Σε μια βδομάδα που τα σχολεία θα κλείσουν, οι μικροί που θα παραμείνουν στο κλεινόν άστυ, μπορούν να αξιοποιήσουν δημιουργικά το χρόνο τους και να συμμετάσχουν σε κάποια από τα εκπαιδευτικά προγράμματα του Μουσείου Ελληνικής Παιδικής Τέχνης. Το Μουσείο οργανώνει εργαστήρια ζωγραφικής και θεατρικά εργαστήρια, που συνδυάζουν γνώση, δράση, εμπειρία και έκφραση. Ετσι τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να πειραματιστούν με ποικίλα υλικά, να γνωρίσουν διαφορετικές τεχνικές ζωγραφικής και θεάτρου και να χρησιμοποιήσουν τη φαντασία τους αναπτύσσοντας συγκεκριμένα εορταστικά θέματα.

Το πρόγραμμα έχει ως εξής: Εργαστήρια Ζωγραφικής ώρες 10:00-12:00 «Χριστούγεννα σε μια φανταστική πόλη» 27/12 για παιδιά 5-7 ετών και 28/12 για παιδιά 8-12 ετών. «Σου εύχομαι καλή χρονιά με μια κάρτα...» 2/1/2008 για παιδιά 5-7 ετών και 3/1/2008 για παιδιά 8-12 ετών. «Μομπίλ γεμάτα γούρια» 4/1/2008 για παιδιά 5-7 ετών και 5/1/2008 για παιδιά 8-12 ετών.

Θεατρικά Εργαστήρια ώρες 12:30-14:30, «Ο σάκος με τα γράμματα για τον Αϊ-Βασίλη» 27/12 για παιδιά 5-7 ετών. «Ευχές και όνειρα λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος» 28/12 για παιδιά 8-12 ετών. Για κρατήσεις επικοινωνήστε έγκαιρα στα τηλ.: 210.3312 621, 210. 3312750 ώρες 10.00-14.00. Το κόστος συμμετοχής είναι 8,50 ευρώ. Το Μουσείο βρίσκεται στην οδό Κόδρου 9, στην Πλάκα.

Τον μεγαλύτερο σε έκταση και τρίτο σε πληθυσμό δήμο του νομού Κοζάνης, λέμε να γνωρίσουμε σήμερα. Να «προσγειωθούμε» στην ελληνική πραγματικότητα με τις φυσικές ομορφιές και τα πολλά, σημαντικά αξιοθέατα. Φύγαμε...

Η ονομασία του τόπου, είναι η λατινική μετάφραση της αρχαίας ελληνικής πόλης «Φυλακαί». Προέρχεται από το λατινικό «servo» που σημαίνει «φυλάσσω». Η ευρύτερη περιοχή των Σερβίων ήταν κατοικημένη από τα προϊστορικά χρόνια όπως έδειξαν ανασκαφές σε νεολιθικούς και μυκηναϊκούς οικισμούς στις όχθες του Αλιάκμονα παλαιότερα, και της λίμνης σήμερα. Υπάρχουν ευρήματα επίσης από τα κλασικά χρόνια, την ελληνιστική, τη ρωμαϊκή, τη βυζαντινή και τη μεταβυζαντινή περίοδο. Ιδιαίτερα γνωστό είναι το βυζαντινό κάστρο των Σερβίων. Ενώ λιγότερο γνωστό είναι το κάστρο των Λευκάρων. Γύρω στο 1390 η περιοχή των Σερβίων καταλήφθηκε από τους Τούρκους και απελευθερώθηκε μετά τη νικηφόρα μάχη του ελληνικού στρατού στη θέση Πόρτες κοντά στο Προσήλιο στις 10/10/1912. Μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές που υπέστησαν τα Σέρβια ήταν τον Μάρτη του '43, όταν καταστράφηκαν συθέμελα από τις ιταλικές δυνάμεις κατοχής. Από το 1999 ο Δήμος Σερβίων συμπεριλαμβάνει τα περισσότερα δημοτικά διαμερίσματα που βρίσκονται περιμετρικά της τεχνητής λίμνης της ΔΕΗ. Το 70% περίπου της έκτασής της βρίσκεται στην επικράτεια του Δήμου Σερβίων. Η τεχνητή λίμνη δημιουργήθηκε μετά το 1973, όταν γέμισε η λεκάνη του Αλιάκμονα μετά την κατασκευή του φράγματος «Πολυφύτου», που βρίσκεται στα όρια των Ιμέρων (δημ. διαμέρισμα Σερβίων) και του Δήμου Βελβεντού. Το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο της ΔΕΗ βρίσκεται κοντά στον εγκαταλειμμένο οικισμό του Πολύφυτου του Δήμου Βελβεντού.

