Κυριακή 23 Μάρτη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
Μικρές σελίδες

Η Ζακλίν και ο Νικόλας Λομπάτο είναι ένα ζευγάρι που τρέφουν αληθινό μίσος ο ένας για τον άλλο και εφευρίσκουν ένα σίγουρο τρόπο για να μη χωρίσουν ποτέ: ενώ εκείνος αρκείται στο να την απατά κάθε τόσο, εκείνη προσπαθεί διαρκώς να τον σκοτώσει, και είναι μόνο η τύχη που στη διάρκεια των τριάντα χρόνων της συμβίωσής τους εξουδετερώνει τα σχέδιά της.

«Η συζυγική ζωή» το γνωστότερο ίσως μυθιστόρημα του βραβευμένου με το σπουδαίο Βραβείο «Θερβάντες» συγγραφέα Σέρχιο Πιτόλ, είναι μια αμείλικτη σάτιρα του γάμου και της γρήγορης κοινωνικής ανόδου. Χαρακτηρίζεται από το μαύρο χιούμορ του, την άψογη γραφή του και την εξαιρετικά διεισδυτική ματιά του στο ανθρώπινο γένος. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ» και τη μετάφραση από τα Ισπανικά έκανε η Κατερίνα Τζωρίδου.

Ο Σ. Πιτόλ (Μεξικό, 1933) θεωρείται από τους σπουδαιότερους σύγχρονους Λατινοαμερικανούς συγγραφείς. Εχει γράψει έξι συλλογές διηγημάτων και πέντε μυθιστορήματα.

Πρωταπριλιάτικα «παραμυθιάσματα»

Εργο από τη συλλογή του Μουσείου, του 9χρονου Τουμπανάκη Βασίλη
Εργο από τη συλλογή του Μουσείου, του 9χρονου Τουμπανάκη Βασίλη

Στα παιδιά ηλικίας από 6 ετών, είναι αφιερωμένη η «Συνάντηση Τέχνης» στο Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης, που θα γίνει την Κυριακή 30 Μάρτη (10.30 π.μ.). Παραμονές πρωταπριλιάς, η αφηγήτρια παραμυθιών Εύη Γεροκώστα «παραμυθιάζει» μικρούς και μεγάλους με ιστορίες από τις τέσσερις γωνιές του κόσμου, διαλεχτές και διαλεγμένες. Με αφορμή την πρωταπριλιά: «Ν' αφήσουμε τα ψέματα να πιάσουμε τ' αλήθεια». Η διάρκεια του προγράμματος είναι 50 λεπτά. Δηλώσεις συμμετοχής: Την Τρίτη που προηγείται του προγράμματος στα τηλ.: 210.3312.621, 210.3312.750, Τρίτη - Σάβ. 10.00-14.00.

Η «Συνάντηση Τέχνης» θα πραγματοποιηθεί στο χώρο του Μουσείου Ελληνικής Παιδικής Τέχνης, Κόδρου 9, προέκταση οδού Βουλής, Πλάκα (κόστος συμμετοχής 6 ευρώ).

Καθ' οδόν: Στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου

Η οδός Διονυσίου Αρεοπαγίτου όπως διανοίχτηκε το 1857, φωτογραφία Heinrich Beck. Η χάραξη αυτή διατηρήθηκε μέχρι το 1955
Η οδός Διονυσίου Αρεοπαγίτου όπως διανοίχτηκε το 1857, φωτογραφία Heinrich Beck. Η χάραξη αυτή διατηρήθηκε μέχρι το 1955
Με τους γνωστούς συγγραφείς Μάρω Βουγιούκα και Βασίλη Μεγαρίδη θα ταξιδέψουμε αυτή την Κυριακή σε μια φημισμένη περιοχή της Αθήνας. Το γλαφυρό απόσπασμα πήραμε από το βιβλίο τους που εξέδωσαν οι εκδόσεις «Φιλιππότη» στη σειρά Δοκίμιο - Ιστορία, υπό τον τίτλο «Μακρυγιάννη - Ακρόπολη». Η «περιοδεία» των συγγραφέων σ' αυτόν τον τόπο, ξεκινά από τους προϊστορικούς χρόνους και φθάνει μέχρι τις μέρες μας. «Η συνοικία Μακρυγιάννη - Ακρόπολη» όπως σημειώνεται στον πρόλογο, «είναι μια περιοχή μικρή σχετικά σε έκταση, ουσιαστικά μια πλαγιά, αλλά πλούσια σε ιστορία και περιεχόμενο. Παράδεισος των αρχαιολόγων, πεδίο μεγάλων μαχών, τόπος φιλοξενίας πλήθους επιστημονικών και πολιτιστικών ιδρυμάτων, ωραίο κοινωνικό περιβάλλον». Εμείς, θα εστιάσουμε στην κεντρική αρτηρία της συνοικίας. Πάμε...

