Μπροστά στους καταπέλτες υπερασπίστηκαν τα δικαιώματά τους

Με το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» και τον εφαρμοστικό νόμο, οι ναυτεργάτες καλούνται να αντιμετωπίσουν, όπως προβλέπεται στο αναδιατυπωμένο άρθρο 44, τη μείωση κατά 50 εκατ. ευρώ της χρηματοδότησης του ΝΑΤ για το 2011, «και από το έτος 2012 και εφεξής κατά το ποσό των 100 εκατ. ευρώ για κάθε έτος».

Οσον αφορά τις συντάξεις των ναυτεργατών, στην αρχική διατύπωση αναφερόταν μείωση κατά 6% με αναδρομική ισχύ. Στην αναδιατύπωση, «βγαίνει» η αναδρομική ισχύς, όμως δεν αναφέρεται ποσοστό μείωσης, που σημαίνει ότι μπορεί να είναι και παραπάνω. Επιπλέον προβλέπεται ότι από την 1-7-2011 οι συντάξεις του ΝΑΤ αναπροσαρμόζονται, έτσι ώστε να προκύπτει «ισοσκελισμένος προϋπολογισμός», όταν στο ΝΑΤ έχει να γίνει ισολογισμός από το 2003 και το έχουν πνίξει στα ελλείμματα τα «φέσια» των εφοπλιστών. Για την ...«αναπροσαρμογή των συντάξεων ώστε να ανταποκρίνονται στα δεδομένα χρηματοδότησης του ΝΑΤ, θα εκδοθεί κοινή απόφαση». Αν υπολογιστούν «τα δεδομένα χρηματοδότησης» του Ταμείου, εύκολα προκύπτει ότι η «αναπροσαρμογή» θα μεταφραστεί σε κατακρεούργηση των συντάξεων των ναυτικών. Σε αυτά πρέπει να προστεθεί ότι με απόφαση του υπουργείου Οικονομικών στις 16 Ιούνη έκοψαν από την κρατική επιχορήγηση προς το ΝΑΤ 40.000.000 ευρώ, ενώ η διάλυση του Ταμείου και η υπαγωγή του στο ΙΚΑ ΤΕΑΜ έχει προδιαγραφεί από τον αντιασφαλιστικό νόμο του 2010. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση απαλλάσσει τους εφοπλιστές από την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών, όπως στην περίπτωση του ομίλου «ΛΟΥΗ» που του χαρίστηκαν 19.000.000 δολάρια, τα οποία έχει παρακρατήσει από τους ναυτεργάτες και δεν αποδίδει στο ΝΑΤ. Ποσό που έρχεται να προστεθεί στα 10 εκατομμύρια ευρώ ασφαλιστικές εισφορές που του χάρισε πριν η κυβέρνηση της ΝΔ. Αντίστοιχα η κυβερνητική διοίκηση του ΟΛΠ έβγαλε σε πλειστηριασμό τα πλοία του Αγούδημου έναντι του ποσού των 7,2 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ τα χρέη του εφοπλιστή προς το ΝΑΤ είναι 27 εκατ. ευρώ!

Και ενώ η ανεργία στους ναυτεργάτες τσακίζει κόκαλα, οι εφοπλιστές ετοιμάζονται να αποδεκατίσουν από τα ακτοπλοϊκά πλοία τα πληρώματα με συγκροτημένα δικαιώματα, ό,τι δηλαδή έγινε στα κρουαζιερόπλοια με την άρση του καμποτάζ και πάει λέγοντας.

Η απεργιακή μάχη των ναυτεργατών άρχισε να γράφει τη δική της ιστορία από την πρώτη στιγμή, από την ώρα που οι ταξικές δυνάμεις του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, οι οποίες αντιπροσωπεύονται από τις ναυτεργατικές Ενώσεις ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ και είναι ενταγμένες στις γραμμές του ΠΑΜΕ, αποφάσισαν 48ωρη απεργία για τις 28 και 29 Ιούνη.

Με την απόφαση αυτή οι Ενώσεις των Μηχανικών και των Θερμαστολαδάδων, ανταποκρινόμενες πλήρως στη διάθεση και θέληση των ναυτεργατών, όπως αυτή εκφραζόταν στα καράβια και έχει διατρανωθεί με τους μεγάλους απεργιακούς ναυτεργατικούς αγώνες, όλου του προηγούμενου διαστήματος, έδωσαν το σύνθημα της ταξικής αναμέτρησης: «Να αναχαιτίσουμε τον εργασιακό μεσαίωνα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, να αγωνιστούμε να μη χρεοκοπήσουν οι εργαζόμενοι, να χρεοκοπήσει η πολιτική που υπηρετεί την κερδοφορία των μονοπωλίων. Η κλιμάκωση της επίθεσης στα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα δε θα σταματήσει με τα αντιλαϊκά μέτρα του "μεσοπρόθεσμου προγράμματος", την κρίση την γεννάει η αντιλαϊκή πολιτική, θα βαθύνει σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων περισσότερο. Είναι κρίση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων, υπερπαραγωγής», ήταν το κάλεσμα που απηύθυναν στους ναυτεργάτες στις 24 Ιούνη ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ».

Κάτω από την επίδραση των ταξικών δυνάμεων και τις θετικές διεργασίες που έχει προκαλέσει στους ναυτεργάτες, 48ωρη απεργία αποφάσισε η Πανελλήνια Ενωση Ηλεκτρολόγων Ηλεκτρονικών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΗΗΕΝ), ενώ η Ενωση Μαγείρων εξήγγειλε 24ωρη για τις 29 του μήνα.

Από την άλλη, η στάση των ταξικών δυνάμεων ανάγκασε ταυτόχρονα τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό να επιβεβαιώσει ότι είναι υπονομευτής των ναυτεργατικών, συνολικά των συμφερόντων των εργαζομένων. Οι δυνάμεις του συμβιβασμού και του «κοινωνικού εταιρισμού» την ίδια μέρα, 24 Ιούνη, στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΠΝΟ και σε συνθήκες όξυνσης της αντιλαϊκής πολιτικής του κεφαλαίου με νέα αντεργατικά μέτρα, που τσακίζουν τα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των ναυτεργατών, απέρριψαν, χωρίς να γίνει καν συζήτηση, την πρόταση των ταξικών δυνάμεων για 48ωρη απεργία, επιβεβαιώνοντας το ρόλο τους, αυτό του φερέφωνου των εφοπλιστών.

Ταυτόχρονα, όμως, ξεμπροστιάστηκαν και οι δυνάμεις του οπορτουνισμού, όπως αυτές εκφράζονται από την «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ). Ο επικεφαλής της συγκεκριμένης παράταξης και πρόεδρος της Ενωσης Ναυτών Αν. Νταλακογιώργος ψήφισε υπέρ της 48ωρης απεργίας στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, υπέρ της 48ωρης τάχθηκε η ΑΠ και στη διοίκηση της ΠΝΟ, όμως ο Αν. Νταλακογιώργος και η παράταξή του στην Ενωση Ναυτών απέρριψαν την πρόταση της αγωνιστικής παράταξης του «Αγωνιστικού Συνδυασμού Ναυτών» για 48ωρη! Προπαραμονές της 48ωρης απεργίας και σε μια κίνηση ελιγμού αποφάσισε 24ωρη για τις 29 Ιούνη. Αυτό για να αποκαλυφθεί στους ναυτεργάτες ότι το κοινό σημείο που συνδέει ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΑΠ είναι το αντιΠΑΜΕ μένος τους. Οτι ενώνονται για να αντιμετωπίσουν τη δράση των ταξικών δυνάμεων, την όξυνση της ταξικής πάλης και γι' αυτό οι ναυτεργάτες είναι ανάγκη να τους γυρίσουν την πλάτη.

Οι ναυτεργάτες από τις 28 Ιούνη κατέβηκαν στους καταπέλτες και παρέμειναν εκεί για 48 ώρες, μετατρέποντας για πολλοστή φορά σε κουρελόχαρτο την πολιτική επιστράτευση που κρατά σε ισχύ η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εδώ και 7 μήνες σε βάρος των πληρωμάτων. Εδωσαν την κατάλληλη απάντηση στην επίθεση που εξαπέλυσαν σε βάρος του αγώνα τους, ξεβράζοντας το ταξικό τους μίσος οι δυνάμεις του εφοπλιστικού κεφαλαίου, όπως ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας που μαζί με την Ενωση Επιχειρήσεων Ναυτιλίας (πρώην Ακτοπλοΐας) χαρακτήριζαν την απεργία «παράνομη», επειδή οι ναυτεργάτες είναι επιστρατευμένοι και αξίωναν: «Εγκειται επομένως στο επίσημο ελληνικό κράτος να διασφαλίσει τη νομιμότητα»! Ενώ ανάλογη ήταν η «γραμμή» των ΜΜΕ των εφοπλιστών, με τη σημαία να κρατάει βέβαια ο «ΣΚΑΪ» του εφοπλιστή Αλαφούζου.