Ο επισκέπτης της ευρύτερης περιοχής των Σερβίων, θα μείνει ενθουσιασμένος από την ποιότητα και την ποσότητα όσων θα αντικρίσει. Αρκεί να διαθέτει τον απαραίτητο χρόνο. Εμείς θα παρουσιάσουμε επιγραμματικά τα αξιοθέατα, μιας που είναι πολλά και ο χώρος μας περιορισμένος:

Η εντυπωσιακή υψηλή γέφυρα Σερβίων πάνω από την τεχνητή λίμνη που ενώνει τη βόρεια και νότια ακτή της. Η θέα της από το χωριό Νεράιδα αλλά και μακρύτερα, από όλες τις περιμετρικά ορεινές περιοχές μένει αξέχαστη. Τα προϊστορικά ευρήματα στις ακτές της λίμνης και οι πανέμορφοι κολπίσκοι στις βόρειες και νότιες ακτές της. Τα εντυπωσιακά νησάκια που δημιουργούνται όταν η στάθμη της λίμνης ανεβαίνει (την άνοιξη και το καλοκαίρι), τα οποία ενώνονται πάλι με την ξηρά, όταν η στάθμη της λίμνης κατεβαίνει (το φθινόπωρο και χειμώνα). Στη λίμνη υπάρχουν πολλών ειδών ψάρια, τα οποία ψαρεύουν τόσο οι επαγγελματίες όσο και οι ερασιτέχνες ψαράδες της περιοχής αλλά και τουρίστες.

Το Λαογραφικό Μουσείο που το λειτουργεί ο μορφωτικός όμιλος «Τα κάστρα» Σερβίων.

Το μοναδικό στη δυτική Μακεδονία Βυζαντινό κάστρο (βυζαντινή ακρόπολη) με πύργους και δύο σειρές τειχών, καθώς και το άγνωστο (ίσως ακόμα και στις αρμόδιες υπηρεσίες) κάστρο των Λευκάρων.

Βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες με σημαντικές τοιχογραφίες (στα Σέρβια, στο Τριγωνικό, στο Πλατανόρρευμα, στο Προσήλιο, στο Πολύρραχο, στα Κρανίδια, στις Γούλες). Τα ερείπια της Μεγάλης βασιλικής (11ος αι.) και σπηλαιοεκκλησιές με βυζαντινές τοιχογραφίες.

Οι αξιοθαύμαστοι γεώτοποι που έχουν προταθεί για να αναγνωριστούν ως Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς προστατευόμενα από την ΟΥΝΕΣΚΟ είναι: Τέσσερα εντυπωσιακά φαράγγια, δύο εκατέρωθεν του λόφου των βυζαντινών μνημείων Σερβίων, ένα στο Προσήλιο και ένα νότια της Μεσιανής - Βαθυλάκκου. Πολλά μεγαλόπρεπα ανθρωπόμορφα και ζωόμορφα βράχια που συνδέονται με θρύλους και παραδόσεις, όπως αυτό του «Μαρμαρωμένου βασιλιά», του «Αετού», της «Αρκούδας» κλπ. Το μεγάλο γεωλογικό ρήγμα, του οποίου το μέτωπο διακρίνεται εντυπωσιακά σε πολλές θέσεις των Σερβίων.

Πανέμορφα είναι επίσης τα δύο πέτρινα τοξωτά βυζαντινά γεφύρια στα Σέρβια και στην Παλ. Καστανιά.

