Παίρνοντας τη σκυτάλη από τις επιτυχημένες, έκτακτου χαρακτήρα κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ ενάντια στην περιστολή του απεργιακού δικαιώματος, που έδωσαν μια πρώτη, μαχητική απάντηση στην κυβέρνηση και την εργοδοσία, τώρα δεν πρέπει να χαθεί ούτε δευτερόλεπτο για την οργάνωση της μαζικής συμμετοχής στην απεργία.

Στη μάχη αυτή, της οργάνωσης της απεργίας, συγκρούονται δύο λογικές: Από τη μία, η καλλιέργεια κλίματος προσμονής στους εργαζόμενους από την κυβέρνηση, η προσπάθειά της να κερδίσει την ανοχή τους στο όνομα της «επόμενης μέρας», δηλαδή την ανοχή στα χτεσινά, σημερινά και αυριανά μέτρα φτωχοποίησης. Και, από την άλλη, η διεκδίκηση εδώ και τώρα όσων έχουν κλέψει από την εργατική τάξη, η κατηγορηματική άρνηση των εργαζομένων για νέες θυσίες, ότι τώρα προέχει η οργάνωση, η συγκέντρωση δυνάμεων για την αντεπίθεση, για τη διεκδίκηση της ικανοποίησης των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών.

Συγκρούονται, από τη μία, ο φόβος που καλλιεργούν η εργοδοσία και το πολιτικό της προσωπικό με το μαστίγιο της καταστολής, ο μπαμπούλας του «εκτροχιασμού» του τρένου της ανάπτυξης αν δεν ολοκληρωθούν όλες οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. Και, από την άλλη, το δίκιο των εργαζομένων, που διαδηλώνουν ότι τα δικαιώματά τους είναι ήδη «εκτροχιασμένα» και ότι δεν χρωστούν τίποτα, ότι για την κρίση ευθύνεται το ξέφρενο κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους και όχι οι εργατικές κατακτήσεις, που ξηλώνονται μία προς μία.

Από τη μία, είναι οι συνεχείς επισημάνσεις της εργοδοσίας, όπως αποτυπώνονται διαρκώς από τον ΣΕΒ, ότι είναι «ουτοπία» η επιστροφή στο προ κρίσης εργασιακό καθεστώς, και, από την άλλη, η ανυποχώρητη πάλη για υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων με αυξήσεις στους μισθούς, για να μην αμείβεται κανένας εργαζόμενος με κάτω από 751 ευρώ.

Από τη μάχη αυτή δεν πρέπει να λείψει κανείς. Ολοι οι άνθρωποι του μόχθου, οι μεροκαματιάρηδες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι και οι νέες, κάθε ένας έχει κάτι να προσφέρει για την επιτυχία της απεργίας. Στις λίγες μέρες που απομένουν, πρέπει να οργωθούν οι χώροι δουλειάς. Από τις μαχητικές παρεμβάσεις των κομμουνιστών, των συμπορευόμενων μαζί τους στο κίνημα, να πάρουν θάρρος και εργαζόμενοι που φοβούνται, που λυγίζουν κάτω από τους εκβιασμούς της εργοδοσίας. Να γίνουν οι γειτονιές εστίες συζήτησης, να είναι χιλιάδες τα στόματα που λένε: «Την Πέμπτη απεργώ!».

Κυρίως με αφορμή την οργάνωση αυτής της αναμέτρησης, πρέπει να κλιμακωθεί η πολιτική συζήτηση, να βγουν συμπεράσματα από την πάλη. Ηδη, άλλωστε, είναι σε εξέλιξη η μεγάλη πολιτική εξόρμηση του ΚΚΕ με σύνθημα «Δεν υπάρχει δίκαιη ανάπτυξη σε ένα άδικο σύστημα. Συμπόρευση με το ΚΚΕ για δυνατό εργατικό κίνημα και Κοινωνική Συμμαχία, για την εξουσία». Το κάλεσμα αυτό φτάνει με καθημερινές περιοδείες, εξορμήσεις, συγκεντρώσεις σε τόπους δουλειάς και συνοικίες. Για να φτάσει παντού το μήνυμα ότι τώρα το εργατικό κίνημα πρέπει να περάσει σε νέα φάση ανάπτυξης, να οικοδομηθεί η Κοινωνική Συμμαχία και οι κομμουνιστές, οι φίλοι του Κόμματος, άλλοι πρωτοπόροι εργαζόμενοι μπαίνουν μπροστά και αναλαμβάνουν αυτό το καθήκον.

Αποκτά ιδιαίτερη σημασία να συζητήσουμε με τους εργαζόμενους βαθύτερα για τη στρατηγική του κεφαλαίου, που υπηρετεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αλλά και την απάντηση που πρέπει να δώσει το εργατικό κίνημα.

Απέναντι στους εργαζόμενους είναι όλοι αυτοί που με ένα στόμα - μια φωνή δηλώνουν πανέτοιμοι να τσακίσουν όσα εργασιακά δικαιώματα απέμειναν όρθια, για να εξασφαλιστεί η κερδοφορία μιας χούφτας καπιταλιστών. Αυτός είναι ο στόχος που καθοδηγεί και το πρώτο βιολί του πολιτικού προσωπικού της αστικής τάξης στην Ελλάδα, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα εκκινώντας από αυτήν την αφετηρία πρέπει να αντιμετωπίσουν και την τακτική που ακολουθεί η κυβέρνηση. Η θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων καθορίζει κάθε της βήμα, κάθε κίνηση, νόμο και παρέμβασή της.

Για να υπηρετήσει αυτήν τη στρατηγική, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ οξύνει την καταστολή, τον κρατικό αυταρχισμό. Αυτό το δοκίμασαν οι εκατοντάδες διαδηλωτές του ΠΑΜΕ έξω από το Μαξίμου την περασμένη Τρίτη, όπως και οι απλήρωτοι εμποροϋπάλληλοι και άνεργοι στα Γιάννενα, οι φοιτητές στο υπουργείο Παιδείας, οι συγκεντρωμένοι στο Ειρηνοδικείο της Αθήνας ενάντια στους πλειστηριασμούς. Κομμάτι αυτής της στρατηγικής είναι ο σχεδιασμός της κυβέρνησης να χτυπήσει το απεργιακό δικαίωμα. Στοχεύει να χτυπήσει την οργάνωση και τη διεκδίκηση των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς, εκεί που η εκμετάλλευση και η εργοδοτική τρομοκρατία χτυπάνε «κόκκινο», γιατί δεν θέλουν να αμφισβητείται το «δίκιο» του εργοδότη. Κομμάτι της ίδιας στρατηγικής είναι το κλείσιμο με συνοπτικές διαδικασίες της 3ης «αξιολόγησης», όπως και η συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2018, που θα ολοκληρωθεί μέσα στις γιορτές. Ολα είναι κομμάτια του ίδιου παζλ, του «οδικού χάρτη» για να βγει το κεφάλαιο στο ξέφωτο της ανάπτυξης.

Στον αντίποδα των παραπάνω, το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που καλεί τους εργαζόμενους να αναλογιστούν βαθύτερα πού οφείλεται η επιδρομή στα δικαιώματά τους. Να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι απλά ένα καπρίτσιο της κυβέρνησης, δεν οφείλεται στους ξένους «εταίρους», σε μια προσωρινή «επιτροπεία», ότι δεν είναι απλά μια «περιπέτεια» από την οποία θα απαλλαγούμε τον Αύγουστο του 2018, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση.

Το ΚΚΕ είναι η μόνη δύναμη που ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την εξυπηρέτηση του «ιερού» για την αστική τάξη και τα κόμματά της στόχου για επιστροφή στην ανάπτυξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, πέρα από την ένταση της επίθεσης στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Μόνο έτσι εξασφαλίζεται μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους, επομένως από όλους τους δρόμους αυτή η πολιτική στο σημερινό καπιταλιστικό σύστημα θα είναι δεδομένη για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα.

Τώρα, λοιπόν, είναι ανάγκη να συζητηθεί ακόμα πιο πλατιά με την εργατική τάξη ότι το μοναδικό αντίπαλο δέος σε αυτήν τη στρατηγική είναι η πολιτική πρόταση που αμφισβητεί αυτόν το δρόμο ανάπτυξης, δηλαδή το Πρόγραμμα του ΚΚΕ, που αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους, τους παραγωγούς του πλούτου ως τους μόνους που πρέπει να καρπώνονται τα αποτελέσματα του κόπου τους.

Τώρα πρέπει να απασχολήσει περισσότερους εργαζόμενους η ανάγκη ενίσχυσης της αντικαπιταλιστικής - αντιμονοπωλιακής γραμμής πάλης στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Να γίνει υπόθεση περισσότερων η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, το στέριωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας.

