Η γενιά που έγραψε το έπος στο Αλβανικό Μέτωπο, την Εθνική Αντίσταση και το Δημοκρατικό Στρατό και πρωταγωνίστησε στους κατοπινούς δημοκρατικούς αγώνες, αποχαιρετά το 2003 με το αίσθημα της πίκρας και της περιφρόνησης: Δυο φορές μέσα στο 2003 ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης αρνήθηκε να συναντηθεί με τους συνταξιούχους, που έκαναν πανελλαδικές συγκεντρώσεις στην Αθήνα, με κύριο αίτημα τη χορήγηση συντάξεων που θα τους εξασφαλίζουν αξιοπρεπή γεράματα.

Και στις δυο περιπτώσεις τα άλλοτε «περήφανα γηρατειά» - όπως τους αποκαλούσε το ΠΑΣΟΚ - ήρθαν στην Αθήνα και πορεύτηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες.

• Η πρώτη φορά ήταν στις 12.3.2003. Οι εκπρόσωποι των συνταξιούχων συναντήθηκαν με τον - τότε - υπουργό Επικρατείας Στ. Μανίκα - που αποπέμφθηκε στη συνέχεια λόγω του Χρηματιστηρίου - και τους υποσχέθηκε ότι θα γίνει συνάντηση με τον πρωθυπουργό εντός δέκα ημερών.
• Η δεύτερη φορά ήταν στις 17.12.2003. Οι συνταξιούχοι συγκεντρώθηκαν και πάλι από όλη την Ελλάδα και πορεύτηκαν προς το Μέγαρο Μαξίμου, για το καθυστερημένο - κατά εννιά μήνες - ραντεβού με τον πρωθυπουργό.

Τώρα, όμως, τα «περήφανα γηρατειά» έγιναν «εύποροι συνταξιούχοι» - κατά την έκφραση του υφυπουργού Εργασίας Ρ. Σπυρόπουλου από το βήμα της Βουλής. Ετσι αντί για τη συνάντηση με τον Κ. Σημίτη, η κυβέρνηση τους προϋπάντησε έξω απ' τη Βουλή με τα ΜΑΤ, με δυο κλούβες που έφραξαν την οδό Βασιλίσσης Σοφίας.

Το απαράδεκτο γεγονός γέμισε δικαιολογημένα τους συνταξιούχους με ιερή αγανάκτηση, που ξέσπασαν βροντοφωνάζοντας «Αίσχος και ντροπή»!, ενώ κατάγγειλαν τον πρωθυπουργό, τονίζοντας ότι αυτό θα το πληρώσει και στην κάλπη.

Βέβαια, δεν ήταν η πρώτη φορά που οι συνταξιούχοι βρίσκονταν αντιμέτωποι με τη βία της κρατικής εξουσίας. Πριν οχτώ χρόνια (9.3.1995) είχαν δεχτεί την επίθεση των ΜΑΤ με δακρυγόνα έξω από το Μέγαρο Μαξίμου - γεγονός που είχε ...καταγγείλει ο τότε πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου.

Εκτοτε οι πορείες των συνταξιούχων είχαν την «ευπρεπή συνοδεία» της αστυνομίας, που κατέληξε στις κλούβες των ΜΑΤ της Βασιλίσσης Σοφίας (17.12.2003). Μάλιστα στην Πάτρα - όταν έγιναν οι εφτά περιφερειακές συγκεντρώσεις των συνταξιούχων (26.11.2003) - υπήρξε αντιγραφή του αυταρχισμού του 1995 έξω απ' το Μέγαρο Μαξίμου: Οι συνταξιούχοι δέχτηκαν αναίτια επίθεση με δακρυγόνα, όταν πήγαν να καταθέσουν το ψήφισμα στη Νομαρχία Αχαΐας.

Την απαράδεκτη συμπεριφορά της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, ο οποίος «όχι μόνο περιφρόνησε και απαξίωσε να δεχτεί, αν και ήταν στο Μέγαρο Μαξίμου», τους συνταξιούχους απ' όλη την Ελλάδα, που μέσα στο κρύο και το χιονιά πραγματοποίησαν προχτές συλλαλητήριο στην Αθήνα, κατήγγειλαν την επομένη (18.12.2003) με ανακοίνωσή τους οι Συνεργαζόμενες Ομοσπονδίες Συνταξιούχων ΙΚΑ - ΤΕΒΕ - ΤΣΑ - ΝΑΤ - ΕΛΤΑ - ΤΑΕ - ΟΤΑ - ΔΗΜΟΣΙΟΥ.

«Πραγματικό ενδιαφέρον, κ. πρωθυπουργέ, είναι να συναντάς τους γέροντες, να ακούς τα προβλήματά τους και να δίνεις λύσεις και όχι να κάνεις (επισκεπτόμενος το ΙΚΑ) προεκλογικές διαπιστώσεις που απέχουν πολύ απ' την πραγματικότητα», τονίζουν οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Ομοσπονδίες.

Το δηλώνει η γενιά που δε «φοβήθηκε τους Γερμανοβούλγαρους και έχει "γραμμένους" τους εκσυγχρονιστές», όπως έλεγαν οι διαδηλωτές στις 17.12.2003. ΄Η όπως το βροντοφώναξαν με το σύνθημά τους: «Με χιόνια και με κρύο βρισκόμαστε παντού, οι συνταξιούχοι είναι παντός καιρού».