Η καυστικότητα αυτή, είναι απόρροια της διαρκούς επιχείρησης καταπάτησης κάθε ίχνους κατακτημένων δημοκρατικών δικαιωμάτων και συνδικαλιστικών ελευθεριών. Η απόφαση αυτή της κυβέρνησης, μόνο ως ψευδεπίγραφη μπορεί να θεωρηθεί, αφού σε καμιά περίπτωση δεν έχει σα στόχο τη διατήρηση των δικαιωμάτων του λαού απέναντι σε όσους καταγράφουν την προσωπική ζωή των εργαζομένων. Αλλωστε, η κυβέρνηση της ΝΔ, πατώντας πάνω στο νομοθετικό και εκτελεστικό έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζει στον ίδιο δρόμο καταπάτησης των δικαιωμάτων του λαού.

Ετσι, υλοποιείται μια διαρκής απόπειρα απόλυτου ελέγχου του δημόσιου χώρου. Οι χαφιεδοκάμερες, που υποτίθεται ότι καταγράφουν την... κίνηση στους δρόμους(!), έχουν μετατραπεί σε «μάτια» των κατασταλτικών μηχανισμών του αστικού κράτους. Κάθε διαδήλωση, κάθε πορεία διαμαρτυρίας, που γίνεται στο κέντρο της Αθήνας, καταγράφεται. Στόχος είναι η τρομοκράτηση των εργαζομένων και όλων όσων αντιστέκονται και σε αυτή την κατεύθυνση έχουν πραγματοποιηθεί μια σειρά από ενέργειες.

Η «εγκύκλιος Πολύδωρα» ζητά τον περιορισμό των διαδηλώσεων σε μια λωρίδα. Η ΕΛ.ΑΣ., εκτελώντας τις εντολές της εκάστοτε κυβέρνησης, κλείνει σχεδόν όλο το κέντρο της Αθήνας, σε οποιαδήποτε συγκέντρωση. Ο δήμαρχος Αθήνας, Νικ. Κακλαμάνης, προβάρει το κουστούμι του... σταυροφόρου, ακόμη από την προεκλογική περίοδο των δημοτικών εκλογών, λέγοντας ότι θα τεθεί επικεφαλής της «εξάλειψης των προβλημάτων από τις διαδηλώσεις». Παράλληλα, ένα νομικό πλέγμα έχει στηθεί, σε βάρος - όπως είναι λογικό - των λαϊκών στρωμάτων.

Για παράδειγμα, τον Οκτώβρη του '99, σε μια μεγάλη συγκέντρωση των οικοδόμων προς το υπουργείο Εργασίας, συλλαμβάνεται τυχαία από τους συγκεντρωμένους κάποιος που, ενώ εμφανιζόταν ως φωτορεπόρτερ, αποδεικνύεται ότι ήταν αστυνομικός σε διατεταγμένη υπηρεσία. Τα μέλη του Συνδικάτου του παίρνουν την κάμερα και την ταυτότητα. Το αποτέλεσμα ήταν απίστευτο: Κατηγορήθηκαν στελέχη του Συνδικάτου για... ληστεία και αποδοχή προϊόντων εγκλήματος! Δηλαδή, βρέθηκαν και κατηγορούμενοι διότι αποκάλυψαν τον ασφαλίτη.

Ποιος είναι ο απώτερος σκοπός αυτού του πλέγματος που έχει στηθεί; Η τρομοκράτηση των εργαζομένων, η ποδηγέτηση κάθε αντίδρασης, είναι ένα το κρατούμενο. Ισως και το σημαντικότερο. Ο εκφοβισμός των πλατιών λαϊκών στρωμάτων επιδιώκεται επίσης. Παράλληλα, όμως, είναι και ένας σημαντικός «μηχανισμός άμυνας» του αστικού κράτους, απέναντι στην αυξανόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια για τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά μέτρα, που είναι αναγκασμένες να παίρνουν οι κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας με στόχο την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Απέναντι σε αυτή την πολιτική, μόνο μία μπορεί να είναι η απάντηση. Η ένταση του αγώνα των εργαζομένων, των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, είναι η μοναδική δύναμη που μπορεί να αχρηστεύσει την όποια δύναμη έχουν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί...