερα, στις 9.30 π.μ. ξεκινά η παναθηναϊκή σύσκεψη - συζήτηση για τα συμπεράσματα από τους αγώνες μέχρι τώρα και την οργάνωση της δράσης για το επόμενο διάστημα. Η σύσκεψη θα γίνει στο ξενοδοχείο «Νοβοτέλ» (Μιχαήλ Βόδα 4 και Μακεδονίας). Ακόμα:

• Αύριο Δευτέρα, σε σύσκεψη καλεί η Γραμματεία Μεσογείων στις 7 μ.μ. στο Δημαρχείο της Παλλήνης. Ενώ στις 8 μ.μ. καλεί σε σύσκεψη η Γραμματεία Γρεβενών στο Εργατικό Κέντρο της πόλης.
• Την Πέμπτη 1 Ιούλη, σε πλατιά σύσκεψη καλεί η Γραμματεία Πειραιά του ΠΑΜΕ στις 6.30 μ.μ. στο ΕΚΠ. Ενώ στις 7.30 μ.μ. πλατιά σύσκεψη διοργανώνει και η Γραμματεία Λάρισας του ΠΑΜΕ στην αίθουσα Γενικών Συνελεύσεων του ΕΚ Λάρισας.

Το κεφάλαιο δε ζητά απλά υπακοή - χρειάζεται υποταγή

Σ' αυτή την επιδίωξη προσαρμόστηκαν οι μεθοδεύσεις, οι ελιγμοί, οι «διαβουλεύσεις», οι διαρροές, οι μεταβατικές περίοδοι και οι «βελτιώσεις» στο φόντο των οποίων προετοιμαζόταν εδώ και καιρό το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή, προχτές Παρασκευή, αφού εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο.

Σ' αυτό το πλαίσιο, πρέπει κι οι εργαζόμενοι να αντιμετωπίσουν τις νέες ανατροπές: Να αντιληφθούν πως το κεφάλαιο τους θέλει να ζουν για να δουλεύουν, γιατί μόνο έτσι αυτό θ' αυξήσει τα κέρδη του. Εκείνοι όμως, έχουν σήμερα όλες τις αντικειμενικές προϋποθέσεις, να δουλεύουν ώστε, και με τις συνθήκες και με το αποτέλεσμα της δουλειάς τους, να ζουν μια ζωή καλύτερη.

Ετσι, με το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο όλοι οι εργαζόμενοι, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, άνδρες και γυναίκες, θα πρέπει να δουλεύουν τουλάχιστον 40 χρόνια, ώστε να κατοχυρώνουν δικαίωμα πλήρους σύνταξης. Κανένας δε θα αποχωρεί από την εργασία, αν δεν έχει συμπληρώσει παράλληλα και τα 60 χρόνια ζωής. Αλλιώς θα τιμωρείται: σε όποιον δεν έχει 40 χρόνια δουλειάς και αποχωρεί μεταξύ του 60ού και 65ου έτους θα επιβάλλεται ποινή μείωσης 6% ετησίως. Δηλαδή στην 5ετία η σύνταξή του θα μειώνεται κατά 30%. Ετσι καταργούνται η 35ετία με όριο και χωρίς όριο ηλικίας, και η 37ετία χωρίς όριο.

Βέβαια, με την κυριαρχία των ελαστικών μορφών απασχόλησης που επιδιώκεται, τις απολύσεις που αυξάνονται (όπως άλλωστε πριμοδοτεί και η κυβέρνηση με την απελευθέρωση του ορίου και την κατάργηση των αποζημιώσεων) κανείς δε θα μπορεί να δουλεύει για 40 χρόνια ανελλιπώς και με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα. Οι νέες γενιές, που μαστίζονται από την ανεργία, σήμερα ξεκινούν να συγκεντρώνουν ένσημα πολύ μετά τα 30 τους χρόνια. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι δε θα πάρουν σύνταξη ποτέ.

Οι νέες ανατροπές δεν αφήνουν κανέναν εργαζόμενο απέξω: αυτό έγινε σαφές και από το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών που δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη Δευτέρα. Νομοσχέδιο που αρχικά ετοιμαζόταν για την εφαρμογή της απόφασης του ευρωπαϊκού δικαστηρίου σχετικά με την εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης όλων των εργαζομένων γυναικών του δημοσίου με αυτά των ανδρών. Αλλά τελικά, ήρθε (και) να επιβεβαιώσει ότι η δημιουργία ενιαίου Ταμείου Μισθωτών αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνηση. Οπως προβλέπεται ρητά οι νέες αντιασφαλιστικές ανατροπές αφορούν όλους τους εργαζόμενους, σε ιδιωτικό, δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Την ίδια στιγμή βέβαια, με αυτό το ν/σ ολοκληρώνεται και η κατάργηση της 5ετούς διαφοράς στη συνταξιοδότηση ανδρών και γυναικών, κάτι που είχε ξεκινήσει από τις αρχές της δεκαετίες του '90 με τους «νόμους Σιούφα» και «Ρέππα»: κατάργηση που όχι μόνο δε διασφαλίζει την ισότητα ανδρών και γυναικών, αλλά βαθαίνει τη γυναικεία ανισοτιμία, εξαφανίζει κατακτήσεις του εργατικού και γυναικείου κινήματος σημαντικές για τη στήριξη της εργαζόμενης, που εκτός από τη δουλειά μέσα σε δύσκολες συνθήκες (όπως όλη η τάξη της) φορτώνεται και την ανατροφή των παιδιών, τη φροντίδα των ηλικιωμένων κτλ.

Την ίδια στιγμή, μεθοδεύουν την κατάργηση των ΒΑΕ. Στο ν/σ του υπουργείου Εργασίας δεν προβλέπεται ότι από την 1/7/2011 περιορίζεται η λίστα των ΒΑΕ στο 10% της σημερινής. Αυτοί που σήμερα υπάγονται στα ΒΑΕ και δεν προλάβουν να συνταξιοδοτηθούν μέχρι το 2015 θα βγαίνουν στη σύνταξη όχι νωρίτερα, αλλά με τις γενικές διατάξεις που ισχύουν με το νέο σύστημα. Κάτι που εγείρει εφιαλτικά σενάρια ακόμα και για τους 700.000 εργαζόμενους που υπολογίζεται ότι σήμερα εργάζονται σε τέτοιους χώρους / κλάδους.

Τη «σκυτάλη» του πετσοκόμματος των ΒΑΕ το ΠΑΣΟΚ την παίρνει από την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ. Η οποία τον Αύγουστο του 2009 είχε ψηφίσει τροπολογία που όριζε ότι με κοινή απόφαση των αρμόδιων υπουργείων θα «καθορίζονται τα επαγγέλματα, οι ειδικότητες ή οι χώροι εργασίας που υπάγονται στον Κανονισμό Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων του ΙΚΑ ή άλλων Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης για όσους ασφαλίζονται για πρώτη φορά». Ο καθορισμός θα γίνεται «με βάση το πόρισμα της Ειδικής Επιστημονικής Επιτροπής», της Επιτροπής που είχε προτείνει εξαίρεση από τη λίστα των ΒΑΕ των 43 από τους 103 χώρους εργασίας, των 61 από τις 124 ομάδων και υποομάδων ειδικοτήτων και των 42 από τις 71 ειδικότητες - ανεξάρτητα από το χώρο εργασίας - που περιλάμβανε ο ισχύων κανονισμός του ΙΚΑ.

Την ίδια στιγμή επιβάλλεται δραστική μείωση των συντάξεων, με πολλούς τρόπους:

• Καταργούνται οριστικά η 13η και 14η σύνταξη.
• Επιβάλλεται νέος ΛΑΦΚΑ από την 1η Αυγούστου του 2010 για όλες τις συντάξεις άνω των 1.400 ευρώ, από 3% έως 9%.
• Για όσους συνταξιοδοτηθούν μέχρι το 2014 και το καταστατικό του Ταμείου προέβλεπε ποσοστό αναπλήρωσης πάνω από το 2% αυτό μειώνεται στο 2% (π.χ. δημόσιο, ΟΑΕΕ).
• Επιβάλλεται τουλάχιστον τριετές πάγωμα μισθών (την Παρασκευή η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας άφησε ανοιχτό ακόμα και να φέρει, μέχρι τέλος του χρόνου, νομοθετική παρέμβαση για τριετές πάγωμα των μισθών στον ιδιωτικό τομέα).
• Οι όποιες αυξήσεις στο μέλλον θα συναρτώνται από την πειθαρχία στο μνημόνιο και σε κάθε περίπτωση όχι πάνω από τον επίσημο πληθωρισμό και μάλιστα σε συνάρτηση με την αύξηση (ή και μείωση!) του ΑΕΠ.

Ακόμα, με το νέο σύστημα, για όσους συνταξιοδοτούνται μετά το 2015 οι συντάξεις θα υπολογίζονται σύμφωνα με τα νέα δεδομένα.

Σε αυτούς θα καταβάλλονται δύο τμήματα σύνταξης η «αναλογική» και η «βασική», των οποίων το άθροισμα όμως θα καταλήγει σε σύνταξη μικρότερη μέχρι και 40% από τα σημερινά δεδομένα. Κι αυτό καθώς:

-- Μειώνεται δραστικά ο συντάξιμος μισθός, καθώς πλέον υπολογίζεται στο σύνολο του εργάσιμου βίου αντί της καλύτερης πενταετίας.

-- Το ποσοστό αναπλήρωσης από 70% στην 35ετία μειώνεται στο 34,19% για τα ίδια χρόνια (μείωση κατά 50%) ενώ στην 40ετία το ποσοστό αναπλήρωσης είναι μόλις 41,20%!

Ακόμα και αν σε αυτά τα ποσοστά προστεθεί η «βασική» σύνταξη η μείωση των συντάξεων παραμένει τρομακτική. Πολύ περισσότερο που η «βασική» δεν είναι εγγυημένη: Το ύψος της θα καθορίζεται κάθε χρόνο σύμφωνα με αναλογιστικές μελέτες που θα επικυρώνει η Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της ΕΕ. Επιπλέον, τίθεται αυστηρό όριο, ώστε το κόστος της «βασικής» και συνολικά των πόρων που θα διαθέτει το κράτος για την Κοινωνική Ασφάλιση να μην υπερβαίνει το περιθώριο που θέτει το Μνημόνιο για αύξηση μόλις 2,5% του ΑΕΠ σε σχέση με αυτά που έδωσε το 2009 κι αυτό μέχρι το 2060. Οταν βέβαια είναι δεδομένο ότι οι ανάγκες ακόμα και τα επόμενα χρόνια - πολύ περισσότερο μετά από μισό αιώνα - θα είναι πολύ μεγαλύτερες. Αρα το ύψος της βασικής και η ίδια η απονομή της δεν είναι εγγυημένα, ούτε τα 360 ευρώ που σήμερα υπόσχεται η κυβέρνηση. Το ίδιο δεν είναι εγγυημένες ούτε οι επικουρικές συντάξεις. Σύμφωνα με το άρθρο 15, το κράτος σταματά να καλύπτει οποιοδήποτε τρέχον ή μελλοντικό έλλειμμα, το οποίο εννοείται θα αντιμετωπίζεται μέσα από τη μείωση των συντάξεων, ή ακόμα και την αύξηση των εισφορών, ενώ δεν αποκλείεται και η μη καταβολή τους!

Επιπλέον, μείωση επιβάλλεται και στις συντάξεις χηρείας, ενώ ταυτόχρονα με όλα τ' άλλα τίθεται και πλαφόν στο σύνολο των συντάξεων, διαψεύδοντας τον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι με το νέο σύστημα μετράει κάθε ένσημο.

Την ίδια στιγμή, το νέο ν/σ επιβεβαιώνει ότι μαζί με τις νέες αντιασφαλιστικές ανατροπές η κυβέρνηση επιταχύνει και την πλήρη εμπορευματοποίηση της Υγείας. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, είναι προσαρμοσμένη και η διάσπαση των κλάδων Υγείας και Σύνταξης των ασφαλιστικών ταμείων.

Ετσι το ν/σ προβλέπει την οικονομική και λογιστική αυτοτέλεια του κλάδου Υγείας του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (άρθρο 28), την οργανωτική διάρθρωση των κεντρικών υπηρεσιών Υγείας (άρθρο 30), τη δημιουργία Ενιαίου Συστήματος υπηρεσιών Υγείας (άρθρο 31) και τη Σύμπραξη Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης για παροχές Υγείας (άρθρο 31). Οπως έχει ήδη διακηρύξει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, οι υπηρεσίες Υγείας των ασφαλιστικών ταμείων θα ενταχθούν στο υπουργείο Υγείας κι από κει στην Καλλικρατική διάρθρωση της χώρας. Με το Ενιαίο Σύστημα Υπηρεσιών Υγείας θα ενταχθούν και θα λειτουργούν σε ενιαίο πλαίσιο οι δημόσιες και οι ιδιωτικές υπηρεσίες Υγείας απ' τις οποίες θα αγοράζουν με βάση κοστολογήσεις οι «καταναλωτές υπηρεσιών υγείας» όπως βαφτίζονται οι λαϊκές οικογένειες των οποίων τον πόνος κι την αρρώστια ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ αντιμετωπίζουν ως εμπόρευμα. Και βέβαια οι κοστολογήσεις θα γίνονται, όπως προβλέπουν οι σχετικές διατάξεις, με βάση τους όρους της αγοράς.

-- Για να σταθεροποιηθούν τα βήματα που εδώ και μήνες γίνονται στην κινητοποίηση εργατικών μαζών, να στεριώσουν οι δεσμοί που δημιουργούνται με τα ταξικά συνδικάτα, πρέπει να σπάσουν τα μούτρα τους οι μηχανές παραπλάνησης της πλουτοκρατίας που δουλεύουν στο φουλ για να υποτάξουν τις λαϊκές συνειδήσεις και να ταυτίσουν το συμφέρον του εργάτη με το συμφέρον των μονοπωλίων. Οι επικοινωνιακοί ελιγμοί, το θέατρο των «καλών» και «κακών» ΠΑΣΟΚων, οι δήθεν διαπραγματεύσεις με την τρόικα για «ελαφρότερα» μέτρα μαρτυρούν ότι η κυβέρνηση δυσκολεύεται να διασφαλίσει τη λαϊκή συναίνεση. Δεν είναι τυχαίο ότι έφτασαν στο σημείο να αναθέσουν σε συγκεκριμένη εταιρεία επικοινωνίας (CIVITAS) την καθαγίαση των μέτρων, προσφέροντάς της μάλιστα 10.000 ευρώ το μήνα μόνο για να αποδελτιώνει τα ελληνικά δημοσιεύματα που αναφέρονταν στα νέα οικονομικά μέτρα.

-- Παρά την ένταση της τρομοκρατίας και τους πολύμορφους μηχανισμούς που επιστρατεύει το κεφάλαιο, για να επιβάλλει σιγή νεκροταφείου στους τόπους δουλειάς, αναπτύσσονται ταξικοί αγώνες μέσα από τους οποίους γαλουχούνται νέοι αγωνιστές, ατσαλώνονται συνειδήσεις, αναδεικνύονται πρωτοπόροι εργάτες. Σήμερα η εργατική τάξη και πρέπει και μπορεί - μέσα από την ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ - να ετοιμαστεί για τις νέες, ακόμα πιο σκληρές μάχες που ανοίγονται μπροστά της. Ηταν μόλις πριν δέκα μέρες που μέσα σε εργατική διαδήλωση εντοπίστηκε ασφαλίτης σε εντεταλμένη υπηρεσία. Την Τρίτη ακόμα μια απεργία κρίθηκε παράνομη και καταχρηστική. Ενώ την περασμένη Τετάρτη εκδόθηκαν εντάλματα σύλληψης εναντίον πρωτοπόρων συνδικαλιστών, αφού πρώτα ο μαζικός αγώνας των ναυτεργατών είχε αχρηστεύσει κάθε άλλο μηχανισμό εφοπλιστών και αστικού κράτους και με τη συνευθύνη της κυβέρνησης είχαν καταφύγει ξανά στην καταστολή.

Πρέπει π.χ. να αναδείξει ο ναυτεργάτης ότι η επιλογή του να απεργήσει ενάντια στην πολιτική που υπηρετεί τους εφοπλιστές όχι μόνο δεν είναι αντίθετη με το συμφέρον εκείνου που χρησιμοποιεί τα πλοία αλλά το υπηρετεί. Το υπηρετεί γιατί στρέφεται ενάντια σε όσους θέλουν τις θάλασσες γεμάτες σαπιοκάραβα που βουλιάζουν παρασέρνοντας στο βυθό ανθρώπινες ζωές. Γιατί ο αντίπαλος του ναυτεργάτη είναι κοινός με τον αντίπαλο του νησιώτη που βλέπει τον τόπο του απομονωμένο για μήνες, επειδή τα αντίστοιχα δρομολόγια είναι «άγονα» για την κερδοφορία των ναυτιλιακών εταιρειών. Είναι κοινός με τον αντίπαλο της λαϊκής οικογένειας που επειδή τα ναύλα εκτοξεύονται στα ύψη δυσκολεύονται ακόμα και να κάνουν λίγες μέρες διακοπές.

Γι' αυτό και είναι αναντικατάστατο όπλο για την αντεπίθεση του κινήματος το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ. Οσους τόνους λάσπης κι αν πετάξουν τα τσιράκια του κεφαλαίου εναντίον όσων απεργούν και διαδηλώνουν με το ΠΑΜΕ δεν μπορούν να λερώσουν το δίκιο τους. Γιατί το ΠΑΜΕ όχι μόνο αντιπαλεύει τον ατομικισμό, το συντεχνιασμό, τη μοιρολατρία που οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες έχουν αναγορεύσει σε τακτική, αλλά και αναδεικνύει πως η γραμμή πάλης που έχει εξυπηρετεί συνολικά το λαϊκό συμφέρον. Οι μάχες που δίνουν τα ταξικά συνδικάτα είναι μάχες που τιμούν συνολικά την εργατική τάξη, σηκώνουν το μπόι της: Γιατί το ταξικό συνδικάτο στο Φάρμακο αντιπαλεύει τις απολύσεις στις φαρμακοβιομηχανίες, αναδεικνύοντας ότι αυτές δε θα σταματήσουν όσο το φάρμακο είναι στα χέρια των μονοπωλίων - αντιμάχεται δηλαδή όσους πλουτίζουν από τον πόνο και την αρρώστια συνολικά του λαού. Αντίστοιχα, όταν το ταξικό συνδικάτο στα Τρόφιμα καταγγέλλει την παραβίαση των ΣΣΕ στις μονάδες του κλάδου επισημαίνει ότι αυτή επιβάλλεται από την «ανταγωνιστικότητα» στο όνομα της οποίας και μειώνεται το «μισθολογικό κόστος» και παζαρεύεται η ποιότητα των τροφίμων - δηλαδή το συνδικάτο αντιμάχεται τα μονοπώλια που γεμίζουν την αγορά με μεταλλαγμένα και άλλα επικίνδυνα για το λαό προϊόντα.

Είναι ζήτημα κρίσιμο και για την επιτυχία της μεθαυριανής μάχης, το να κερδίσουν οι απεργοί στο πλευρό τους πλατιά τμήματα του λαού. Να γίνει κύριος άξονας στην προπαγάνδιση της απεργίας το ότι ο αγώνας που δίνουν τα ταξικά συνδικάτα και όλοι όσοι συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ είναι αγώνας απαραίτητος για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Το αν και σε τι συνθήκες δουλεύουν τα μέλη μιας λαϊκής οικογένειας δεν αφορά μόνο το αν μπαίνει μεροκάματο στο σπίτι. Η εργασία με πλήρη εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα είναι προϋπόθεση ώστε το αποτέλεσμά της να υπηρετεί το κοινωνικό σύνολο. Γιατί αν π.χ. ο γιατρός ή η νοσηλεύτρια δουλεύουν όχι τις ώρες και με τα μέτρα που απαιτεί η υπεύθυνη περίθαλψη, αλλά τα κέρδη του ΙΑΣΩ τότε θα κινδυνεύει και ο ασθενής, (βλέπε μετάδοση ιών με χίλιους κινδύνους για την υγεία όλων). Αν π.χ. ο οδηγός του σχολικού ή του τουριστικού λεωφορείου είναι πάνω απ' το τιμόνι 12 και 14 ώρες επειδή ο ιδιοκτήτης του παιδικού σταθμού ή του τουριστικού πρακτορείου κάνει προσλήψεις όχι με κριτήριο την ασφάλεια των επιβατών αλλά τα κέρδη του, τότε θα προκαλούνται ακόμα και τραγωδίες όπως αυτές που όλοι θυμόμαστε με θύματα μαθητές γυμνασίων.

Μόνο που η πολιτική που επιβάλλει στους εργάτες να δουλεύουν χωρίς δικαιώματα (δημιούργημα της οποίας είναι και το μνημόνιο και το αντιασφαλιστικό ν/σ κτλ.) είναι η ίδια που μετατρέπει τις λαϊκές ανάγκες σε εμπορεύματα. Τα μονοπώλια κερδίζουν και από την εκμετάλλευση του εργάτη που τους πουλά την εργατική του δύναμη για να ζήσει με όλο και πιο εξευτελιστικούς όρους και από την αγοραπωλησία της υγείας, της στέγης, του φαρμάκου, της τροφής, του καραβιού, του βιβλίου κ.τ.λ.

Κι έρχεται η ίδια η πραγματικότητα μαζί με την παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων που αναδεικνύει τη ρίζα του κακού: την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής - την οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας με άξονα το κέρδος.

Αυτό θέλουν να κρύψουν τα ΜΜΕ των μεγαλοκαναλαρχών και μεγαλοεκδοτών, το «Είναι» τους, και ξερνάνε δηλητήριο ενάντια στους αγώνες του ΠΑΜΕ. Αυτό υπηρετούν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και κινδυνολογούν για τη χρεοκοπία της χώρας, δηλαδή του ντόπιου κεφαλαίου. Αυτό συγκαλύπτουν οι πλειοψηφίες ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ που βάζουν πλάτη στη σωτηρία του κεφαλαίου, στο όνομα δήθεν αντιμετώπισης της ανεργίας και καλύτερου μεροκάματου. Ολοι αυτοί που όσο οι ταξικοί αγώνες και το ΠΑΜΕ δυναμώνουν θα εντείνουν ολόπλευρα, πολύμορφα, επίμονα την προπαγάνδα και την επίθεσή τους ενάντια στις λαϊκές ανάγκες. Γιατί ο μεγάλος τους εφιάλτης είναι η ριζοσπαστικοποίηση νέων εργατικών συνειδήσεων, η πολιτικοποίηση της πάλης, το ότι ακόμα και ένας εργάτης μπορεί μετά από μια εξόρμηση του ΠΑΜΕ να αρχίζει να σκέφτεται πως, τελικά ναι, τα δικά του συμφέροντα και τα συμφέροντα του εργοδότη του δεν μπορούν να συμφιλιωθούν. Αντίθετα, συγκρούονται.

Καθόλου τυχαίο δεν είναι άλλωστε ότι όλα τους τα επιτελεία χτυπάνε συγχρονισμένα και στο επιχείρημα «ναι, καλοί οι αγώνες αλλά και τι καταφέραμε;» Οσο δυναμώνει ολόπλευρα το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα, τόσο δυσκολεύονται να θολώνουν τα νερά, να εκτονώνουν τη λαϊκή αγανάκτηση, να εγκλωβίζουν τους εργαζόμενους σε αιτήματα ανέξοδα και επιδερμικές αντιδράσεις. Ξέρουν ότι στη συγκάλυψη του χαρακτήρα των μέτρων, της αιτίας των προβλημάτων των εργαζομένων και άρα της διεξόδου, έχουν να αντιμετωπίσουν όλο και μεγαλύτερα ρήγματα. Γιατί το ΠΑΜΕ δίνει αταλάντευτα τη μάχη, αποκαλύπτοντας ότι π.χ. η κατάργηση των συμβάσεων, η μείωση των συντάξεων, η εμπορευματοποίηση της Υγείας, δεν είναι ζήτημα απλά επιδίωξης ενός κόμματος ή προτεραιότητα ενός διεθνούς οργανισμού αλλά καύσιμο για την ίδια τη μηχανή του εκμεταλλευτικού συστήματος που λέγεται καπιταλισμός.

Μόνο σ' αυτή τη γραμμή οι εργάτες θα μετρούν μικρές και μεγάλες νίκες. Οπως ήδη, σπάνε αυταπάτες, αντιπαλεύουν την απογοήτευση, ξεμπροστιάζουν εχθρούς και φίλους, ανακαλύπτουν τη δύναμή τους. Το πιο σημαντικό: Μαθαίνουν την αξία της ταξικά προσανατολισμένης οργάνωσης και πάλης.

Αυτή είναι και η κατεύθυνση στην οποία πρέπει να γίνει κι η αποτίμηση της νέας απεργίας.

Ωστε από την Τετάρτη κιόλας, τα ταξικά συνδικάτα, οι ταξικές δυνάμεις σε κάθε κλάδο σε κάθε χώρο να δώσουν τις επόμενες μάχες ακόμα πιο μαχητικά, για τη ζωή της εργατικής οικογένειας, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων των νέων ζευγαριών που ξεκινούν με όνειρα τη ζωή που θέλει να τους στερήσει το κεφάλαιο. Η πολιτική ΕΕ - ΔΝΤ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ θα οδηγεί σε λίγο καιρό έναν εργάτη ακόμα και να μην μπορεί να πληρώσει το λογαριασμό της ΔΕΗ και να του κόβουν το ρεύμα. `Η να πηγαίνει το παιδί του στο νοσοκομείο κι επειδή θα του λένε «δεν έχουμε ούτε σύριγγες, ούτε γάζες» να χρεώνεται για να πηγαίνει στην ιδιωτική κλινική. `Η να του παίρνουν το σπίτι επειδή δεν μπορεί να πληρώσει την εφορία.

Η απάντηση μόνο επιθετική μπορεί να είναι. Συσπείρωση, δράση και οργάνωση ενάντια και στα καθημερινά προβλήματα, κινητοποίηση για άμεση στήριξη των ανέργων. Να μπαίνουν στη δράση πλατιές μάζες. Να βγάζουν συμπεράσματα. Να ωριμάζουν συνειδήσεις. Να θεριεύει η ταξική αλληλεγγύη. Μόνο έτσι θα εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις για να περάσει ο λαός στην αντεπίθεση. Γιατί σ' αυτή την ιστορική περίοδο υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές δυνατότητες για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες της.

«Στη μάχη που δίνουμε αξιοποιούμε την προσφορά καλλιτεχνών για να δυναμώσει ο αγώνας. Ενα τραγούδι στον αγώνα κατά της βαρβαρότητας που θέλουν να μας επιβάλουν», σημειώνει η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, απευθύνοντας κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στην συναυλία που οργανώνει στις 6 Ιούλη στις 7 μ.μ. στο Σύνταγμα, μαζί με τον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο και το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. «Θέλουμε να είναι μια μέρα αγωνιστικής δράσης στους τόπους δουλειάς. Το απόγευμα να σμίξουν οι φωνές με το τραγούδι χιλιάδων εργαζομένων, νεολαίας, γυναικών, μεταναστών ενάντια στο μαύρο μέτωπο κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ» συμπληρώνει.

Ηδη σημαντικοί καλλιτέχνες της χώρας σπεύδουν να δηλώσουν συμμετοχή στη σημαντική αυτή αγωνιστική και πολιτιστική πρωτοβουλία. Οι πρώτες συμμετοχές καλλιτεχνών είναι: Παντελής Θαλασσινός, Χρήστος Θηβαίος, Γιάννης Κούτρας, Αφροδίτη Μάνου, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Μίλτος Πασχαλίδης, Λάκης Παπαδόπουλος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Φίλιππος Πλιάτσικας, Μάνος Πυροβολάκης.

Στις 10 π.μ. έχουν οριστεί οι προσυγκεντρώσεις στα εξής σημεία:

• Πλ. Κάνιγγος: Σωματεία και εργαζόμενοι: Οικοδόμοι, Μισθωτοί τεχνικοί, ηλεκτρολόγοι, Ξύλου, ΠΑΣΕΒΕ Αθήνας.
• Πλ. Ομονοίας: Σωματεία, εργαζόμενοι και μαζικοί φορείς: Εμπορίου, Επισιτισμού, Ιδ. Υπαλλήλων, Λογιστών, Καθαριστριών, Χρηματοπιστωτικού, Δημοσίου, Μεταφορών, Καλλιτεχνών, Εκπαιδευτικών, Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, Α΄ Αθήνας.
• Πλ. Βάθης: Σωματεία, εργαζόμενοι και μαζικοί φορείς: Μετάλλου, Κλωστοϋφαντουργών - Ιματισμού - Δέρματος, Τροφίμων - Γάλακτος - Ποτών, Φαρμάκου, Τύπου - Χαρτιού, Τηλεπικοινωνιών, Ενέργειας, Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Δυτικών Συνοικιών, Βόρειων Συνοικιών, Βορειοδυτικών Συνοικιών, Νοτιοδυτικών Συνοικιών.
• Χαυτεία: Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ) και Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας (ΣΑΣΑ).
• Στ. Ευαγγελισμού: Σωματεία, εργαζόμενοι και μαζικοί φορείς: Υγείας, Ανατολικών Συνοικιών, Βορειοανατολικών Συνοικιών.
• Στύλοι Ολυμπίου Διός: Εργαζόμενοι και μαζικοί φορείς: Νότιων Συνοικιών, Νοτιοανατολικών Συνοικιών.

Ενώ στις 10.30 π.μ. στην πλ. Κολοκοτρώνη θα γίνει η προσυγκέντρωση των συνταξιούχων.