Με αυτό το κριτήριο, λοιπόν, πρέπει να αντιμετωπίζεται και κάθε μικρή ή μεγάλη μάχη, όπως και αυτή της απεργίας. Να αφήσει αυτός ο σταθμός έντονο το αποτύπωμά του σε περισσότερους χώρους δουλειάς, να δώσει νέες δυνάμεις στη μάχη, που παίρνουν διαζύγιο με την απογοήτευση, την παραίτηση και το «δεν βγαίνει τίποτα». Μέσα στη φωτιά της μάχης θα προωθούνται αυτές οι πλευρές που δίνουν αντοχή και προοπτική στην πάλη, στοιχεία δηλαδή απαραίτητα για τον μακρόχρονο αγώνα που έχει μπροστά της η εργατική τάξη, ενάντια στο κεφάλαιο και την εξουσία του.

Μια νέα σελίδα ανοίγει από σήμερα για την εφημερίδα μας. Η βδομαδιάτικη έκδοσή μας, ο «Ριζοσπάστης του Σαββατοκύριακου», είναι πλέον στα χέρια σας. Πιο πλούσιος, με περισσότερες σελίδες, με αρθρογραφία, ρεπορτάζ, αφιερώματα, στήλες για τη Γυναίκα, τους Ενστολους, την Ιδεολογία κ.ά.

Από σήμερα οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ έχουν άλλο ένα πολύτιμο εργαλείο για να οργανώνουν το άνοιγμά τους στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Για να μεταδίδουν την πολιτική του Κόμματος, τη μοναδική φωνή που αντιπροσωπεύει τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, που δεν υπερασπίζεται το κέρδος του καπιταλιστή, αλλά το δίκιο του εργάτη.

Ολη την περασμένη βδομάδα τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ προετοιμάζονταν για τη μεγάλη πανεξόρμηση που ξεκινά από τώρα και θα ολοκληρωθεί τη Δευτέρα. Για να σηματοδοτηθεί η «επίσημη πρώτη» του «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου» από μια μεγάλη διακίνηση και για να αποτελέσει αυτή η μάχη παρακαταθήκη για το επόμενο βήμα στην άνοδο της διακίνησης και την καλύτερη αξιοποίηση της εφημερίδας μας.

Δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Εχουμε αντλήσει πείρα από την προσπάθεια να κερδίσουμε νέους αναγνώστες, εργατόκοσμο και νεολαία που σταθερά μελετούν τη δική τους εφημερίδα, τον «Ριζοσπάστη». Σε αυτήν την προσπάθεια έχει συμβάλει η προσπάθεια που έχει γίνει για ενίσχυση της κυκλοφορίας με ευθύνη των Οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, για διακίνηση άνθρωπο τον άνθρωπο, στους χώρους δουλειάς και στα σπίτια των εργαζομένων. Αυτό, μαζί και με άλλα μέτρα, έκανε κατορθωτό να αγγίξει η κυκλοφορία του «Κυριακάτικου Ριζοσπάστη» τα 20.000 φύλλα κατά μέσο όρο το προηγούμενο διάστημα.

Στην εδραίωση αυτού του βήματος αλλά και στην κλιμάκωση της προσπάθειας μπορεί και πρέπει να συμβάλει η καινούρια μας έκδοση, που θα είναι στη διάθεση των ΚΟ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για να οργανώνουν καλύτερα την εξόρμηση. Για να μπορεί η κάθε ΚΟΒ να συνδυάζει τη στοχευμένη επαφή της με τον περίγυρό της με την εξόρμηση σε σπίτια και χώρους δουλειάς.

Δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό, λοιπόν, σε αυτήν τη μάχη! Η προσπάθεια αυτή των Οργανώσεων του ΚΚΕ, η πείρα τους από τη διακίνηση και την αξιοποίηση θα συνεχίσουν να αναδεικνύονται μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας μας, με άρθρα, ρεπορτάζ και ανταποκρίσεις.

Ολοι στη μάχη της εξόρμησης!

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, θα παρευρεθεί και θα χαιρετίσει σε εκδήλωση - συνεστίαση που διοργανώνουν οι Κομματικές Οργανώσεις Θήβας του ΚΚΕ, την Κυριακή 10 Δεκέμβρη και ώρα 13.30. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα εκδηλώσεων «Αρμονία», στη Θήβα.