«Αρκετά αφεντικά υπάρχουν. Μη βάζεις κι άλλο πάνω στο κεφάλι σου... Υποψιάσου! Είναι σκληρός ο δρόμος των "μαλακών"». Ηταν ο τίτλος σκίτσου της μπροσούρας της ΚΝΕ με τις θέσεις της Οργάνωσης για τα ναρκωτικά. Και σήμερα, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την έκδοσή της, εκθέσεις, έρευνες, στοιχεία μαρτυρούν ότι όλο και περισσότεροι νέοι «φορτώνονται» ένα αφεντικό επιπλέον, διανύοντας τον οδυνηρό δρόμο της τοξικοεξάρτησης.

Την ήδη υπάρχουσα ανησυχία για τις διαστάσεις του προβλήματος έρχονται να ενισχύσουν νέα στοιχεία, αυτή τη φορά της «Ευρωπαϊκής Ερευνας στο Σχολικό Πληθυσμό για τα Ναρκωτικά και το Αλκοόλ» (ESPAD) για το 2003, που παρουσιάστηκαν πριν από λίγες μέρες και σύμφωνα με αυτά η χρήση ναρκωτικών στους Ευρωπαίους μαθητές σχετίζεται κυρίως με τη χρήση κάνναβης. Το 1/3 των 16χρονων μαθητών της Ευρώπης έχουν κάνει συχνή χρήση χασίς, κυρίως στις χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, πρόβλημα που ουσιαστικά πήρε δραματικές διαστάσεις μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού. Το 44% των Τσέχων μαθητών έχουν κάνει χρήση χασίς, το 38-40% των Γάλλων και των Ιρλανδών, το 27-32% των Ολλανδών, των Βέλγων και των Γερμανών. Ενας στους 10 Ελληνες μαθητές και ένα στα πέντε αγόρια στην ηλικία των 17 ετών αναφέρουν ότι έχουν κάνει τουλάχιστον μια φορά χρήση κάνναβης. Ενώ όλο και περισσότεροι νέοι αντιλαμβάνονται την επικινδυνότητα της κάνναβης.

Στοιχεία, που απαντούν σε εκείνους τους υποκριτές, που έχουν, τάχα, ξεπεράσει την καταστολή, αλλά όχι την καταστολή των διαδηλώσεων και των απεργιών. Που ...θρηνούν για το θάνατο των «τρελών, κακών και άρρωστων» τοξικοεξαρτημένων, όχι όμως για τις εκατοντάδες νεκρούς και σακατεμένους των εργοταξίων και διακηρύσσουν πως η λύση είναι η νομιμοποίηση. Απαντούν στους υπεύθυνους για την οδύνη όλων αυτών των νέων παιδιών, των «ανίατα ασθενών», μαντρώνοντάς τους σε κρατικές πιάτσες με ελεγχόμενη χορήγηση μεθαδόνης και βουπρενορφίνης, πλασάροντας ως πανάκεια τα προγράμματα υποκατάστασης. Στις αντιδραστικές αντιλήψεις του τύπου «ιδεολογικό στερεότυπο είναι ότι μόνη θεραπευτική προσέγγιση είναι η απεξάρτηση από τα ναρκωτικά» (Αννα Κοκκέβη, πρώην πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ, Νοέμβρης 2001).

Θεωρίες, ιδεολογήματα, που καταρρίπτουν τα 63 παιδιά, τα οποία αποφοίτησαν το προηγούμενο Σάββατο από τα «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα του ΚΕΘΕΑ και έρχονται να προστεθούν στα 91 παιδιά του περασμένου καλοκαιριού, στις εκατοντάδες που βγαίνουν «καθαροί» κάθε χρόνο. Καταρρίπτονται από την πιστοποιημένη αποτελεσματικότητα των «στεγνών» προγραμμάτων, όταν οχτώ στους δέκα απ' όσους τελειώνουν τα προγράμματα μένουν «καθαροί».

Γιατί δεν υπάρχουν μαγικά ραβδιά, που να εξαφανίζουν τη φτώχεια, την ανεργία, τους ταξικούς φραγμούς στη γνώση και την υγεία. Γιατί, όπως είχε πει σε μια στιγμή ένας από αυτούς που γλίτωσαν από το λούκι: «Ας αφήσουν τα περί μαγικών λύσεων που δεν υπάρχουν, γιατί απλά δε θέλουν, μα και δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα αυτό. Γιατί συνοδεύει το σύστημά τους, όπως ο καπνός συνοδεύει τη φωτιά. Ας πετάξουν τις μάσκες οι υπέρμαχοι της φιλελευθεροποίησης τάχα. Γιατί θα έπρεπε να διασχίσουν τον αχανή γεμάτο οδύνη τόπο της ηρωίνης για να ξέρουν τουλάχιστον για τι μιλάνε».