Αθήνα, 11 π.μ., στην πλατεία Συντάγματος

Πειραιάς, 11 π.μ., στον ηλεκτρικό σταθμό

Θεσσαλονίκη, 10.30 π.μ., Αγαλμα Βενιζέλου.

Νάουσα, 10 π.μ., πλατεία Καρατάσου.

Ξάνθη, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Κοζάνη, 10 π.μ., πεζόδρομο

Πτολεμαΐδα, 10 π.μ., Παλιό Πάρκο

Γρεβενά, 10.30 π.μ., Λαχαναγορά

Καστοριά, 10 π.μ., απέναντι στη Νομαρχία

Φλώρινα, 11.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Σέρρες, 10 π.μ., πλατεία Εμπορίου

Κιλκίς, 10.30 π.μ., πλατεία Ειρήνης

Βέροια, 10 π.μ., πλατεία Ωρολογίου

Εδεσσα, 11 π.μ., Μικροί Καταρράκτες

Κατερίνη, κεντρική πλατεία

Γιαννιτσά, 11 π.μ., πλατεία ΕΠΟΝ

Δράμα, 11 π.μ., κεντρική πλατεία

Καβάλα, 11 π.μ., κεντρική πλατεία

Κομοτηνή, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Αλεξανδρούπολη, 10 π.μ., μπροστά στο Δημαρχείο

Γιάννενα, 10 π.μ., στο Δημαρχείο

Αρτα, 10 π.μ., στο Εργατικό Κέντρο

Πρέβεζα, 9.30 π.μ., στο παλαιό ΚΤΕΛ

Ηγουμενίτσα, 10 π.μ., στον Πεζόδρομο

Αγρίνιο, 10 π.μ., στην κεντρική πλατεία

Μεσολόγγι, 10 π.μ., στην κεντρική πλατεία

Ναύπακτος, 10 π.μ., στην πλατεία Κεφαλοβρύσου

Κέρκυρα, 10 π.μ., στην πλατεία Σαρόκο

Λευκάδα, 9.30 π.μ., στον Αγιο Μηνά

Λάρισα, 10 π.μ., στην κεντρική πλατεία

Καρδίτσα, 10 π.μ., στην κεντρική πλατεία

Τρίκαλα, 10 π.μ., στην κεντρική πλατεία

Βόλος, 9.30 π.μ., πλατεία Πανεπιστημίου

Σκόπελος, 10 π.μ., στην παραλία

Χαλκίδα, 11 π.μ. στην πλατεία Αγοράς

Αλιβέρι, 9.30 π.μ., στην πλατεία Πολυτεχνείου

Λαμία, 10 π.μ., στην πλατεία Πάρκου

Λιβαδειά, 10.30 π.μ., στην κεντρική πλατεία

Αμφισσα, 10.30 π.μ., πλατεία Λαού

Θήβα, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Πάτρα, 10 π.μ., στην πλατεία Γεωργίου

Καλαμάτα, 11 π.μ., στην πλατεία 23ης Μαρτίου

Πύργος, 10.30 π.μ., στην πλατεία ΟΤΕ

Τρίπολη, 10 π.μ., στην πλατεία Πέτρινου

Σπάρτη, 10.30 π.μ., στην κεντρική πλατεία

Κόρινθος, 10 π.μ., στα Περιβολάκια

Ναύπλιο, 10.30 π.μ., στην πλατεία Δημαρχείου

Αίγιο, 10.30 π.μ., στην πλατεία Λαύρας

Κεφαλονιά, 10.30 π.μ., ΕΚΚΙ (Αργοστόλι)

Ζάκυνθος, 10 π.μ., στο παλιό ΕΚΖ

Ηράκλειο, 10 π.μ., στη Νομαρχία

Χανιά, 10 π.μ., στα Νέα Καταστήματα

Ρέθυμνο, 10 π.μ., στο Δημαρχείο

Αγ. Νικόλαο, 10 π.μ., έξω από το ΙΚΑ

Σητεία, 10 π.μ., στα Πλατανάρια

Χίος, 10 π.μ., στην είσοδο Απλωταριάς

Ρόδος, 11 π.μ., στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Κως, 10.30 π.μ., στο Εργατικό Κέντρο

Μυτιλήνη, 10.30 π.μ., στην πλατεία Σαπφούς

Λήμνος, 11 π.μ. στο λιμάνι Μύρινας

Σάμος, 10 π.μ. στο Εργατικό Κέντρο

Ικαρία, 12 μ., στον Αγ. Κήρυκο