Η δυναμική της 48ωρης απεργιακής μάχης ήταν τέτοια που τσάκισαν όλους τους τρομοκρατικούς και απεργοσπαστικούς μηχανισμούς κυβέρνησης - εφοπλιστών, όπως ήταν η χρησιμοποίηση των γκρουπ τουριστών, ενώ ανάγκασε τις δυνάμεις του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΠΝΟ να συγκαλέσουν έκτακτη συνεδρίαση στις 28 Ιούνη, την πρώτη δηλαδή κιόλας μέρα της 48ωρης απεργίας και να αποφασίσουν 24ωρη απεργία για τις 30 Ιούνη με προοπτική κλιμάκωσης.

Εν κατακλείδι, η απεργιακή μάχη ανέδειξε ότι ο αγώνας ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του αποτελεί μονόδρομο για τους ναυτεργάτες, όπως και όλους τους εργαζόμενους. Η εμπειρία από αυτήν τη μάχη μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη οργάνωση και συσπείρωση δυνάμεων στα καράβια, να ενισχύσει το όπλο της ταξικής πάλης, να βάλει στην ημερήσια διάταξη την αλλαγή των συσχετισμών δύναμης σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο, να φέρει πιο κοντά την προοπτική της λαϊκής εξουσίας, όπου τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής και τα καράβια, με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό, λαϊκό έλεγχο θα είναι εργαλεία για την ευημερία του λαού.

Μεγάλη ήταν η απήχηση της 48ωρης απεργίας ταξικών δυνάμεων στο παγκόσμιο συνδικαλιστικό κίνημα. Συνδικαλιστικές οργανώσεις από όλο τον κόσμο, απέστειλαν μηνύματα αλληλεγγύης και συμπαράστασης στην ελληνική εργατική τάξη, στο ΠΑΜΕ και στα συνδικάτα που συσπειρώνονται σε αυτό.

Η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ), με μήνυμα του προέδρου της Μοχάμεντ Σαμπάν Αζούζ, σημειώνει: «Στο όνομα της ΠΣΟ, που αντιπροσωπεύει 80 εκατομμύρια εργάτες σε 120 χώρες σε όλο τον κόσμο, εκφράζουμε τη διεθνιστική μας αλληλεγγύη στο ΠΑΜΕ και στην εργατική τάξη της Ελλάδας που παλεύει ενάντια στις σκληρές αντιλαϊκές πολιτικές». Αντίστοιχα, η Παγκόσμια Δημοκρατική Ομοσπονδία Γυναικών: «Οι γυναίκες της ΠΔΟΓ, σ' όλες τις ηπείρους, στέκονται στο πλευρό των αγωνιζόμενων Ελληνίδων της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων και είμαστε βέβαιες ότι οι αγώνες τους θα βάλουν φρένο στα μέτρα που χειροτερεύουν τη ζωή του ελληνικού λαού».

Μήνυμα, προς το ΚΣ της ΚΝΕ, απέστειλε το ΚΣ της ΕΔΟΝ: «Στις συνθήκες της Ελλάδας, ο μόνος δρόμος για τον ελληνικό λαό είναι η συμπόρευση με το ΠΑΜΕ, για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, για πρόοδο και για κοινωνική δικαιοσύνη και για να καταστεί ο ελληνικός λαός αφέντης στη χώρα του». Από την πλευρά της, η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών (ΠΟΔΝ), επισημαίνει: «Η γενική απεργία στην οποία συμμετείχαν εκατομμύρια εργάτες και οι αμέτρητες δραστηριότητες σε όλη την Ελλάδα, είναι απόδειξη δύναμης και πίστης των λαών και δε θα πραγματοποιούνταν χωρίς την πολύτιμη συμβολή των ταξικών συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, τη συμβολή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ».

Μηνύματα αλληλεγγύης έφτασαν στην Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας. Η Διεθνής Συνδικαλιστική Οργάνωση των Εργατών στις Κατασκευές, στο Ξύλο και στις Βιομηχανίες Οικοδομικών Υλικών (UITBB), με ανακοίνωσή της, σημειώνει: «Σε αυτόν τον αποφασιστικό αγώνα είναι σημαντικό ότι οι εργάτες οργανώνονται και ενώνονται για να υπερασπιστούν τα ταξικά τους συμφέροντα και με αυτό τον τρόπο το συμφέρον όλων των εργατών».

Αντίστοιχα, η Συντεχνία Οικοδόμων, Ξυλουργών, Μεταλλορύχων και Γενικών Εργατών Κύπρου ΠΕΟ εκφράζει την αλληλεγγύη της, όπως και η Ενωση Εργατών στις Κατασκευές Δανίας. Η Ομοσπονδία Εργατών στις Κατασκευές της Ινδίας, τονίζει πως «εμείς, τα εκατομμύρια των Ινδών εργατών στις κατασκευές είμαστε μαζί σας στους δίκαιους αγώνες σας». Η Λατινοαμερικάνικη Συνομοσπονδία Οικοδόμων Ξύλου και Κατασκευαστικών Υλικών (FLEMACON), εκφράζει «την αμέριστη υποστήριξή της στους εργαζόμενους και εργαζόμενες της Ελλάδας που βρίσκονται στην πάλη για μια κοινωνία δίκαιη και κυρίαρχη».

Επίσης μηνύματα αλληλεγγύης απέστειλαν: Η Πακιστανική Εργατική Ομοσπονδία, η Εθνική Συνδικαλιστική Οργάνωση στις Κατασκευές, το Ξύλο και την Οδοποιία (ΣΥΝΜΠΑΡΟΥΤΕ) Νίγηρα, η Εθνική Συνδικαλιστική Οργάνωση Κατασκευών Ξύλου, Εξόρυξης και Ενέργειας Αυστραλίας, η Ενωση Υδραυλικών και Ατμομονταδόρων Καναδά και το Κριτικό Συνδικαλιστικό Δίκτυο Φιλανδίας.

Αντίστοιχα μηνύματα, έστειλαν: Η Τουρκοκυπριακή Συνδικαλιστική Οργάνωση (DEV-IS), η Ενωση Συνδικάτων Βοημίας, Μοραβίας και Σιλεσίας (OSCMS), η Παγκύπρια Εργατική Ομοσπονδία, η Εθνική Ενωση Σιδηροδρομικών, Λιμενεργατών και εργαζομένων στις Μεταφορές της Αγγλίας (RMT), η Πανινδική Ομοσπονδία Δημοσίων Υπαλλήλων, η Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία Καταλονίας, οι Επιτροπές Βάσης της Ισπανίας και η Γενική Ενωση Παλαιστινίων Εργαζομένων.

Mηνύματα αλληλεγγύης στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ έστειλαν: το ΚΚ Ιρλανδίας, το κόμμα ΤΟΥΝΤΕΧ του Ιράν, η Ενωση Κομμουνιστών Ουκρανίας, το Κόμμα Εργατών Βελγίου, το ΚΚ Αυστραλίας και το ΚΚ Μεξικού.

Associated Press

Οι σπουδαστές, τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών έδωσαν δυναμικά τη μάχη μαζί με τους εργαζόμενους

Η 48ωρη απεργία ήταν μια δύσκολη μάχη, που οι ταξικές δυνάμεις, το ΠΑΜΕ και χιλιάδες εργαζόμενοι έδωσαν παλικαρίσια. Μαζί με τους αυτοαπασχολούμενους της ΠΑΣΕΒΕ, τη φτωχή αγροτιά που συσπειρώνεται στην ΠΑΣΥ, τη νεολαία του ΜΑΣ και τις γυναίκες της ΟΓΕ. Τόσο η προετοιμασία και η οργάνωση της απεργίας, όσο και αυτές οι 48 ώρες ήταν μια σκληρή αναμέτρηση. Μια αναμέτρηση που έβγαλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα: Καμιά υποχώρηση! Κανένας συμβιβασμός! Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα θα συνεχίσει τον αγώνα, με ένταση της οργανωμένης δουλειάς, με αποφασιστικότητα, με μαχητικότητα, με πειθαρχία, με περιφρούρηση. Η εργατιά δε θα λυγίσει, δε θα γονατίσει... Για δύο μέρες χιλιάδες άνθρωποι του μόχθου και τα παιδιά τους ήταν στο «πόδι» διαδηλώνοντας πολύμορφα και περιφρουρώντας την απεργία.