Από την αρχαιότητα...

«Η οδός Διονυσίου Αρεοπαγίτου είναι κύρια και χαρακτηριστική αρτηρία της περιοχής, ενώ αποτελεί ταυτόχρονα και το βόρειο όριό της. Σήμερα είναι πεζόδρομος, δεν ήταν όμως παλαιότερα έτσι, ούτε και ακολουθούσε τη σημερινή της διαδρομή.

Οδός περιφερειακή της νότιας πλευράς της Ακροπόλεως υπήρχε σε όλη τη διάρκεια των αρχαίων χρόνων και της πρώτης βυζαντινής περιόδου, μέχρι περίπου τον 5ο αιώνα μ.Χ. Η οδός αυτή ήταν συνέχεια της οδού Τριπόδων, έφθανε στο ύψος του Θεάτρου του Διονύσου, περνούσε εμπρός από το Ωδείον του Περικλέους και το Ιερό του Διονύσου Ελευθερέως, προχωρούσε κατά μήκος της στοάς του Ευμένους, περνούσε μπροστά από το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού και κατόπιν διχαζόταν προς την είσοδο της Ακροπόλεως και προς τον Κεραμεικό, ακολουθώντας περίπου την ίδια πορεία με τη σημερινή οδό (πεζόδρομο) Αποστόλου Παύλου. Στους επόμενους αιώνες η οδός αυτή εξαφανίστηκε κάτω από το χώμα που άρχισε σιγά σιγά να καλύπτει τα διάφορα ερειπωμένα και μισοερειπωμένα κτίσματα της περιοχής, για να εμφανιστεί και πάλι στα τελευταία βυζαντινά χρόνια και στην περίοδο της Φραγκοκρατίας και Τουρκοκρατίας κάποιος υποτυπώδης δρόμος, με διαφορετική όμως διαδρομή, σε έναν τόπο, ο οποίος είχε αλλάξει ήδη όψη και χαρακτήρα.

Το εξώφυλλο του βιβλίου
Το εξώφυλλο του βιβλίου
Οταν η Αθήνα έγινε το 1834 πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους και άρχισε η εκπόνηση των διαφόρων Σχεδίων Πόλεως προβλέφτηκε και η χάραξη ενός νέου δρόμου στα νότια της Ακροπόλεως που θα ακολουθούσε, εξαιτίας του ανάγλυφου της περιοχής, την πορεία περίπου του αρχαίου δρόμου. Ο δρόμος χαράχτηκε το 1857. Αργότερα πήρε το όνομα του Διονυσίου Αρεοπαγίτου, όχι όμως για όλο το μήκος του, αλλά μέχρι το σημείο όπου η Στοά του Ευμένους συναντά το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, ενώ το υπόλοιπο τμήμα πήρε το όνομα του Σωκράτους. Τελικά ολόκληρη η οδός, μέχρι τη συνάντησή της με την οδό Αποστόλου Παύλου, πήρε το όνομα Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Αρχικά χωματόδρομος, στη συνέχεια ασφαλτοστρώθηκε και από εκεί περνούσε το τραμ 16 Θων - Θησείο. Χαρακτηριστικό στοιχείο της εποχής αυτής είναι τα πράσινα μεταλλικά ουρητήρια που υπήρχαν στη γωνία των οδών Διονυσίου Αρεοπαγίτου και Μακρυγιάννη, μπροστά στη μάντρα του Συντάγματος Χωροφυλακής.

...στα νεότερα χρόνια

Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο πάρθηκαν αποφάσεις για την οδό και για τους χώρους γενικά της περιοχής (Στρατόπεδο Μακρυγιάννη κλπ.). Το 1954 έγινε προκήρυξη διαγωνισμού για τη ριζική αναδιαμόρφωση του χώρου της νότιας πλευράς της Ακροπόλεως, συμπεριλαμβανομένου και του χώρου εμπρός από το Ηρώδειο, καθώς και του χώρου προς Φιλοπάππου. Τον Ιανουάριο του 1955, και αφού πρώτα εγκρίθηκε η σχετική μελέτη από το Αρχαιολογικό Συμβούλιο, υπογράφηκε η απόφαση για την έναρξη των έργων, τα οποία περιλάμβαναν και τη νέα χάραξη της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου στο τμήμα της μετά το Θέατρο του Διονύσου, χαμηλότερα από την παλαιά διαδρομή, και συγκεκριμένα κατά μήκος της οικοδομικής γραμμής της συνοικίας και όχι κατά μήκος της Στοάς του Ευμένους και του Ηρωδείου, όπως ήταν η παλιά διαδρομή. Με τη νέα αυτή χάραξη καταργήθηκε ο "γκρεμός" που υπήρχε στην περιοχή και μετατράπηκε στο καταπράσινο πρανές που υπάρχει εμπρός από το Ηρώδειο. Ταυτόχρονα διαμορφώθηκε η μεγάλη πλατεία εμπρός από το μνημείο και κατασκευάστηκε και η σκάλα που οδηγεί σ' αυτή, τα περιώνυμα "σκαλάκια" του Ηρωδείου.

...μέχρι σήμερα

Μεταγενέστερη φωτογραφία της αρχικής Διονυσίου Αρεοπαγίτου, δεντροφυτευμένης πλέον
Μεταγενέστερη φωτογραφία της αρχικής Διονυσίου Αρεοπαγίτου, δεντροφυτευμένης πλέον
Η κατάσταση αυτή διήρκεσε για μερικές δεκαετίες, μέχρι τα τελευταία χρόνια του 20ού αιώνα, όταν άρχισαν τα έργα για την πεζοδρόμηση της οδού και οι εργασίες στα πλαίσια του προγράμματος ενοποίησης των Αρχαιολογικών Χώρων. Το έργο παραδόθηκε το 2003 και περιλαμβάνει την πλακόστρωση της οδού με πλάκες διαφόρων μορφών και τύπων, την κατασκευή ανισόπεδων επιπέδων, τη διαμόρφωση χώρων πρασίνου κλπ., είναι η εικόνα της οδού που βλέπουμε σήμερα.

Κατά μήκος της οδού υπάρχει μία σειρά σπιτιών και αρχοντικών, όπως π.χ. οι οικίες Μαντούβαλου, Κουρεμένου, αδελφών Παπανδρέου, Παπασταύρου, Αγγελοπούλου, Ζολώτα, Γεωργαντή, Ντάβαρη (σήμερα ισπανική πρεσβεία), Βλασσόπουλου, Πολυμερόπουλου, Καζάζη, Δραγώνα κ.ά., η Λέσχη του 8ου Συστήματος Προσκόπων, το "Μερόπειον" Ιδρυμα με την εκκλησία της Αγίας Σοφίας, το κιγκλίδωμα του Νέου Μουσείου Ακρόπολης κλπ. Να σημειώσουμε ότι στη θέση του σημερινού κιγκλιδώματος υπήρχε η μαυρισμένη από την κάπνα των μαγειρείων μάντρα του Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη και σε άμεση γειτνίαση με αυτή οι δύο αντλίες βενζίνης για τα οχήματα του Συντάγματος.

Σήμερα διοργανώνεται εκεί, δύο φορές το χρόνο, την άνοιξη και το φθινόπωρο, Εκθεση Βιβλίου, ενώ κατά καιρούς διοργανώνονται και εκθέσεις έργων μοντέρνας γλυπτικής».


Ενα από τα τραμ που έκαναν τη συγκοινωνία Θων - Θησείο
Ενα από τα τραμ που έκαναν τη συγκοινωνία Θων - Θησείο

Φωτογραφία της δεκαετίας του 1960. Κομψά καταστήματα και το κτίριο που στεγάζει σήμερα την ισπανική πρεσβεία
Φωτογραφία της δεκαετίας του 1960. Κομψά καταστήματα και το κτίριο που στεγάζει σήμερα την ισπανική πρεσβεία

Επιμέλεια:
Ελένη ΑΡΓΥΡΙΟΥ

Ο Τριβιζάς «ξαναχτυπά»!

Η δημοφιλής σειρά «Παραμύθια Ντορεμίθια» του ποιητή παραμυθιών Ευγένιου Τριβιζά, που όχι μόνο τη λάτρεψαν τα παιδιά αλλά απέκτησε ένα φανατικό κοινό ενηλίκων, γιορτάζει φέτος τα 10 χρόνια της με την έκδοση τεσσάρων νέων τίτλων από τα «Ελληνικά Γράμματα».

Ενα μελιστάλαχτο, λιχούδικο ξεφάντωμα θα «ζήσουν» οι αναγνώστες με το βιβλίο «Ο Κύριος Ζαχαρίας και η Κυρία Γλυκερία», ένα ασυνήθιστο ονειρικό νανούρισμα με «Το Νανούρισμα του Μικρού Φακίρη», μια συναρπαστική καταδίωξη μέσα από τον κόσμο των μαθηματικών στο παραμύθι «Πανικός στη Χώρα της Γεωμετρίας» και μια ξεκαρδιστική ρομαντική περιπέτεια μέσα από την ιστορία «Η Καιτούλα η Κοκέτα η Κοτούλα».

Ολόκληρη η σειρά, περιλαμβάνει παραμύθια, που διασκεδάζουν, προβληματίζουν και απελευθερώνουν τη φαντασία μικρών και μεγάλων, με θέματα όπως η ειρήνη, η οικολογία, η τρίτη ηλικία, οι τύψεις και οι ενοχές, η μοναξιά και η έλλειψη επικοινωνίας, η προστασία των ζώων και τόσα πολλά ακόμα.

Με το γλαφυρό ύφος, την εφευρετικότητα της γλώσσας αλλά και την ολοζώντανη φαντασία του Τριβιζά, όλα τα βιβλία της σειράς κερδίζουν αμέσως μία θέση στις καρδιές των παιδιών αλλά και των μεγάλων που απολαμβάνουν μαζί με τα παιδιά το διάβασμά τους.

Τα διασκεδαστικά παιχνίδια και οι πρωτότυπες δραστηριότητες στις τελευταίες σελίδες των βιβλίων ακονίζουν τη μνήμη, την παρατηρητικότητα και τις γλωσσικές και μαθηματικές ικανότητες των παιδιών, ενώ παράλληλα αποτελούν μια πολύ ευχάριστη απασχόληση.

Η ατμοσφαιρική εικονογράφηση των βιβλίων από τους Βασίλη Παπατσαρούχα, Ράνια Βαρβάκη, Στεφάν Γκεοργκίεφ και Μελίνα Δεσφινιώτου συνοδεύει με απόλυτη αρμονία τις ιστορίες των βιβλίων και τις ζωντανεύει με τον πλέον παραστατικό τρόπο.


ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ
Οπως - όπως...

Είτε έμψυχα, είτε άψυχα, αποτελούν τον ορισμό αυτού που λέμε στοιβαγμένα. Σε όλο το μήκος και το πλάτος του πλανήτη, άνθρωποι που προσπαθούν να επιβιώσουν, τον 21ο αιώνα...





Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