Χρειάστηκε να φτάσουμε τρεις μέρες πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων για να λεχθεί ευθέως από επίσημα κυβερνητικά χείλη ότι οι περίφημοι 15 Σταθμοί Α΄ Βοηθειών (ΣΑΒ) δε χρειάζονταν και έγιναν απ' την προηγούμενη κυβέρνηση για να θησαυρίσουν κάποιοι εργολάβοι. Την παραδοχή έκανε την περασμένη Τρίτη ο υφυπουργός Υγείας Θ. Γιαννόπουλος σε μια συνάντησή του με εκπροσώπους των εργαζομένων του Θριάσιου νοσοκομείου, οι οποίοι - μαζί με τους γιατρούς - αντιδρούν στην επάνδρωση ενός απ' τους τρεις ΣΑΒ στον Πειραιά με προσωπικό απ' το Θριάσιο νοσοκομείο.

Η εκτίμηση της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ για τη χρησιμότητα των ΣΑΒ δεν απέχει απ' την πραγματικότητα. Ωστόσο όμως η σημερινή κυβέρνηση συνέχισε την πολιτική που είχε χαράξει η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για την κάλυψη των αναγκών σε πρωτοβάθμιο επίπεδο στην περίοδο της Ολυμπιάδας. Μάλιστα ο υπουργός Υγείας Ν. Κακλαμάνης - καθώς δεν υπήρχε νομική κάλυψη - έσπευσε να θεσμοθετήσει την ύπαρξη των ΣΑΒ στον πρώτο νόμο που πέρασε απ' τη Βουλή, ο οποίος προβλέπει και την επάνδρωσή τους με προσωπικό - ιατρικό και νοσηλευτικό - απ' τα νοσοκομεία που τους εποπτεύουν. Επίσης προβλέπει την παράδοση των ΣΑΒ στους δήμους όπου λειτούργησαν, μετά τους Ολυμπιακούς.

Τόσο ο σχεδιασμός της προηγούμενης κυβέρνησης όσο και η προοπτική που δίνει στους ΣΑΒ η σημερινή κυβέρνηση, αποτυπώνουν τη - σε Ολυμπιακές διαστάσεις πια - εγκατάλειψη της ιδέας για την ανάπτυξη ενός δημόσιου συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ). Οι ΣΑΒ δεν είχαν αναφερθεί ούτε ως ιδέα στο πρώτο μνημόνιο που υπογράφτηκε ανάμεσα στο υπουργείο Υγείας και την «Αθήνα 2004» το Μάρτη του 2001. Εμφανίζονται ως σχεδιασμός στην πρώτη έκθεση προόδου του υπουργείου Υγείας το Νοέμβρη του 2001, όπου στον άξονα για την ΠΦΥ αναφέρει την Πολυκλινική του Ολυμπιακού Χωριού, τη λειτουργία Αστικών Κέντρων Υγείας και τη «δημιουργία ΣΑΒ για παροχή υπηρεσιών ΠΦΥ στις περιοχές των αθλητικών εγκαταστάσεων, στους χώρους των πολιτιστικών εκδηλώσεων και στις περιοχές διαμονής των μελών της ολυμπιακής οικογένειας και άλλων επισκεπτών».

Εκτοτε για το σχεδιασμό, την τοποθέτηση και την επάνδρωση των 15 ΣΑΒ, ακολουθήθηκε η πρακτική «άρπα-κόλλα» και οι αναθέσεις από εργολάβο σε υπεργολάβο. Η σημερινή κυβέρνηση έχει πλήρη γνώση όλων των εξελίξεων, αλλά φαίνεται ότι κρατά τα στοιχεία αυτά ως μεταολυμπιακό χαρτί ανούσιας αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση. Ετσι λοιπόν εκείνο που θα μείνει απ' τους Ολυμπιακούς αγώνες στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, είναι κάποιες μεταλλικές κατασκευές τοποθετημένες σε 15 σημεία του Λεκανοπεδίου που δεν έχουν καμία σχέση με την περιορισμένη -έστω - ανάπτυξη μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, που θα καλύπτουν κάποιες ανάγκες των συνοικιών που είχαν - έστω γεωγραφική - σχέση με την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων.

Αντίθετα μάλιστα, όπως φαίνεται, οι ΣΑΒ θα αποτελέσουν ρουσφετολογικό μηχανισμό και μέσο απύθμενων υποσχέσεων των δημοτικών αρχών - και των δικομματικών αντιπάλων τους - για διορισμούς, ιδιαίτερα σε περιόδους δημοτικών εκλογών...