Απαράδεκτη είναι η κατάσταση που επικρατεί σε πολλά από τα σχολικά κτίρια της πρωτεύουσας. Γονείς, μαθητές και καθηγητές, αρκετές φορές, βρίσκονται αντιμέτωποι με τα τεράστια προβλήματα της σχολικής στέγης στο Δήμο Αθήνας. Προβλήματα που ξεκινούν από το υψηλότατο ποσοστό διπλοβάρδιας, συνεχίζονται με τα χαμένα οικόπεδα και φτάνουν μέχρι και σε σχολεία που στεγάζονται πάνω σε βενζινάδικα ή ακόμη και μέσα σε κοντέινερ. Επιπλέον, η πάγια τακτική της διοίκησης του Δήμου της Αθήνας, να αφήνει χώρους που έχουν χαρακτηριστεί ως σχολικοί να χάνονται, λειτουργεί ως καταλύτης για την καταπάτησή τους από μεγαλοεργολάβους και επιχειρηματίες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με στοιχεία της Ομοσπονδίας Γονέων Νομαρχίας Αθηνών, μόνο στο Δήμο της Αθήνας, το 20% των σχολείων λειτουργούν σε διπλοβάρδια. Επιπλέον, όπως προκύπτει από στοιχεία του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ) και της Ομοσπονδίας, 36 σχολεία του δήμου λειτουργούν σε μισθωμένα κτίρια. Γεγονός που δείχνει ότι πολλά από τα σχολικά κτίρια του δήμου είναι απαρχαιωμένα και οι διοικήσεις αναζητούν κτίρια που θα πληρούν τις σύγχρονες εκπαιδευτικές ανάγκες. Και μόνον αυτά τα δύο στοιχεία δείχνουν την κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία του δήμου. Ομως, δεν αποτελούν, παρά την κορυφή του παγόβουνου.

Στο Δήμο της Αθήνας, υπάρχουν σχολεία τα οποία, εν έτει 2007, λειτουργούν σε ...κοντέινερ! Δύο περιπτώσεις είναι ενδεικτικές: Στο 6ο Δημοτικό Διαμέρισμα, στην Κυψέλη, το 150ο Δημοτικό Σχολείο και στο 4ο Δημοτικό Διαμέρισμα, στα Σεπόλια, το 9ο ΤΕΕ. Τα σχολεία αυτά είχαν υποστεί ζημιές από το σεισμό του '99 και ακόμη και σήμερα δεν έχουν μεταστεγαστεί σε νέα κτίρια. Αλλο παράδειγμα είναι ότι το 19ο Γυμνάσιο λειτουργεί πάνω από βενζινάδικο. Και όλα αυτά, όταν, για να μειώσουν το ποσοστό της διπλοβάρδιας, οι ιθύνοντες καταφεύγουν σε επικίνδυνα ημίμετρα, όπως το χωρισμό των αιθουσών, ή τον πολλαπλασιασμό τους, κατασκευάζοντας αίθουσες σε υπόγεια, δίπλα σε καυστήρες, τουαλέτες κλπ.

Το κυριότερο, όμως, πρόβλημα, όσον αφορά τη σχολική στέγη στην Αθήνα, είναι τα οικόπεδα που έχουν δηλωθεί από το δήμο ότι πληρούν τις προϋποθέσεις να γίνουν σχολεία. Πρόκειται για 41 οικόπεδα, που δήμος και ΟΣΚ είχαν επιλέξει για την κατασκευή σύγχρονων σχολείων. Ωστόσο, εδώ και τέσσερα, τουλάχιστον, χρόνια, οι διοικήσεις του Δήμου της Αθήνας τα έχουν αφήσει στην τύχη τους. Λόγω αυτής της ολιγωρίας, ήδη έχουν χαθεί 13 και, πλέον, μένουν μόλις 28 οικόπεδα. Ενδεικτική είναι η περίπτωση του οικοπέδου στις οδούς 3η Σεπτεμβρίου και Ιουλιανού, το οποίο πλέον χάθηκε.

Την ίδια στιγμή, γονείς, εργαζόμενοι, καθηγητές και μαθητές προσπαθούν να κρατήσουν αυτά τα οικόπεδα και να μην παραδοθούν βορά στις ορέξεις των μεγαλοεπιχειρηματιών. Για παράδειγμα, με δυναμικές κινητοποιήσεις γονέων και μαθητών, αποτράπηκε η τσιμεντοποίηση του χώρου επί της οδού Λιοσίων (όπου επρόκειτο να κατασκευαστεί το 67ο Λύκειο), από την πολυεθνική εταιρεία σούπερ - μάρκετ «LIDL».

Φυσικά, όλα αυτά καθόλου τυχαία δεν είναι, αν λάβουμε υπόψη και το γεγονός ότι ήδη έχουν προγραμματιστεί να κατασκευαστούν 27 σχολεία στο σύνολο του Λεκανοπεδίου, με τη ληστρική μέθοδο των ΣΔΙΤ. Από αυτά τα 27, τα 8 ανήκουν στο Δήμο Αθήνας. Στην ουσία δηλαδή, η ολιγωρία της διοίκησης ανοίγει το δρόμο για την κατασκευή σχολείων μέσω ΣΔΙΤ, δηλαδή για την πλήρη παράδοση της σχολικής στέγης στους ιδιώτες. Πρόκειται για απαξίωση που ανοίγει το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση...