Η κακοποίηση ενός παιδιού μπορεί να διαπιστωθεί είτε από τον προσωπικό και οικογενειακό κύκλο, είτε στο σχολείο από τους εκπαιδευτικούς. Ωστόσο, ακόμα κι αν διαπιστωθεί, συχνά δεν καταγγέλλεται ή καταγγέλλεται σε φιλανθρωπικούς συλλόγους ιδιωτικού δικαίου (μη κυβερνητικές οργανώσεις κλπ.), αφού στην Ελλάδα δεν υπάρχει ένας κρατικός φορέας που να αναλαμβάνει την ευθύνη για το παιδί και να συντονίζει τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν όταν διαπιστωθεί ότι είναι απαραίτητο να απομακρυνθεί από το σπίτι του.

Δεν υπάρχει ούτε ένας φορέας του επίσημου κοινωνικού ελέγχου που να ασχολείται αποκλειστικά με παιδιά - θύματα κακοποίησης ή την ενδοοικογενειακή βία, σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Αντίθετα, τέτοια περιστατικά αντιμετωπίζονται από κοινού με άλλα κοινωνικά προβλήματα στο πλαίσιο των κοινωνικών υπηρεσιών της Νομαρχιακής ή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Αν δεν υπάρχει φορέας, γίνεται αντιληπτό τι συμβαίνει αναφορικά με τις υποδομές, όπου θα μπορούσε να καταφύγει το κακοποιημένο παιδί, η κακοποιημένη μητέρα. Ανύπαρκτη. Ούτε ξενώνες, όπου θα μπορούσαν να φιλοξενηθούν τα θύματα κατά το διάστημα της κρίσης δεν υπάρχουν. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να προσφέρεται «άλλοθι» στις κάθε λογής Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις να εμφανίζονται σαν «ευεργέτες» και να αναλαμβάνουν «δράση» στον ευαίσθητο αυτό τομέα. Σε τέτοιο βαθμό που κάποιες να θεωρούνται στη συνείδηση του κόσμου κάτι σαν «αρμόδιος φορέας» για τη φροντίδα του κακοποιημένου παιδιού. Κάτι που «βολεύει» και το καπιταλιστικό κράτος, αφού με αυτό τον τρόπο «μπαλώνονται» κάποια κενά.

Το ΚΚΕ έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια ενημέρωσης και δράσης για το ζήτημα των κακοποιημένων παιδιών. Μια αγωνιστική προσπάθεια που στόχο έχει να αποκαλύψει τις τραγικές ελλείψεις και να θέσει στόχους πάλης για την ουσιαστική μέριμνα και φροντίδα για το παιδί, ιδιαίτερα για το παραμελημένο, κακοποιημένο παιδί, για το παιδί που διαβιoί σε συνθήκες εξαθλίωσης. Να αναδείξει ακόμα, πως ο ερχομός ενός παιδιού στον κόσμο, η προστασία του και η διαπαιδαγώγησή του, δεν μπορεί να αποτελεί ατομική ευθύνη, αλλά είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας και του κράτους. Με φιλανθρωπίες δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί.