Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ: Για τις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις της 28ης Φλεβάρη 2025.

Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ: Η πορεία της ιδεολογικής δουλειάς απ' το 21ο στο 22ο Συνέδριο. Αποτελέσματα, συμπεράσματα και σχεδιασμός για την αναβάθμιση της καθοδηγητικής δουλειάς.

Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ: Η πορεία της κομματικής οικοδόμησης από το 21ο στο 22ο Συνέδριο του Κόμματος.

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ

• Β. Ι. Λένιν: Οργάνωση εργατών και οργάνωση επαναστατών.
• Οροι για την παραδοχή των κομμάτων στην Κομμουνιστική Διεθνή.
• Ομιλία του Κύριλλου Παπασταύρου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο «Επίκαιρα διδάγματα για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ταξική πάλη».
• Ομιλία του Κωστή Μπορμπότη, μέλους της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο «Ο Λένιν στην Ελβετία - Στιγμιότυπα από την επαναστατική ζωή και δράση στην παρανομία και την πολιτική προσφυγιά».

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΙΣΤΟΡΙΑ

Από το Επιστημονικό Συνέδριο της ΚΕ του ΚΚΕ με θέμα «Η λογοτεχνία στα χρόνια της θύελλας (1940 - 1950)»:

• Την εναρκτήρια ομιλία της Ελένης Μηλιαρονικολάκη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ.
• Την εισηγητική ομιλία του Φάνη Παρρή, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα «Το λαϊκό κίνημα στα χρόνια της θύελλας», εκ μέρους του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ.

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

«Ντοκουμέντα Συμμαχικών Διασκέψεων του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Γιάλτα - Μόσχα - Τεχεράνη - Πότσνταμ».

Δημοσιεύουμε σήμερα απόσπασμα από το άρθρο της Σύνταξης σχετικά με τις διεθνείς εξελίξεις της περιόδου:

Σε διεθνές επίπεδο, το τελευταίο διάστημα σημαδεύτηκε από γρήγορες και σύνθετες εξελίξεις στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, οι «τεκτονικές πλάκες» του οποίου σαφώς κινούνται έντονα, κυοφορώντας μεγάλους «σεισμούς». Ο πολυεπίπεδος ανταγωνισμός ανάμεσα στα διάφορα ιμπεριαλιστικά κράτη και συμμαχίες μετατρέπει ολόκληρο τον πλανήτη σε ένα πραγματικό ναρκοπέδιο για τους λαούς. Τα παζάρια γύρω από τον πόλεμο της Ουκρανίας, το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερμανία, το σχέδιο ξεριζωμού των Παλαιστινίων από τη Γάζα, οι ανοιχτές συγκρούσεις στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και μια σειρά άλλες εξελίξεις δείχνουν ότι τα πράγματα αγριεύουν στην αρένα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Βαθαίνουν οι αντιθέσεις και μέσα στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο, οι ενδοαστικές αντιθέσεις μέσα στις ΗΠΑ και εντός της ΕΕ.

Ξεκινώντας από τον πόλεμο στην Ουκρανία, το τελευταίο διάστημα έπεσε το «φύλλο συκής» που τόσο καιρό κρατούσαν οι διάφορες εμπλεκόμενες πλευρές προσπαθώντας να παρουσιάσουν τις δικές τους ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις με ιδεολογικά προσχήματα όπως «η προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας» από την πλευρά των δυτικών καπιταλιστικών δυνάμεων ή η «αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας» από την πλευρά της Ρωσίας και των συμμάχων της. Ολα αυτά τα προπαγανδιστικά προσχήματα, τα οποία αξιοποιήθηκαν σε άλλες φάσεις από όλα τα εμπλεκόμενα κράτη για την απόσπαση της λαϊκής συναίνεσης στην πάλη για το μοίρασμα της ιμπεριαλιστικής λείας, έδωσαν τη θέση τους στο ακόνισμα των μαχαιριών για τον πλούτο της Ουκρανίας. Οι τελευταίες εξελίξεις αποδεικνύουν και στον πιο δύσπιστο ότι οι αιτίες αυτού του πολέμου βρίσκονται, όπως είχε ξεκαθαρίσει το ΚΚΕ από την αρχή του πολέμου, σε πιο «ταπεινές» επιδιώξεις, μεταξύ των οποίων και η αξιοποίηση του μεγάλου φυσικού και ορυκτού πλούτου της Ουκρανίας, πρώτα απ' όλα των σπάνιων γαιών της, οι μισές από τις οποίες βρίσκονται στα κατεχόμενα από τη Ρωσία εδάφη, ενώ οι άλλες μισές στην υπόλοιπη χώρα.

