Για να αγοράσει κανείς σπόρους γενετικά τροποποιημένων φυτών, ο πελάτης (σ.σ. αγρότης, επιστήμονας ή ο οποιοσδήποτε) πρέπει να υπογράψει ένα συμφωνητικό που βάζει σαφή όρια στο τι μπορεί να κάνει με αυτούς. Το συμφωνητικό υποτίθεται ότι προστατεύει τα πνευματικά δικαιώματα της εταιρείας που κατασκεύασε το ΓΤΟ (σ.σ. άραγε όλη η γνώση της ανθρωπότητας στην οποία στηρίχτηκε η «εφεύρεση» της εταιρείας συσσωρεύθηκε με δική της χρηματοδότηση;) και γι' αυτό απαγορεύει την αντιγραφή των γενετικών βελτιώσεων (;) που δίνουν στους σπόρους τα διαφημιζόμενα χαρακτηριστικά. Ως αποτέλεσμα, εδώ και μια δεκαετία δεν υπάρχει καμιά ανεξάρτητη επιστημονική μελέτη που να αποδεικνύει ή να διαψεύδει τα χαρακτηριστικά που υποτίθεται ότι έχουν οι πανάκριβοι και δεσμευτικοί σπόροι. Με την απειλή εξοντωτικών αστικών διώξεων, οι επιστήμονες δεν μπορούν να δοκιμάσουν όχι μόνο τις ανεπιθύμητες παρενέργειες των ΓΤΟ που προωθούν τα μονοπώλια του χώρου, αλλά δεν μπορούν ούτε να ελέγξουν αν π.χ. πράγματι δίνουν μεγαλύτερο καρπό, είναι ανθεκτικά στα ζιζάνια ή αντέχουν σε ξηρασίες.

Μελέτες για τους ΓΤΟ δημοσιεύονται κατά διαστήματα στα επιστημονικά περιοδικά, αλλά είναι μόνο εκείνες που έχουν χρηματοδοτηθεί από τις ίδιες τις εταιρείες που κατασκευάζουν τους ΓΤΟ. Σε ορισμένες περιπτώσεις μελέτες που δεν έδωσαν τα ...επιθυμητά αποτελέσματα, εμποδίζονται να φτάσουν για δημοσίευση, ενώ συχνά η ανάθεση της μελέτης γίνεται με κριτήριο όχι το επιστημονικό επίπεδο του ερευνητή ή του ερευνητικού ιδρύματος, αλλά με βάση τη μέχρι τώρα στάση τους απέναντι στους ΓΤΟ και τα μονοπώλια ιδιοκτήτες τους.

Σε επιστολή που έστειλε στην αρμόδια αρχή των ΗΠΑ για τον έλεγχο των περιβαλλοντικών συνεπειών των ΓΤΟ ο εντομολόγος του πανεπιστημίου Κορνέλ, Ελσον Σίλντς, εκ μέρους 24 συναδέλφων του (που για ευνόητους λόγους παραμένουν ανώνυμοι), αναφέρει ξεκάθαρα ότι «ως αποτέλεσμα της περιορισμένης πρόσβασης, καμιά πραγματικά ανεξάρτητη έρευνα δεν μπορεί να γίνει νομίμως γύρω από κρίσιμα ερωτήματα που σχετίζονται με την τεχνολογία (σ.σ. των ΓΤΟ)».

Είναι προφανές ότι αυτή η απίστευτη ασυδοσία που απολαμβάνει το τμήμα του κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στον κλάδο των ΓΤΟ στις ΗΠΑ και αλλού δεν έχει να κάνει με κάποια ιδιορρυθμία του καπιταλισμού, αλλά με την προσπάθεια του κεφαλαίου γενικότερα να αξιοποιήσει την επιστημονικοτεχνική επανάσταση για να πάρει το σύστημα παράταση ζωής, βρίσκοντας προσωρινές λύσεις στις οικονομικές κρίσεις και τη γενική κρίση που αντιμετωπίζει. Παράλληλα δείχνει την προσπάθεια να κερδηθεί το κρίσιμο πλεονέκτημα του διατροφικού ελέγχου μεγάλων περιοχών του πλανήτη, ώστε όχι μόνο οι αγρότες, αλλά ολόκληρος ο πληθυσμός να εξαρτάται από το αν η κάθε Μονσάντο και Σιντζέντα θα δώσουν τους σπόρους τους και τη νέα χρονιά, σε ποια τιμή και με ποιους όρους. Αφήνουμε κατά μέρος τους κινδύνους από τις παρενέργειες των ΓΤΟ, αλλά και τη μείωση της βιοποικιλότητας των βιομηχανικών φυτών στην οποία οδηγούν.

Τα κοράλλια σε βάθος 7 μέτρων έξω από το νησί Ροατάν της Ονδούρας φθορίζουν καθώς φωτίζονται από μια λάμπα υπεριώδους φωτός. Ο φθορισμός ορισμένων κοραλλιών παρατηρήθηκε για πρώτη φορά πριν από 50 χρόνια, αλλά η φυσιολογική λειτουργία του παραμένει άγνωστη. Τον περασμένο Οχτώβρη μια ομάδα βιολόγων ανακοίνωσε την ανακάλυψη φθορισμού σε 28 επιπλέον είδη κοραλλιών. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι η αίγλη ίσως να προσελκύει τις συμβιωτικές με τα κοράλλια άλγες (φύκους), που προσφέρουν στο κοράλλι κρίσιμες για την ανάπτυξή του θρεπτικές ουσίες, καθώς είναι βεβαιωμένο ότι οι άλγες τείνουν να συγκεντρώνονται εκεί που υπάρχει πράσινος φωτισμός.