Χρήσιμο είναι να γνωρίσουμε λόγω των ημερών που έρχονται, πώς οι κάτοικοι υποδέχονταν και γιόρταζαν τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά και τα Φώτα: Την παραμονή των Χριστουγέννων, πολύ πριν ξημερώσει, ακούγονταν στις πόρτες των σπιτιών βροντερά χτυπήματα με τις «τζιουμανίκες» και τα «κάλαντα» και με τις φωνές των παιδιών: «κόλιαντα - κόλιαντα, Χριστός γεννιέται». Ανάγγελναν το χαρμόσυνο γεγονός της γέννησης του Χριστού και δέχονταν δώρα. Θα ήταν γρουσουζιά για τη νοικοκυρά να μην ανοίξει την πόρτα και να μη δώσει στα παιδιά δώρα, όπως κάστανα, μήλα, πορτοκάλια, ξυλοκέρατα, ζαχαρομπέμπιλα, σταφίδες και νομίσματα (μόνο στα συγγενικά παιδιά). Το ίδιο επαναλαμβανόταν οκτώ μέρες μετά, με τα «Σούρβα», όταν τα παιδιά την παραμονή του νέου έτους χτυπούσαν πάλι τις πόρτες των σπιτιών, για να αναγγείλουν τον ερχομό του, με τις κραυγές: «Σούρβα, σούρβα κ' Αϊβασίλης κι χαρά μεγάλη. Χρόντς' πολλούς». Την ημέρα των φώτων, νεόνυμφοι και νεοαρραβωνιασμένοι στα Σέρβια, δέχονταν την επίθεση των φίλων τους με βρεξίματα. «Τα βρεξίματα» με το νερό δε σταματούσαν, αν ο νεόνυμφος δεν έταζε «φιλιά», ένα γλέντι το οποίο και έπρεπε να πραγματοποιήσει σύντομα.

Την ημέρα της Πρωτοχρονιάς, αλλά και των Φώτων, όλοι σχεδόν οι νέοι των Σερβίων, ντύνονταν με στολές ευζωνικές ή αντάρτικες, και συγκεντρώνονταν κατά ομάδες και γυρνούσαν από το πρωί ως το βράδυ στα σπίτια των κατοίκων της πόλης και συγκέντρωναν μέσα σε μεγάλους κυλινδρικούς τενεκεδένιους κουμπαράδες χρήματα τα οποία διατίθενταν για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Σε μια βδομάδα που κλείνουν τα σχολεία, ίσως κάποιοι τυχεροί, μπορούν να «ξεκλέψουν» λίγες μέρες και να θαυμάσουν από κοντά αυτά τα μέρη, που σίγουρα θα ενθουσιάσουν μικρούς και μεγάλους.

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, κάποιοι ευφάνταστοι συγγραφείς μάς ξαφνιάζουν ευχάριστα, με «φρέσκες» ιστορίες για τον Αϊ-Βασίλη, γεμάτες χρώματα αλλά και μεγάλες αλήθειες. Σ' αυτήν την «κατηγορία» ανήκουν τρία νέα βιβλία που κυκλοφόρησαν οι εκδόσεις «ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ» καθώς και δύο πρωτότυπα βιβλία - έκπληξη, όλα κατάλληλα να τα δωρίσουμε στους μικρούς μας φίλους.

Στο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου «Η εγγονή του Αϊ-Βασίλη», η συγγραφέας μάς γνωρίζει ένα συνηθισμένο παιδί, που ταυτόχρονα είναι και εγγονή του «πρωταγωνιστή» των ημερών. Αντί ν' ακούει παραμύθια απ' τον παππού της, η ηρωίδα της ιστορίας μετράει τα πακέτα με τα δώρα που ετοιμάζει ο Αϊ-Βασίλης για όλα τα παιδιά και ζηλεύει τα γράμματα θαυμασμού που του στέλνουν. Είναι τελικά ευχή ή κατάρα να έχεις έναν τόσο διάσημο παππού και να τρως πάνω στο χαλί παρέα με τα ξωτικά; Ενα τρυφερό παραμύθι για την αποκλειστικότητα της αγάπης, τη διεκδίκηση της στοργής και την ποιότητα του χρόνου που περνάμε με τα παιδιά μας. Κι ακόμη, μια ιστορία για τα πιο ωραία χριστουγεννιάτικα δώρα - που δεν κατασκευάζονται από ακριβά υλικά αλλά από ανόθευτη αγάπη. Η ζωηρή εικονογράφηση ανήκει στην Σοφία Τουλιάτου.