Ενδεικτική είναι η δήλωση του Αμερικανού γερουσιαστή Lindsey Graham: «Αυτός ο πόλεμος γίνεται για το χρήμα (...). Η Ουκρανία είναι η πλουσιότερη χώρα στην Ευρώπη σε σπάνιες γαίες, με αξία από δύο ως επτά τρισεκατομμύρια δολάρια (...). Ετσι, ο Ντόναλντ Τραμπ θα κάνει μία συμφωνία για να πάρουμε τα χρήματά μας πίσω, να πλουτίσουμε με σπάνια ορυκτά».

Αυτήν την περίοδο οι εξελίξεις επικεντρώνονται γύρω από τη σύναψη σχετικής «συμφωνίας ειρήνης». Οι ΗΠΑ διαπραγματεύονται πλέον άμεσα με τη Ρωσία για τους όρους αυτής της συμφωνίας, ενώ ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η σύγκρουση του Τραμπ με τον Ζελένσκι κατά την επίσκεψη του τελευταίου στις ΗΠΑ για την υπογραφή συμφωνίας, η οποία φυσικά δεν έλαβε χώρα.

Αναφορικά με τους όρους αυτής της κυοφορούμενης συμφωνίας, αυτή φέρεται να προβλέπει τη δημιουργία ενός «κοινού Ταμείου» ΗΠΑ - Ουκρανίας, στο οποίο η Ουκρανία θα συνεισφέρει το 50% των εσόδων από τη «μελλοντική νομισματική αξιοποίηση» των κρατικών ορυκτών πόρων, συμπεριλαμβανομένων του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και των σχετικών υποδομών και logistics.

Η νέα προσέγγιση της κυβέρνησης των ΗΠΑ εκφράστηκε και στην πρόσφατη επεισοδιακή συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, με τις ΗΠΑ να καταψηφίζουν το ευρωπαϊκό ψήφισμα που ζητούσε την άμεση αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων από την Ουκρανία, καταθέτοντας δικό τους ψήφισμα που δεν ανέφερε τη Ρωσία ως επιτιθέμενη χώρα, ενώ μιλούσε για «απώλεια ζωών και από τις δύο πλευρές». Τελικά, στη Γενική Συνέλευση πέρασε αρχικά το αμερικανικό ψήφισμα, αλλά στη συνέχεια πέρασαν τρεις τροπολογίες από ευρωπαϊκές χώρες που χαρακτήριζαν τη Ρωσία εισβολέα. Λίγες ώρες αργότερα, όμως, η σύγκρουση μεταφέρθηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου τελικά ψηφίστηκε το αμερικανικό ψήφισμα. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Γ. Γεραπετρίτης συμμετείχε στη σχετική συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ψηφίζοντας «αποχή».

