Οσο κι αν φαίνεται απίθανο, κάποιοι επιστήμονες έχουν αρχίσει να μελετούν μέσα σε εργαστήρια, μερικές από τις πιο βίαιες εκρήξεις που συμβαίνουν στο σύμπαν
Οσα συμβαίνουν στο εργαστήριο του συστήματος «Ωμέγα» ίσως αποδειχτούν ορόσημο για την αστροφυσική. Μέχρι τώρα, η επιστήμη αυτή είχε να κάνει περισσότερο με την παρατήρηση παρά με το πείραμα. Οι αστροφυσικοί δεν είχαν μπορέσει ποτέ πριν να κάνουν δοκιμές και πειράματα πάνω σ' αυτό που μελετούν, όπως μπορούν να κάνουν οι χημικοί ή οι φυσικοί. Ολα τους τα δεδομένα ήταν ό,τι παρατηρούσαν στον ουρανό: μερικά φωτόνια που συνέλαβε το τηλεσκόπιο, τα φασματικά δακτυλικά αποτυπώματα μακρινών άστρων, γαλαξιών και διαστρικών νεφών. Ξεκινώντας από αυτά τα περιορισμένα στοιχεία έπρεπε να κάνουν υποθέσεις και να χτίσουν θεωρίες για την εξήγηση του σύμπαντος. Τώρα, γιγαντιαία λέιζερ όπως το «Ωμέγα», αλλά και άλλες μηχανές μελέτης της σύντηξης, ίσως επιτρέψουν στους αστρονόμους να αναπαραγάγουν -σε μικροσκοπική κλίμακα- τα πιο βίαια στοιχεία του ουρανού: τα ωστικά κύματα που δημιουργεί η έκρηξη αστέρων που ονομάζονται υπερκαινοφανείς (σουπερνόβα), τις τεράστιες πιέσεις στον πυρήνα των γιγάντιων αεριωδών πλανητών όπως ο Δίας, ακόμη και τις «κραυγές» των άστρων που είναι στη φάση της γέννησής τους.
Για να λειτουργήσει το σύστημα λέιζερ «Ωμέγα» μόλις για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου απαιτεί ηλεκτρική ενέργεια ίση με την κατανάλωση ολόκληρων των ΗΠΑ κάθε χρονική στιγμή. Η ενέργεια αυτή που αποθηκεύεται σιγά σιγά σε τεράστιους πυκνωτές, ρέει απότομα στα λέιζερ (λευκά κουτιά) που κατευθύνουν τις ακτίνες τους στο θάλαμο - στόχο (κουτί μεταλλικού χρώματος στο κέντρο). Το «Ωμέγα» μπορεί να δημιουργήσει πιέσεις που είναι δεκάδες δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερες από την ατμοσφαιρική πίεση στη Γη |
Οι τεχνικές που αναπτύσσονται μπορεί να επιτρέψουν τη διερεύνηση αστρονομικών μυστηρίων πιο κοντινών στη Γη. Οπως είναι το τι συμβαίνει στον πυρήνα πλανητών σαν το Δία. Οι αστρονόμοι ξέρουν ότι η πίεση στο κέντρο τέτοιων πλανητών πρέπει να είναι μεγάλη, αλλά δεν μπορούν να πουν αν είναι αρκετή για να συμπιέσει το υδρογόνο τόσο, ώστε να γίνει στερεό (μεταλλικό υδρογόνο). Μερικά προκαταρκτικά πειράματα φαίνεται να πέτυχαν ήδη τη μετατροπή υδρογόνου στη μεταλλική του μορφή μέσα στο εργαστήριο.
Στο εσωτερικό του λέιζερ «Ωμέγα» 60 ακτίνες συγκλίνουν σε ένα στόχο όχι μεγαλύτερο από το κεφάλι μιας καρφίτσας. Η ενέργεια που απελευθερώνεται δημιουργεί στιγμιαία συνθήκες ανάλογες με εκείνες ενός άστρου |
Οι ΗΠΑ κατασκευάζουν ήδη τον απόγονο του «Ωμέγα»: ένα σύστημα με 192 ακτίνες λέιζερ, που θα χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή νέων όπλων (που θα στρέφονται ενάντια σε ποιους;), αλλά και για να πετύχει σύντηξη που θα παράγει περισσότερη ενέργεια απ' όση καταναλώνει. Η συσκευή αυτή ίσως επιτρέψει τη μελέτη της πιο βίαιης έκρηξης που παρατηρείται στο σύμπαν, της έκρηξης ακτίνων γάμα. Οι επιστήμονες αποδίδουν το φαινόμενο αυτό στη δημιουργία δύο μαζών ύλης και αντιύλης κατά τη συγχώνευση δύο αστέρων νετρονίων ή την έκρηξη ενός πολύ μεγάλου υπερκαινοφανούς.