Αστυνομική πλοκή, αγωνία και μυστήριο, αλλά προπάντων χιούμορ και ξεκαρδιστικές καταστάσεις συνθέτουν μια ιστορία γεμάτη νοσταλγία και τρυφερότητα για τα παιδιά, αλλά και για τους μεγάλους. Με αυτόν τον πρωτότυπο τρόπο ο Βασίλης Παπαθεοδώρου «συνθέτει» το «Ποιος απήγαγε τον Αϊ-Βασίλη;». Η μυστηριώδης υπόθεση έχει κάπως έτσι: Ενώ πλησιάζει η Πρωτοχρονιά και ο Αϊ-Βασίλης ετοιμάζει τα δώρα των παιδιών, κάποιοι εισβάλλουν στο σπίτι του και τον αρπάζουν. Ποιοι είναι αυτοί οι άγνωστοι και για ποιο λόγο απειλούν να καταστρέψουν τη μεγαλύτερη γιορτή των παιδιών; Θα καταφέρουν τελικά να μη γίνουν αντιληπτοί από τα παιδιά όλης της γης που προσμένουν τα δώρα τους; Θα πετύχει το σχέδιο τους; Η εικονογράφηση του Χρήστου Δήμου, λειτουργεί καταλυτικά στην ατμόσφαιρα των γραφόμενων.

«Στο εργαστήρι του Αϊ-Βασίλη» του Τσαρλς Ρίζονερ, τα πράσινα και τα κόκκινα ξωτικά έχουν μια σοβαρή διαφωνία κι αντί να δουλεύουν, καβγαδίζουν. Θα επανέλθει η «τάξη» ή τα παιδιά του κόσμου θα μείνουν χωρίς παιχνίδια; Η συνέχεια επί του.. βιβλίου!

Στη σειρά «Βιβλία - έκπληξη» κυκλοφόρησαν για τα μικρότερα παιδιά, το «Κρυφτούλι με τον κύριο Κροκ», μια «κατασκευή» όπου τα παιδιά μπορούν να παίξουν με τον πάνινο ήρωα κρυφτό και παράλληλα να μάθουν τους χώρους του σπιτιού και τα διάφορα αντικείμενα που υπάρχουν και χρησιμεύουν σε κάθε σπίτι.

Το «Ωρα για ύπνο, κοτοπουλάκια μου!» είναι ένα μαλακό και διασκεδαστικό βιβλίο-μαξιλάρι για να έχουν οι μικροί μας φίλοι όνειρα γλυκά.

Από τις εκδόσεις «Ηλιοτρόπιο» κυκλοφόρησε το συναρπαστικό μυθιστόρημα «Ετος 1111» του συγγραφέα Κώστα Δέτσικα. Ο Τερτύλλιος, ένας ιππότης της αναζήτησης, δυναμικός και συνάμα άπληστος, ξεφεύγει από την ανεμοζάλη της κατάκτησης, γυρεύοντας ένα δαιμονικό αγαλματίδιο της Μιθραϊκής θρησκείας: τον Αιώνα. Η Γεωργία, μια μοναχική κοπέλα, διάφανη, απλή και ανοιξιάτικη, κεντρίζεται από την περιέργεια και το μυστήριο, αφήνοντας τον εαυτό της στη δίνη του ανεξήγητου. Τι ενώνει αυτούς τους δύο; Ποιος είναι αυτός που κονιορτοποιεί το χρόνο και συνταιριάζει το παρελθόν με το μέλλον; Πώς θρυμματίζεται η γραμμή του χρόνου και οι εικόνες χορεύουν στα μάτια τους; Υπερκόσμιες είναι οι δυνάμεις που στέκονται εχθρικά αντίκρυ της; Ποια είναι η σχέση του χρόνου με το 1111; Οι άγριες μάχες, οι ανατολικές φιλοσοφίες και δοξασίες, τα αδιέξοδα, η μαγεία, η απεραντοσύνη της φύσης και η πολυπλοκότητα των στοιχείων της, και πάνω απ' όλα ο περίπλοκος χρόνος με την προσπάθεια κατανόησης και ερμηνείας, συνθέτουν ένα μυθιστόρημα ...παγίδα στοχασμού, σκέψης και αναζήτησης.