Οι ευρωπαϊκές χώρες από την πλευρά τους πιέζουν για βαθύτερη εμπλοκή στον πόλεμο στο πλευρό της Ουκρανίας, με τη Γαλλία και τη Βρετανία να πρωταγωνιστούν σε αυτήν την επικίνδυνη για τους λαούς κατεύθυνση. Αφότου επισκέφτηκαν τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο, συγκάλεσαν την πολεμική σύνοδο του Λονδίνου, η οποία κατέληξε σε πολεμικές ιαχές για την αύξηση της στήριξης της Ουκρανίας και την περαιτέρω αύξηση των πολεμικών δαπανών στην Ευρώπη, σημειώνοντας ταυτόχρονα ότι η όποια συμφωνία πρέπει να έχει την «υποστήριξη των ΗΠΑ». Οσον αφορά τη Γερμανία, στη σχετική παρέμβασή του αμέσως μετά την επικράτησή του στις εκλογές ο πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών, Φρ. Μερτς, συντάχτηκε ουσιαστικά με τη Γαλλία και τη Βρετανία, τονίζοντας την ανάγκη τα ευρωπαϊκά κράτη να αυξήσουν τη στήριξή τους στην Ουκρανία, ακόμα και χωρίς τη στήριξη των ΗΠΑ.

Η Ρωσία, από την πλευρά της, παρεμβαίνει στις διαπραγματεύσεις ιεραρχώντας τη διασφάλιση των κατακτημένων ουκρανικών εδαφών και την αποτροπή της εισόδου της χώρας στο ΝΑΤΟ. Ο Ρώσος Πρόεδρος έχει ρίξει μάλιστα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και τη συνεργασία με τις ΗΠΑ για την παραγωγή σπάνιων γαιών, αλλά και τη συνέχιση της πώλησης αλουμινίου στις ΗΠΑ.

Στο φόντο αυτών των παζαριών για τη σύναψη ιμπεριαλιστικής ειρήνης, η Παγκόσμια Τράπεζα, η Κομισιόν και ο ΟΗΕ ανέφεραν πως θα χρειαστούν πάνω από 524 δισ. δολάρια στην ανοικοδόμηση της Ουκρανίας.

Στη Μέση Ανατολή, τώρα, συνεχίζεται η προώθηση του σχεδίου ΗΠΑ - Ισραήλ για ολοκλήρωση της εθνοκάθαρσης των Παλαιστινίων της Γάζας, μετά από 15 μήνες δολοφονικών ισραηλινών επιθέσεων με ευρωατλαντική στήριξη, διά του μαζικού ξεριζωμού τους από την κατεχόμενη πατρίδα τους και της «μετεγκατάστασής» τους στην Αίγυπτο, στην Ιορδανία ή σε κάποια άλλη κοντινή ή μακρινή χώρα.

Το συμπλήρωμα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της στροφής στην πολεμική οικονομία είναι η όξυνση του διεθνούς εμπορικού πολέμου μέσω της αύξησης των δασμών. Βασιζόμενος στη σημαντική αύξηση των δασμών τα προηγούμενα χρόνια, ο Τραμπ ανακοίνωσε την επιβολή νέων δασμών στους τρεις βασικούς εμπορικούς εταίρους του, συγκεκριμένα 25% στα περισσότερα αγαθά που εισάγονται στις ΗΠΑ από Μεξικό και Καναδά και την αύξηση κατά 10% των δασμών για τα εμπορεύματα που εισάγονται από την Κίνα. Ταυτόχρονα, ανακοίνωσε ότι επεξεργάζεται την επιβολή αντίστοιχων δασμών στα προϊόντα που εισάγονται από την ΕΕ. Ο σύμβουλος εμπορίου του Τραμπ, Ρ. Λάιτθιζερ, «μαρτύρησε» τη σύνδεση ανάμεσα στον εμπορικό πόλεμο και στην πάλη για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τη σύνδεση ανάμεσα στους οικονομικούς και τους στρατιωτικούς ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς:

«...πώς θα διεξαγάγουμε έναν πόλεμο, αν ποτέ κληθούμε να διεξαγάγουμε έναν πόλεμο με την Κίνα, όταν εκείνη είναι στη σημερινή κατάσταση τέσσερις φορές πιο ικανή να μπορεί να παράγει όσα χρειάζονται για έναν πόλεμο; (...) Η Κίνα κατά τη γνώμη μου αποτελεί υπαρξιακή απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι ένας πολύ, πολύ ικανός αντίπαλος».