Ο εθελοντισμός είναι σήμερα ένα από τα ισχυρότερα «χαρτιά» του καπιταλισμού. Από τη μια, μέσα από τον εθελοντισμό, πολλοί άνθρωποι - και κυρίως νέοι - νιώθουν ότι «προσφέρουν» ότι συνεισφέρουν στον εξανθρωπισμό του απάνθρωπου, εκμεταλλευτικού, δολοφονικού αυτού συστήματος, κι αυτό είναι κέρδος, για ένα σύστημα, το οποίο «απ' όπου και να το πιάσεις βρωμάει» και το οποίο δεν εξανθρωπίζεται, παρά μόνο ανατρέπεται. Από την άλλη, η έννοια του εθελοντισμού χρησιμοποιείται, για να τινάξει από πάνω του το αστικό κράτος ευθύνες όπως η φροντίδα των ΑμΕΑ, των ηλικιωμένων, των αστέγων κ.ά.

Κοινό γνώρισμα, τόσο των εθελοντικών οργανώσεων (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις) όσο και διαφόρων κρατικών προγραμμάτων που στηρίζονται στον εθελοντισμό, είναι το γεγονός ότι η δράση τους λειτουργεί σαν δούρειος ίππος για την εφαρμογή αντιλαϊκών και αντιδραστικών μέτρων. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: Στο Νιου Χέιβεν της πολιτείας Κονέκτικατ των ΗΠΑ, η βία και η διακίνηση ναρκωτικών στις φτωχογειτονιές έχουν φτάσει σε τραγικό σημείο. Ετσι, με το πρόγραμμα της Κοινωνικής Αστυνόμευσης, εθελοντές αστυνομικοί εκπαιδεύονται, ώστε να επεμβαίνουν στη ζωή των πολιτών και να επιβάλλουν την τάξη! Απόπειρες εφαρμογής της εθελοντικής αστυνόμευσης, που καλλιεργεί το χαφιεδισμό μεταξύ των ανθρώπων, έχουμε και στην Ελλάδα (π.χ. Δήμος Βύρωνα).

Σε φυλακές του Κέιπ Τάουν (Νότια Αφρική), μεσολαβητές του Κέντρου για την Επίλυση Συγκρούσεων παρενέβησαν στις συγκρούσεις των φυλακισμένων και άρχισαν να παραδίδουν «σεμινάρια αξιοπρέπειας» σε φυλακισμένους και φύλακες. Σαν να φταίει η έλλειψη αξιοπρέπειας των ανθρώπων για την κατάντια του σωφρονιστικού συστήματος της χώρας, που καθρεφτίζει και την ίδια την «έξω» κοινωνία.

Απομονώνοντας τα προβλήματα μεταξύ τους και χωρίς να αναδεικνύονται οι αιτίες που τα προκαλούν, εθελοντικές οργανώσεις ανά τον κόσμο προσπαθούν να εκτονώσουν αντιδράσεις και να προλάβουν γενικευμένους ξεσηκωμούς με κοινωνικά αίτια και αιτήματα. Η γερμανική οργάνωση «Peace Counts», που ιδρύθηκε πριν από τρία χρόνια από Γερμανούς δημοσιογράφους, αναζητά, με τη στήριξη του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών και της UNESCO, περιπτώσεις που να αποδεικνύουν ότι η «ειρήνη - ακόμα και μέσα στον καπιταλισμό - είναι εφικτή»! Ετσι βρήκε, μεταξύ άλλων, και το παρακάτω παράδειγμα: Η οργάνωση Viva Rio (αποτελούμενη από 900 υπαλλήλους και 1.100 εθελοντές) αποφάσισε να επέμβει, για να αντιμετωπίσει την εγκληματικότητα στις γειτονιές του Ρίο ντε Τζανέιρο και το εμπόριο όπλων και ναρκωτικών. Εχουν κατασχεθεί μέχρι τώρα 17.000 όπλα, και η φτώχεια, τα ναρκωτικά και η εξαθλίωση εξακολουθούν να θερίζουν...

Από τα παιδιά στις αναπτυσσόμενες χώρες, που «πεθαίνουν πριν καν γεννηθούν» από την πείνα, τη δίψα, τις ασθένειες, τα θύματα των φυσικών φαινομένων ανά τον κόσμο, τα θύματα διακίνησης και εμπορίας μέχρι τους άστεγους, τους ηλικιωμένους και τα Ατομα με Ειδικές Ανάγκες, που αναλαμβάνουν να «φροντίσουν» εθελοντικές οργανώσεις και προγράμματα μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Ο κόσμος γύρω να γκρεμίζεται από τους πολέμους, την πείνα, τη φτώχεια, τις ανισότητες και την εξαθλίωση και η μόνη αχτίδα φωτός που προσφέρεται να αφορά στο μικρόκοσμο του καθένα, να στηρίζεται στον ατομικισμό και στη φιλανθρωπία των χορτάτων. Για αγώνα των λαών ενάντια στους δυνάστες τους, ούτε λόγος...