Ο Α.Παπανδρέου στις 10 Απριλίου 1992 από τη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης δήλωνε:

«Αποτελεί αντεθνική πράξη πρώτης κατηγορίας, ότι το μάνατζμεντ των Επικοινωνιών της Ελλάδας δίδεται σε ξένους, αφελληνίζεται. Εκανα για τέσσερα χρόνια υπουργός Εθνικής Αμυνας και ξέρω τι σημαίνει αυτό το δίκτυο, τι σημαίνει για την άμυνα της χώρας μας. Οτι αυτό μπορεί να περάσει σε ξένα χέρια είναι για μένα αδιανόητο...». (Εφημερίδα ΝΕΑ 11/4/1992)

Ο Κ. Σκανδαλίδης στις 9 Αυγούστου 1993, ως εισηγητής του ΠΑΣΟΚ στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή για το νομοσχέδιο που εσπευσμένα είχε φέρει στο Θερινό Τμήμα της Βουλής η κυβέρνηση Μητσοτάκη το χαρακτήρισε: «Εγκλημα εκ προμελέτης που διαπράττεται από μια κυβέρνηση μειοψηφίας που είναι εντολοδόχος συγκεκριμένων συμφερόντων. Η όποια σύμβαση θα ακυρωθεί και σεις θα λογοδοτήσετε μετά την πολιτική σας αποδοκιμασία και για τις ποινικές σας ευθύνες στη Δικαιοσύνη».

Στις 8 Σεπτεμβρίου 1993 ο τότε γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Α. Τσοχατζόπουλος και εκ μέρους του Α. Παπανδρέου έστελνε επιστολή προς τις έξι εταιρίες που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον ως «στρατηγικοί επενδυτές» του ΟΤΕ. Μεταξύ άλλων έγραφε: «Είναι δημόσια γνωστή στην Ελλάδα η αντίθεση του ΠΑΣΟΚ στην επιχειρούμενη μεταβολή της νομικής και πραγματικής κατάστασης του Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών της Ελλάδος. Για μας η ρύθμιση που επέλεξε η ελληνική κυβέρνηση (σ.σ. κυβέρνηση ΝΔ) για τη λεγόμενη "αποκρατικοποίηση του ΟΤΕ" ψηφίστηκε κατά παράβαση των κοινοβουλευτικών διαδικασιών, είναι αντίθετη προς το Σύνταγμα της χώρας, προκαλεί τεράστια προβλήματα στην εθνική άμυνα, είναι οικονομικά αδικαιολόγητη και αντικειμενικά παραδίδει τον ΟΤΕ, αλλά και τη μελλοντική ελληνική επικοινωνιακή αγορά, στη μονοπωλιακού τύπου, προνομιακή εκμετάλλευση του όποιου "στρατηγικού επενδυτή" επιλεγεί!

Στο πλαίσιο αυτό θέλουμε με την παρούσα μας, να σας επιβεβαιώσουμε και να κάνουμε σαφές με τον πιο επίσημο τρόπο, την απόφαση του κόμματός μας να καταργήσει τον προαναφερόμενο νόμο, να μην αναγνωρίσει ως δεσμευτική οποιαδήποτε σχετική σύμβαση και να την ακυρώσει και από τη Βουλή των Ελλήνων, που θα αναδειχτεί στις επερχόμενες εκλογές».

Ποια ήταν τότε η στάση του ΚΚΕ; Η ΓΓ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, τόνιζε σε ομιλία της στην Αγιά της Λάρισας: «Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι ποιος θα είναι ο "στρατηγικός επενδυτής" του ΟΤΕ, αλλά το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ στην απελευθέρωση του τομέα των τηλεπικοινωνιών, όπως ορίζει η ΕΟΚ ως το 2003. Αν δεν ήταν προεκλογική περίοδος και αν δεν υπήρχε η αντίσταση των εργαζομένων, το πιο πιθανό είναι να επαναλαμβανόταν ό,τι έγινε με την υπερψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ».

Ενα χρόνο μετά τις εκλογές του 1993, επιχειρείται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ η πώληση του 25% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΤΕ σε ξένους οίκους. Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας «αποτυχαίνει» και η κυβέρνηση, επανέρχεται το 1996 με τον νόμο περί μετοχοποίησης για το 25%, όπως υποστήριζε. Η στροφή αυτή δεν είναι άσχετη με το γενικότερο σχέδιο ανάδειξης του χρηματιστηρίου Αθηνών, ιδιωτικοποίησης της δημόσιας περιουσίας. Το 1999 βρίσκει τον ΟΤΕ, να έχει ξεπουληθεί κατά 49% και να αποκτά έναν επικίνδυνο και επιθετικό προσανατολισμό με τις εξαγορές τηλεπικοινωνιακών οργανισμών των ανατολικών και βαλκανικών χωρών, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Ταυτόχρονα, οι συνδρομητές του καλούνται να πληρώνουν διπλάσια και τριπλάσια τιμολόγια και οι εργαζόμενοι να έχουν χάσει χιλιάδες θέσεις εργασίας, τους μισθούς τους καθηλωμένους και το ΤΑΠ-ΟΤΕ να μην έχει να δώσει συντάξεις...

Ο κύκλος του ξεπουλήματος κλείνει. Η δήλωση Μαντέλη είναι κατάθεση διαπιστευτηρίων της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ προς το μεγάλο πολυεθνικό κεφάλαιο και στο ντόπιο. Στέλνοντας τον ΟΤΕ στην αγχόνη των πολυεθνικών, η κυβέρνηση διαγκωνίζεται με τη ΝΔ να πάρει περισσότερους πόντους στο παιχνίδι εξουσίας. Τι ταμπού να έχουν, λοιπόν, οι «εκσυγχρονιστές» της «ισχυρής Ελλάδας», αυτοί δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο..!