Σε άθλιες συνθήκες, στοιβαγμένοι σε κρατητήρια, αποθήκες και σκηνές διαβιούν περίπου 2.700 μετανάστες και πολιτικοί πρόσφυγες σε Εβρο και Ροδόπη. Μάλιστα, 160 εξ αυτών, που είχαν στοιβαχτεί σε κρατητήρια στις Σάπες Ροδόπης, δεν άντεξαν και το βράδυ της Δευτέρας αναζήτησαν και πάλι το δρόμο της προσφυγιάς, για να συλληφθούν λίγο αργότερα από την Αστυνομική Διεύθυνση Ροδόπης.

Τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων αυτών έρχεται να συμπληρώσει η υποκρισία της κυβέρνησης, όπως διατυπώθηκε από τα χείλη του εκπροσώπου της, Χρ. Πρωτόπαππα. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος θεώρησε ότι η αφόρητη ζέστη, ο συνωστισμός στα κρατητήρια και τις αποθήκες, το ανεπαρκές φαγητό και η προοπτική της απέλασης που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες, είναι ό,τι το καλύτερο θα μπορούσε να κάνει το ελληνικό κράτος. «Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τους διασφαλίσουμε ικανοποιητικές συνθήκες διαβίωσης και να έχουν καλύτερη μεταχείριση. Αν υπάρχει οποιαδήποτε παρέκκλιση από αυτή την κατεύθυνση, είναι σαφές ότι δεν έχει να κάνει με κυβερνητικές εντολές και θα ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα», ήταν η δήλωσή του. (σ.σ. Πάντως... τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση ήταν να στείλει στη Ροδόπη κάποιους γενικούς γραμματείς υπουργείων). Ενώ σε ό,τι αφορά τη... μεταχείριση, να σημειώσουμε και τούτο εδώ το στοιχείο: Δύο από τους 160 νοσηλεύονται στο Νοσοκομείο Κομοτηνής με κακώσεις σε διάφορα σημεία του σώματός τους.

Ισχυρίζεται δηλαδή η κυβέρνηση ότι δεν έχει ευθύνες που δεν έχει φροντίσει να διαμορφώσει χώρους υποδοχής προσφύγων - όταν, τουλάχιστον σε Εβρο και Ροδόπη, υπάρχουν εγκαταλειμμένα στρατόπεδα που θα μπορούσαν να διαμορφωθούν κατάλληλα και να αξιοποιηθούν για το σκοπό αυτό. Πως δεν έχει ευθύνη, όταν τις περισσότερες φορές δεν εξετάζει καν το αίτημα των προσφύγων για πολιτικό άσυλο, αλλά τους απελαύνει ή επαναπροωθεί στις χώρες προέλευσής τους. Μια ματιά στη στάση που κράτησε η ελληνική κυβέρνηση στη Σύνοδο Κορυφής των «15» στη Σεβίλλη αποδεικνύει την απάνθρωπη αντιμετώπιση από την ίδια και την Ευρωπαϊκή Ενωση απέναντι στους οικονομικούς μετανάστες και πολιτικούς πρόσφυγες, που η πολιτική τους δημιούργησε. Χαρακτηριστική ήταν η εμμονή με την οποία ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, υπεράσπισε στη Σεβίλλη την επιβολή κυρώσεων κατά των τρίτων χωρών που δεν παίρνουν μέτρα κατά της μετανάστευσης από το έδαφός τους, ενώ έκανε λόγο για την ανάγκη απώθησης των μεταναστών.

Η κατάσταση που βιώνουν τόσο οι οικονομικοί και πολιτικοί πρόσφυγες που αυτή τη στιγμή «φυτοζωούν» - στην καλύτερη περίπτωση - στη χώρα μας, όσο και εκατομμύρια άλλοι είναι αντανάκλαση της πολιτικής που ακολουθούν οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι οποίες επιχειρούν τώρα να κλείσουν τα σύνορα σε απλούς ανθρώπους του μόχθου, κυνηγημένους από την ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, τους πολέμους και την εξαθλίωση. Η λογική των 15 ηγετών είναι σαφής: «Δε χωρούμε όλοι». Την εφαρμογή της θα αναλάβουν κατ' αρχάς συνοριοφύλακες. Αλλος ένας μηχανισμός καταστολής, σε ένα συνεχώς και πιο αντιδραστικό καθεστώς.