Στο πρώτο κεφάλαιο της «Καταγωγής του ανθρώπου», ο Κάρολος Δαρβίνος εντοπίζει μια δεκάδα ανατομικά χαρακτηριστικά, που χαρακτηρίζει σαν «άχρηστα, ή σχεδόν άχρηστα και κατά συνέπεια μη υποκείμενα σε παραπέρα φυσική επιλογή». Ο κατάλογος του Δαρβίνου περιλαμβάνει τις τρίχες του σώματος, τους φρονιμίτες και τον κόκκυγα - περιττά χαρακτηριστικά που χρησιμοποίησε σαν πειστήριο υπ' αριθμόν 1, στην επιχειρηματολογία του ότι ο άνθρωπος κατάγεται όχι από κάποιους «ημίθεους», αλλά από μια μακριά γενεαλογική γραμμή χορτοφάγων ζώων καλυμμένων με γούνα, που διέθεταν επιπλέον και ουρά.

Ο κατάλογος του Δαρβίνου απείχε πολύ από το να είναι πλήρης. Το σώμα μας είναι γεμάτο με τμήματα που δε χρειαζόμαστε πια. Μερικά είναι υπολείμματα των προανθρωπίδων προγόνων μας, όπως οι μύες που χρησιμεύουν για περπάτημα στα τέσσερα ή για κρέμασμα από τα κλαδιά των δέντρων και οι οποίοι εμφανίζονται σε διάφορες ατροφικές μορφές. Αλλα είναι υποπροϊόντα μιας φυσικής τάσης πλεονασμού, χαρακτηριστικής της ανάπτυξης των σεξουαλικών οργάνων του ανθρώπου. Τέτοια είναι οι θηλές στους άντρες και οι μικροσκοπικοί υποτυπώδεις σπερματαγωγοί πίσω από τις ωοθήκες των γυναικών. Μια τρίτη κατηγορία είναι εκείνη των παραξενιών, δηλαδή ανατομικών χαρακτηριστικών που συνεχίζουν να εμφανίζονται, παρότι πέρασε πολύς καιρός από τότε που έπαψαν να είναι χρήσιμα και αυτό συμβαίνει επειδή απλώς δεν υπάρχει κανένας λόγος για να εξαλειφθούν. Για παράδειγμα, τι το θετικό, ή τι το αρνητικό προσφέρουν οι τρίχες στο μικρό δάχτυλο του ποδιού - αν όχι και το ίδιο το μικρό δάχτυλο;

Σχεδόν έναν αιώνα και ένα τέταρτο του αιώνα μετά το θάνατο του Δαρβίνου, η επιστήμη συνεχίζει να μη διαθέτει πλήρη εξήγηση γιατί ορισμένα ξεπερασμένα ανατομικά χαρακτηριστικά παραμένουν στο γενετικό κώδικα και ορισμένα άλλα εξαφανίζονται. Η σύγχρονη γονιδιακή έρευνα αποκάλυψε ότι το DNA του ανθρώπου φέρει ανενεργά γονίδια για πράγματα που φαίνεται ότι θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα, όπως υποδοχείς οσμής επιπέδου αντίστοιχου με των κυνηγετικών σκύλων, ένζυμα που κάποτε επέτρεπαν στο σώμα μας να κατασκευάζει τη βιταμίνη C που χρειάζεται (και όχι να την προσλαμβάνει με την τροφή) κ.ά. Σε μερικά εκατομμύρια χρόνια, οι άνθρωποι ίσως να έχουν χάσει κάποια από τα παράξενα ανατομικά χαρακτηριστικά που διατηρούν μέχρι σήμερα. Γι' αυτό ας τα δούμε καλά όσο υπάρχουν ακόμα...