Φτάνοντας στην Ελλάδα έχουν να αντιμετωπίσουν τη βαρβαρότητα των κατασταλτικών μηχανισμών και την εξαθλίωση των κέντρων υποδοχής. Σε αρκετά νησιά, μάλιστα, δεν υπάρχει πρόβλεψη για κέντρο υποδοχής. Ενα απ' αυτά είναι το Αγαθονήσι. Πριν τέσσερις βδομάδες, περίπου, έφτασαν στο νησί 59 μετανάστες και «φιλοξενήθηκαν» στην αποθήκη του αγροτικού συνεταιρισμού. Ουσιαστικά, η φιλοξενία βασίστηκε στους κατοίκους και όχι σε κάποιες υποδομές. Χρειάστηκε παρέμβαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, προς τον υπουργό Εσωτερικών, για να μεταφερθούν σε ένα χώρο που τηρεί στοιχειώδεις προϋποθέσεις. Οι μετανάστες μεταφέρθηκαν στην Πάτμο και μετά στην Αθήνα.
Οι πιο «τυχεροί» θα βρεθούν σ' ένα νησί με κέντρο υποδοχής με ζωώδεις συνθήκες. Οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται - κυριολεκτικά - σαν αντικείμενα. Χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα είναι το κέντρο υποδοχής της Λέσβου, όπου στοιβάζονται πάνω από 800 μετανάστες, ενώ η χωρητικότητά του είναι για 250! Σα να μην έφτανε αυτό σιτίζονται με λειψές μερίδες πείνας κατεψυγμένων και παστεριωμένων τροφών, όπως κατήγγειλε, πρόσφατα, η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία» Λέσβου. Ζουν έναν εφιάλτη. Ζουν αυτό που τους «προσφέρει» η «πολιτισμένη» χώρα μας, η πολιτισμένη Ευρωπαϊκή Ενωση.
Η κατάσταση αυτή, όμως, δε σταματάει εδώ. Το καθεστώς που επιβάλλει η αντιμεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ γεννά κι άλλους εφιάλτες. Πρόσφατα καταγγέλθηκε ότι ορισμένες ομάδες στη Λέσβο κλέβουν βάρκες μεταναστών. Οι ομάδες αυτές δε μένουν μόνο στις βάρκες, αλλά κλέβουν και τα χρήματα των άτυχων προσφύγων. Σύμφωνα με το Αστυνομικό Τμήμα Μήθυμνας έχει γίνει ανώνυμη καταγγελία για κλοπή ενός σακιδίου μετανάστη, το οποίο περιείχε και 6.000 ευρώ. Η λίστα δεν τελειώνει εδώ. Υπάρχουν νησιά όπου οι μετανάστες είναι ανεπιθύμητοι. Στην Πάτμο, η δημοτική αρχή έχει σηκώσει «απαγορευτικό» για τους μετανάστες, με απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου...
Τα στοιχεία για το άσυλο μιλούν από μόνα τους. Μέχρι τον Ιούνη του 2008, εξετάστηκαν σε πρωτοβάθμια διαδικασία 8.387 περιπτώσεις και απορρίφθηκαν όλες! Σε δευτεροβάθμια διαδικασία εξετάστηκαν 2.886 περιπτώσεις και το «προσφυγικό καθεστώς» αναγνωρίστηκε σε 61 άτομα, ενώ «ανθρωπιστικό καθεστώς» (σ.σ. πρέπει να ανανεώνεται κάθε χρόνο) σε μόλις 10 άτομα. Αντίστοιχα, το 2007 το «προσφυγικό καθεστώς» δόθηκε σε 140 και το «ανθρωπιστικό» σε 23 άτομα. Οι περιπτώσεις που εξετάστηκαν ξεπέρασαν τις 20.000.