Δεν πέρασαν καλά - καλά ούτε πέντε χρόνια από την καταστροφική αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος και ήδη όλοι βλέπουμε τις ολέθριες συνέπειές της. Με το νόμο 3208/2003 που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και εφαρμόζει πιστά η ΝΔ - και που προβλέπει την αλλαγή του ορισμού του δάσους και της δασικής έκτασης κατά τη νέα ερμηνεία του άρθρου 24 - πάνω από 30 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων αποχαρακτηρίζονται και οδηγούνται στην τσιμεντοποίηση. Σαν να μην έφταναν τα εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους που γίνονται στάχτη κάθε χρόνο από τις πυρκαγιές, καθώς μπαίνουν στο στόχαστρο των εμπρηστών, καταπατητών και οικοπεδοφάγων...

Κάποιοι, όμως - και κυρίως το μεγάλο κεφάλαιο, που επιδιώκει τα δάση και γενικότερα η δημόσια γη και περιουσία να αποτελέσουν πεδίο εφαρμογής νέων επιχειρηματικών σχεδίων και αντικείμενο εμπορευματοποίησης και κερδοσκοπίας - δεν είναι ευχαριστημένοι ούτε από αυτό. Επιδιώκουν μια νέα αναθεώρηση του Συντάγματος, ακόμη πιο καταστροφική για φυσικό περιβάλλον. Μια αναθεώρηση που που θα τους επιτρέπει να μεταβάλουν τα πολύτιμα για τη ζωή μας οικοσυστήματα σε πηγή πλουτισμού και τη χώρα σε «κρανίου τόπο».

Προθυμότατα τις επιδιώξεις αυτές σπεύδει να ικανοποιήσει η κυβέρνηση - με την ανοχή, φυσικά, και του ΠΑΣΟΚ, που δεν αντιδρά, και που δεν είναι άμοιρο ευθυνών, αφού είναι ο εμπνευστής και της πρώτης αναθεώρησης, αλλά και του περιβόητου νόμου 1734/1987 «περί βοσκότοπων», με τον οποίο αποχαρακτηρίστηκαν 45 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων. Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς το είπε απερίφραστα: «Δεν μπορούμε να κινούμαστε στη λογική "άπαξ δάσος, πάντα δάσος"», επειδή, δήθεν, έτσι εμποδίζεται η ανάπτυξη, αλλά και η... σύνταξη του Εθνικού Κτηματολογίου!

Η κυβέρνηση, λοιπόν, βαδίζει ακάθεκτη στη νέα καταστροφική αναθεώρηση των άρθρων 24 και 117 του Συντάγματος με τους εξής άξονες:

• Την κατάργηση του τεκμηρίου υπέρ του Δημοσίου, πρόβλεψη που, σύμφωνα με τους ειδικούς, θα επιφέρει τον αποχαρακτηρισμό και το χάρισμα στους καταπατητές τουλάχιστον 15 εκατομμυρίων στρεμμάτων δημόσιων δασικών εκτάσεων.
• Η συνταγματική προστασία των δασικών εκτάσεων να πάψει να μετράει από το 1945, έτος της πρώτης αεροφωτογράφησης, αλλά από το 1975. Με τον τρόπο αυτό θα αποχαρακτηριστούν άλλα 10 εκατομμύρια στρέμματα δημόσιων δασών και δασικών εκτάσεων που μέχρι το 1975 καταπατήθηκαν ή εκχερσώθηκαν ή έχουν περιέλθει σε ιδιώτες με παράνομα συμβόλαια, αφού πρώτα αποψιλώθηκαν.
• Η χρήση των δασικών εκτάσεων θα συνδέεται με το εθνικό χωροταξικό σχέδιο και τα ειδικά χωροταξικά σχέδια (π.χ. για τη βιομηχανία, τον τουρισμό, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κλπ.) που θα είναι «κομμένα και ραμμένα» πάνω στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Στο εξής, δηλαδή, αν ένα χωροταξικό σχέδιο προβλέπει ξενοδοχείο στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας ή βιομηχανικό πάρκο στον Υμηττό, αυτόματα τα οικοσυστήματα αυτά θα παύουν να είναι δάση!
• Θα παύσουν να υπόκεινται σε υποχρεωτική εισφορά σε γη τα οικόπεδα που μπαίνουν σε σχέδια πόλης, προκειμένου να γίνουν δρόμοι, πλατείες και οι άλλες κοινωνικές υποδομές, με αποτέλεσμα οι πόλεις να γίνουν ακόμη πιο ασφυκτικές.
• Καταργούνται οι αρμοδιότητες του Συμβουλίου της Επικρατείας, που έχει πάρει ενοχλητικές για τις κυβερνήσεις αποφάσεις κρίνοντας αντισυνταγματικές καταστροφικές ρυθμίσεις για το φυσικό και δομημένο περιβάλλον.

Με τις ρυθμίσεις αυτές η δημόσια γη, τα δάση, οι εθνικοί δρυμοί, οι βιότοποι, αντί να προστατευτούν μετατρέπονται σε εμπόρευμα και υποθηκεύεται το μέλλον των παιδιών μας. Λογαριάζουν όμως χωρίς τον «ξενοδόχο». Ο λαός δε θα το επιτρέψει. Ηδη πάνω από 120 φορείς από όλη την Ελλάδα υπέγραψαν ψήφισμα κατά της καταστροφικής αναθεώρησης. Το «όχι» αυτό θα γίνει το επόμενο διάστημα ακόμη πιο βροντερό.