Από τα χαράματα έξω από τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις οι ταξικές δυνάμεις έδωσαν τη μάχη της περιφρούρησης της απεργίας (φωτ. από το εργοστάσιο της «Coca - Cola» Σχηματάρι)

Λίγες ώρες αργότερα, χιλιάδες κόσμου συρρέουν στις πλατείες σε 66 πόλεις σε όλη τη χώρα, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ. Στην Αθήνα, χιλιάδες εργαζόμενοι πραγματοποιούν πορεία στο Σύνταγμα. Φτάνουν από διάφορες γωνιές της Αθήνας ξεσηκώνοντας το κέντρο της πόλης με το αγωνιστικό τους κάλεσμα. Εκεί, οι σημαίες και τα λάβαρα του ΠΑΜΕ αλλά και τα συνθήματα, που δε σταματούν, δίνουν τον παλμό για πολλές ώρες: «Τώρα με το ΠΑΜΕ οργάνωση παντού, πανίσχυρη να γίνει η δράση του λαού» και «Δουλειά για όλους, μόρφωση, υγεία, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία». Τα πανό δίνουν το στίγμα: «Σκλάβους δε θα μας κάνετε, δε θα υποταχθούμε. Με ενότητα κι αγώνα θα αντεπιτεθούμε». Στη 1 μ.μ., πραγματοποιείται πορεία μέχρι τους Στύλους του Ολυμπίου Διός. Το απόγευμα, νέα συγκέντρωση στους Στύλους του Ολυμπίου Διός και από εκεί νέα πορεία προς το Σύνταγμα. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, περιφρουρημένα, αντιμετωπίζει την απόπειρα προβοκάτσιας, ανασυντάσσεται και πραγματοποιεί πορεία στους Στύλους του Ολυμπίου Διός.

«Μείωση 30% των τιμολογίων σε ρεύμα, νερό, τηλέφωνο» γράφει το πανό του ΠΑΜΕ στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης στην Πάτρα

Ταυτόχρονα, σε όλη τη χώρα οι ταξικές δυνάμεις πραγματοποιούν καταλήψεις σε δημαρχεία, τράπεζες, δημόσια κτίρια (π.χ., εφορείες, γραφεία της ΔΕΗ) και αναρτώνται πανό με τις λαϊκές διεκδικήσεις.

Στην Αθήνα, στις 9 π.μ., οι προσυγκεντρώσεις δείχνουν και την επιτυχία της συγκέντρωσης. Λίγο μετά τις 10 το πρωί, η Ομόνοια και οι γύρω δρόμοι «γεμίζουν» ασφυκτικά με εργαζόμενους, νεολαίους, αυτοαπασχολούμενους και γυναίκες. Συγκεντρώσεις γίνονται και σε άλλες 44 πόλεις της χώρας, από την Κομοτηνή και τα Γιαννιτσά μέχρι την Ικαρία, το Ηράκλειο και τη Λέρο. Χιλιάδες λαού, σε όλη την Ελλάδα, λένε «όχι» στο «Μεσοπρόθεσμο», λένε «όχι» στα βάρβαρα μέτρα, λένε «όχι» στο μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας - κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Στην Αθήνα, η πορεία προσεγγίζει το Σύνταγμα, όπου και παραμένει. Η Πανεπιστημίου «γεμίζει» με τα λάβαρα και τα πανό του ΠΑΜΕ.

Motion Team

Η πορεία του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη κατευθύνεται προς τη Γενική Γραμματεία Μακεδονίας - Θράκης

Αμέσως μετά το «όχι» του ΚΚΕ στη Βουλή, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, κατευθύνεται στην Ομόνοια και ενημερώνει τους συγκεντρωμένους για τη συζήτηση που έγινε, τα ωμά εκβιαστικά διλήμματα και καλεί τα λαϊκά στρώματα να απαντήσουν με γερό, ταξικό εργατικό κίνημα, απέναντι στους μηχανισμούς που στήνει και θα στήσει η αστική εξουσία προκειμένου να τσακίσει ή να ενσωματώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Το λαϊκό ποτάμι στην Πανεπιστημίου στην Αθήνα